9 Απρ 2010

Το χάδι




Ένα βότσαλο
προσμένει τη θάλασσα.
Δεν θα φυσήξει;



Χάρης Μελιτάς


photo by David Rucker
music: Great escape by Kwoon

72 σχόλια:

Dinos-Art είπε...

Ποιο το βότσαλο, ποιος ο αέρας, ποια η θάλασσα.
Πολύ ωραία φωτογραφία Margo μου.
Καλό απόγευμα.

Ανώνυμος είπε...

Κι όλα μαζί σ΄έναν κύκλο.
Που κρατάει κρυφό, σφραγισμένο μυστικό το σημείο που κλείνει...
Καλό καλό σαββατοκύριακο :)
Φιλί

α Κενταύρου είπε...

Aπό την εικόνα στο νου.
Η ζωντανή ύλη κεντρικό πετράδι στο ίδιο περιδέραιο με την άψυχη ύλη.
Με μια διαφορά, το κεντρικό πετράδι δεν είναι πάντα το ίδιο αλλάζει!

41 είπε...

ki an er8ei .....
ti 8a allaksei arage .....
ola briskonte mesa mas ...
emeis fernoume tin 8alassa emeis kai to skotadi ....
strepse ta matia mesa sou kai koita ...

na ekei ....ekei pou akoma fisaei

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Κολλάω στο χάσμα του ατελούς κύκλου και ρωτώ "γιατί; τι το εμπόδισε να κλείσει;".
Μάλλον τέλειωσαν τα απειράριθμα βότσαλα!!!
Ωραία φωτογραφία, αλλά και μουσική άψογη!!
Καλό μεσημέρι.

maya είπε...

με λίγα λόγια... είπες πολλά .

καλησπέρα
χχχχχχχχχχχχχ

ELENI είπε...

ΥΠΕΡΟΧΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ....ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ
ΚΑΛΟ Σ/Κ!!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Θα φυσήξει! Κι άλλοτε θα πλακώνεται κι άλλοτε θα πλακώνει... στης θάλασσας την αμμουδιά.

Ωραία σύνθεση επιλογών, εικόνας, μουσικής, λέξεων.

H.Constantinos είπε...

Θα φυσήξει άραγε...;

leondokardos είπε...

Οχι να μη φυσίξει, να κοοιτάζω ακόμα τηνεικόνα αυτή, ντυμένη με την υπέροχη μουσική.

Ανώνυμος είπε...

Να ένα βότσαλο που δεν είναι φτιαγμένο από πέτρα, που θα νιώσει τον αέρα

maximus είπε...

Πολύ ωραία η μουσικήηη :)

Με αγχώνει αυτό το σώμα που κείτεται.

Άστρια είπε...

Θα φυσήξει αεράκι και θα πάρει χρώμα η φωτογραφία. Το σώμα θα ανασηκωθεί από την εμβρυϊκή του θέση ανάμεσα από τις πέτρες και τα μάτια θ' ανοίξουν .. απλώνει σιγά τα χέρια σε αγκαλιά... ένα βότσαλο μεταμορφώνεται ... μια ψυχή ζώσα πια!

margo μου σε φιλώ:)
πολύ όμορφο και η μουσική σου πολυ ταιριαστή!

υγ. είδες το σχόλιό μου στην προηγούμενη ανάρτηση;

MYSTELIOS είπε...

Καλησπέρα φίλη Μargo ,δυστυχώς ή ευτυχώς πάντα στο τέλος φυσάει και ειδικά στις Κυκλάδες που ζεις ο Αίολος είναι πάντα γενναιόδωρος ... το πρόβλημα είναι ότι θα χαθεί το περίτεχνο περιδέραιο με το πολύτιμο κόσμημα και άντε μετά να φτιάξεις άλλο... καλό σου βράδυ.

Dreamy Cloud είπε...

Θα έρθει το άγγιγμα του ανέμου και μαζί του και η θάλασσα.. Η προσμονή τα δημιουργεί όλα! Όμορφη μουσική.. Φιλάκια πολλά!!

b|a|s|n\i/a είπε...

