Όμορφη είναι η ζωή μα μερικές φορές τελειώνει πολύ γρήγορα... σαν να μην ολοκληρώνει τον κύκλο της.. βασιλεύει απότομα.. Ταξίδεψε στην Αθήνα και δεν πρόλαβε έπεσε στη πόρτα του νοσοκομείου.. τα άσχημα της επαρχίας. Δεν ήταν συγγενής, ούτε φίλος, ήταν ένας άνθρωπος που όταν τον συναντούσες στον δρόμο σου χάριζε το πιο γλυκό χαμόγελο.. ένα χαμόγελο λιγότερο..:(
Απο μια αισιόδοξη ανατολή σε ένα μικρό κεράκι μνήμης; Ο κύκλος της ζωής σε εικόνες φωτός. Κρίμα για το χαμόγελο που χάθηκε... και τοχουμε τόόόση ανάγκη σήμερα...
.. μέγα θέμα αυτό, να χάνεται ξαφνικά ένας άνθρωπος, πως μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε σε μια ώρα ή έστω σε μια μέρα ότι δεν θα τον ξαναδούμε ποτέ, πως είναι δυνατόν, αυτό δεν θα το χωνέψω ποτέ μου φαίνεται :(
Η τελευταία φωτογραφία είναι πολύ συγκινητική για μένα. Σε ευχαριστούμε. Καλό ξημέρωμα
Ένα χαμόγελο λιγότερο ... Κρίμα ... κι έχουμε τόση ανάγκη στις μέρες μας ... δεν μας περισσεύουν χαμογελαστά πρόσωπα !!! Ας μείνει χασμογελαστός στη μνήμη σας ...
Η ζωή είναι μικρή για όλους μας κι η κακια, η καλοσύνη, το χρήμα εδω μένουν. Το πιο σπουδαίο είναι ότι οι δικες σας οι αναμνήσεις είναι πολύ ωραίες και πιο σπάνιες. Να ζήσετε να τον θυμάστε, πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη όλων σας.
είναι αυτό που λένε να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία..να αγκαλιάζεις το φώς του ήλιου κάθε πρωϊ και να το απολαμβάνεις μέχρι να'ρθει η νύχτα ΟΙ πανεμορφες φωτογραφίες σου μου το δείχνουν!! ΦΙΛΊ!!
μια ημέρα...μια ζωή...πολλές ζωές... δεν ξερω γιατί αλλά τούτο το καλοκαιρι περιέργο ηταν.. μας άγγιξε πολλούς η απώλεια.. ξαφνική. ξαφνικά μπαινει στη ζωή μας κάποιος... το ίδιο ξαφνικά, χανεται... δεν μελαγχόλησα στην Πανσέληνο.. σήμερα μεταχρονολογημένα με έπιασε η σκοτεινή της πλευρά.....
καλή σου μέρα Μάργκο Υ.Γ οι φωτογραφίες σου ατμοσφαιρικές πάντα, ειναι ώθηση για μένα αν και αρνιεται πεισματικα το χέρι την μηχανη να πιασει. αναρωτιεμαι γιατί τέτοια άρνηση..
Υπεροχες φωτογραφιες με αποψη και λυρισμο.Ταξιδευεις για λιγο μαζι τους για τα μονοπατια που σχεδιαζει ο δικος σου νους και αν επιστρεψεις το ταξιδι σου εχει αξια.Ευχαριστω Margo
. Όπως είπε η lena, να χαμογελάτε εσείς " ένα χαμόγελο παραπάνω " καθώς τον θυμάστε. . Όλοι θα φύγουμε κάποτε αλλος πιό νωρίς άλλος πιό αργά, όλοι απρόσμενα. Κι αυτό ήταν. . Σημασία έχει μόνο το εάν ζήσαμε, εάν είχε νόημα η ύπαρξή μας εδώ, εάν απολαύσαμε αυτόν τον Παράδεισο στον οποίο βρεθήκαμε, με αγάπη, χωρίς να τον καταστρέφουμε, χωρίς να πληγώνουμε ανθρώπους και περιβάλλον. . Οι φωτογραφίες πολύ καλές, όπως και η επιλογή τής σειράς με την οποία εκτέθηκαν.
Αγαπημένο blog !!!! Όλο εικόνες και θεσπέσια χρώματα. Μη σταματήσεις ποτέ να μας προσφέρεις τη μαγεία της φύσης που αντικρύζεις κάθε μέρα. Φιλιά πολλά Μάργκο μου.
