14 Ιαν 2011

Επιστροφή


Μετά από σαράντα χρόνια "εκεί".. 


βρεθήκαμε για τρία χρόνια "εδώ"..


Ήρθε η στιγμή να επιστρέψουμε για λίγο στο "εκεί".. 
Στο λιμάνι η προοπτική του ταξιδιού με έκανε να νιώσω για λίγο τουρίστας.. 
είδα το λιμάνι από ψηλά..


Τα απόνερα του καραβιού που έμεναν πίσω μας βιαστικά χαιρέτησα, 
χωρίς να κοιτάξω το "εδώ",  ούτε για μια στιγμή..


Φτάσαμε νύχτα.. αρκέστηκα να κοιτώ τη γνώριμη πόλη..
 η μυρωδιά του αέρα λίγο βαριά..  έτσι ήταν άραγε πάντα; 
Από εκείνη στιγμή η μηχανή παροπλίστηκε.. μόνο όταν βρέθηκα σε μέρη οικία βγήκε από τη θήκη..

  
και οικία πλάσματα..


Για τα μικρά ήταν σαν να ανακάλυπταν τον κόσμο.. 
όμως αναρωτήθηκα τι τους δίνει πραγματική χαρά..
αυτό;


ή αυτό;


Οι συναντήσεις με πρόσωπα αγαπημένα ήταν οι ομορφότερες στιγμές της επιστροφής για όλους μας..


Οι τιμές στα υλικά αγαθά και κυρίως σε αυτά που συνηθίζουμε να λέμε πρώτης ανάγκης, μας έκαναν να νιώσουμε πως το νησί μας ανήκει σε άλλη χώρα, μία από αυτές που οι μισθοί είναι τουλάχιστον διπλάσιοι από τους δικούς μας.. δεν είναι όμως..
Οι υπάλληλοι στα καταστήματα με βαριεστημάρα μας εξυπηρετούσαν..
τι συμβαίνει με εμάς τους ανθρώπους, γιατί το χαμόγελο σπανίζει τόσο;


Ήρθε η στιγμή της επιστροφής.. με συναισθήματα ανάμεικτα μπήκαμε στο καράβι της γραμμής. Μας έλειψε το "εδώ", μα ένα κομμάτι μας έμεινε στο "εκεί".  Αυτό που θέλει να βρίσκεται κοντά σε φίλους και συγγενείς. Αυτό που αγωνιά και δεν μπορεί να σταθεί στις δύσκολες στιγμές τους ή να μοιραστεί τις μικρές ή μεγάλες χαρές τους. 

Φτάνοντας στο λιμάνι του νησιού, συνειδητοποίησα τι είναι αυτό που μας τράβηξε πίσω ξανά.. Το φως!!!
ακόμη και στη συννεφιά..


ή στο τέλος μιας χειμωνιάτικης μέρας..



 Όλα γύρω μας έγιναν τόσο φωτεινά ακόμη και τα πρόσωπά μας. 
Δέκα μέρες στην Αθήνα ήταν αρκετές για να θυμηθούμε την διαφορά. 
Περνώντας τους στενούς δρόμους με τα ψηλά κτήρια, περιμένοντας να ανάψει το πράσινο στο φανάρι και τον μικρό να ρωτά επανειλημμένα "γιατί σταματήσαμε", στο ασανσέρ για τον τρίτο, στο γκαράζ του σούπερ μάρκετ,  περιμένοντας στην αναμονή για τον γιατρό, στα σπίτια με το ασθενικό φως  των φωταγωγών, με τις κατεβασμένες τέντες στα μπαλκόνια.. μα και αυτός ο ουρανός αν προλαβαίνει κανείς να κοιτάξει, θολός από τη σκόνη της πολυκοσμίας. 
Έτσι θα ήταν πάντα μα σαν να το είδα για πρώτη φορά... 

Καλώ σας βρίσκω και πάλι!



103 σχόλια:

Margo είπε...

Ε δεν είναι και όλα ρόδινα στο «εδώ». Η σύνδεση με προδίδει και πάλι.. από χθες προσπαθώ να κάνω την ανάρτηση αλλά δεν..
Ελπίζω με το τέλος της βροχής να μπορώ να κάνω και πάλι τις βόλτες μου στον δικό μας μικρόκοσμο που μου έχει λείψει πολύ.
Σας ευχαριστώ όλους θερμά για τις ευχές σας στην προηγούμενη ανάρτηση, δεν μπόρεσα να απαντήσω λόγω του ταξιδιού και πολλών απρόοπτων.
Να είστε όλοι καλά, τις θερμότερες ευχές μου για ΥΓΕΙΑ, χαρά, δημιουργία, την κάθε μέρα του νέου χρόνου.

Ανώνυμος είπε...

30 χρόνια έζησα σε ένα ανάλογο "εκεί", μετά ήρθαμε "εδώ". Τον πρώτο καιρό το μίσησα. Μου έλλειπαν τα "αυτονόητα". Η φασαρία, τα κορναρίσματα στις 12 και 1 το βράδυ, το καυσαέριο, η αγορά, τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, το πλήθος. Σήμερα σκέφτομαι πως δε θα μπορούσα να ζήσω, να τους μεγαλώσω πουθενά αλλού εκτός από "εδώ".
Πριν χρόνια μια γειτόνισσα μου είπε "κορίτσι μου, εδώ σε βοηθάνε ακόμα και οι τοίχοι!"
Είχε δίκιο!

Φιλιά Margo
καλωσόρισες!
:)))

Margo είπε...

@me :)..

Λένα μου και εγώ άργησα λίγο να προσαρμοστώ κι ας ήταν γνώριμος ο τόπος. Ακριβώς η ίδια διαδρομή..
Αλήθεια πιο είναι το "εδώ" σου; :)

Είχε δίκιο η γειτόνισσα:))

Φιλιά πολλά και καλημέρες!

ELENI είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κ ΚΑΛΩΣ ΩΡΙΣΕΣ ....!!!

cook είπε...

καλωσήρθες στο εδώ!...δεν αντεχω την Αθηνα,μα κατανοώ πλήρως τα κομματια που μοιράζονται ανάμεσα στο εδώ και το εκεί...κάπως έτσι κυλά και η δική μας ζωή,κι'αυτο συζητουσαμε χτες το μεσημέρι...συμπλέω με την επιλογή σου!

vasiliki είπε...