όπου φυσάει ο άνεμος χαϊδεύοντας οι θάλασσες τα βότσαλα των ανασών μας.
εκπλητικοί οι kwoon.
η εικόνα επίσης. αν και να πω την αλήθεια μου θα μου άρεσε περισσότερο να ήταν ασύμμετρη.
φιλιά σου πολλά! πολύ καλό σου σουκού!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Στη μια πλευρά το ζωντανό σώμα, μοναχικό και συσπειρωμένο. Στην άλλη πλευρά το κενό του χάσκοντος κύκλου.
Όταν η θάλασσα φιλήσει το βότσαλο, θα φυσήξει ο αέρας και θα ορθώσει τον άνθρωπο. Ο κύκλος θα ολοκληρωθεί με την ορθάνοιχτη αγκαλιά του...
Εξαιρετική σύνθεση εικόνας, λόγου, ήχου -σε κύκλο κι αυτά!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Απίστευτα όμορφη η foto!Το κρύο..ψυχρο..ακαμπτο της ύλης σχεδόν να συνθλίβει το εύπλαστο..ευκαμπτο..το γεμάτο ζωή.ψυχή σώμα..
Μήπως όμως φυσίξει ο αγέρας,το παρασύρει η πλανεύτρα η θάλασσα και το τσακίσει στα βράχια;Λέω τώρα εγώ..
Φιλί!

Άιναφετς είπε...

Για μια άλλη φορά, όμορφα έδεσε η μουσική με την εικόνα...ειδικά στο τέλος, σου αφήνει περιθώρια να ξεφύγεις από τον σφιχτό και σκληρό κύκλο...έχει ενδιαφέρον πόσο διαφορετικά εισπράττουμε ένα μουσικό κομμάτι! ΑΦ...Αισιόδοξα, Φιλιά!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Κατά βάθος, πολύ βάθος ίσως, όλα τα βότσαλα μυστικά, τη θάλασσα περιμένουν, και ας μη το λένε. Όσο όμως απομακρύνονται από αυτήν, τόσο πιο δύσκολο θα είναι, ακόμα και αν φυσήξει, να τα φτάσει. Ο αέρας υπάρχει, και πάντα θα φυσάει, κάνει ό,τι μπορεί. Μα πρέπει και το βότσαλο, σιγά σιγά να κυλήσει..

(....έστω και με κλωτσιά! :) )
Αμάν πια! Μία φορά είπα να το σοβαρέψω αλλά στο τέλος την έδωσα τη κλωτσιά μου!

Την αγάπη μου ένα φτερόχαδο
:)))

ξωτικό είπε...

Μάργκο........συγκλονιστικό !!!!!

logia είπε...

ένα βότσαλο προσμένει τη θάλασσα να φυσήξει ένα χάδι
ο κύκλος της ζωής
με μια κουβέντα

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Παλίρροιες κι άμπωτες οι κύκλοι της ζωής μας.
Κι όμως κάποτε σαν ξεκινήσει να φυσσάει η θάλασσα, σαν καθαρμός, μας πλένει από τους νόμους τους ανώφελους που σκοτεινιάζουν τις ζωές μας

Πανέμορφη ανάρτηση!!!

Πολλά φιλιά Μαργκούλα μου!!!

Unknown είπε...

Καλημέρα

Ο κύκλος της ζωής!!!!!111

Καλό Σαββατοκύριακο

zoyzoy είπε...

Φοβερή φωτό και μαγευτική μουσική!

Καλό υπόλοιπο Κυριακής με φιλιά θαλασσινά!!

Thalassenia είπε...

Η μουσική επιλογή απίθανη, όπως πάντα.
Τα λόγια ελπιδοφόρα, η θάλασσα πάντα κινείται.
Η εικόνα ευφάνταστη σαν σύνθεση αλλά με τρομάζει.
Μου δίνει αίσθηση δέσμευσης, εγκλωβισμού, ανελευθερίας.
Είναι περίεργο πως μεταφράζει κανείς την όποια τέχνη.

Φιλιά θαλασσένια.

55fm είπε...

Eξαιρετικό!
Πολλά φιλιά και θαυμασμό σου στέλνω!

Margo είπε...

@Dinos-Art..

