Ήταν ένα μεθυστικό Σαββατοκύριακο
Ξεκινήσαμε τον τρύγο την Παρασκευή..
Όταν μας κατάλαβαν οι αγελάδες από το διπλανό χωράφι ήρθαν κοντά για μεζέ
Τα μικρά θα τους έδιναν όλα τα σταφύλια αν μπορούσαν:)
(αυτή τη φωτο την τράβηξε η μικρή μου)
Την επόμενη ημέρα γίναμε περισσότεροι..
σταφύλια άσπρα..
κόκκινα...
μαύρα...
τα συγκεκριμένα θα γίνουν γλυκό..
και όλα μαζί στο πατητήρι..
ο μούστος έρεε ώρες πολλές
ο Ερμής μας λίγο πιο πέρα ξεκουραζόταν από την πολύ ξάπλα:)
Και τα βαρέλια στη σειρά μέχρι το μεσημέρι μισογέμισαν από μούστο,
αύριο θα γεμίσουν με τη δευτεριά..
Κάθε χρόνο κάπως έτσι περνάνε οι μέρες αυτές.. είναι όμορφα.. και μελαγχολικά..
Κάθε χρόνο έτσι και φέτος μου έρχονται στο νου χρόνια περασμένα..
Τότε έβλεπες μέσα στ' αμπέλια πολύ κόσμο. Πρωταγωνιστές οι σαραντάρηδες πενηντάρηδες και από κοντά οι μεγαλύτεροι με ιστορίες αστεία και συμβουλές.. τα μικρά να παραβγαίνουν ποιος θα μαζέψει τα πιο πολλά σταφύλια και όλοι μαζί στο πατητήρι να χορεύουμε ξυπόλυτοι και μεθυσμένοι από χαρά.
Σήμερα η γενιά των σαραντάρηδων, η δική μου γενιά, λείπει. Λείπει από την ημέρα της γιορτής, πόσο μάλλον από όλες τις εργασίες που προηγούνται για να βγάλουν τα κλίματα σταφύλια. Οι γενιές των εβδομηντάρηδων είναι που αντέχει ακόμη και κρατά με τα δόντια τη παράδοση. H γενιά των γονιών μου, η γενιά του '38 και του '40 είναι που συντηρεί τα αμπέλια, όσα έχουν απομείνει σε ένα νησί που ήταν γεμάτο! Θα φύγουν κι αυτοί.. μετά;
Σήμερα τα μικρά μου βοηθούσαν κι αυτά, θα θυμούνται τον παππού να τα χώνει μέσα στα σταφύλια, θα θυμούνται πώς είναι τα πολλά χέρια να ενώνονται για ένα σκοπό, θα θυμούνται....
υ.γ. όσο αντέχω, όσο μπορώ, ακόμη κι αν μείνω εντελώς μόνη μου, θα φυλάξω τους θησαυρούς που έτυχαν στο δρόμο μου...
81 σχόλια:
Πω πω πω...μας μέθυσε η μουσική, οι εικόνες και όλη η μαγεία του τρύγου!!!
Πόσο χαίρομαι που κάνω ποδαρικό φθινοπωρινό!
ΑΦ!
..αυτες τις εικονες τις εχω σαν αναμνησεις απο οταν ημουν μικρος.. στην Ικαρια.. ο παππους μου ο θειος και ολα οσα περιγραφεις..τωρα πια μονο αναμνησεις....
καλο φθινοπωρο.
Καλό είναι να κρατάμε τις παραδόσεις μας και όλοι μαζί, ο ένας να βοηθάει τον άλλο, ώστε να περάσουν και στις νέες γενιές αυτά τα μηνύματα.
Ταξιδέψαμε κοντά σας με τις φωτογραφίες σου.
Αλλά και αυτή που έβγαλε η κόρη σου τέλεια, ένα φιλί να της δώσεις από μένα και τα συγχαρητήριά μου.
Καλό φθινόπωρο να έχετε.
Φιλιά.
Ζήλεψα!
Τρυφερός μήνας ο Τρυγητής...
Πάντα γόνιμα να 'ναι τ' "αμπέλια" που τρυγάς με τόση φροντίδα και φρόνηση!
Μοσχάτα εύχομαι ετσι λέμε στην Στερεά Ελλάδα.
Εμείς με το καλό αυτό το σ/κ θα μεθύσουμε και θα χορέψουμε . Ο πατέρας μου θα φέρει κλαρίνο και νταούλι για να υποδεχτούμε τον μέθυσο Διόνυσο.