Καλώς την!!
Το εδώ και το εκεί πρέπει να είναι συμβατά για να μην διχάζεσαι. Οταν μάλιστα εκεί υπάρχουν πρόσωπα αγαπημένα τότε είναι ακόμα πιο δύσκολη η συμβατότητα. Όμως ας μην ξεχνάμε πως ο άνθρωπος απο την φύση του προσαρμόζεται παντού.Ετσι εμείς που ζούμε στην πόλη θέλουμε και ζούμε εδω, είτε για λόγους επιβίωσης, είτε γιατί την αγαπάμε, είτε γιατί γεννηθήκαμε μέσα σε αυτήν και είναι κομμάτι μας.
Το ίδιο ισχύει και για το εκεί.
Ας προσπαθήσουμε το εδω και το εκεί να το αγαπήσουμε το ίδιο ο κάθε ένας απο την πλευρά του και να μπορέσουμε να το αξιοποιήσουμε προς το καλύτερο απο όλες τις πλευρές , ετσι για να μπορεί η καθημερινότητά μας να είναι πιο όμορφη και πιο ποιοτική.
Όπως λές και εσύ στο σχόλιό σου,πουθενά δεν είναι ρόδινα , πάντού πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα, αυτό όμως εξαρτάται απο εμάς και μόνο απο εμάς στο πως απαιτούμε. Πόσο ψηλά βάζουμε τον πήχυ για την ζωή μας και πως την θέλουμε αυτή την ζωή.
Καλώς όρισες στην παλιοπαρέα και στο "εκεί" :):)
φιλιά πολλά

magda είπε...

Margo,
Καλωσόρισες !!
Τι γλαφυρά περιέγραψες αυτή την..μετάβαση.
Σου εύχομαι να είσαι ευτυχισμένη όπου και να είσαι και σ αυτό θα συμβάλει πολύ η παρουσία αγαπημένων προσώπων.
Όλα καλά νάναι για σένα !
Με αγάπη

kariatida62 είπε...

Καλώς ήρθες στο εδώ μας...και ξέχνα το εκεί σας!
Θα ξαναπάτε με την πρώτη ευκαιρία...
Αλήθεια ποιό είναι το εκεί σας?
Δεν κατάλαβα το νησί και ας έχω πάει σε πάρα πολλά...

Unknown είπε...

Καλώς ήρθες από το "εκεί" στο "εδώ" και στο "μαζί μας".
Οι φωτογραφίες ως συνήθως υπέροχες αλλά οι σκέψεις σου ακόμα πιο όμορφες.

Χαίρομαι που κατάφερες να ζεις στο νησί σου. Δεν έχουν όλοι τέτοια δυνατότητα. Απόλαυσε τη τύχη σου και τους δικούς σου ανθρώπους μπορείς να τους συναντάς όποτε είναι δυνατόν. Αυτοί είναι δικοί σου, το μέρος που ζουν σου είναι ξένο.

Σε φιλώ κορίτσι μου

55fm είπε...

Kαλώς το!
Γλυκιά μου Μargo, η ζωή στην Αθήνα είναι πλέον ανυπόφορη!
Εκεί, είναι σαφώς πιο φωτεινός ο ουρανός και έχεις την τύχη να τον βλέπεις!
Με τα όποια μικροπροβλήματα η ζωή έχει ομορφότερη φορεσιά!
Όμορφη πολύ η ανάρτησή σου και πολύ γλυκιά η ψυχή σου!
Σε φιλώ!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Poet είπε...

Είμαστε εθισμένοι στο κέντρο της μεγάλης πόλης όπως ο Μιθριδάτης στο δηλητήριο. Εσένα, Μαρία μου, πιστεύω ότι το έχει αποβάλει πια ο οργανισμός σου. Και ότι, με το ταξίδι αυτό, συνειδητοποίησες πληρέστερα πόσο τυχερή είσαι που ζεις σ' ένα ωραίο νησί. Σου εύχομαι να ζεις πάντα μέσα σ' αυτό το φως, να εμπνέεσαι από αυτό το φως. Καλώς σε βρήκα.

Margo είπε...

@LENA..

Καλώς σε βρήκα Λένα μου.. το νησί σε χαιρετά:)

Margo είπε...

@cook..

Όσοι φύγαμε από το κέντρο λίγο πολύ νιώθουμε και σκεπτόμαστε το ίδιο και όλοι μα όλοι, αν και δεν προσαρμοστήκαμε αμέσως, δε θέλουμε να γυρίσουμε πίσω.. αυτό κάτι λέει για τις πόλεις μας που σίγουρα μπορούν να γίνουν πολύ καλύτερες για τους κατοίκους της.
Να σαι καλά Κουκίτσα μου:)

Margo είπε...

@vasiliki..

Διχασμός υπήρχε τον πρώτο καιρό πριν την προσαρμογή. Τώρα πια όχι.
Πράγματι ο άνθρωπος προσαρμόζεται παντού, ακόμη κι αν ξαφνικά μείνει άστεγος θα προσαρμοστεί, θα φτιάξει το δικό του χώρο όπου μέσα του θα ζει.
Και φυσικά πρέπει να αγαπάμε τον τόπο που ζούμε και αν δεν συμβαίνει αυτό τότε να τον φτιάχνουμε έτσι ώστε να μας αρέσει. Ακόμη κι αν η παρέμβασή μας αφορά μόνο τον προσωπικό μας χώρο.
Είναι αλήθεια ακόμη πως οι πόλεις μας δεν αγαπάνε και πολύ τον άνθρωπο.. όχι πως στην επαρχία είναι καλύτερα αλλά εκεί βοηθά η φύση ώστε να εξομαλυνθεί αυτό.

Ακόμη οι σκέψεις που ειπώθηκαν είναι ο διάλογος με τον δικό μου εσωτερικό εαυτό, που αναπολεί, συγκρίνει, και εξηγεί τα γιατί της δική του πραγματικότητας. Μετά από τρία χρόνια μπορώ να είμαι σίγουρη για το που θέλω να είμαι..

Καλώς σε βρίσκω και από εδώ Βασιλική μου;))
Μία μεγάλη μεγάλη αγκαλιά:)

Margo είπε...

@magda..