Την συνάντησα ψάχνοντας και μου έγνεψε. Το χαϊκού του Μελιτά ήρθε κι έδεσε:)

Καλό βραδάκι Ντίνο μου

Margo είπε...

@ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ..

Είναι εντυπωσιακό πόσο διαφορετικές ερμηνείες μπορούμε να δώσουμε σε μια εικόνα. Μου αρέσει πολύ η δική σου:)

Καλή βδομάδα φοραδίτσα μου
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@α Κενταύρου..

Τι έμψυχο δίπλα στο άψυχο προσμένοντας την αφορμή ν’ ανθίσει!
Σ’ ευχαριστώ αγαπητέ Κένταυρε..

Καλό βραδάκι

fotini είπε...

Μάργκο μου, οι στίχοι σου... αλήθεια, πότε θα φυσήξει? Την ίδια απορία μοιραζομαστε. Όσο για την φωτογραφία..εμπνευσμένη!!

καλο σου βραδυ Κυριακης

Margo είπε...

@Astronaut..

φυσάει ακόμη εκεί μέσα captain;
αν έχει μείνει κάτι.. κάτι.. ίσως..

καλό μας βράδυ…

Margo είπε...

@ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ..

Ο κύκλος ατελής και σβήνει στις άκρες του.. ίσως αφήνει ένα άνοιγμα διαφυγής..

Ευχαριστώ Δύσπιστε καλή βδομάδα, φωτεινή!!!

Margo είπε...

@maya..

Ευχαριστώ Maya μου..
Την καλησπέρα μου!

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ:)

Margo είπε...

@ELENI..

Καλή βδομάδα πια Ελένη μου.. σ’ ευχαριστώ!

Margo είπε...

@η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα..

Ευχαριστώ καναρινένια μου.. θα φυσήξει λες; Την ίδια απορία με τον Κωνσταντίνο από κάτω έχω:)

Καλό σου βραδάκι!

Margo είπε...

@H.Constantinos..

Διαβάζοντας την ερώτησή σου, που είναι και δική μου, μου ήρθε η επιθυμία να σκιτσάρω την συνέχεια σε διαφορετικές εκδοχές:)

Margo είπε...

@leondokardos..

Ας φανταστούμε μια εικόνα το ίδιο όμορφη και μια μουσική επίσης σαν συνέχεια της επιθυμίας μας. Χμμ νομίζω θα το ψάξω λίγο περισσότερο.. σ΄ευχαριστώ Λεοντόκαρδε!

Margo είπε...

@ηλιογράφος..

Αν και εφόσον φυσήξει..
αν και εφόσον δεν έχει πιστέψει..
ότι είναι και η ίδια πέτρα:)

Margo είπε...

@MAXIMUS..

Ποτέ δεν είναι για πάντα...
τώρα κείτεται μετά ίπταται:)

Margo είπε...

@Άστρια..

Έτσι ακριβώς φαντάζομαι την συνέχεια Άστριά μου έτσι ακριβώς!!!
Φιλιά πολλάαααα:)

υ.γ. Το είδα και απάντησα.. λίγο καθυστερημένα;)

Margo είπε...

@ART-TRAVELLER..

Χαχαχαα έχεις απόλυτο δίκιο, εδώ παίρνει και τα βουνά, τα βότσαλα θα αφήσει;))
Εμείς όμως βράχος.. αντιστεκόμαστε στον Τραμουντάνα:)

Καλή σου νύχτα!

Margo είπε...

@Dreamy Cloud..

Μμμ.. σοφό μικρό:)
Στην προσμονή λοιπόν!

Φιλιά και καλημέρες!!!

Margo είπε...

@b|a|s|n\i/a..

Όταν την πρωτοείδα αν και με κέρδισε σαν εικόνα αυτό ακριβώς σκέφτηκα.. γιατί να είναι τόσο συμμετρική. Μοιάζει πολύ στημένη ενώ τα «υλικά» της είναι ολότελα φυσικά! Και έτσι όμως δημιουργεί κάποιους ανάλογους συνειρμούς για τον καθένα διαφορετικούς.

Καλημέρα Βασίλη και πολύ καλή σου βδομάδα!

Margo είπε...

@Υπατία η Αλεξανδρινή..

Πολύ όμορφη συνέχεια της εικόνας, ένας κύκλος που κλείνει την αγάπη σε μια μεγάλη αγκαλιά!

Ευχαριστώ πολύ Ιπατιούλα μου:)
Καλή βδομάδα να έχουμε!!!

Margo είπε...

@ ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ..

Ανάμεσα στις πέτρες φαίνεται ακόμη πιο πολύ το εύθραυστο της ψυχής. Θα γίνει κι αυτό. Θα τσακιστεί στα βράχια ξανά και ξανά και θα σκληραγωγηθεί, θα μάθει να προστατεύει το φθαρτό σώμα και να προβλέπει τον καιρό…
Φιλί κι από μένα γλυκό!

Margo είπε...

@Άιναφετς ..

Είναι ενδιαφέρον και όμορφο πόσο διαφορετικά εισπράττουμε την εικόνα, τη μουσική.. τη ζωή.. φτιάχνουμε ένα απίθανο κολάζ σκέψεων!

Καλημέρα μαγισσούλα μου
Καλή βδομάδα θα σου ευχηθώ και πολλά πολλά ΑΦ:)

Margo είπε...

@φτερό στον άνεμο...

Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κλέβουμε τα βότσαλα από τις ακρογιαλιές, στερώντας τους το χάδι της θάλασσας και αγνοώντας τις βαθιές τους επιθυμίες. Τα βάζουμε σε χρυσά κουτιά και καμαρώνουμε για το απόκτημά μας μέχρι να τα βαρεθούμε και να τα πετάξουμε στα αζήτητα.
Το παρασοβάρεψα;
Μια κλωτσιά λοιπόν και βουρρρρρ στη θάλασσσα:)

Ευχαριστώ για το φτερόχαδο.. ανατρίχιασα:))
Φιλιάαααααα:)

Margo είπε...

@ξωτικό..

Ευχαριστώωωωωω :)
Καλημέρα ξωτικούλι μου!

Margo είπε...

@logia..

Η ζωή ένα χάδι Νέλλη μου
Καλή σου μέρα!
Φιλιά

Margo είπε...

@Μια φορα κι εναν τρελο...

Έρχεται και αυτή η στιγμή του καθαρμού και μετά ξανά το σκοτάδι, ένας κύκλος που κάποτε θα κλείσει οριστικά και μαζί του όλοι οι «ανώφελοι νόμοι»!

Εύχομαι να είσαι καλά μαμούφι μου
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@Sailor..

Καλή σου μέρα Καπετάνιε και πολύ καλή σου βδομάδα με χαμόγελο!!!

Margo είπε...

@zoyzoy..

Ευχαριστώ Ζουζού μου
Καλή βδομάδα σου εύχομαι!

Margo είπε...

@Thalassenia..

Περίεργο και πολύ ενδιαφέρον θα έλεγα.
Αυτήν την αίσθηση μου δίνει και μένα της ανελευθερίας που όμως δεν έχει λόγο ύπαρξης. Ένα σώμα γυμνό από τα πρέπει, κουλουριασμένο σε πρώιμη εμβρυακή στάση λίγο πριν το ξύπνημά του στον κόσμο. Ακόμη κι αν αυτό το ξύπνημα αργεί κάποτε θα ρθεί!

Φιλιά πολλά!

Margo είπε...

@50fm..

Σου στέλνω λίγο αεράκι θαλασσινό (αν και θα μάζεψες πολύ) και φιλιά πολλά:)

Καλή βδομάδα Όλγα μου!

Margo είπε...

@fotini..

Πότε θα αφεθούμε στον αεράκι Φωτεινή μου με τα χέρια ανοιχτά, κι όπου μας πάει;

Καλή σου βδομάδα!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Φοβερά δυνατή αυτή η ασπρόμαυρη φωτογραφία!
Καλό απόγευμα,Μάργκο μου.Θα επιστρέψω αργότερα για να δω και τις υπόλοιπες αναρτήσεις σου,όμως είδα το σχόλιό σου και θέλω να σου ζητήσω να μου στείλεις είτε στο blog είτε με εμαιλ το εμαιλ σου γιατί για κάποιο λόγο δε μπορώ να το δω!Θέλω να σου στείλω τη φωτογραφία που σου άρεσε,με τις λεβάντες!Το εμαιλ μου είναι:gorgo1444@gmail.com

ολα θα πανε καλα... είπε...

Άκυρο!Το βρήκα το εμαιλ σου τώρα!Σε λίγο θα έχεις και τη φωτό!

Γιώργος είπε...

Η προσμονή μας φερνει την ελπίδα.Καλή σου μερα Μαργκό.

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην τον αγγίζει αυτή η φράση.
Θα φυσήξει, έτσι μιλά η ιστορία, πάντα φυσάει αλλά νομίζω τη στιγμή που είναι δεκτική η ψυχή. Ακόμα και η επιμονή πρέπει να πάψει. Όλα βγάζουν ένα αόρατο χέρι που κρατά μακριά μας τα όμορφα.

Καλό απόγευμα.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΟΛΑ ΥΠΕΡΟΧΑ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

Ευρύνοος είπε...

Πόσοι άραγε περιμένουν ένα τέτοιο φύσημα;

καλησπέρα Margo, ασπασμοί :)

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Εγω μόλις βρήκα το βότσαλο!!! Χώρεσα μέσα του ένα δώρο, αγάπης και αναγνώρησης της ευαισθησίας σου.
θα χαρώ να το δεχτείς κι να μην τ αφήσεις να θαλασσοπνίγεται!

Margo είπε...

@ολα θα πανε καλα...

Γωγώ μου σ’ ευχαριστώ πολύ.. ήδη στήνω το καβαλέτο μου για το λιβάδι με τις λεβάντες..

Καλή σου μέρα!

Margo είπε...

@george-zampiakis..

..και πάντα κάτι προσμένουμε Γιώργο, κάτι, για να μη χάνουμε την ελπίδα.

Μέρα καλή σου

Margo είπε...

@Κωνσταντίνος Κόλιος..

Ακούγεται απαισιόδοξο αλλά και αληθινό συνάμα. Εμείς οι ίδιοι φέρνουμε την νηνεμία.. κρατάμε το φρέσκο αεράκι μακριά, δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο νου να βάζοντας στο τελευταίο κάθισμα τη ψυχή.
Θα ευχηθώ όμως στα όμορφα Κωνσταντίνε, γιατί όταν κάποιος μπορεί να διακρίνει τι εμποδίζει το αεράκι, έχει βρει και τον τρόπο να το αφήσει να τον διαπεράσει.

Καλή σου μέρα!

Margo είπε...

@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS..

Καλημέρα σου Σκρουτζάκο.. με χαμόγελο:)

Margo είπε...

@Ευρύνοος..

Η εύκολη απάντηση είναι όλοι..
Μα δεν είναι έτσι.. τα όμορφα όπως λέει πιο πάνω ο Κωνσταντίνος είναι πολύ σχετικά για τον καθένα.

Καλή σου μέρα τρελέ μου:)

Margo είπε...

@Χαρα Θ..

Καλωσόρισες Χαρά!
Σ’ ευχαριστώ θερμά για την αγάπη, την αναγνώριση και την διαδικτυακή παρέα που μόλις άρχισε..

Να σαι πάντα μα πάντα καλά!

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Αυτή η εικόνα που βλέπουμε είναι μία από τις ωραιότερες που έχουμε δει στη ζωή μας.
Οποιος την σκέφτηκε είχε μεγάλη έμπνευση και μεγάλη εσωτερική αγωνία.
Απίστευτη!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Κι εγώ μαζί με το βότσαλο... Προσμένω... Αλλά μόλις ζεστάνει λίγο ακόμη, δεν θα προσμένω άλλο - θα πάω εγώ να την βρω!!!
;-)

Poet είπε...

«Ήμουν πέτρα και έγινα φυτό, ήμουν φυτό και έγινα ζώο, ήμουν ζώο και έγινα άνθρωπος. Γιατί να φοβηθώ;»
(από τη σοφία των ανατολικών).

Είτε φυσήξει, είτε δεν φυσήξει, το βότσαλο εκεί. Κι εμείς μαζί του.
Όπως στην υπέροχη φωτογραφία σου, Margo μου.