Μ΄αρέσει αυτό που γίνετε .Είναι πατροπαράδοτο έθιμο της οικογένειάς μας. Ο παππούς μας είναι μερακλής και βρίσκει ευκαιρία να το ρίξει λίγο έξω, πάντα όμως μετά τον τρύγο.
Η πραγματικότητα όμως είναι όπως την περιγράφεις . Τρομάζω μπροστά στην αδιαφορία της γενιάς μας για τα εθιμα της παράδοσής μας.
Που πάμε τελικά ;
καλή βδομάδα
Cheers! Πάντα οι εικόνες σου είναι από μόνες τους εμπειρία. Φιλιά!
Μπράβο Μάργκο μου διαφύλαξε όσο μπορείς τους πολύτιμους θησαυρούς του λαού μας και παρέδωσε τους στα παιδιά. Πού ξέρεις μπορεί καποια στιγμή να καταλάβουμε τι είχαμε και τι χάσαμε και να προσπαθήσουμε να ξαναεπιστρέψουμε. Καλό φθινόπωρο.
κρασάκι πότε κερνάς?
Καλό σου βράδυ
Δεν είχαμε ποτέ χωράφια. Η περιουσία όλη δυο δωμάτια σε κάθε οικογένεια. Αλλά ένα αμπελάκι μοναχό στη σκάλα έχει μείνει. Έτσι για την ανάμνηση ενός παππού.
Καλό και γλυκόπιοτο να είναι το κρασάκι σας.
Φιλάκια πολλά.
μπράβο Μάργκο μου,
είσαι τυχερή που βίωσες τέτοιες εμπειρίες μικρή,
μα τώρα είσαι Άξια που τις βιώνεις μαζί με τα παιδιά σου,
τους παραδίδεις τους καρπούς τις μυρωδιές και τις γεύσεις
της μάνας γης...
πάντα τέτοια εμπειρίες, εύχομαι
Να είστε καλά και καλόπιοτα. Και ένα ποτηράκι στην υγειά της παρέας!
Τι όμορφη μεθυστική ανάρτηση...
να τους φυλάξεις αυτούς τους θησαυρούς σου Μαργκό μου γιατί είναι ανεκτίμητοι...
Κρίμα που δεν βρεθήκαμε, ήλπιζα κάθε μέρα που περνούσε...
σε φιλώ πολύ και καλό φθινόπωρο!
ο Ερμής μας λίγο πιο πέρα ξεκουραζόταν από την πολύ ξάπλα
Χα χα χα χα χα χα χα εσκασα στα γελια....
ΥΓ Εμένα γιατι δεν με συγκινει ο τρυγος
Λες επειδη ειμαι παιδι της πόλης ή μηπως ειμαι κι εγω σαν τον Ερμη;
Βρε λες;;;;;;
χα χα χα
Διφορούμενες αναμνήσεις μου έδωσες.
Όταν υπήρχαν φίλοι για βοήθεια ήταν καλά, όταν είμασταν μόνοι μας δεν μου άρεσε καθόλου.
Το κρασί όμως που έβγαζε εκείνο το αμπέλι δεν το έχω ξαναπιεί!!!
Χρώμα κεχριμπάρι, άρωμα και γεύση απερίγραπτη.
Αξέχαστη και όλη η προετοιμασία, το ασβέστωμα της αποθήκης, τα λεμονόφυλλα και ο μάραθος για το βαρέλι, τα κρεμασμένα κυδώνια...
Τελικά άφησε μνήμες που είναι θησαυρός.
Καλή σοδειά και του χρόνου.
Φιλιά θαλασσένια.
Κι εδώ στα Μεσόγεια, τα πολλά αμπέλια χάνονται σιγά σιγά..
μάθανε οτι η πώληση έχει περισσότερο "ψωμί" και λιγότερη κούραση..
άμα όμως δέν μάθει κανείς τον κάματο θα είναι έρμαιος του μεροκάματου..
όμορφες εικόνες με την ελπίδα ο κόσμος να επιστρέψει πίσω..
σε εποχή, σε τρόπο και άποψη..
υγ: ζήλεψα το μαύρο που θα γίνει γλυκό..