Aπ'την Ανατολή ως την Δύση ας μοιράζουμε γλυκά χαμόγελα ...όσα προλαβαίνουμε ...για να φωτίζουν και μετά όταν θα σβήσει και το κερί.... καλό του ταξίδι
Το ταξίδι της ζωής! Όταν βρεθούμε μπροστά στην απώλεια και το θάνατο αναλογιζόμαστε πόσο σύντομο είναι και όμως δεν κάνουμε καμία αλλαγή! Ας μείνει η μνήμη του σαν τα φώτα της φύσης πάντα ζωντανή!
γεμάτος φως ο αποχαιρετισμός σου... συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά φέτος κι εγώ πως η ζωή είναι τώρα. τώρα. κάθε μέρα και αστιγμή που διανύουμε! καλώς σε βρίσκω Margo μου...
Κουράγιο κάνουμε Χαρά μου κάθε μέρα και πιο πολύ.. και το χαμόγελο κι αυτό με δυσκολία το κρατάμε.. ευτυχώς που έχουμε το φως, τη θάλασσα.. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι!
«Σημασία έχει μόνο το εάν ζήσαμε, εάν είχε νόημα η ύπαρξή μας εδώ, εάν απολαύσαμε αυτόν τον Παράδεισο στον οποίο βρεθήκαμε, με αγάπη, χωρίς να τον καταστρέφουμε, χωρίς να πληγώνουμε ανθρώπους και περιβάλλον»
Δεν μπορώ να προσθέσω τίποτε άλλο, είναι η ιδανική ζωή.. ζώντας μαθαίνουμε.. Σ’ ευχαριστώ
Αυτή με τα βράχια είναι τοίχος. Παλαιότερα οι ντόπιοι έφτιαχναν τους τοίχους χωρίς τσιμέντο και με ότι πέτρα έβρισκαν στο ίδιο το χωράφι. Στέκουν εκεί πολλές φορές για πάνω από 70 χρόνια! Είναι πολύ πιο όμορφοι από τους ίσιους και «φροντισμένους» τοίχους των χωραφιών.. Καλό σου απόγευμα Κωνσταντίνε :)
Γιατί δεν κατάλαβα τίποτα και είδα ότι όλες οι φωτογραφίες σου είχαν ζωή και φως; έπρεπε να δω την τελευταία για να καταλάβω.
Ίσως όπως τα χρώματα της ανατολής και της δύσης μοιάζουν τόσο, ίσως γιατί το ένα είναι η φυσική συνέχεια του άλλου, δεν φάνηκε να μιλάς για θάνατο αλλά για μια ζωή με φως.
Σε φιλώ θαλασσινό μου αεράκι, γλυκά αποχαιρέτισες εκείνο το χαμόγελο κι ας ήταν άγνωστο, πάντα τόσο πολύτιμο..
Στις μνήμες των ανθρώπων, των ανθρώπων ο παράδεισος. Στις μνήμες των ανθρώπων ένα χαμόγελο, πορτούλα του παραδείσου και πέρασμα γλυκό, που από το τίποτα σε πάει στ' άστρα.
Διακοπές τέλος...και ήρθα για ένα γεια...δεν λέει να δροσίσει...και η ατμόσφαιρα γύρω βαριά και μελαγχολική, κάπου διάβασα πως η ζωή και ο θάνατος είναι ένα...καλή συνέχεια Margo μου! ΑΦ! :)
Τελικά Ρένα μου το σχόλιό σου είχε σκαλώσει στα ανεπιθύμητα που πρώτη φορά τα ανακάλυψα σήμερα. Δεν ξέρω γιατί μάλλον που και που θα πρέπει να τσεκάρω..
73 σχόλια:
Τι θαυμάσιες φωτογραφίες είναι αυτές Margo μου!!!
Καλό βράδυ.
ομορφη μερα ομως.. γεματη..
Μία ημέρα... πολλές ζωές φαντάζει...
Me tetoies eikones.. mono OMORFI les ti zwi..
Όμορφη είναι η ζωή μα μερικές φορές τελειώνει πολύ γρήγορα... σαν να μην ολοκληρώνει τον κύκλο της.. βασιλεύει απότομα..
Ταξίδεψε στην Αθήνα και δεν πρόλαβε έπεσε στη πόρτα του νοσοκομείου.. τα άσχημα της επαρχίας.