Μάγδα μου θερμά σε ευχαριστώ για την τόσο ζεστή ευχή σου.
Να σαι πάντα καλά!

Margo είπε...

@kariatida62..

To εκεί είναι ο Κορυδαλλός στον Πειραιά και το εδώ είναι η Μύκονο, απέναντι από το σπίτι σου στη Σύρο.
Σε σκεπτόμουν όπως και τη Ζουζού όταν πιάσαμε Σύρο:)

Αυτή η φωτογραφία ξεγελάει λίγο, είναι η γωνία λίγο διαφορετική από τις συνηθισμένες αλλά ήθελα και τη βάρκα μέσα μαζί με τη χώρα:)

Margo είπε...

@meggie..

..και εσύ Meggie μου πάντα τρυφερή και στοργική. Εύχομαι να πέρασες όμορφα στο ταξίδι σου σιγά σιγά θα περάσω από τα μπλοκοσπιτάκια σας για να μάθω τα νέα σας:)

Σε φιλώ πολύ!

Margo είπε...

@50fm..

Το ιδανικό Όλγα μου είναι ο συνδυασμός και των δύο. Στην Άνδρο είναι πολύ εύκολο να τα έχεις και τα δύο. Πολύ καλή η επιλογή σας!

Καλά να περάσεις το Σαββατοκύριακο θα έχει πολύ γλυκό καιρό.
Φιλιά πολλά!

roundel είπε...

Καλώς όρισες...
Εμένα πάντως μου αρέσει που μας γράφεις από εκεί, που έχει ήλιο και χρώματα και θάλασσα και παιδιά να τρέχουν χαρούμενα στην άμμο...

Μου δίνεις δύναμη και μου υπενθυμίζεις συνέχεια πόσο πολύ αξίζει η προσπάθεια που κάνω για να φύγω από την πόλη...

Και τέλος πάντων όπως είπα και στον Χάρη νομίζω ότι αυτή η πόλη πια, δημιουργεί παραισθήσεις...

Margo είπε...

@Poet..

Τόλη μου έτσι είναι τώρα το συνειδητοποίησα. Με γνωρίζεις καιρό και ξέρεις τις αμφιβολίες που είχα τον πρώτο καιρό.
Τώρα πια είμαι μόνο εδώ!
Μόνο λίγα ταξιδάκια θέλω να κάνω να γνωρίσω τους καλούς μου μπλοκοφίλους:))

Η αλήθεια είναι πως μου έχετε λείψει πολύ.. και αυτή η σχέση έχει αντέξει όλες τις δοκιμασίες:)
Να σαι καλά ποιητή μου

Margo είπε...

@roundel..

Όταν έρθει στιγμή θα ξέρεις πως κάνεις το σωστό ακόμη κι αν ο νους αντιστέκεται η καρδιά ξέρει.

Πάντως όταν ήρθα ανακουφιζόμουν με τις διηγήσεις άλλων που έφυγαν πριν από μένα. Δεν ήταν εύκολα στην αρχή.. η συνήθεια βλέπεις..

Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου Roundel

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Το ωραιότερο σημείο του "εκεί", νομίζω, ότι είναι η συνάντηση με συγγενείς και φίλους. Συμφωνείς;;;

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ...ΚΑΙ ΓΕΜΑΤΑ ΤΑ ΨΥΓΕΙΑ!

Margo είπε...

@ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ..

Αυτό ακριβώς αγαπητέ Σταύρο, οι ομορφότερες στιγμές είναι αυτές που περνάμε μαζί με ανθρώπους που αγαπάμε. Γι αυτό εύχομαι να είμαστε καλά και να βρισκόμαστε..

Καλή χρονιά και σε σένα με μαγειρέματα ότι άλλο ποθεί η καρδιά σου!

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

στο εκεί να επιστρέφεις πιο συχνά... να τρέφονται οι ρίζες σου... όμορφα ν' ανθίζουν...

φιλιά από "εδώ"!!

Mariela είπε...

Καλ'ως μας ήρθες και πάλι Μαργκώ μου...
Αχ νάξερες πόσο άγγιξες μια πολύ ευαίσθητη χορδή...
Εδώ και λίγα χρόνια ζω την ίδια αμφιβολία... μήπως να φύγω από εδώ και να πάω "εκεί";;
και ποιο μπορεί να είναι το εκεί;;
συχνά νοιώθω να πνίγομαι εδώ, κι ύστερα πάλι το ξεχνώ και σκέφτομαι πόσο το κέντρο της πόλης αγαπώ...
Δεν ξέρω αν θα το λύσω ποτέ ή αν θα καταλήξω κάπου, ελπίζω μόνο,
ότι αποφάσεις και αν παρθούν, να φύγει κάποτε αυτή η αμφιβολία...
σε φιλώ πολύ!!

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Δεν υπήρξε "εκεί" να γνωρίζω τη διαδικασία του διχασμού..
Το "εδώ" είναι τα σφιχταγκαλιάσματα των των παιδιών στην παραλία.. οι φίλοι..οι συγγενείς..και η χαρά όπου και αν βρίσκεσαι!!!

Πολλά φιλιά!!

roadartist είπε...

Μάλλον η Αθήνα έχει αλλάξει αρκετά. Και σίγουρα η ηρεμία, ο αέρας, οι μυρωδιές και το φως του νησιού σου δεν συγκρίνονται με το "εδώ" μας.. Αλλά όπου η ψυχή σου αισθάνεται καλά, και όπου ανήκει..αυτό αναζητάς.. Τα μικρά σου είναι τυχερά από την μια που ζούν σε ένα τέτοιο περιβάλλον!!! Να μας ξαναέρθεις..να ευχηθώ; Φιλάκια... :)

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Αργούσες να εμφανιστείς... Κι όσο αργούσες, τόσο ανησυχούσα... Κάποιο σχόλιό σου στην Άστρια μού είχε αφήσει μια σκοτεινή απόγευση... Μια αίσθηση ότι το ταξίδι αυτό... Τέλος πάντων...
Τώρα είσαι και πάλι εδώ, στο εδώ που επέλεξες και αγαπάς. Αυτό έχει σημασία!
Το εκεί σου πρόσφερε τη δυνατότητα να εκτιμήσεις το εδώ και εξακολουθεί, άλλωστε, να σου χαρίζει την αγκαλιά αγαπημένων!
Η ανάρτησή σου, όπως πάντα, μεστή σε σκέψη και ομορφιά!
Καλωσόρισες, καλή μου!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Δεν ξερω ποιο ειναι το εδω και το εκει σου για να κρινω...ομως οπου κι αν εισαι καλα να εισαι φιλη μου!

ΥΓ Υπεροχη η μουσικη σου!

nameliart είπε...

Να σε καλωσορίσω και από εδώ Margo στις ιστο-συναντήσεις μας! Είναι κι’ αυτό ένα από τα σημεία των καιρών… «Συναντιόμαστε» παραμένοντας ο ένας χιλιόμετρα μακριά από τον άλλον, συνομιλούμε χωρίς να αντιλαμβάνεται ο ένας τις διακυμάνσεις στη φωνή του άλλου, ανταλλάσσουμε φιλιά και αγκαλιές χωρίς να αγγιζόμαστε, και ακόμη κι’ αυτά, τα κάνουμε βιαστικά…
Αλλά είναι φανερό ότι τη χρειαζόμαστε όλοι αυτή την επαφή… Την αποζητάμε!
Μου άρεσε η αφήγηση της εμπειρίας από τις μετακινήσεις σου. Και ήταν αρμονικά ταιριασμένη με ωραίες φωτογραφίες.!.
Σου εύχομαι να είσαι καλά όπου και να είσαι – και να βλέπεις και να νιώθεις γύρω σου και μέσα σου φως! Λαμπερό.!.

Unknown είπε...

Καλώς να ζήσετε, λοιπόν, "εδώ" κι "εκεί", όπου οι επιλογές ή η ανάγκη σας ορίσει. Προφυλαγμένοι από τη ρύπανση περιβάλλοντος τε και ψυχών ανθρώπων...

:-)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Τι 40 χρόνια "εκεί", παιδί μου; Κάποιο λάθος τυπογραφικό έχεις κάνει... Πότε πρόλαβες δα να ζήσεις 40 χρόνια "εκεί" κι άλλα 3 "εδώ", που ούτε 30 χρόνων δεν είσαι συμπληρωμένα!!!
(Εκτός κι αν έτσι είναι το "εδώ" και γράφουνε μισά τα χρόνια στο κοντέρ και στην όψη... ε;)
Καλώς ώρισες στο "εδώ" από κάποιον πούναι κιόλας "εκεί", πάλι "εκεί", ο δυστυχής...
;-)

Τα σπορτέξ είπε...

Πριν λιγα χρονια μου δοθηκε η ευκαρια να φυγω για το δικο μου το νησι, χωρις υποχρεωσεις τοτε ,χαμογελουσα και ελεγα οτι εχω παθει αστυφιλια...

Σημερα που θελω να φυγω για το δικο μου το νησι ειναι πολυ δυσκολο για παρα πολλους λογους..Τουλαχιστον εφυγα (φυγαμε) απο το κεντρο ...

Καλως ηλθες

α Κενταύρου είπε...

Φύγαμε από το τόπο μας που γεννηθήκαμε ,γίναμε εσωτερικοί μετανάστες .Ποτέ δεν αγαπήσαμε το τόπο που ζούμε η ψυχή μας στο τόπο μας αλλά τώρα στη "Δραπετσώνα δεν έχουμε πια ζωή" που λέει και ο Μπιθικότσης.Διχασμένοι ανάμεσα στο εδώ και το εκεί σε καταλαβαίνω.

Thalassenia είπε...

Όπου γης και πατρίς, το ξέρεις.
Εμείς δημιουργούμε τις ανάγκες και τα θέλω.
Το χειρότερο όμως είναι ο ζωντανός ο χωρισμός :΄(

Μακάρι να συναντιέσται στα καλύτερα με χαρές.

Φιλιά θαλασσένια.

~reflection~ είπε...

Υπέροχη Margo

Σου αφιερωνω αυτο το Τραγούδι σαν Καλωσόρισμα
και σαν απάντηση στη ρητορική σου ερώτηση "Τι αξίζει πιο πολύ?..."

μα.....αυτο το Ταξίδι, μάτια μου...
αυτο....

http://www.youtube.com/watch?v=K00LBvsi7lA

maximus είπε...

E άμα ομορφαίνει τόσο η ψυχή σας "εκεί", χαλάλι η απουσία.. Καλημέρα :)

H.Constantinos είπε...

Μπορεί να μην είναι όλα ρόδινα στο εδώ, αλλά συμπερασματικά και αντικειμενικά, το ξεχνάμε το άθλιο εκεί, και μένουμε στο υπέροχο εδώ, που θα ήθελαν μετα μανίας όλοι οι εδρεύοντες στο τρισάθλιο εκεί...

ξωτικό είπε...

Mαργκούλα ,να χαίρεσαι που το εδώ σου ,είναι τόσο κοντά στο εκεί μας, που μπορείς σχεδόν να έχεις και τα δυό και μάλιστα στην καλύτερη δυνατή αναλογία !! Μακάρι βέβαια να έρχεσαι μόνο για ευχάριστους λόγους! Τα πιτσιρίκια είναι επίσσης πολύ τυχερά εξ'αιτίας σας γιατί το εκεί μας το βρήσκει κανείς πιο εύκολα όταν νοιώσει την ανάγκη,αλλά το εδώ σας πολύ δύσκολα !!!και μάλιστα στην ηληκία που δημιουργεί ανεκτίμητα αποθέματα......κι έτσι θα γνωρίσουν και τα δυό ώστε να μπορούν να κάνουν αληθινές επιλογές !!Τι μεγαλύτερη χαρά !!
Φιλιά ...ταξιδιάρικα απο ...εκεί!!

zoyzoy είπε...

Ωσπου να τελειώσω την ανάγνωση ένας κόμπος στάθηκε στο λαιμό μου και βούρκωσαν τα μάτια μου.
Νόμιζα μια στιγμή πως άφησες το "εδώ" και σε κράτησε το "εκεί" σου.
Δύσκολο το "εδώ" αλλά χαρούμενο το λέω και το φωνάζω αλλά δεν με καταλαβαίνουν μόνο εσύ ξέρεις τη διαφορά!

Φιλιά θαλασσινά γλυκιά μου με τις καλύτερες στιγμές στο "εδώ" στο τώρα μας!

Διάττων είπε...

Εγώ θα σταθώ σε κάτι άλλο που μου άρεσε πολύ στην αναρτησή σου. Εννοώ όλες αυτές τις εναλλαγές του "εδώ" και του "εκεί". Τις έκανες τόσο ωραία που κάθε φορά που διάβαζα τη μια λέξη, περίμενα με αγωνία πότε θα δω και θα διαβάσω την άλλη!

Όλες οι λέξεις είναι απλές, η κατάλληλη χρήση τους όμως, αυτή είναι που τις κάνει να ηχούν μαγευτικές...

Καλό σου βράδυ...

Dinos-Art είπε...

Μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψεις μια πόλη και να τραβήξεις στο άγνωστο. Μα το ίδιο δεν έκαναν και οι εξερευνητές, που βέβαια δεν μετάνοιωσαν για τα νέα μέρη που ανακάλυπταν. Δυστυχώς οι πόλεις μας κατάντησαν μουντές και όλοι φταίμε γι'αυτό. Ευτυχώς η Θεσσαλονίκη δεν έγινε Αθήνα και πιστεύω ότι ποτέ δεν θα γίνει, γιατί έχει το μεγάλο άνοιγμα προς τη θάλασσα και τον ευεργετικό Βαρδάρι που μας ξυρίζει μεν κάθε τόσο αλλά παρασέρνει και σκορπίζει τα πάντα στον διάβα του. Να χαίρεσαι την ομορφιά του νησιού σου Μαρία μου.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Προσκύνημα και Φυλαχτό!
Ιερά και τα δύο..

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΕΚΕΙ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΣΤΟΝ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟΠΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑΤΕ.ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΓΥΡΩ ΣΟΥ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Margo μου το πέρασμα σου από το σκυλόσπιτο για ευχές ήταν ευχάριστη έκπληξη.Σε ευχαρίστω.

Καλή Χρονιά με υγεία!!!!

Unknown είπε...

Καλώς ήρθες πάλι, Margo.
Αρχή να κανείς το "εδώ", το σπίτι σου.

marianaonice είπε...

Ax η Αθήνα δεν αντέχεται πια...
Πόσο τυχεροί είναι όσοι έφτιαξαν τη ζωή τους μακριά της...
Καλή εβδομάδα Margo και καλή χρονιά!
:))

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Mαρία,είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να είσαι κατ'επιλογην όπου αγαπάει και γαληνεύει η ψυχή σου..είναι κάτι σαν να βρίσκεις την Ιθάκη σου!!

Καλη εβδομάδα!!Φιλιά!!

dodo είπε...

Νομίζω πως πολλοί από εμάς, που βρισκόμαστε στο παλιό σου "εκεί" ονειρευόμαστε το τωρινό σου "εδώ"...

MYSTELIOS είπε...

Καλημέρα Μargo μου , χαίρομαι που μπορείς να ζεις μόνιμα στον όμορφο νησί που γεννήθηκες , σίγουρα οι δέκα μέρες ήταν αρκετές για να εκτιμήσεις περισσότερο την αξία του , μακάρι όλοι να είχαν την δυνατότητα επιστροφής στις ρίζες τους , καλή σου εβδομάδα !!!

olivetreegirl είπε...

Χρόνια τώρα είμαι κι εγώ διχασμένη ανάμεσα στο "εδώ" και το "εκεἰ" μου... Κι όταν είμαι "εδώ" μου λείπει το "εκεί", κι όταν φτάνω "εκεί" μου λείπει το "εδώ"... Κομμάτια του εαυτού μας αφήνουμε στα μέρη όπου ζήσαμε, αγαπημένους ανθρώπους, αγαπημένες συνήθειες.. Καλή χρονιά Margo μου, γεμάτη υγεία και αγάπη!!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Καλως ηρθες και παλι.Τωρα πια ξερεις και η επιλογη σου ειναι οτι καλυτερο.Εχει και η πολη τα καλα της,αλλα η επαφη με τη φυση και η ησυχια του νου κοντα στην αφρισμενη θαλασσα δεν συγκρινεται.
φιλια

Margo είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ..

Και τα δύο χρειάζονται, το εκεί για λίγο το εδώ για πολύ:)

Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα
Φιλιά!

Margo είπε...

@Mariela..

Ότι απόφαση κι αν πάρεις θα είναι η σωστή Μαριέλα μου. Προσαρμοζόμαστε παντού.. μόνο να μπορείς να βρίσκεσαι εύκολα στην Αθήνα για πρακτικούς λόγους.
Φιλιά πολλά!

Margo είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη..

Αυτό ακριβώς είναι το «εδώ», εκεί που είναι όσοι αγαπάς.

Να σαι καλά Αντιγόνη μου:)

Margo είπε...

@roadartist..

Να μου ευχηθείς Ροντάκι μου, χρειάζεται συχνά πυκνά να έρχομαι. Στα τρία χρόνια μία φορά είναι πολύ λίγο.

Το εκεί έχει πλούτο εμπειριών. Ένα ταξίδι για μια γύρα τροφοδοτεί τη ψυχή για καιρό.. μετά επιστρέφουμε στην ηρεμία και τη γαλήνη της φύσης. Αυτός ο συνδυασμός θα με κάλυπτε απόλυτα:)

Ευτυχώς όμως που έχουμε και το διαδίκτυο και καλύπτει τα κενά;)
Φιλιά πολλά!

Margo είπε...

@Υπατία η Αλεξανδρινή..

Σύμπτωση ήταν Υπατία μου, έτυχε το συμβάν αφού ήμασταν εκεί και κατά κάποιο τρόπο ήμουν πιο ήσυχη που ήμουν εκεί και βοήθησα όσο μπορούσα. Τέλος καλό όμως.. όλα από ότι δείχνουν θα πάνε καλά!

Για να ευχαριστηθώ πάντως κάποιοι επόμενο ταξίδι θα πρέπει να μην έχω καμιά υποχρέωση και να σας συναντήσω όλους μαζί αυτό θα ήταν ΤΟ ταξίδι:)

Μια πολύ όμορφη βδομάδα σου εύχομαι Υπατία μου.
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..

Ρικάκη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ.. κάποτε όνειρό μου ήταν και η Κρήτη.. ένα κομμάτι από τα πιο αγαπημένα βρίσκεται εκεί.. υπερίσχυσε όμως η γενέτειρα της μητέρας μου.
Καλό σου βράδυ

Margo είπε...

@nameliart ..

Μελίνα μου στη προσαρμογή μου στο νησί, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βοήθησε αυτού του είδους η ανθρώπινη επαφή. Αυτό που με δυσκόλεψε περισσότερο τον πρώτο καιρό ήταν η μοναξιά, η ουσιαστική μοναξιά. Αυτό το μοίρασμα που γίνεται εδώ μέσα με έβγαλε από το αδιέξοδο. Γι αυτό και αγαπώ τόσο τη μπλοκογειτονιά μας:)

Να σαι καλά Μελίνα μου
Σε φιλώ αληθινά;)

Margo είπε...

@ΑΕΡΙΚΟ..

Ευχαριστώ πολύ αερικό μου. Οι ψυχές θα έλεγα είναι παντού οι ίδιες, απλά εδώ ο κόσμος είναι πιο ξέγνοιαστος και βοηθά πολύ στην καθημερινότητά μας. Οι πραγματικοί φίλοι όμως είναι στο «εκεί» λιμάνι:)

Margo είπε...

@Asteroid..

Λάθος, λάθος έχεις δίκιο Γιάννη μου. Θα έπρεπε να μετρήσω με τα χρόνια του φαίνεσθε. Άρα εγώ 30 (πόσο σ΄αγαπάω:) και εσύ 25 χαχαα!

Δε θα έρθεις πάλι στο εδώ; Ιδοποίησέ με να συναντηθούμε εδώ στο βάση μου, το σκέπτομαι από καιρό και ποτέ δεν τυχαίνει. Στο λέω από τώρα για να το κανονίσεις;)

Πολλά πολλά φιλιά!

Margo είπε...

@ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ..

Δεν είναι εύκολο όταν η δουλειά σου είναι εκεί και είναι σταθερή.. εμείς ρισκάραμε πολύ και δεν είναι καθόλου εύκολα τα πράγματα στον επαγγελματικό τομέα. Παρόλα αυτά δεν το έχουμε μετανιώσει.
Είναι σημαντικό πάντως να βγεις έστω μακριά από το κέντρο και το νησί τα καλοκαίρια.. να μεγαλώνει η μικρή σου με τις εικόνες του πανέμορφου τόπου σου.
Καλή βδομάδα Γιώργο μου

Margo είπε...

@α Κενταύρου..

Η Αθήνας και ο Πειραιάς είναι γεμάτος από εσωτερικούς μετανάστες. Ερήμωσε η επαρχία και έχει τόσο μεγάλο πλούτο να μας προσφέρει, προϋπόθεση η δουλειά. Ίσως με την κρίση μετριαστεί λίγο αυτό. Το τελευταίο καιρό, έφυγαν από το νησί για την πατρίδα τους 2000 Αλβανοί! Πολλοί θα σκεφτούν πάλι τα χωριά τους ή τις μικρές πόλεις τους. Όσοι δεν έχουν δουλειά δεν έχουν να χάσουν τίποτε.

Margo είπε...

@Thalassenia..

Θαλασσένια μου αυτό είναι το χειρότερο, ο τόπος είναι οι άνθρωποι αυτοί γεμίζουν τη ζωή μας. Ο χωρισμός είναι πάντα οδυνηρός.. εύχομαι να είσαι πολύ πολύ καλά:)

Σε φιλώ πολύ!

Margo είπε...

@~reflection~..

Κάκια μου να ‘ξερες τι είναι αυτό το τραγούδι για μένα… με συγκίνησες πολύ..

Καλώς σε βρίσκω όμορφη ψυχή

Ευχαριστώ!!!

Margo είπε...

@maximus..

Ήταν όμορφα γατούλι να το ξανακάνουμε;)

Φιλιά πολλά σε όλους!

Margo είπε...

@H.Constantinos..

Αντικειμενικά; Δεν ξέρω Κωνσταντίνε είναι πολύ σχετικό τι αρέσει στον καθένα και για ποιους λόγους. Πολλοί θα ήθελαν να ζουν σε ένα νησί ή σε ένα όμορφο χωριό αλλά.. υπάρχει ένα αλλά. Αντικειμενικά δεν είναι εύκολο κυρίως στο πώς θα σε δεχτεί μια μικρή κοινωνία.. ακόμη κι αν κατάγεσαι από τον συγκεκριμένο τόπο είσαι και παραμένεις ξένος. Δεν είναι όλα ρόδινα αλλά δεν εγκαταλείπουμε:)

Margo είπε...

@ξωτικό..

Καλά τα λες σοφό ξωτικό η αναλογία είναι ότι πρέπει. Πέντε ώρες με το καράβι το πολύ και είμαι εκεί. Τι είναι πέντε ώρες; Όσο μεγαλώνουν και τα μικρά μου θα είναι ακόμη πιο εύκολες οι μετακινήσεις. Τώρα που ήρθαμε ξεφάντωσαν στην κυριολεξία με το τίποτα:)

Φιλιά πολλά ξωτικούλι μου και την άλλη φορά θα έρθω προετοιμασμένη για εξωδιαδικτυακές συναντήσεις;)

Σε φιλώ!

Margo είπε...

@zoyzoy..

Που να το αφήσουμε το εδώ μας Ζουζού μου ειδικά τώρα ποιος γυρνάει πίσω; Άσε που δεν μας σηκώνει πια το περιβάλλον. Είναι η ησυχία, η θάλασσα, ο αέρας, το χώμα! Ποιος γυρνάει πίσω στη τσιμεντούπολη;

Έχω και καλούς γείτονες ένα τσακ και είμαι Σύρο;)
Δεν έχω έρθει ακόμη αλλά όταν το κάνω θα σου ρίξω σήμα:)

Φιλιά πολλά πολλά θαλασσινή:)

Margo είπε...

@Diatton..

Εγώ θα σε ευχαριστήσω πολύ που «ταξίδεψες» μαζί μου:)
Να σαι καλά Διάτονα, να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα.

Margo είπε...

@Dinos-Art..

Έχεις δίκιο Ντίνο μου δικιά μας εικόνα είναι οι πόλεις μας και τα χωριά μας. Είστε τυχεροί που η μορφολογία της περιοχής βοηθά να φρεσκάρει ο αέρας σας. Θέλω να έρθω Θεσσαλονίκη, που θα πάει θα γίνει κι αυτό:)

Να χαίρεσαι και εσύ την λατρεμένη σου Θεσσαλονίκη.

Margo είπε...

@Ρεγγίνα..

Ακριβώς Ρεγγίνα μου
Καλή σου νύχτα

Margo είπε...

@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS..

Σκρουτζάκο μου αυτό είναι το σημαντικότερο και χαίρομαι που το επισημαίνεις. Η αγάπη μας κάνει μας γεμίζει τη ζωή όπου κι αν είμαστε.
Καλή βδομάδα και σε σένα!

Margo είπε...

@Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης..

Περνώ κάποιες φορές αλλά δεν αφήνω το σημάδι μου.. εγώ σε ευχαριστώ!
Να σαι καλά!

Margo είπε...

@Ellada..

Καλώς σε βρήκα Ελλάδα:)
Είναι πια το εδώ σπίτι μου..
Να σαι καλά!

Margo είπε...

@marianaonice..

Μαριάνα μου στην Αθήνα είχαμε φτιάξει την ζωή μας. Εδώ πάλι από την αρχή δεν είναι καθόλου εύκολο.
Σκέπτομαι και το δικό σου χωριό από τα ομορφότερα στην Ελλάδα σου εύχομαι κάποτε να μπορείς να πηγαίνεις εκεί συχνότερα να απολαμβάνεις την ομορφιά του.
Καλή βδομάδα να έχουμε:)

Margo είπε...

@ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ..

Η εσωτερική γαλήνη είναι δύσκολο ταξίδι Πέλα μου, βοηθά ίσως ο τόπος αλλά εξαρτάται από πολλά άλλα πράγματα.
Ζεις και εσύ σε μια υπέροχη πόλη, να περνάς υπέροχα σου εύχομαι:)

Πολλά πολλά φιλιά!

Margo είπε...

@dodo..

.. και κάποιοι έχουν κάνει όνειρο πραγματικότητα. Δεν λύνει όλα τα προβλήματα απλά είναι μια αλλαγή με τα πλην και τα συν…

Margo είπε...

@ART-TRAVELLER..

Ρίζες είναι εκεί που νιώθουμε γεμάτοι Στέλιο μου ίσως είναι περισσότερο εσωτερική διεργασία όλα αυτά. Ας είμαστε καλά όπου κι αν βρισκόμαστε.
Καλή σου νύχτα!

Margo είπε...

@olivetreegirl..

.και μάλιστα στο μακρινό εκεί σου. Η απόσταση κάνει λίγο δυσκολότερα τα πράγματα. Μακάρι να μπορείς να είσαι συχνά εκεί κοντά στους δικούς σου ανθρώπους.. σε καταλαβαίνω Ολιβάκι μου
Καλή χρονιά όπως την επιθυμείς!

Margo είπε...

@ΓΙΑΝΝΑ..

Ο ιδανικός συνδυασμός είναι και να είσαι εκτός της πόλης αλλά και να φτάνεις εύκολα σε αυτήν. Νομίζω αυτό το έχεις πετύχει;)

Φιλιά πολλά Γιάννα μου

Άιναφετς είπε...

Πως σε νοιώθω...όταν πηγαίνω στην Αθήνα...(μια φορά την βδομάδα)δεν μπορώ να αναπνεύσω, αλλά πρέπει να "κατεβαίνω" γιατί εκεί είναι η οικογένεια μου που χρειάζεται φροντίδα...και βιάζομαι να ανέβω!!!
Χαίρομαι που επέστρεψες και σε περίμεναν καλά νέα!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και στα μικρούλια!

Μικρές ανάσες είπε...

Γλυκιά μου Margo

το δικό σου "εδώ" είναι το δικό μας όνειρο κάθε φορά που δεν αντέχουμε του δικό μας, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να βρίσκουμε και να νιώθουμε αγάπη γύρω και μέσα μας όπου και αν είναι αυτό...

leondokardos είπε...

Πόσο καλά έκανες και επέστρεψες στο "εδώ" σου!!
Μιά μικρή αλλαγή ήταν για να διαπιστώσεις τις τρομακτικές διαφορές, αυτές που συχνά σε κάνουν να μην νιώθεις "άνθρωπος", να χάνεις συνειδήσεις, να φοβάσε, να θέλεις να φύγεις...που όμως!
Νάσαι πάντα καλά "εκεί" στο δικόσ ου φώς.

Side21 είπε...

Καλά είμαι εδώ ...
στο "εκεί" μου !!!
Μήνες τώρα παιδεύομαι να πάρω την
απόφαση να έρθω στο "εδώ" σας
για δουλειές κι όλο το αναβάλλω ...
Στη μεγαλούπολη νοιώθω πως τα πάντα με κυνηγούν
η άσφαλτος, τα κτίρια, τ' αυτοκίνητα,
ακόμα κι οι ανθρώποι ...
Χαμογελάς σε κάποιον στο δρόμο και σε
κοιτάει περίεργα, νοιώθεις το φόβο του !!!
Και τη δεύτερη μέρα ετοιμάζω βαλίτσες
για επιστροφή στο νησί ...
Καλό κουράγιο σας ...

kiki είπε...

Εγω σε προτιμώ εκεί! Στο νησί σου. Στο νησί μας. Αχ αυτή η ακρίβεια τους μόνο....

Margo είπε...

@Άιναφετς..

Δε θα έλεγα όχι να βρίσκομαι που και που στην Αθήνα, αλλά δεν είναι εύκολο. Η θάλασσα κάνει τα ταξίδια λιγότερο εύκολα και πολύ ακριβά στις μετακινήσεις μας. Τώρα που βρεθήκαμε κάτω παρόλο που είχα πολλά να κάνω, μετά την τέταρτη ημέρα ένιωθα να με πνίγει ο τόπος.

Ευχαριστώ πολύ μαγισσούλα μου να χαίρεσαι όοοοολη την παραμυθένια σας οικογένεια:)

Ιπτάμενα Αληθινά φιλιά να φτάσουν κατευθείαν στο αγαπημένο σας βουνό:)

Margo είπε...

@Μικρές ανάσες..

Όπου αγάπη εκεί είναι το σπίτι της καρδιάς μας, θα συμφωνήσω απόλυτα.
Όταν ζούσα στη πόλη δεν μπορούσα να καταλάβω όμως την διαφορά που έχει να ζεις σε τόπο με καθαρό αέρα, θάλασσα τριγύρω κεχριμπαρένια, αέρα δυνατό που δεν αφήνει τίποτε να σταθεί για πολύ, όλα αυτά αλλάζουν πολύ την καθημερινότητα…

Margo είπε...

@leondokardos..

Που όμως; Αυτή η ερώτηση Λεοντόκαρδε ακούγεται σπαρακτική. Παρόλα αυτά όλα γίνονται αν το θέλει κανείς, αυτήν την εποχή ακόμη πιο δύσκολα.
Ας κάνουμε τις πόλεις μας ανθρώπινες κάτι είναι και αυτό..
Καλό Σαββατοκύριακο!

Margo είπε...

@Side21..

Στο νησί και εμείς αγαπητέ Side και μαζί μας φέραμε και ότι αφήσαμε φεύγοντας από τον Πειραιά, τα τελευταία ίχνη που μας κρατούσαν εκεί. Η πόλη είναι σαν να μας κυνηγά, έτσι ακριβώς!

Καλό βράδυ με χαμόγελο:)

Margo είπε...

@kiki..

Η ακρίβεια είναι το μεγάλο μειονέκτημα και το κακό ξεκινά από τις πολύ ακριβές μισθώσεις και την αναισθησία.. δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς…

ΑΠΟΛΛΩΝ είπε...

Οι ρίζες αγαπητή μου, οι ρίζες !

Ζωή και στήριγμα ...

Εύχομαι να σου προσφέρεται συχνά η δυνατότητα να τ' αντλείς και τα δυό.

Ανώνυμος είπε...

Kοντολογίς, ευτυχώς που όταν πάμε εκεί έχουμε πάντα ένα εδώ να λαχταρήσουμε.
Γιατί πόσο ν' αντέξεις;
Α, και μην ανησυχείς για τους εκεί που ήρθαν εδώ και δεν πρόλαβες εν τη απουσία σου να δεις, τους πότισα όσα τους έπρεπε ούζα στου Μπακόγια εγώ προσωπικά! Αλλά τι ανάγκη έχει ο συγκεκριμένος, σε λίγο δεν θα μιλάει παρά θα κάνει γκιιιι γκιιιι σαν τη σαμπούνα! Σαμπουνολόος κατάντησε σου λέω, που τον χάνεις που τον βρισκεις απέναντι σε κάθε ζύ'α να φωτογραφίζει!

Ανώνυμος είπε...

Γι αυτό το Φως δραπετεύω όσο πιο συχνά μπορώ!

Άστρια είπε...

Margo μου, καλώς σε βρίσκω και πάλι!

Σήμερα το πρωί, σε ανοιχτοσύνη λίγο έξω από την πόλη, στο θαλασσινό αεράκι, με τον ήλιο να κρύβεται ή να βγαίνει λίγο από τα σύννεφα και τα πουλιά να πετούν, αυτό ακριβώς σκεφτόμουνα, πόσο πολύτιμο είναι το φως στο καθημερινό γκρίζο.

Σε φιλώ γλυκά:)

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

ΣΥΜΦΩΝΩ ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΑΑΑΑ...
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΔΩ" ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ "ΕΚΕΙ".
20 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΚΟΜΑ ΙΣΟΡΡΟΠΩ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΚΟΙΝΙ.

Margo είπε...

@ΑΠΟΛΛΩΝ..

Απόλλωνα καλημέρα!
Άργησα λίγο να δω τα τελευταία σχόλια όμως δεν μπορούσα και να μην απαντήσω.. χαίρομαι ιδιαίτερα με το πέρασμά σου από εδώ:)
Σ’ ευχαριστώ θερμά!

Margo είπε...

karvouna..

Χαχαχαα γεια σου Δημήτρη με το αστείρευτο χιούμορ σου:))
Τώρα ησύχασα ούζα στου Μπακόγια και εγώ έλειπα;;;;;

Σαμπουνολόγος πρώτος ο Γιάννης μας στην Ελλάδα ίσως και παγκοσμίως:)
Πάντως πολύ μου αρέσει η δουλειά που κάνει και την σαμπούνα την αγαπώ ιδιαίτερα τόσο στα παραδοσιακά όσο και στα πιο σύγχρονα ακούσματα. Ήχος που ξεσηκώνει!

Άντε να καλοκαιριάσει να σας βλέπουμε πιο συχνά;)

Margo είπε...

@ηλιογράφος..

Εσύ Ηλιογράφε το βρίσκεις παντού:)

Margo είπε...

@Άστρια..

Το ξέρω πως το εκτιμάς και το τιμάς συχνά Άστριά μου, άλλωστε είσαι αστεράκι και κουβαλάς το δικό σου φως από πουθενά παρμένο:)

Πολλά πολλά φιλιά και συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση στο πέρασμά σου..

Margo είπε...

@ΧΑΡΑ..

Ακόμη Χαρά μου; Γι αυτό ξεσάλωσες στην Αθήνα;)

Πάντα όμορφα να περνάς και να είσαι πολύ πολύ καλά!!!
Σε φιλώ

mar9659 είπε...

Kαλώς ήρθες φίλη μου όπου
κι'αν είσαι εδώ....η εκεί...
αρκεί να περνάς όμορφα margo μου!!
και νάχεις πλάϊ σου ανθρώπους που
σου χαρίζουν χαμόγελα αισιοδοξίας
και αγάπης για να κυλούν όμορφα
οι μέρες σου!!!
Υπέροχη η μουσική σου επένδυση!!

Σου αφήνω δυο χαμόγελα αγάπης
και ενα γλυκό φιλί♥ ჱܓ
Νάχεις μια υπέροχη Κυριακή!!!

Margo είπε...

@mar9659..

Μαριάνα μου καλή σου μέρα καλή βδομάδα και καλό μήνα από αύριο!!!

Αγάπη είναι το κλειδί για να ομορφαίνουν οι στιγμές μας όπου κι αν βρισκόμαστε. Έχεις απόλυτο δίκιο:)
Φιλιά πολλά!