καλό ξημέρωμα :)
Τι υπέροχη εμπειρία..κάποτε το έζησα στους Πετράδες στον Έβρο μα σε μικρή ..έκταση.Ήμου φοιτήρτια και είχαμε πάει να ζωγραφίσουμε με τη Σχολή.Μεθύσαμε με το ..μούστο ...Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα.
Και τού χρόνου, σού εύχομαι- και γιά πολλά ακόμη χρόνια να παίρνεις την ίδια χαρά, μαζί με τούς δικούς σου!
μπράβο κορίτσι
καλά κάνεις
και καλά κάνεις που παίρνεις και τα παιδιά σου
αχ η ζωή στη φυση εχει άλλη ομορφιά!!!
την καλημέρα μου
Όμορφη ανάρτηση!
Πολλούς θησαυρούς έχεις...
Εύχομαι και πολλές αντοχές να τους διαφυλάξεις και να τους χαρίσεις στα παιδιά σου
Καλό Φθινόπωρο
Μεθύσαμε και εμείς με την όμορφη και γεμάτη νοσταλγία ανάρτηση σου, γεμάτη άρωμα από αυθεντικούς θησαυρούς της μητέρας φύσης που πρέπει να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού ενάντια στην καταστροφή που μας επιβάλλεται. Χαίρομαι πραγματικά με τέτοιες εικόνες και σίγουρα θα ήθελα να ήμουνα και εγώ εκεί βοηθός σας. Καλά κρασιά φίλη Μargo και όλα στην υγειά σας γιατί το αξίζεται !!!
Ελπίζω ότι κάποτε, σύντομα, θα συνειδητοποιηθεί τόσο σε κεντρικό επίπεδο όσο και από τις ίδιες τις νέες γενιές ότι το μέλλον των μικρών Ελληνικών τόπων περνάει μέσα από την διατήρηση της παράδοσης, την ένταξη των παραδοσιακών δραστηριοτήτων στην σύγχρονη πραγματικότητα, το πάντρεμα και τον εξ αυτού αμοιβαίο εμπλουτισμό και των δύο.
Στην εποχή, μάλιστα, της μαζικοποίησης του τουριστικού προϊόντος σε παγκόσμιο επίπεδο, η δημιουργική ένταξη της παράδοσης στην τουριστική ταυτότητα μπορεί να πάει πολύ μακριά στο μέλλον ακόμη κι εκείνους από τους τόπους μας, που, όπως η Μύκονος, υιοθετούν μονοδιάστατη τουριστική πολιτική ή μονοδιάστατα τον Τουρισμό ως μόνη ή "απελπιστικά" δεσπόζουσα οικονομική δραστηριότητα.
Υ.Γ.: Κι εσείς αμπέλια και κρασιά, λοιπόν, ε;
;-)
Είναι από εκείνες τις ...εικόνες τις ...στιγμές που αν δεν έχεις υπάρξει κομμάτι τους, αν δεν τις έχει ...ακούσει και ....μυρίσει από κοντά, όσο και να τις θαυμάσεις σε ...κάδρα, όσο και να θέλεις να τις ...αγγίξις, να τις ...καταλάβεις ποτέ δεν θα μπορέσεις να τις ....αισθανθείς.
Πόσα μου θύμησες.... :)
Πολύτιμα τα όσα κουβαλάμε μέσα μας, γίνονται ηδονικά όταν τα ξανασυναντάμε, γίνονται πανηγύρι όταν τα ζούμε ξανά μέσα από τα μάτια των παιδιών μας και άγιο εικόνισμα όταν μας συντροφεύουν σ’ αυτά μνήμες ή άνθρωποι-μνήμες.
Πίσω δεν μπορούμε να πάμε, μόνο μπροστά... Οι σκέψεις γίνονται πράξεις, γι’ αυτό ας διαλέξουμε τις καλύτερες να φτιάξουμε ομορφότερο αυτό που μας περιμένει!!!
Tα σταφύλια στο χωριό μας στην Αρκαδία χάλασαν γιατί έβρεξε τον Ιούλιο ,έμειναν ελάχιστα τσαμπιά πάνω στα κλίματα.
Τα νησιώτικα αμπέλια λόγω ξηρασίας πρέπει να έχουν μεγάλο δείκτη ζαχάρου και να κάνουν κρασιά με μεγάλο οινοπνευματικό βαθμό.Λίγο παραμελημένο το βλέπω το αμπέλι σας ή κάνω λάθος?
Καλά κρασιά λοιπόν.
@Άιναφετς..