Δεν ήταν συγγενής, ούτε φίλος, ήταν ένας άνθρωπος που όταν τον συναντούσες στον δρόμο σου χάριζε το πιο γλυκό χαμόγελο.. ένα χαμόγελο λιγότερο..:(
Απο μια αισιόδοξη ανατολή σε ένα μικρό κεράκι μνήμης;
Ο κύκλος της ζωής σε εικόνες φωτός.
Κρίμα για το χαμόγελο που χάθηκε... και τοχουμε τόόόση ανάγκη σήμερα...
Θα χαμογελάει απο ψηλά τώρα..
κάποτε όλοι μας θα χαμογελάμε απο ψηλά..
η μνήμη μονάχα μένει..
να είσαι καλά, οι φωτογραφίες δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο το ταξίδι στο Φώς..
Maximus
.. μέγα θέμα αυτό, να χάνεται ξαφνικά ένας άνθρωπος, πως μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε σε μια ώρα ή έστω σε μια μέρα ότι δεν θα τον ξαναδούμε ποτέ, πως είναι δυνατόν, αυτό δεν θα το χωνέψω ποτέ μου φαίνεται :(
Η τελευταία φωτογραφία είναι πολύ συγκινητική για μένα. Σε ευχαριστούμε. Καλό ξημέρωμα
Να χαμογελάς εσύ ένα χαμόγελο παραπάνω. Για την ανάμνηση του ανθρώπου αυτού. Ζωή σε εσάς.
Ένα χαμόγελο λιγότερο ...
Κρίμα ... κι έχουμε τόση ανάγκη στις μέρες μας ...
δεν μας περισσεύουν χαμογελαστά πρόσωπα !!!
Ας μείνει χασμογελαστός στη μνήμη σας ...
Η ζωή είναι μικρή για όλους μας κι η κακια, η καλοσύνη, το χρήμα εδω μένουν. Το πιο σπουδαίο είναι ότι οι δικες σας οι αναμνήσεις είναι πολύ ωραίες και πιο σπάνιες.
Να ζήσετε να τον θυμάστε, πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη όλων σας.
είναι αυτό που λένε να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία..να αγκαλιάζεις το φώς του ήλιου κάθε πρωϊ και να το απολαμβάνεις μέχρι να'ρθει η νύχτα
ΟΙ πανεμορφες φωτογραφίες σου μου το δείχνουν!!
ΦΙΛΊ!!
Μια μια οι φωτογραφίες σου έσταξαν στην ψυχή μας αυτά που ήθελες να πεις κι αυτά που υπονοούσες...
Φιλί.
μια ημέρα...μια ζωή...πολλές ζωές...
δεν ξερω γιατί αλλά τούτο το καλοκαιρι περιέργο ηταν..
μας άγγιξε πολλούς η απώλεια..
ξαφνική.
ξαφνικά μπαινει στη ζωή μας κάποιος...
το ίδιο ξαφνικά, χανεται...
δεν μελαγχόλησα στην Πανσέληνο..
σήμερα μεταχρονολογημένα με έπιασε η σκοτεινή της πλευρά.....
καλή σου μέρα Μάργκο
Υ.Γ οι φωτογραφίες σου ατμοσφαιρικές πάντα,
ειναι ώθηση για μένα
αν και αρνιεται πεισματικα το χέρι
την μηχανη να πιασει.
αναρωτιεμαι γιατί τέτοια άρνηση..
πολυλογησα παλι
Το είδος της μέρας, που τελειώνει πια σιγά-σιγά...
(Ναι, μπαίνω σταδιακά σε μελαγχολική διάθεση επιστροφής!!!0
:-)))
Νάμαστε καλά και του χρόνου, Margo μου!
Αχ αυτός ο ορίζοντας...
μόνο αισιοδοξία μου φέρνει...
Σ'ευχαριστώ για τις εικόνες!
:-)
Υπεροχες φωτογραφιες με αποψη και λυρισμο.Ταξιδευεις για λιγο μαζι τους για τα μονοπατια που σχεδιαζει ο δικος σου νους και αν επιστρεψεις το ταξιδι σου εχει αξια.Ευχαριστω Margo
. Όπως είπε η lena, να χαμογελάτε εσείς " ένα χαμόγελο παραπάνω " καθώς τον θυμάστε.
. Όλοι θα φύγουμε κάποτε αλλος πιό νωρίς άλλος πιό αργά, όλοι απρόσμενα. Κι αυτό ήταν.
. Σημασία έχει μόνο το εάν ζήσαμε, εάν είχε νόημα η ύπαρξή μας εδώ, εάν απολαύσαμε αυτόν τον Παράδεισο στον οποίο βρεθήκαμε, με αγάπη, χωρίς να τον καταστρέφουμε, χωρίς να πληγώνουμε ανθρώπους και περιβάλλον.
. Οι φωτογραφίες πολύ καλές, όπως και η επιλογή τής σειράς με την οποία εκτέθηκαν.
Η μνήμη μόνο αξίζει στις ψυχές.
Τότε υπάρχουν πάντα.
Καλημέρα.
και μια καρδιά γεμάτη όμορφες εικόνες!
Καλημέρες!
Αγαπημένο blog !!!!
Όλο εικόνες και θεσπέσια χρώματα.
Μη σταματήσεις ποτέ να μας προσφέρεις τη μαγεία της φύσης που αντικρύζεις κάθε μέρα.
Φιλιά πολλά Μάργκο μου.
Τρυφερή ανάρτηση...!
Όσο για το χαμόγελο, δε χάνεται όσο υπάρχουν άνθρωποι να το θυμούνται.
Καλό του ταξίδι
Υπέροχες φωτογραφίες όπως πάντα!!!
Καλό μας φθινόπωρο...
Και πριν την τελευταία φωτό, φαινόταν ότι κάτι δεν πάει καλά...
Ωραίες φωτό όμως, ειδικά αυτή με τα βράχια.
Η ανατολή, το φως και η δύση. Μόνο η μνήμη όσων μένουν πίσω συνεχίζει να λάμπει. Μια ιστορία χωρίς λόγια...Ακόμη και μέσα στη θλίψη της, όμορφη.
Aπ'την Ανατολή ως την Δύση ας μοιράζουμε γλυκά χαμόγελα ...όσα προλαβαίνουμε ...για να φωτίζουν και μετά όταν θα σβήσει και το κερί....
καλό του ταξίδι
πόσο όμορφα τα είπες όλα....
ονειρικες και νοσταλγικες φωτογραφιες...
τιποτα δε χανεται αν δεν το αφησουμε εμεις να χαθει...
Εικόνες τέλειες που ταιριάζουν άψογα με τη μουσική!
Το ταξίδι της ζωής! Όταν βρεθούμε μπροστά στην απώλεια και το θάνατο αναλογιζόμαστε πόσο σύντομο είναι και όμως δεν κάνουμε καμία αλλαγή!
Ας μείνει η μνήμη του σαν τα φώτα της φύσης πάντα ζωντανή!
Καλό ΣΒΚ με φιλιά θαλασσινά!
Xriste mou
η τελευταια φωτο!!!
τη λατρεψα!!
-τοσο εξω απο τα συνηθισμενα καλοκαιρινα τοπια της εποχης και τοσο κατανυκτικη!
γεμάτος φως ο αποχαιρετισμός σου...
συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά φέτος κι εγώ πως η ζωή είναι τώρα. τώρα. κάθε μέρα και αστιγμή που διανύουμε! καλώς σε βρίσκω Margo μου...
@Dinos-Art..
Ντίνο μου σ’ ευχαριστώ..
Ζέστη σήμερα πολύ το καλοκαίρι συνεχίζεται απτόητο!
Καλή βδομάδα θα σου ευχηθώ.
πώπωωωωω
τι καταπληκτικές φωτογραφίες
χίλια λόγια η κάθε μια
και η διαδοχή τους μια όμορφη ιστορία ζωής!!!
την καλημέρα μου
@❤..
Καλά θα είναι να την γεμίζουμε Στέλλα μου γιατί είναι μικρή.. πολύ μικρή..
@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ..
Τυχεροί όσοι τη ζωή τους πολλές ζωές την κάνουν..
Καλό μεσημέρι Οδοιπόρε
@Roadartist..
Με αφορμή το σχόλιό σου Ροντάκι μου έγραψα εκείνο το σχόλιο πάνω πάνω..
Σε φιλώ!
Χαρα Θ...
Κουράγιο κάνουμε Χαρά μου κάθε μέρα και πιο πολύ.. και το χαμόγελο κι αυτό με δυσκολία το κρατάμε.. ευτυχώς που έχουμε το φως, τη θάλασσα.. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι!
@Ευρύνοος..
Έτσι είναι Ευρύνοε θα χαμογελάμε από ψηλά..
εδώ κάτω μόνο ζει το κλάμα..
Καλά να είσαι..
@Maximus..
Κάποιοι άνθρωποι, για κάποιους ανθρώπους, αφήνουν μεγάλο κενό και με τα χρόνια μεγαλώνει ακόμη περισσότερο…
Φιλιά πολλά γατούλι μου
@lena_zip..
Ευχαριστώ Λένα μου χαμόγελο διπλό λοιπόν ευτυχώς που εδώ μ΄σα συλλέγω πολλά.. είναι πιο εύκολο έτσι:)
@Side21..
Έχουμε ανάγκη τα χαμόγελα και την καλοσύνη αγαπητέ side μερικοί άνθρωποι παραμένουν αγνοί ακόμη και σε τέτοιες εποχές…
Σ’ ευχαριστώ!
@Evie..
Πολύ μικρή είναι Εύη μου, σε κάθε απώλεια παίρνουμε το μήνυμα πόσο μάταια είναι όλα..
Να σαι καλά!
@ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ..
Η ιδανική ημέρα ΄Ιλυς μου, αγκαλιά με το φως από την αρχή μέχρι το τέλος του.. δύσκολο; Πολύ!
Σ’ ευχαριστώ πολύ
Σε φιλώ!
@ANAZHTHΣH..
Μια γλυκιά καλημέρα από Μύκονο:)
@Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ..
Πεταλούδα μου νομίζω πως αν ξεκινήσεις δε θα την αφήσεις από τα χέρια σου ξανά. Δοκίμασέ το χάριν του blog, θα είναι η αφορμή:)
Σκοπίμως δε σχολιάζω τα περί μελαγχολίας γιατί κάπως έτσι είμαι και εγώ και προβληματισμένη επίσης..
Φιλί!
@ Asteroid..
Λίγο ήταν Asteroid πώς να μη μελαγχολείς! Ευτυχώς έχουμε τα ενδιάμεσα μικρά διαλείμματα..
Να σαι καλά και να μας έρθεις σύντομα.
:-)
@kikop80..
Εγώ ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα λόγια σου..
Να σαι καλά!
@ΓΙΑΝΝΑ..
Αυτό το ταξίδι Γιάννα μου, σε φουρτουνιασμένες και γαλήνιες θάλασσες, το ταξίδι έχει αξία..
Εγώ ευχαριστώ!
@Γκιωνης..
«Σημασία έχει μόνο το εάν ζήσαμε, εάν είχε νόημα η ύπαρξή μας εδώ, εάν απολαύσαμε αυτόν τον Παράδεισο στον οποίο βρεθήκαμε, με αγάπη, χωρίς να τον καταστρέφουμε, χωρίς να πληγώνουμε ανθρώπους και περιβάλλον»
Δεν μπορώ να προσθέσω τίποτε άλλο, είναι η ιδανική ζωή.. ζώντας μαθαίνουμε..
Σ’ ευχαριστώ
@Thalassenia..
Καλή σου μέρα Θαλασσένια μου:)
@next_day..
Καλημέρα καρδούλα γλυκιά;)
@JamanFou..
Ευχαριστώ πολύ Jaman Fou!
καλό σου απόγευμα:)
@olivetreegirl..
Σ’ ευχαριστώ Ολιβάκι μου καλό Φθινόπωρο και σε σένα..
:)
@H.Constantinos..
Αυτή με τα βράχια είναι τοίχος. Παλαιότερα οι ντόπιοι έφτιαχναν τους τοίχους χωρίς τσιμέντο και με ότι πέτρα έβρισκαν στο ίδιο το χωράφι. Στέκουν εκεί πολλές φορές για πάνω από 70 χρόνια! Είναι πολύ πιο όμορφοι από τους ίσιους και «φροντισμένους» τοίχους των χωραφιών..
Καλό σου απόγευμα Κωνσταντίνε :)
@kovo voltes...
Όσο όμορφη είναι και η ζωή ακόμη κι αν πολλές φορές το ξεχνάμε.. Χωρίς πολλά λόγια αλλά με πολλά χαμόγελα για να φωτίζουμε την κάθε μέρα μας:)
@ξωτικό..
Πολλά χαμόγελα λοιπόν ξωτικούλι μου..
αν είχαμε και μερικές γλυκές ματιές δε θα ήταν άσχημα..
Πότε θα σε δω;)
Φιλία
@apinkdreamer..
Είναι η παρηγοριά, όμως ένας νέος άνθρωπος που αφήνει πολλά στη μέση είναι μεγάλη απώλεια. Μάταια αποδεικνύονται.. όλα!
@kiki..
Ευχαριστώ Κική:)
@zoyzoy..
Αλλάζει εύκολα περπατησιά ο γάιδαρος Ζουζού μου;
Δεν αλλάζει!
Σ’ ευχαριστώ γειτόνισσα:)
Φιλιά!
@kaya..
Τώρα Kaya μου τώρα!
Σου εύχομαι να το ζεις το τώρα σου, με ένταση και πάθος!
Καλωσόρισες οριστικά;)
με αυτή την θέα είναι και καλή ζωή. Καλησπέρα :)
Μία σπίθα όλος ο χτύπος της καρδιάς μου...
Τιποτε χειρότερο από την Ανυπαρξία έλεγε η Φαλλάτσι...
Μία μέρα μια Ζωή Margo μου...
και θα έλεγα και μία στιγμούλα παλμού φτάνει για να νιώσεις το Μεγαλείο της Υπαρξης...
Μια σπίθα παλμός..
Μία νότα φωνής...
κι ένα πεφταστέρι για χαμόγελο...
Εζησα...
Σε φιλω ... με φιλιά πεφταστερια...
Γιατί δεν κατάλαβα τίποτα και είδα ότι όλες οι φωτογραφίες σου είχαν ζωή και φως; έπρεπε να δω την τελευταία για να καταλάβω.
Ίσως όπως τα χρώματα της ανατολής και της δύσης μοιάζουν τόσο, ίσως γιατί το ένα είναι η φυσική συνέχεια του άλλου, δεν φάνηκε να μιλάς για θάνατο αλλά για μια ζωή με φως.
Σε φιλώ θαλασσινό μου αεράκι, γλυκά αποχαιρέτισες εκείνο το χαμόγελο κι ας ήταν άγνωστο, πάντα τόσο πολύτιμο..
εικόνες όμορφες, χρώματα ταξιδιάρικα, γλυκές στιγμές... να είσαι καλά και πάντα η ομορφιά και η γαλήνη να γεμίζουν την κάθε σου μέρα, φιλιά
Στις μνήμες των ανθρώπων, των ανθρώπων ο παράδεισος.
Στις μνήμες των ανθρώπων ένα χαμόγελο, πορτούλα του παραδείσου και πέρασμα γλυκό, που από το τίποτα σε πάει στ' άστρα.
Χαμογελάτε, όσο μπορείτε, όσο ζείτε...
Διακοπές τέλος...και ήρθα για ένα γεια...δεν λέει να δροσίσει...και η ατμόσφαιρα γύρω βαριά και μελαγχολική, κάπου διάβασα πως η ζωή και ο θάνατος είναι ένα...καλή συνέχεια Margo μου!
ΑΦ! :)
@mahler76..
Καλησπέρα Μάλερ..
η θέα κάνει τη διαφορά;)
@kakia_p..
Κάκια μου…. σ’ ευχαριστώ!!!!!!
γι’ αυτή τη σπίθα που γίνεται φωτιά..
Χαμόγελα και φιλιά πολλά!
@Άστρια..
Έχω την αίσθηση Άστριά μου ότι το μετά τη ζωή είναι ακόμη πιο φωτεινό:)
Φιλί γλυκό!
@silena..
Ομορφιά και γαλήνη.. αρκεί για μια πολύ όμορφη ζωή.. να σαι καλά Σιλένα μου..
Σε φιλώ:)
@ΑΕΡΙΚΟ..
Πέρασμα γλυκό αερικό μου, μακάρι για όλο τον κόσμο..
Σ’ ευχαριστώ!
@Άιναφετς..
Αχ, τώρα ήρθαν οι ζέστες μα που θα πάει θα δροσίσει..
Καλό φθινόπωρο θα σας ευχηθώ με χαρά να περνούν οι μέρες..
υ.γ. Μαγισσούλα μου δεν μπορώ να μπω στο blog σου και πολύ στεναχωριέμαι. Πότε θα διορθωθεί; Κάνεις κάτι; Περιμένω!!!
Πολλά πολλά ΑΦάκια:)
@Venus..
Τελικά Ρένα μου το σχόλιό σου είχε σκαλώσει στα ανεπιθύμητα που πρώτη φορά τα ανακάλυψα σήμερα. Δεν ξέρω γιατί μάλλον που και που θα πρέπει να τσεκάρω..
Σ΄ευχαριστώ πολύ Ρένα μου να είσαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου