25 Ιαν 2010

σκόρπιες σκέψεις

Σήμερα κόψαμε το τελευταίο πεπόνι του καλοκαιριού, μένουν ακόμη δυο τρεις ντομάτες τελευταίοι καρποί από τις ντοματιές που ξερίζωσα προχθές ... στο ψυγείο η τελευταία μελιτζάνα, οι λεμονιές είναι φορτωμένες λεμόνια, έχει βρέξει αρκετά και το πηγάδι ξεχείλισε.. χαρά Θεού! Νιώθω πολύ τυχερή που απολαμβάνω την γενναιοδωρία της φύσης.





Έχω ξεχάσει πώς είναι να αναπνέεις βρώμικο αέρα.. κάθε πρωί αντικρίζω ουρανό και ορίζοντα όσο φτάνει το μάτι.. ακούω την μουρμούρα του αέρα, τιτιβίσματα πουλιών συνοδεία από φωνές όλων των ζώων που φιλοξενεί ένα αγροτικό σπίτι και αν πάω λίγο παραπέρα θα νιώσω την αύρα της θάλασσας, το κύμα σε όλες του τις στιγμές. Θα αποχαιρετήσω τη μέρα απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα και όταν σκοτεινιάσει παρατηρώντας τ’ αστέρια θα σκαρώσω παραμύθια με αντίτιμο τα πιο γλυκά φιλιά!





Αν συγκρίνω τα παιδικά μου χρόνια με το σήμερα, το βιοτικό επίπεδο είναι η μέρα με τη νύχτα.. η πληρότητα όμως και η ψυχική υγεία η ίδια στην καλύτερη περίπτωση (συνήθως είναι πολύ χειρότερη). Άρα στα χρήματα και στα υλικά αγαθά δεν κρύβεται η ευτυχία.. αλλού.. αλλού κρύβεται.


Νομίζω ότι ο καθένας μας γεννήθηκε να είναι κάτι... γι’ αυτό του χαρίστηκαν κάποιες δυνατότητες στον καθένα διαφορετικές, αλλά όλες το ίδιο σημαντικές. Κάποιοι τυχεροί τις ανακάλυψαν και οι πιο εργατικοί, δουλεύοντας με αφοσίωση, κατάφεραν να φτάσουν πολύ ψηλά χωρίς το ψηλά να συμβαδίζει απαραίτητα και με την φήμη ή την αναγνώριση. Όταν φτάνει κανείς ψηλά, όταν πλησιάζει την τελειότητα, έχει ανοίξει την πύλη της έμπνευσης.. αυτό είναι το μεγάλο δώρο και είναι ανεκτίμητο!!! Η έμπνευση χαρίζεται σε αυτόν που θα επιμείνει και θα παραμείνει κόντρα στις αντιξοότητες και τις φοβίες της κορυφής.





Όταν ξεκίνησα τούτο το blog γι αλλού χάραζα πορεία.. λοξοδρόμησα παίρνοντας για άλλη μια φορά τους εύκολους δρόμους. Το μπλοκ έγινε ξανά κόκκινο όπως στο ξεκίνημά του..




photo 1: δική μου
photo 2: Audrious Kairys
photo 3: Mare Jedzer

91 σχόλια:

Τσαλαπετεινός είπε...

Αν δε χάσεις τον Παράδεισο μάλλον δεν μπορείς εύκολα να τον εκτιμήσεις...ζηλεύω το τελευταίο πεπόνι σου. Ελπίζω να μην ξεχάσεις να δώσεις τη φλούδα του στις κοτες.

Χαίρομαι που επέστρεψες στο κόκκινο, αν και αυτό είναι πιο "ώριμο" από το πρώτο. Δικαιολογημένα άλλωστε ;-)

Καλό βράδυ...

ELENI είπε...

KAI EMENΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ Μ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ .....ΝΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ....ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΣΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΠΕΙ.... ΤΗΝ ΜΥΚΟΝΟ ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ....ΑΝ ΜΟΥ ΔΙΝΟΤΑΝ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΕΡΧΟΜΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΩ ΕΚΕΙ.....ΣΤΟ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΜΟΝΟ ΩΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ( ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ) ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΗ ΕΛΞΗ .....ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ!!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

μπορούσε να σου στείλουμε ένα μπουκαλάκι "βρώμικο" άερα. έτσι για τις θύμησες. ;)
πόσες φορές έχω αναρωτηθεί ποιος είναι ο προορισμός μας. και αν ποτέ τον εκπληρώσουμε. και αν τον έχουμε ήδη εκπληρώσει. απλά δεν το γνωρίζουμε ακόμα.
και κάθε φορά που έρχομαι εδώ νοιώθω αυτόν τον ορίζοντα. πόσο μαγικό να βγαίνεις κάθε στιγμή και να σκορπίζεται το βλέμμα σου στον ορίζοντα. μα πόσο μαγικό.
φιλιά σου. πολύ καλό σου βράδυ!

Margo είπε...

@Τσαλαπετεινός..

Έγινε πιο "ώριμο" γιατί βρήκα τον τρόπο να μπω στο HTML του πρότυπου και να αλλάξω τον κωδικό στα μέτρα μου.. χεχε
Μου κάνει εντύπωση, πώς το θυμήθηκες;

Το πεπόνι ήταν κομμένο από τον Ιούλιο, ειδική ράτσα που κρατάει πολύ.. εκτός ψυγείου φυσικά.

Όσο τα χρόνια περνούν μαθαίνουμε να εκτιμάμε παραδείσους.
Καλό βράδυ dear hoopoe.. χαχα μου κόλλησε:)

Margo είπε...

@ELENI..

Ξέρω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να φύγεις από τον τόπο σου, τη δουλειά σου.. όμως αν ένας άλλος τόπος λειτουργεί μέσα σου τόσο θετικά αξίζει να ρισκάρεις.
Στη Μύκονο ζουν πολλοί που έχουν έρθει από όλη την Ελλάδα κυρίως για επαγγελματικούς λόγους.. αν μπορεί κανείς να συνδυάσει και τα δύο δηλαδή τη δουλειά αλλά και την αγάπη για το τόπο είναι το ιδανικό!

Καλό βράδυ Ελένη από την εξίσου όμορφη και αγαπημένη Θεσσαλονίκη!

alex from planet Mab είπε...

Καλώς σε βρήκα! Με ταξίδεψε αυτό το post και περιέργως μ' έκανε να νοσταλγώ ένα μέλλον που μάλλον δε θα μπορέσω να διεκδικήσω. Δύσκολο να μη σε καταπιεί η δουλειά κι η πόλη..

ξωτικό είπε...

Mαργκούλα
καταπληκτική η τελευταία φωτό ιδίως σε σχέση με το κείμενο
έστω κι αν δεν ανηφορίζει (εμφανώς)
με προβλημάτισαν τα περί εύκολου δρόμου και προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω την επιστροφή στο κόκκινο
(για καλό νομίζω...)
δεν είναι και στα πολύ καλά της η συγκέντρωσή μου τώρα
και δεν θέλω να πώ κοτσάνες
αλλά νομίζω είσαι εξαιρετικά αυστηρή με τον εαυτό σου και βασανίζεσαι υπερβολικά !!!
γλυκάθηκα με τα υπέροχα ανταλλάγματα των παραμυθιών.....
καλή καινούργια αρχή με το ώριμο κόκκινο !

fish eye είπε...

πεπονι;
τσεκαρα διπλα την ημερομηνια του ποστ σου..
;)

αν αυτος δεν ειναι ενας παραδεισος τοτε τι;)))

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Σε ζηλευω
Και σένα, και το τελευταιο πεπονι σου, και το μερος που ζεις...
Αληθεια, αν μπορουσες να μας εδειχνς φωτο, θα ηταν υπεροχο!

Μαρια Νικολαου είπε...

Μ αρεσει πολυ αυτο το κοκκινο
Βρε μανια με μενα να θελω να κανω αλλαγες και να μην μπορω...
Βεβαια εχω τολμησει δυο φορες το αγαπημενο μου χρωμα το πολυ σκουρο κοκκινο αλλα παλι στο μαυρο καταληγω

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Τέτοια λέγε μου και είμαι έτοιμος να φύγω.
Δεν έχω τίποτα πια για να με κρατάει εδώ και δεν αντέχω και το κρύο τελευταία!
Από το look με αρέσουν πιο πολύ τα πανιά κι ας είναι και "ξεφούσκωτα"
Καλό βράδυ

Margo είπε...

@b|a|s|n\i/a..

:))
Όχι ευχαριστώ, δε θέλω να θυμάμαι:))

Αν μαγικά είναι όλα όσα μας συγκινούν και μας κάνουν να χαμογελάμε αληθινά τότε έχουμε εξασφαλίσει πολλούς μικρούς προορισμούς.. ένας από αυτούς είναι όσα ζούμε και μοιραζόμαστε εδώ μέσα..
Να σαι καλά βρε Βασίλη μου:)
Σε φιλώ!

φτερό στον άνεμο... είπε...

..και πρέπει να τα λες και πολύ όμορφα τα παραμύθια, έτσι όπως όμορφα και γεναιόδωρα μας μιλάς εδώ για τη ζωή σου.
Μα έμεινα και 'γω λίγο όπως το ξωτικούλι στις τελευταίες λέξεις του κειμένου..ξέρεις κάτι, μπορεί τελικά να μην άλλαξες χρώμα αλλά το βελούδινο τριαντάφυλλο που είχες να άπλωσε το άρωμά του. Όποιο δρόμο και να πάρεις, εύχομαι να 'ναι της καρδιάς.
Καληνύχτα Μαργκούλα μου καλή :)))

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Όμορφα τα λόγια σου και διόλου σκόρπια, ή δε αναφορά στην έμπνευση μ΄άρεσε πολύ. Ίσως γιατί δε δοκίμασα πεπόνι:)

Καλό βράδυ

απλο"Ποιηση" είπε...

τελικά η ευτυχία, Μάργκο μου,
κρύβεται στις μικρές στιγμές που περιγράφεις
στο κόψιμο του δικού σου πεπονιού,
στο ηλιοβασίλεμα,
στον καθαρό θαλασσινό αέρα,
στο βραδινό φιλί που είναι τόσο λυτρωτικό...
και σε τόσες άλλες καθημερινές χαρές...
αρκεί να μπορούμε να τις αποζητούμε διαρκώς...

καλό βράδυ

Mariela είπε...

Πράγματι η ευτυχία και η πληρότητα βρίσκονται αλλού....
η ύλη είναι απλά το μέσο για να "υλοποιούμε"...

Thalassenia είπε...

Λατρεύω το κόκκινο. Είναι ζωντανό, ερωτικό, χαρούμενο, φωτεινό χρώμα. Το προτιμώ από το πρώην γκρί σου.
Το βλέπω καλό σημάδι.
Για όλα τα άλλα σε ζηλεύω.
Όχι δεν σε ζηλεύω, χαίρομαι πολύ για σένα, πάρα πολύ που τα έχεις και τα απολαμβάνεις. Από τα πεπόνια, το γαλάζιο... ως το πιο σημαντικό.
Τα γλυκά φιλιά.

Φιλιά θαλασσένια.

Ευρύνοος είπε...

Margo
όλως περιέργως δέν βλέπω να λοξοδρομείς..
εγώ βλέπω να είσαι σε καλό δρόμο..
αυτό με έκανε να απορήσω..
ίσως βέβαια κάτι να μου διαφεύγει..
όσα ξέρει ο νοικοκύρης..

ευτυχία και ομορφιά βλέπω πάντως εκεί που είσαι :)

καλή βδομάδα σου :)

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Ποιές σκόρπιες σκέψεις?
Την επιτομή της ευγνωμοσύνης για όλα όσα μας συντροφεύουν στη ζωή μόλις διάβασα τώρα.
(το κόκκινο σου πάει καλύτερα ;)

Φιλώ σε Μαριώ μου :)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Να με αποτελειώσεις θέλεις;
Που το πάλεψα με νύχια και με δόντια να πάω στα χιονισμένα μου βουνά αυτές τις μέρες και δε μου κατσε; :-))

Καλή μου margo απ' τη μια ζηλεύω κι από την άλλη χαίρομαι για όλα αυτά που ζεις... και που το μπλογκ ξανάγινε κόκκινο - που θυμήθηκε την αρχή του...

Σου στέλνω πολλά πολλά φιλιά!!!

k είπε...

με τα κο μί ζω!
τις δυνατότητές μου δεν ξέρω αν τις έχω ανακαλύψει άλλωστε... οπότε... το πράγμα μιλάει από μόνο του! ντομάτα και ξερό ψωμί. αχ και πάλι αχ!

Talisker είπε...

Ειχα αυτο το κοκκινο πριν βρω ενα υπεροχο και μου το φτιαξει ο μιστερ Σπαι

-λατρευω το κοκκινο :)καθοτι και τυπος αιματωδης και χολερικος:)
δεν ξερω πως ηταν το μπλοκ σου πριν και ποια σταδια εχει περασει ολοι περναμε και ειναι αρκουντως ιαματικα τα στραβοπατηματα μεχρι να καταληξουμε σε οτι μας εκφραζει


ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΩ ΕΙΣΑΙ ΚΙ ΕΣΥ ΜΙΑ ΤΙΜΗΜΕΝΗ Λ Ε Α Ι Ν Α!!
(αρα και παλι στο κοκκινο θα κατεληγες:::)))

κατα τα αλλα ,
ολο και πιο συχνα πιανω τον εαυτο μου να ονειρευεται μια ζωη οπως την περιγραφεις
ολο και πιο κοντα στη φυση

τελικα αυτο εχει καταληξει η μεγαλυτερη πολυτελεια ..διοτι για να μπορεις να ζησεις ετσι απλα

θα πρεπει να εχεις λυσει ολες τος εκρεμμοτητες και τα συνθετα ...
αν προλαβεις...

Ποσο εχουμε δυσκολεψει εμεις οι ιδιοι τελικα τη ζωη μας !!

...τεσπα ευχομαι μια καλη καλη βδομαδα και φιλια πολλα::)))))

Τα σπορτέξ είπε...

Πολυ ωραιο..
Καλησπερα.

Unknown είπε...

Καλημέρα

Ηλιοβασίλεμα και σκόρπιες σκέψεις
Ότι καλύτερο για την συνέχεια στην
καθημερινότητα

Καλό πρωινό

Margo είπε...

@alex from planet Mab..

Καλωσόρισες Alex!
Ούτε εγώ το φανταζόμουν ποτέ ότι θα μετακόμιζα στην επαρχία. Έχω κλείσει δύο χρόνια εδώ μετά από 40 χρόνια στην πόλη. Βάλαμε Χ σε όλα ξέροντας ότι η ζωή μας θα αλλάξει 100%. Δε θα το κάναμε στα 25 σίγουρα και ίσως να μη το κάναμε αν δεν είχαμε δυο μικρά παιδιά. Γι αυτά διεκδικήσαμε μια καλύτερη ζωή..
Καλή σου νύχτα

Margo είπε...

@ξωτικό..

Για καλό η επιστροφή, ξαναβρίσκω την αφετηρία έχοντας συμπληρώσει πολλά κενά.. σίγουρα με περισσότερη ωριμότητα και έχοντας συνειδητοποιήσει τα λάθη μου, που όμως δε με βασανίζουν όπως όταν ξεκίνησα. Ο εύκολος δρόμος είναι αυτός που με ασφάλεια περνώ χωρίς να εκτεθώ. Για καλό ξωτικό μου.. μόνο καλά μου έχει φέρει αυτό το «άνοιγμα»..
Σε φιλώ:)

Margo είπε...

@❤..

:))

Φαντάσου Στέλλα μου ότι είναι ένα ξερονήσι.. κι όμως δε μας έχει απογοητεύσει η γη.. ποτέ!

Φιλί:)

Margo είπε...

@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..

Καλώς όρισες Ρίκη!
Οι δικές μου φωτογραφίες όπως καταλαβαίνεις μόνο Μύκονο δείχνουν, έχω δημοσιεύσει αρκετές από τότε που ξεθάρρεψα με τη φωτογραφία. Αν πατήσεις "εικόνες" στις ομάδες θα τις δεις.
Καλό σου βράδυ:)

Margo είπε...

@Μαρια Νικολαου..

Κάπως έτσι και εγώ Μαρία, ξεκίνησα με το κόκκινο, μετά πέρασα από πολλά και ησύχασα μόνο όταν επέστρεψα πάλι στο κόκκινο.
Σου πάει το μαύρο αλλά και το κόκκινο που είχες ήταν πολύ καλό!!!
Καλό ξημέρωμα!

Margo είπε...

@ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ..

Έχεις δίκιο θα ήταν καλύτερα να ήταν φουσκωμένα!
Την γαλήνη της εικόνας δεν τη συμμερίζεται ο καιρός μας φύσηξε για τα καλά σήμερα συν το κρύο ξεπαγιάσαμε.. και εδώ κρύο, όμως δε κρατάει πολύ:)
Καλό ξημέρωμα!

Margo είπε...

@φτερό στον άνεμο..

Λατρεύω τα παραμύθια αν και ποτέ δεν διάβασα μικρή. Τώρα με τα μικρά δίνω παράσταση:)

Περιέγραψες μια απίθανη εικόνα.. ένα κατακκόκινο βελούδινο τριαντάφυλλο να ξεχύνεται μέσα στο γκρι.. χμμ το κρατάω σαν ιδέα;)
Σ' ευχαριστώ πολύ φτερό μου, με συγκίνησες..

Margo είπε...

@Κωνσταντίνος Κόλιος..

Πολυμήχανε Κωνσταντίνε μπήκες αμέσως στο νόημα;)

Στο θέμα έμπνευση νομίζω ότι έχεις τα πρωτεία.. και χωρίς πεπόνι:))

Καλημέρα!

issallos είπε...

@Margo...
ειναι το "πριν" που θα φερει το
"μετα"....
και φερεις μεγαλη ευθυνη
κοκκινη ευθυνη στο θελω σου και στην χαρα σου !!!!
Αυτο το ομορφο χαρτινο σου καραβακι με ταξιδευει πιοτερο καθε φορα... σ ευχαριστω πολυ!!!

vague είπε...

Πάμε κι ερχόμαστε από τις παλιές στις νέες επιλογές και πάλι πίσω.
Έτσι είναι τα πράγματα: χωρίς τα παλιά, τα καινούρια μοιάζουν να μην έχουν ρίζες και χωρίς τα καινούρια, τα παλιά δεν έχουν λόγο να έχουν γίνει.
(και δεν αναφέρομαι μόνο στο χρώμα του μπλογκ)
:)

delta είπε...

Αν δεν υπήρχαν οι λοξοδρομήσεις πως θα αντιλαμβανόμασταν την αξία του ίσιου δρόμου ; Πάντα θα υπάρχει το μαύρο μέσα στο άσπρο. Το μεγαλύτερο εφόδιο για την εσωτερική εξέλιξη και την αυτογνωσία είναι η αυτοκριτική.

Τέλειο το κόκκινο χρώμα, ένα από τα αγαπημένα μου, εξάλλου τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι κυρίως με φωτιές …

Καλημέρα Margo

55fm είπε...

Margo μου,για μένα ζεις πανέμορφα!
Απολαμάνεις την ουσία και ζεις με ουσία και ποιότητα!
Αυτό είναι ευτυχία...και δεν κρύβεται σε λογαριασμούς καταθέσεων και σε άπειρα τετραγωνικά!
Κρύβεται σε εικόνες,χάδια,χαμόγελο,ανθρώπινη επαφή...
Ν α είσαι καλά και να απολαμβάνεις τον παράδεισό σου μαζί με τους αγαπημένους σου!

Ξέρεις όλη αυτή η ομορφιά που εισπράττεις είναι διάχυτη στο ιστολόγιό σου!
Η όμορφη αύρα του αιχμαλωτίζει το παγερό μηχάνημα και απλώνεται υπέροχα!
Φιλάκια πολλά!

maximus είπε...

Πόσες φορές θα χρειαστεί να μας ψιθυρίσουν στ' αυτί αυτά τα λόγια, που τα έχουμε μέσα μας, τα γνωρίζουμε καλά, μ'αυτά γεννηθήκαμε και μ΄αυτά θα αναχωρίσουμε και ταυτόχρονα τα ξεχνάμε και τα αγνοούμε και η ζωή φεύγει και αναλωνόμαστε σε ανοησίες και τι χάσιμο χρόνου και τι σπατάλη. Καλημέρα με πολύ κρύο εδώ.

Φιλιά :))

lena_zip είπε...

Εμένα τώρα η τελευταία σου παράγραφος γιατί μου έδωσε τόσο θάρρος και κουράγιο;

Κάθε μέρα να απολαμβάνεις τον καθαρό αέρα και τον ανοιχτό ορίζοντα. Και κάθε μέρα να χαμογελάς.

Καλημέρα και φιλιά.

Ζοζεφίνα είπε...

αν δεν χάναμε τον παράδεισο 8α χάναμε την ευκαιρία να τον ξανακερδίσουμε

Margo είπε...

@απλο"Ποιηση"..

Έτσι, στα απλά κρύβεται, στα μικρά αλλά και τόσο μεγάλα.. και σαν ανήσυχο ον που είναι ο άνθρωπος ψάχνει διαρκώς το κάτι παραπάνω.. γι αυτό γράφει ποιήματα, γράφει μουσική, ζωγραφίζει κτλ νομίζω ότι εσύ το καταλαβαίνεις αυτό..

Καλό απόγευμα!

Margo είπε...

@Μαριέλα..

Πολύ σωστά Μαριέλα μου, είναι το μέσο για τη δημιουργία και ως τέτοιο είναι απολύτως απαραίτητο και αγαπητό! Γι αυτό έχω αδυναμία στα μουσικά όργανα στα χρώματα, στα πινέλα, στα χαρτιά...:)
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@Thalassenia..

Είχα την ανάγκη της αλλαγής στην αρχή αλλά ότι χρώμα κι αν διάλεγα δεν μπορούσα να μείνω για πολύ.. τελικά το χρώμα που επιλέγουμε δεν είναι τυχαίο.
Δεν είχα ποτέ "το χρώμα μου" αλλά μετά από αυτό και την ανάγκη να βάψω κόκκινο το δωμάτιο που μελετούσα, έχω σιγουρευτεί:))

Είμαι σίγουρη ότι χαίρεσαι γιατί νιώθω πως και εσύ ζεις ανάλογα και εκτιμάς πολύ αυτές τις μικρές/μεγάλες χαρές..

Φιλιά πολλά!

Margo είπε...

@Ευρύνοος..

@Τάσο θα σου πω κάτι και είμαι σίγουρη ότι θα καταλάβεις. Πώς νιώθεις την στιγμή που συνομιλείς με τους φίλους σου τα δέντρα; Είναι σαν να συνομιλείς με αυτό που λέμε Θεό μέσα από το δέντρο.. σωστά;
Αυτό το είχα καταφέρει με άλλον τρόπο και το εγκατέλειψα.
Όμως έπρεπε να γίνει, ήμουν πολύ μικρή.. τώρα θα είναι αλλιώς.

Καλό απόγευμα φίλε μου:)

Margo είπε...

@Ground Control to Major Tom..

Λινάκι μου τι κάνεις, σε έπνιξε πάλι η δουλειά γμτ. Μου λείπουν πολύ το μαγικά σου γραπτά..
Λέω να φωνάξω όλες τις μάγισσες και τα ξωτικά της παρέας να βάλουν το χεράκι τους:))

Σε φιλώ πολύ πολύ!

Margo είπε...

@Μια φορα κι εναν τρελο..

Μαζί με σένα χάσαμε και εμείς ένα σωρό όμορφες, ιδιαίτερες, χιονισμένες φωτογραφίες, τζάκι, φωτιά, τσιπουράκια.. να το κανονίσεις το ερχόμενο Σαββατοκύριακο σίγουρα θα τα προλάβεις τα χιόνια..
Θα το πω και στο ξωτικό να κάνει τα μαγικά του:))

Σε φιλώ!

Margo είπε...

@kayadesigner..

Αλήθεια λες, δεν τις έχεις ανακαλύψει; Εγώ τις έχω.. για σένα εννοώ και μάλιστα από την αρχή που σε γνώρισα που ελάχιστα έγραφες. Καμιά δεκαριά χρόνια τουλάχιστον σίγουρα θα είσαι στο κέντρο και θα το αλωνίσεις, θα πάρεις ότι μπορείς.. μετά βλέπουμε.

Άσε που χρειάζομαι ανταποκρίτρια στα καλλιτεχνικά;))

Ότι κι αν κάνεις πάντως όπου κι αν βρεθείς θα πας καλά!!!
Φιλιά πολλά:)

Margo είπε...

@Talisker..

Στο θέμα της αποκέντρωσης δε φταίμε εμείς αλλά η πολιτεία και είμαι απόλυτη. Αυτά τα απλά ακούγονται κάπως, όμως κατά τα άλλα η ζωή συνεχίζεται κανονικά με τον ανταγωνισμό της, τις προσπάθειες για δημιουργία και επιμόρφωση.. απλά το περιβάλλον είναι ανθρώπινο.

Αν η πολιτεία βοηθούσε τον κόσμο να απλωθεί τότε τίποτε δε θα έλειπε και από το πιο απομακρυσμένο χωριό.
Άσε που το διαδίκτυο συγκεντρώνει όλο τον κόσμο από κάθε γωνιά της χώρας και της γης.. μπορούν να γίνουν τόσα.

Πολλά πολλά φιλιά από μια τιμημένη Λέαινα:)))

Margo είπε...

@ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ..

Καλησπέρα Γιώργο ευχαριστώ πολύ!!

Margo είπε...

@Sailor..

Καλησπέρα καπετάνιε, το κρύο σαν να γλύκανε λίγο κόπασε και ο αέρας είναι όλα πολύ όμορφα σήμερα!

Καλό βραδάκι!!

Margo είπε...

@issallos..

Ακριβώς Ίσσαλλε, η ευθύνη δική μου και αυτή η διαπίστωση, που δεν έρχεται αναίμακτα, ελευθερώνει και δυναμώνει τα θέλω.

Με τιμάς με τα λόγια σου, χαίρομαι πολύ το χάρτινο καραβάκι μου να έχει τέτοιους επιβάτες.. εγώ σε ευχαριστώ!

Καλό βραδάκι!

Margo είπε...

@Riski..

Δεν αναφέρεσαι καθόλου στο χρώμα του blog:))
Στόχευσες σ' αυτό ακριβώς για το οποίο γράφτηκαν όλα αυτά. Ακόμη και το πεπόνι ήταν γαρνιτούρα:)
Σ' ευχαριστώ!

Margo είπε...

@delta..

Με φωτιές;;; Μεταφορικά ή στην κυριολεξία;

Ο νους και το εγώ μας ίσως, πολλές φορές μας κάνει παιχνίδια. Αυτό που θεωρούμε πολύ σημαντικό μια περίοδο της ζωής μας δεν δεχόμαστε να το ξεχάσουμε και να πάμε παρακάτω ακόμη κι όταν έχει ξεθωριάσει. Αν αυτό θεωρούμε σωστό δρόμο τότε κάνουμε λάθος. Αυτοκριτική και έρχεται πάντα η στιγμή που δίνονται οι απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα.

Καλησπέρα Delta!

Margo είπε...

@50fm..

Αυτό το παγερό μηχάνημα Όλγα μου με έκανε να βγάλω πράγματα από μέσα μου που δεν ήξερα ότι είχα.. και για να γίνω πιο ακριβής όλοι οι φίλοι που αφήνετε εδώ δυο λόγια με κάνατε να νιώθω έτσι. Αν διάβαζες τι έγραφα στην αρχή θα καταλάβαινες...

Σε φιλώ:)

Margo είπε...

@MAXIMUS..

Μάλλον γι αυτό μας δόθηκε τόσος χρόνος, για να προλάβουμε να μάθουμε κάτι.. λέγε λέγε κάτι θα μείνει στο τέλος:)

Και εδώ σήμερα κρύο αλλά και πολύ φωτεινή μέρα με ήλιο λαμπρό!
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@lena_zip..

Χαίρομαι που το αισθάνεσαι αισιόδοξα γιατί πράγματι είναι ένα ξεκίνημα που εμπεριέχει το θάρρος!

Πολλά φιλάκια Λενάκι μου:)

Margo είπε...

@Ζοζεφίνα..

Πολύ πολύ καλό Ζοζεφίνα, γιατί ακόμη και αυτή η προσπάθεια κερδίσουμε τον Παράδεισο μας κρατά "ζωντανούς"!
Καλως όρισες!!!

Venus on fire είπε...

Δεν ξέρω τι να σου γράψω Μάργκο μου.
Μόνο πως χαίρομαι και αγαλλιάζω κάθε φορά που μπαίνω εδώ.Θες η μουσική? Θες οι εικόνες?
Ίσως η αύρα σου.
Χαίρομαι που σε γνώρισα ,έστω και μέσα από ενα μπλογκ.
Φιλιά πολλά γλυκιά μου.
Να είσαι πάντα καλά.

zoyzoy είπε...

Τι όμορφες οι εικόνες σου δεν απέχουν πολύ απ'τις δικές μου μόνο που η καθημερινότητα και η διαφυγή απ΄την ομορφιά μ'απομακρύνουν.
Μόνο όταν είμαι χαλαρή και ευτυχισμένη απολαμβάνω αυτά που μου χαρίζονται και δεν το συνειδητοποιώ πάντα!
Πολύ όμορφο το κόκκινο άστο ώς έχει!!

Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!!

Ανώνυμος είπε...

Τι πεπόνι είν΄τούτο; του Φαραώ; :)

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω, ελπίζω μόνο η σύμπλευση να διαρκέσει όσο το δυνατό περισσότερο :)

Dinos-Art είπε...

Πάρα πολύ ωραία ανάρτηση και αυτή.
Πριν χρόνια, όταν καλλιεργούσα ντοματούλες, έτσι για πλάκα, στο κηπάκι του εξοχικού μας διαμερίσματος στη Χαλκιδική, σε ένα χώρο 3Χ3, πήγαμε μετά μια μεγάλη παγωνιά και μάζεψα είκοσι κιλά ντοματούλες, που σώθηκαν κρυμένες κάτω από τα ξεραμένα φύλλα.
Καλό βράδυ.

Άιναφετς είπε...

Τι ωραιότερο από φιλιά; Όταν μεγαλώσουν τα παιδιά σου θα σ' ευνομονούν για την ποιότητα ζωής.
Το κόκκινο, ξέρεις εσύ που ζωγραφίζεις ότι είναι το χρώμα της χαράς και της αγάπης!

Ανώνυμος είπε...

Τίποτα καλύτερο απο τον επαναπρογραμματισμό!

Σε νιωθω...το νιώθω!!

Εμπρος για τα καλύτερα!!

Καλως σε βρήκα ξανα!

Roadartist είπε...

Είναι τόσο φοβερό να χαίρεσαι, να έχεις τέτοια επαφή με την γενναιοδωρία της φύσης. Σε περιόδους φτώχιας οι Αθηναίοι θα είναι οι πρώτοι που θα πεινάσουν.. γιατί δε θα έχουνε αυτά που εσείς εισπράτετε από τη φύση. Λογικά όλοι θα έπρεπε να την κάναμε για ένα νησί margo.. σε φιλώ, και σε ευχαριστώ για το θαλασσινό αεράκι που ένιωσα :) (μη διανοηθείς να κλείσεις το blog έ!!)

leondokardos είπε...

Εκείνη η δεύτερη φωτογραφία τα λέει όλα : το ξεπέταγμα, μέσα στο καθαρό αέρα,σε όμορφες εικόνες. Είσαι τυχερή.

Ανώνυμος είπε...

Τα πάντα απαιτούν και εγώ επαιτώ μια χαραμάδα ελεύθερου χρόνου...
Πόσο θα θελα να εμφανιζονταν ένας πολυμήχανος Οδυσσέας αυτήν την περίοδο...


Φιλώ σε:)

(όσα γραπτά μου αυτό τον καιρό είναι καταγεγραμμένα σε χαρτί καλά θα κάνουν να παραμείνουν ως έχουν εώς τους περάσει η αρτηριοσκλήρωτική φάση που βρίσκονται.Ούτε εγώ η ίδια δεν τα "αναγνωρίζω")

Ανώνυμος είπε...

Το αποπάνω σχόλιο ανήκει στην --------------> GCTMT

maximus είπε...

Mε την σημερινή δημοσίευση εξαφανίστηκαν και οι ημερομηνίες πάνω από τις αναρτήσεις! Αν δε βρω τι φταίει, σε λίγο θα εξαφανιστεί ολόκληρο το μπλογκ!!

Margo είπε...

@ Venus..

Μου αρκεί που είσαι εδώ Ρένα μου.. δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς λειτουργεί το μπλοκ μου ή εγώ τόσο θετικά με συγκινείς και με τιμάς αφάνταστα..
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@zoyzoy..

Είναι φυσικό Ζουζού μου η καθημερινότητα η εργασία οι υποχρεώσεις μας κάνουν συχνά να τρέχουμε να προλάβουμε μη βλέποντας τι συμβαίνει γύρω μας. Όμως είμαστε κοντά στην ομορφιά και αυτό είναι πολύ όμορφο..

Σ’ ευχαριστώ για τη γνώμη σου για το κόκκινο τη χρειαζόμουν:)

Πολλά φιλιά!

Margo είπε...

@ηλιογράφος..

Είναι άσπροκίτρινο, μακρουλό, μέσα είναι ασπροπράσινο, τραγανό και έχει γλυκόξυνη γεύση:)

Θα διαρκέσει πιο πολύ απ’ ότι φανταζόμουν, η επιστροφή είναι ανανέωση..

Καλό ξημέρωμα

Margo είπε...

@Dinos-Art..

..και έζησαν μες την παγωνιά! Χωρίς φάρμακα και θερμοκήπια.. όλα μπορούν να γίνουν αν θέλουν οι επαγγελματίες του είδους αν δε θέλουν να βγάλουν και από τη μύγα ξίγκι!

Ευχαριστώ Ντίνο μου να σαι καλά!

Margo είπε...

@Άιναφετς..

Όταν πρωτοήρθα εδώ είχα αγχωθεί πολύ για το τι μέλλον μπορεί να έχει ένα παιδί στην επαρχία λόγω των ελάχιστων επιλογών στην επιμόρφωση κυρίως. Τώρα είμαι σίγουρη πως μόνο θετικά θα τους αφήσει το μεγάλωμά τους εδώ..

Από ένστικτο χρησιμοποιώ τα χρώματα δεν συνειδητοποιώ το ρόλο του καθενός.. μάλλον κακώς.

ΦΑ ή ΑΦ:)

Margo είπε...

@Merlin..

Ωωω καλωσόρισες μάγε.. μου έλειψες!
Εμπνευσμένη από τη δική σου διαδικτυακή παρουσία θα ντύσω το μικρό μου μάγο Μέρλιν! Σήμερα το βράδυ τελείωσα τη στολή του.. του την έραψα εγώ..:)

Επαναπρογραμματισμός λοιπόν.. θα περάσω και από εσένα υποψιάζομαι ότι κάτι τέτοιο έχεις κάνει..

Καλό ξημέρωμα Μerlin

Margo είπε...

@Roadartist..

Αυτό είναι αλήθεια Road νιώθω ασφαλείς ειδικά τώρα με την κρίση. Η γη ποτέ δε μας αφήνει να πεινάσουμε και όσο πιο πολύ τη φροντίζουμε τόσο περισσότερα δίνει..

Αντιθέτως, πρώτη φορά λέω με σιγουριά ότι ΔΕΝ θα το κλείσω. Γι αυτό και αναζήτησα μια γεύση ξεκινήματος..
Ευχαριστώ.. φιλιά!

Margo είπε...

@leondokardos..

Σαν παιδιά Λεοντόκαρδε φαντάζεσαι μια ευτυχισμένη κοινωνία στο σύνολό της.. ουτοπία;
Καλή σου νύχτα!

Margo είπε...

@GCTMT..

Δεν πειράζει Λίνα μου θα περάσει κι αυτό, σίγουρα θα επανέλθεις.. η έμπνευση θα βρει πάλι τον τρόπο να χτυπήσει την πόρτα.. πιστεύω σε σένα απόλυτα!!!

Φιλιά πολλά πολλά:)

Margo είπε...

@MAXIMUS..

Ζήτα βοήθεια κάνε ανάρτηση μόνο γι αυτό.. μπορεί κάποιος να έχει παρόμοια εμπειρία.. ΚΑΝΤΟ!!!
θα τα πούμε και αλλιώς;)

IZA είπε...

Πολύ χαίρομαι για σένα Margo μου. Ακούγεσαι τόσο ώριμη και κατασταλαγμένη. Φαίνεται πως έχεις βρει τον εαυτό σου κοντά στη φύση. `Οταν καθημερινά αντικρίζεις την ομορφιά γίνεται και η ψυχή σου όμορφη. Ενώ όταν γύρω σου βλέπεις μόνο γκρίζο κι ασχήμια γίνεσαι σκυθρωπός κι αγέλαστος. Σε ζηλεύω εκεί που βρίσκεσαι κι ελπίζω να βρούμε κι εμείς τη δύναμη να φύγουμε απ' την Αθήνα. Πολλά φιλιά.

ippoliti_ippoliti είπε...

Ομορφο πολύ μοιάζει το περιβάλλον σου. Ομορφες στιγμές και σκέψεις μας μεταφέρεις.
Μ'αρέσει και μένα αυτό το βαθύ κόκκινο του blog σου.
Να περνάς καλά
Γλυκό βράδυ σου εύχομαι

lena_zip είπε...

Margo μου εννοούσα την παράγραφο πάνω από την τελευταία φωτογραφία. Το είπα λάθος προφανώς και νόμισες ότι αναφερόμουν στην πρόταση που γράφεις για το blog.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο όμορφη ακούγεται η φυσιολογική ζωή που ζεις.

Την προηγούμενη Παρασκευή, το ουράνιο τόξο έχασε το δρόμο του και βρέθηκε κάπου κοντά στη Μεσογείων. Δεν φαντάζεσαι τι χαρά κάναμε. Το τσουκάλι με το χρυσό που κρύβεται βάση του να είχαμε ανακαλύψει, έτσι δεν θα κάναμε.
Μας αξίζει όμως αυτό που ζούμε στις μεγαλουπόλεις. Εμείς εξορίσαμε τις εποχές, εμείς καταστρέφουμε καθημερινά όση φύση μας έχει απομείνει.

Καλησπέρα.

fractal είπε...

Μargo

Ο πλούτος της ζωής κοντά στη θ'αλασσα δεν έχει ανταλλαχτήριο σε καμιά τράπεζα του κόσμου.

Kai μόνο να ανοίγεις τα μάτια κάθε πρωί και να βλέπεις τη θάλασσα, ...
Και τα απογεύματα να γίνεσε ωτακουστής των ψιθύρων...
- Θα ξανάρθω λέει ο αφρός στο βράχο.
- Σε περιμένω, λέει ο βράχος στον αφρό
- Μια πεταλίδα μου έδωσε μυστικό ραντεβού στην κρεββατοκάμαρα της κώχης σου...
-Μην πιστέψεις τα όσα σου πει..
Σερνεται απομυζόντας το υπέρτατο βαθούλωμα του είναι μου.

Δεν μπορεί να σε ακολουθήσει.
Ούτε και εγώ MARGO μπορώ να ξαναζήσω στην πόλη.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ναί! Είσαι πράγματι ευτυχισμένη!
Αλλά το σπουδαιότερο είναι...
Οτι μπορείς να το αντιληφθείς κιόλας!

fractal είπε...

MARGO Σε παρακαλώ πήγαινε στην τελευταία μου ανάρτηση, στο τέλος κάνω μια παραπομπή σε σένα. Μήπως θα ήταν καλλύτερο να΄μου στείλεις και το λινκγ?

ELENI είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ!!!

Margo είπε...

@IZA..

Σου το εύχομαι Ίζα μου για τα παιδιά είναι ότι καλύτερο.. το περιβάλλον επηρεάζει πολύ είναι αλήθεια, μα το σημαντικότερο είναι η οικογένεια να είναι δεμένη και αγαπημένη.. τότε αντέχει τα πάντα και χαμογελά ακόμη και στο μαύρο.. πιστεύω ότι μια τέτοια οικογένεια είναι και η δική σου.. να είστε όλοι καλά!!!
Καλό μήνα Ίζα μου..

υ.γ. με συγχωρείς που καθυστέρησα να σου απαντήσω μα η σύνδεσή μου δε με βοηθά καθόλου.. ένα από τα αρνητικά της επαρχίας..

Margo είπε...

@ippoliti_ippoliti..

Σ' ευχαριστώ πολύ Ippoliti..
Οι στιγμές δεν είναι πάντα όμορφες όμως σίγουρα είναι λιγότερες η ομορφιά τριγύρω βοηθά πολύ!
Καλό μήνα να έχουμε.

Margo είπε...

@lena_zip..

Όταν το διάβασα στάθηκα λίγο τώρα κατάλαβα:)
Καλό ξημέρωμα Λενάκι μου

Margo είπε...

@sterianizali..

Είχαμε και εδώ ένα υπέροχο ουράνιο τόξο, πλατύ,με ζωηρά χρώματα, η μια άκρη του σχεδόν βουτούσε στη θάλασσα με τι να συγκριθεί τέτοια ομορφιά.. μέσα στην πόλη ειδικά είναι δώρο παραμυθένιο!
Καλό μήνα με περισσότερες ομορφιές.. ίσως ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουμε τις πόλεις μας να τις κάνουμε πιο φιλικές στον άνθρωπο..
Καλό μήνα Αντώνη

Margo είπε...

@fractal..

Άργησα να έρθω fractal.. τώρα (επιτέλους) που συνδέθηκα διάβασα χωρίς βιασύνη το σχόλιό σου και νομίζω ότι οι σημερινές φωτογραφίες από τη φουρτουνιασμένη θάλασσα ταιριάζουν απόλυτα με το "διάλογό" σου.. Θα έχουν την δημοσίευση που τους αξίζει:)

Margo είπε...

@βιολιστης στη στεγη..

.. ακόμη και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα γύρω μας δεν είναι πάντα ο ίδιος. Γι αυτές τις όμορφες στιγμές αξίζει να περιμένουμε και να προσπαθούμε..
Καλό μήνα βιολιστή μου:)