Το καλύτερο ποδαρικό από την καλή μου μαγισσούλα:)
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦάκια:)
@ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ..
Όταν φεύγουμε από τα πατρικά μας σιγά σιγά μοιραία θα ξεχαστούν όλα, μα μιλώ περισσότερο για όσους είναι ακόμη εδώ έχουν το αμπελάκι μπροστά στο σπίτι τους και δεν γυρνούν ούτε να το κοιτάξουν, Ρημάζει χρόνο με το χρόνο και τέλος γίνεται παρελθόν, αν δεν έχει αντικατασταθεί με ένα ακόμη ενοικιαζόμενο δωμάτιο. Είναι κρίμα:(
Καλό Φθινόπωρο Γιώργο μου φιλάκι στη μικρούλα σου:)
@Savvina..
Σαββίνα μου αυτό το όλοι μαζί φαντάζει τρομερά δύσκολο, είμαι η πρώτη που το θέλω, το προσπαθώ, το φωνάζω.. αλλά ας μη γελιόμαστε το μαζί πέθανε:(
Θα μεταφέρω και το φιλί και τα συγχαρητήρια.. ευχαριστώ πολύ!
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Ευχαριστώ πολύ Υπατία μου.. πάντως εμείς εδώ θέλουμε παρέα;-)
@vasiliki..
Ααα μα εδώ γίνεται κανονικό γλέντι, έτσι θα έπρεπε να είναι Βασιλική μου, με χαρές όλα πετυχαίνουν:-)
Και σε ποιον δε θα άρεσε Βασιλική μου γιατί όμως κανείς δεν μπαίνει μπροστά; Είναι ο φόβος της άγνοιας, τι;
Καλή βδομάδα και σε σένα και με το καλό να υποδεχτείτε τον μέθυσο Διόνυσο:-)
@ΜAΡΙΑ ΔΡΙΜΗ..
Ευχαριστώ Μαρία μου
Σε φιλώ!
@IZA..
Δεν είναι πάντα εύκολο Ίζα μου η μοναξιά πονάει πολύ, αυτά τα πράγματα θέλουν παρέα αλλιώς η κούραση γιγαντώνεται. Όχι γιατί πέφτει πολύ δουλειά σε έναν, αλλά που δεν μπορεί να μοιραστεί τα συναισθήματα, τις σκέψεις.. δεν ξέρω αν θα επιστρέψουμε ποτέ. Μόνο μπροστά (ας πούμε μπροστά) προχωράμε..
Καλό Φθινόπωρο και σε σας καλή σχολική χρονιά!
@mahler76..
Τώρα αν έρθεις θα σε κεράσω το περσινό είναι αστέρι:)
Τα Χριστούγεννα θα πίνουμε το φετινό..
Κόπιασε:-)
@lena_zip..
Κάτι είναι και αυτό Λενάκι μου, ας μην ξεχαστεί ο παππούς, εύκολα συντηρείται ένα μικρό αμπελάκι:-)
Ευχαριστώ Λενιώ μου ας είμαστε καλά!
Φιλιά!
@το πετάλι..
Αν δεν ήμασταν εδώ Νίκο μου δε θα είχα αυτή την ευκαιρία, ήταν μεγάλη απόφαση και σίγουρα δεν το μετανιώσαμε για όλα αυτά!
Πάντα ένιωθα τυχερή που γύρω μου υπήρχαν άνθρωποι που μπορούσαν να ζήσουν χωρίς να είναι εξαρτημένοι από το σύστημα. Έχω να θυμάμαι πολλά εύχομαι και τα παιδιά μου να πουν το ίδιο όταν μεγαλώσουν..
Να σαι καλά Νίκο μου
@ΑΕΡΙΚΟ..
Μόνο ένα;
Πολλά, πολλά:-)
@Mariela..
Κρίμα Μαριέλα μου τώρα που Φθινοπωριάζει νιώθω ακόμη πιο έντονα την ανάγκη να βρεθώ κοντά σε φίλους και μπορώ.. μα τώρα μου έφυγες:(
Καλό Φθινόπωρο να έχουμε!
Σε φιλώ
@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..
Δεν τον έχεις ζήσει Ρίκη μου είναι ωραία όταν μάλιστα βγαίνει ο μούστος οι αναθυμιάσεις μας πιάνουν και είμαστε όλοι μες την καλή χαρά:-)
Ο Ερμής είναι παππούς γι αυτό και είναι όλο ξάπλα:-)
@Thalassenia..
Θαλασσένια μου κάποτε θα είναι και για μας μνήμες νομίζω εκτός αν η ακόμη μικρότερη γενιά μπορέσει να ακολουθήσει ας είναι με τον δικό της τρόπο.
Ευχαριστώ και του χρόνου να είναι καλά πρώτα οι γονείς και μετά εμείς
Φιλιά πολλά
@Ευρύνοος..
Το ίδιο παντού πουλάς ένα χωράφι και έχεις εύκολα λεφτά τα τρως και μετά πουλάς κι άλλο χωράφι.. κάποτε όμως τα λεφτά τελειώνουν και τότε αν δεν έχεις μάθει να δουλεύεις.. μιλάμε για πολύ κλάμα..
Το μαύρο γίνεται υπέροχο γλυκό με ένα μωβ σιρόπι.. μμμ δεν σκέφτηκα να σας κεράσω:(
Καλό απόγευμα
@αχτίδα..
Είναι πολύ όμορφο θέμα για ζωγραφική, το έχω σκεφτεί, όμως έχει τόσο πολύ τρέξιμο και λέρωμα που είναι αδύνατον να ζωγραφίζω και οι άλλοι να δουλεύουν.. θα με πάρουν κινήγι:-)
Καλή βδομάδα!!!
@dodo..
Από το στόμα σου και στου Θεού τα’ αυτί:-)
Ευχαριστώ Dodo
@logia..
Νέλλη μου δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς να δω μέχρι πότε θα τα έχω μαζί μου(?)
Τη καλησπέρα μου:)
@JamanFou..
Είναι δύσκολα, η αντοχή με εγκαταλείπει συχνά λόγω της μοναξιάς.. επιμένω όμως.
Καλό Φθινόπωρο και σε σένα JamanFou
@ART-TRAVELLER..
Όσο πιο πολλοί Στέλιο μου τόσο πιο καλά!:-)
Η παρέα είναι η ομορφιά σε κάτι τέτοια, το καλαμπούρι και η απόλαυση.. γιατί απόλαυση είναι τα αρώματα, οι γεύσεις (πολλά σταφύλια γλιτώνουν από το μούστο;) μα περισσότερο η παρέα!
Να σαι καλά ταξιδευτή μου και όταν είναι ο δρόμος σου από εδώ θα σε περιμένουμε να το δοκιμάσεις:)
@Asteroid..
Το πάντρεμα Γιάννη μου είναι το μυστικό.. το πάντρεμα της παράδοσης με την σύγχρονη πραγματικότητα. Ποιος όμως θα το κάνει ποιος θα ενδιαφερθεί ώστε να βοηθηθούν όσοι ενδιαφέρονται να εργαστούν γι αυτό; Φωτεινές εξαιρέσεις όσοι το κατάφεραν με αποκλειστικά δική του προσπάθεια. Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για τη μονοδιάστατη τουριστική πολιτική. Μια κοινωνία δεν μπορεί να έχει μόνο ένα πρόσωπο.
Και εμείς ευτυχώς έχουν μείνει αρκετοί ακόμη.. περίεργο για τη Μύκονο κατά πολλούς
Καλό σου απόγευμα Γιάννη μου:-)
@ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ..
τα είπες όλα φοραδίτσα μου:-)
τι σου θύμισα;
Ήμουν σίγουρη πως θα έχεις τέτοιες αναμνήσεις και να σου πω την αλήθεια… σε περίμενα;-)
@Χριστιάνα..
Δεν πάμε πίσω Χριστιάνα μου μόνο μπροστά, κρατώντας όμως τις ρίζες μας σταθερά γερές και υγιείς! Για να μη γκρεμιστεί κάποτε η ζωή μας με το πρώτο δυνατό φύσημα του ανέμου..
Σ΄ευχαριστώ:-)
@a-kentavrou..
Και εδώ έβρεξε αργά και χάλασαν όλα τα σταφύλια. Όσα είχα στον δικό μου κήπο δεν έμεινε τίποτα και άλλοι παραπονιούνται για τη κακή χρονιά. Ο πατέρας μου δεν ξέρω τι μαγικά έκανε, από τα δύο αμπελάκια που βλέπεις βγάλαμε 45 καφάσια! Συνήθως ο μούστος μας είναι 13.5 βαθμούς, φέτος λίγο πιο δυνατός γιατί έγιναν πολύ πιο γρήγορα και αργήσαμε να τα μαζέψουμε.
Εδώ στη Μύκονο έχουμε 8 και 10 Μποφώρ αέρα αρκετά συχνά, αυτό σημαίνει πως τα κλίματα δεν μπορούν να είναι ψηλά έρπονται στο έδαφος, και τα φύλλα τους ταλαιπωρούνται αφάνταστα μαζί με την αλμύρα. Ο μπαμπάς μου το σκάβει 4 με 5 φορές από το Πάσχα και μετά, το ξελακίζει το κλαδεύει δυο φορές (μία το καθάρισμα και μία το κανονικό κλάδεμα) το θειαφίζει και το καλοκαίρι το ποτίζει ανά 15 μέρες. Περισσότερη φροντίδα δε θα μπορούσα να φανταστώ. Ένας ντόπιος ο Νίκος Ασημομύτης ¨που παράγει στον οικολογικό αμπελώνα του το «παραπορτιανό, έχει βάλει και κλασική μουσική να παίζει όλη μέρα στα αμπέλια του. Μόνο αυτό δεν έχουμε κάνει:-)
Εδώ αγαπητέ Κένταυρε για να διατηρεί κανείς κήπο χρειάζεται να κοπιάσει πολύ περισσότερο και να κάνει και πολλά έξοδα για να τον προφυλάξει όσο γίνεται από τον αέρα. Όμως αξίζει τον κόπο γιατί γίνονται όλα πολύ νόστιμα.. ο θαλασσινός αέρας βλέπεις..
Αυτό ακριβώς να κάνεις, να φυλάξεις τους "Θησαυρούς" που βρήκες, εκεί άλλωστε είναι η πραγματική μαγεία της ζωής μας.
Οι φωτογραφίες καταπληκτικές.
καλό σου απόγευμα Margo μου
Ευλογημένα, καλοφάγωτα, καλόπιοτα!
Να ευφραίνουν τις καρδούλες σας.
Εμείς δεύτερη χρονιά τα αμπελάκια μας στο κτήμα, μας έδωσαν πέντε τσαμπιά, τα καταχαρήκαμε.
Σήμερα επέστρεψα Αθήνα...
Σε γλυκοφιλώ.
Μaximus
Υπέροχο. Μοναδική εμπειρία και για τα παιδιά. Καλή εβδομάδα!
χικ
Όλα αυτά μένουν στα παιδιά, εφόσον παππούδες και γονείς τους τα περάσουν.
Κράτα και για μας λίγο καλό κρασάκι margo μου. Άλλο είναι το σπιτίσιο και άλλο αυτό του εμπορίου. Πριν χρόνια φίλος από τη Γουμένισσα μου έστειλε μια νταμιτζάνα σπιτίσιο κοκκινέλι. Όσο και νά'πινες δεν σε χτυπούσε στο κεφάλι.
Καλή συνέχεια.
Φιλιά.
Αυτά είναι!!!
Και εις άλλα με υγεία Μαρία μου!
Φιλώ σε!
Υπέροχες φωτό, μοναδικές εμπειρίες Καλά κάνεις και κρατάς τις παραδόσεις όσο μπορείς για τα παιδιά σου θα'χουν να θυμούνται αυτές τις στιγμές!
Καλό φθινόπωρο και καλά κρασιά να γευτείτε!
Φιλιά θαλασσινά γειτόνισσα!
Τα μαύρα σταφύλια από τα αγαπημένα μου, η βροχή μας ανέβαλε τον τρύγο για την επόμενη εβδομάδα.
Ο Ερμής ωραίος :) ούτε του Πραξιτέλους δεν έχει τόση άνεση!
Πόσες όμορφες στιγμές αλήθεια!
Ως άνθρωπος της πόλης δεν έχει τύχει να συμμετέχω. Όμως πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που είναι κοντά στη φύση και ξέρουν όλα αυτά που σαν μαγικά μυστικά μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, ή μαθαίνονται με κόπο και μεράκι. Το μάζεμα της εληάς, ο τρύγος ... το λάδι το κρασί...
Να πω ότι μου αρέσει ιδιαίτερα το καλό κρασί (δεν είναι απαραίτητο ακριβό) όταν συνοδεύει ένα καλό φαί, και είναι σίγουρο ότι το δικό σας θα είναι υπέροχο γιατί έχει μέσα και σταλαγματιές αγάπης :)
Ο Ερμής θα ήταν τόσο ευτυχισμένος που θα σας είχε όλους δίπλα του:)
Σε φιλώ πολύ πολύ, καλή επιτυχία!!!
Ήσουν σαφέστατη.Τα είδα σχεδόν να έρπονται ,και έβγαλα λάθος συμπέρασμα!!!Όσο ζω μαθαίνω!!!!
Μargo μου,να κρατήσεις τους θησαυρούς σου και να τουςς μοιράζεσαι με τους ανθρώπους που σε αγαπούν για αυτό ακριβώς το λόγο!
Πανέμορφα συναισθήματα μας βγάζεις!
Φιλιά πολλά!
στις υγιές σας. στις χαρές σας. στα χαμόγελα σας. στους θησαυρούς σας!
πολύ καλό σου βράδυ! φιλιά πολλά!
Και τώρα είναι γιορτή... μεγάλη μάλιστα...
Και εμένα μου λείπει... το έχω κάνει... και ζήλεψα λίγο...
Αλλά χαίρομαι που το ζεις εσύ...
Margουλίνι μου δεν θα σου κάνω κανένα σχόλιο θα το μάθεις απο επόμενη ανάρτησή μου...θα καταλάβεις. Ενα σου λέω τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται!
Καλό κρασί να βγάλετε, και του χρόνου
@meggie..
Προσπαθώ Meggie μου, προσπαθώ πολύ!
Μερικές φορές απογοητεύομαι, αν και έχω συνηθίσει τη μοναξιά είναι στιγμές που μαλώνω μαζί της:)
Όνειρα γλυκά!
@ANAZHTHΣH..
Δεν είναι μεγάλη χαρά και ικανοποίηση να τρως αυτό που φύτεψες και φρόντισες;
Καλό Χειμώνα πια αναζήτησή μου όμορφα να περνάς και στην Πρωτεύουσα.
Σε φιλώ!
@Μaximus..
Τα παιδιά ξετρελάθηκαν βοηθούσαν τον παππού και εκείνος από τη χαρά του τους έριχνε κάτι φιλιά:)
Ευτυχισμένες στιγμές για όλους.. στιγμές Μαξιμάκο μου..
Φιλιά πολλά!
@Dinos-Art..
Και φυσικά θα κρατήσω Ντίνο μου, δεν το κάνουμε καλά μοναχοί μας. Πότε θα έρθεις να πιούμε μαζί να σου δώσω και μία νταμιτζάνα να πάρεις μαζί σου;)
Όπως το λες είναι δεν χτυπάει στο κεφάλι, πίνεις, δε σε πίνει..
Καλό σου ξημέρωμα!
@"Ground Control to Major Tom"..
Γι αυτό σου λέω Λίνα μου που θα πας; Έλα κοντά και θα τα καταφέρουμε. Τα σταφυλάκια μας, τις ντοματούλες μας, τις πατατούλες μας.. δε θα μας λείψει τίποτα:)
Φιλιά πολλά πολλά!
@zoyzoy..
Ευχαριστώ Ζουζού μου να σαι καλά!
Φιλιά πολλά!
@ηλιογράφος..
Τρύγο και εσείς; Πολύ χαίρομαι:))
Έβρεξε εκεί; Δεν έχω ακούσει καθόλου καιρό, εδώ τίποτα..
Ο Ερμής είναι μεγάλος όχι πολύ, αλλά άρρωστος. Τον έχουν σακατέψει.. παλαιότερα τον πυροβόλησαν και μπήκαν στο σώμα του 53 σκάγια που δεν βγήκαν ποτέ, ήταν αδύνατον.. και κάποιος ξύπνιος αργότερα τον στείρωσε βάναυσα. Νιώθει ανασφάλεια και είναι συνέχεια κοντά μας, μάλλον νιώθει το τέλος του:(
@Άστρια..
Αστεράκι μου κάνουμε πολύ καλό κρασί (ελπίζω και φέτος να πετύχει) και μαγειρεύουμε καλά, μα το κυριότερο μας αρέσει η καλή παρέα.. τι λες είσαι;))
Για τον Ερμή έγραψα παραπάνω στον Ηλιογράφο.. δεν ξεκολάει από δίπλα μας.. φοβάται..
Φιλιά πολλά!
@a-kentavrou..
Καλά έκανες και το επισήμανες Κένταυρε, όταν κάποιος δεν έχει πάει σε Κυκλαδονήσια δεν μπορεί να φανταστεί πώς παράγουν κηπευτικά και άλλα προϊόντα, ούτε πώς έχουν νερό τα πηγάδια τους. Ο ξερότοπος όμως είναι μόνο στην επιφάνεια λόγω του αέρα, όταν κάποιος φροντίσει να τον απαντήξει μπορεί να παράγει ότι θέλει. Και πάλι όμως τα φυτά προσαρμόζονται στις δύσκολες συνθήκες, αλλιώς δεν επιβιώνουν.
@50fm..
Όσο μπορώ και όσο αντέχω Όλγα μου.
Όμορφη βδομάδα να έχεις
Σε φιλώ!
@b|a|s|n\i/a..
Ευχαριστώ Βασιλάκο μου να σαι καλά!
Έχω μία Δάφνη που στη βάση της φύτρωσε ένα αναρριχόμενο φυτό σαν κισσός που δεν γνωρίζω όμως. Όποτε το βλέπω σε θυμάμαι:)
Πολλά φιλιά!
@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ..
Ευτυχώς ακόμη γιορτάζεται. Στο νησί ο τουρισμός έχει αλλάξει πολύ τη ζωή κρατιέται ακόμη αλλά η παράδοση έχει χάσει πολύ. Όσοι όμως αντιστέκονται το κάνουν με πείσμα..
Και στα δικά σας εύχομαι:)
@Χαρα Θ..
Περιμένωωωωω:)
Ευχαριστώ πολύ Χαρά μου
Σε φιλώ!
Θαυμάζω το πείσμα ανθρώπων σαν εσένα. Που μένουν στο παλιό. Που μαθαίνουν στα μικρά τους το μάζί. Μέσα από το παιχνίδι. Θυμώνω με τον ευατό μου όταν επαναπαύομαι. Θυμώνω με τη γενιά μου που αναζητά τα εύκολα. Η αφύπνιση πάντα βοηθά! Ευχαριστώ. Καλημέρα! :)
wraio keimeno, wrees fwtografies. ti mou thimises k mena...
mpravo margo mou, me syginises!
ilias/gl
wraio post, wraio keimeno, wrees fwtografies. ti mou thimises k mena...
mpravo margo mou, me syginises!
ilias/gl
Κι εγώ συγκινήθηκα Margo με αυτή σου την ανάρτηση.
Ό,τι έχει σχέση με σταφύλια και κρασί μου θυμίζει τον παππού μου. Θυμάμαι κάθε καλοκαίρι που περιμέναμε να μεγαλώσουν τα σταφύλια, αγχωνόμασταν μη ρίξει κανένα χαλάζι και χαλάσουν. Και αν έριχνε παίρναμε τηλ. στο χωριό και μέναμε στο ακουστικό μέχρι να σταματήσει το χαλάζι για να μας πει ο παππούς και η γιαγιά αν όλα ήταν καλά. Μια χρονιά θυμάμαι μόνο είχε ρίξει τόσο πολύ που δεν κατάφερε να κάνει κρασί... τώρα η γιαγιά μόνη της δεν μπορεί.
Να είσαι καλά ...
@kaya..
Αν δεν ερχόμουν στο νησί Kaya μου ίσως δεν το έπαιρνα τόσο ζεστά. Η πόλη μοιραία οδηγεί τον κόσμο στο εύκολο αλλά εντέλει καταστροφικό… δες την κατάσταση που μας έχει πάει η ευκολία! Δε λέω ότι είναι η μόνη αιτία αλλά αν ο κόσμος ήταν πιο ενεργός δεν θα καταλήγαμε εδώ που είμαστε τώρα.
Από την άλλη πιστεύω ότι η δουλειά και το μαζί μαθαίνεται με πάρα πολλούς τρόπους, αυτές οι αξίες δεν παλιώνουν ποτέ!
Φιλιά πολλά!
@Ηλία..
σ΄ ευχαριστώ πολύ!
τελικά δεν είναι άγνωστα όλα αυτά σε πολλούς, ας μη τα αφήσουμε να χαθούν!
Σε φιλώ
@Μαριανα..
Μαριάνα μου με συγκίνησες και εσύ με τη σειρά σου.. με το παππού και τη γιαγιά.. να ξερες πώς τρέμω μη φύγει ένας από τους δυο, τους γονείς μου εννοώ και παππούδες για τα παιδιά μου. Τους λατρεύουν.. μεγάλο κενό αφήνουν, δυσαναπλήρωτο!
Να σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου