23 Απρ 2009

Επιστροφή...


Τη μεγάλη βδομάδα οι περισσότεροι μιλούσαμε με ενθουσιασμό για τις μικρές ή μεγάλες εξορμήσεις μας με αφορμή τις ημέρες του Πάσχα.  Εγώ δε θα έφευγα, όπως συνηθίζω τα τελευταία χρόνια, περίμενα όμως ταξιδιώτες να έρθουν στο νησί και τα μικρά μου με μεγάλο ενθουσιασμό τα ξαδέλφια τους.   Όλα έμοιαζαν ιδανικά όταν μεσοβδόμαδα η κόρη μου άρχισε  να δείχνει συμπτώματα ίωσης.  Η εξέλιξη γρήγορη, τα συμπτώματα βαριά, κολλάει και ο μικρός και όλα τα σχέδια ακυρώνονται. Κλεισμένοι στο σπίτι προσπαθούσαμε να συνέλθουμε τα παιδιά από τα συμπτώματα και εγώ από τη κούραση και την αϋπνία.  Όμως δεν απογοητεύτηκα, υπήρχαν κάποιοι λίγοι που έμειναν στη γειτονιά των blogs και που η παρουσία τους κάλυπτε τα κενά.. μερικοί ακόμα και από το Ανοιξιάτικο ταξίδι τους έδιναν το παρόν. Σε άλλη περίπτωση θα ήταν πολύ βαρύ «αυτό που με βρήκε» όμως μπόρεσα με αισιοδοξία και υπομονή να φροντίσω τα μικρά και στη σπιτική γαλήνη να περάσουν οι γιορτινές ημέρες. Ένοιωθα ότι κάπου στην άκρη της «γραμμής» υπάρχουν φίλοι  που είναι εκεί όπως είμαι και εγώ και ξορκίζουν τη μοναξιά της ψυχής. Αν και φανταστικοί, είναι φίλοι.. και η θετική «παρουσία» τους λειτουργεί λυτρωτικά.
Πέρασαν αυτές οι μέρες και άρχισαν ένας ένας να επιστρέφουν και να γράφουν τις εντυπώσεις του ταξιδιού.  Τελικά είδα ότι δεν ήμασταν μόνο εμείς οι «άτυχοι».. ο ιός γονάτισε και τη  Dorothy, o Πεταλάκης επέστρεψε μία ώρα αρχύτερα από τις διακοπές του και κινδύνεψε μέχρι την τελευταία στιγμή ως επιβάτης σε τρελό ταξιτζή, η Μαριάνα πλακώθηκε από καγκελόπορτα 280 κιλών.. και δυστυχώς το πιο λυπηρό, δύο ακόμα φίλοι έζησαν ανθρώπινη απώλεια…  Αν έλειπε αυτό το τελευταίο ίσως όλη αυτή η κακοτυχία να ήταν αντικείμενο αστεϊσμού, όμως, όπως μεταγγίζεται η χαρά από τα blog όλων εμάς, έτσι γίνεται και με τη λύπη…


Μπορεί να πέρασαν οι μέρες των εορτών, όμως οι ευχές είναι πάντα επίκαιρες.. έτσι θα ήθελα να ευχηθώ, το κακό, είτε μικρό είτε μεγάλο, να σταματήσει εδώ..  όσοι ακόμα επιστρέφουν να έχουν καλό δρόμο και ο χρόνος ας γιατρέψει ότι λαβώθηκε..
Αν θέλετε μια ζεστή αγκαλιά κάντε τη βόλτα σας εδώ αν δεν έχετε ήδη περάσει.. και επειδή από  αγάπη και αγκαλιά όλοι διψάμε και το πρόσωπο που την χαρίζει σπάταλα δεν είναι άλλο από τη μητέρα, δείτε τις παρακάτω φωτογραφίες.



update: το γέλιο είναι το καλύτερο γιατρικό, γι αυτό περάστε και από τον Maximus!




51 σχόλια:

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Ε, δεν είμαστε και τόσο φανταστικοί φίλοι,αν υπάρχει σεβασμός και καλή διάθεση γινόμαστε πραγματικοί. Και, να κάποιοι θέλουν να γνωριστούν και κατ ιδίαν τίποτα δεν του περιορίζει.

Που είπες μοιράζουν ζεστές αγκαλιές...:) Α εκεί...καλά,θα πεταχτώ μια βόλτα:)

Περαστικά στη φαμίλια σας.

k είπε...

Καλή ανάρρωση γλυκιά Margo!

Ευρύνοος είπε...

Εύχομαι καλή ανάρρωση κι εγώ..
η απώλεια είναι ότι πιο τραγικό μπορεί να συμβεί..

κι εγώ με ίωση είμαι αλλά ούτε το ανέφερα διότι έτσι το ξορκίζω..
άλλωστε τι είναι αυτό μπροστά στην απώλεια..

λίγη προσοχή..
πάντα η ανησυχία μου τέτοιες μέρες είναι στο να γυρίσουν όλοι πίσω..
δυστυχώς δέν γίνεται..
γι αυτό τέτοιες μέρες σπάνια μετακινούμαι..

χαιρετώ σας..

mermyblue είπε...

περαστικά, χρόνια πολλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου.

και αφού είσαι τυχερή και ζεις εκτός Αθηνών θα έχεις όλο το χρόνο αργότερα για να απολαύσεις αυτά που το αστικό τοπίο στερεί από εμάς...

και πάλι πολλές πολλές ευχές

Adamantia είπε...

Margακι περαστικα, μη στενοχωριέσαι ακολουθεί Πρωτομαγιά!! Χρόνια Πολλά με υγεία και αγάπη!
Φιλούμπες!

Roadartist είπε...

Τα περαστικά μου.
Όντως το blogging είναι ψυχοθεραπευτικό. Όσο και αν κάποιοι το κατηγορούν..και εγώ αισθάνομαι τυχερή για την παρουσία σας στη ζωή μου. Άντε με συγκίνησες! :)
Χρόνια πολλά κ καλά.

Ανώνυμος είπε...

Εδώ είμαστε πάλι!
Χρόνια Πολλά Margo μου και περαστικά στα ζουζούνια σου.
"Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα."
Αυτό έχει σημασία.

Σε φιλώ

Αγγελικούλα είπε...

Αχ Margo! Πώς σε νιώθω! Είπα κι εγώ ότι θα ξεφύγω λίγες μέρες να πάω στο νησί μου (στη γειτονιά σου, στην Άνδρο) αλλά τη Μεγάλη Δευτέρα έσπασα το πόδι μου και είμαι με γύψο! Δεν παραπονιέμαι όμως, ωραία πέρασαν αυτές οι μέρες, αφού έπαψα να πονάω, με συντροφιά την οικογένεια.

Χρόνια πολλά και περαστικά σε σας!
Να είμαστε καλά όλοι

Dorothy είπε...

Χρόνια πολλά και καλά Margo! Μακάρι η κακοτυχία να περιορίζεται σε πράγματα που περνανε και ξεχνιούνται. Και του χρόνου, με υγεία πάνω απ'όλα! Φιλιά.

Poet είπε...

Περαστικά απ' όλα τα κακά, Margo μου. Χρόνια πολλά και, από δω και πέρα, μόνο χαρές.

Και ποιος δεν έχει ανάγκη από μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά; Να, όταν με πνίγει η μοναξιά, εγώ αγκαλιάζομαι μόνος μου μερικές φορές (το δεξί χέρι στον αριστερό ώμο, το αριστερό στον δεξιό).

Υπέροχες οι φωτογραφίες. Πήγα να πω ότι έχω μεγάλη αδυναμία στ' αρκούδια αλλά ... όλες οι μαμάδες με τα μικρά τους είναι γλυκύτατες.

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Eλπίζω όλα καλά με τα παιδιά σου ,
εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ, με υγεία και αγάπη, τα πολυτιμότερα !!!!
Εμείς μείναμε Σάμο , κάναμε Πάσχα στο σπίτι με την οικογένεια, συγγενείς και φίλους !!!!

Και του χρόνου Margo, να μαστε καλά, να τα λέμε !!!

επί λέξει είπε...

Ελπίζω τα "μωρά" σου τώρα να χαίρουν άκρας υγείας και να τα χαίρεσαι το ίδιο και ακόμα περισσότερο! Χρόνια πολλά όχι από φανταστικό φίλο αλλά από φίλο, που έμπαινε συχνά στο "σπίτι" σου και λυπόταν με την απουσία σου. Να είσαι πάντα καλά, Margo!

Φιλιά

Μαρία Δριμή είπε...

Πρώτο σχόλιο που αφήνω μετά τις γιορτές! Βλέπεις, ήμουν χωρίς internet στο εξοχικό. Μόνο τις ημέρες που εφημέρευα είχα internet, αλλά όχι και χρόνο, δυστυχώς!... Αυτός είναι και ο λόγος που δεν κατάφερα να σου γράψω.
Περαστικά στα ζουζούνια σου και καλή Άνοιξη σε όλους μας! Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου.
Θα δεις και δικές μου στην επόμενη ανάρτησή μου.
Χρόνια πολλά

Margo είπε...

Κωνσταντίνος Κόλιος...
Υπάρχει όμως Κωνσταντίνε μου και το εμπόδιο της απόστασης. Εδώ μέσα ήμαστε μαζεμένοι από όλη την Ελλάδα. Πάντως το διαδύκτιο κατάφερε να φέρει πολύ κοντά ανθρώπους που δεν υπήρχε πιθανότητα να συναντηθούν ποτέ!

Όσο για τις ζεστές αγκαλιές νομίζω ότι πέρασες και εσύ.. σε έχω ξαναδεί στα μέρη του Κρυού..
Ευχαριστώ πολύ για τα περαστικά, τα χρειαζόμαστε γιατί ξανακυλήσαμε!
Πολλά φιλιά:)

Margo είπε...

@kayadesigner...

Σ' ευχαριστώ καλή μου και χρόνια πολλά!


@Ευρύνοος...

Όταν διάβασα το μήνυμά σου είπα λες αναφέροντάς το να το προκαλώ; Δεν πέρασαν πολλές μέρες και πάνω που πήγαμε να γίνουμε καλά μας ήρθε καπάκι ο δεύτερος ιός! Τώρα είτε το πω είτε όχι έχουμε δρόοομο μπροστά μας...
Καλό απόγευμα Τάσο:)

Margo είπε...

@mermyblue...

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές.. πράγματι είναι παρηγοριά να ήμαστε κοντά στη φύση και δεν έχουμε παράπονο, μία δύο φορές αρρωστήσαμε φέτος. Όταν ήμασταν Αθήνα είχαμε όλο το Χειμώνα τα παιδιά με φάρμακα!

Χρόνια πολλά και σε σένα να σαι καλά!

Margo είπε...

@Adamantia...

Φιλούμπες?:)))) Μ' αρέσει!!!
Λοιπόν απ΄ότι φαίνεται μέχρι τη Πρωτομαγιά θα ψεκάζω τα κουνουπάκια μου με τα γνωστά σπρέι που τα θεωρώ αναγκαίο κακό! Τι να κάνω όμως, έχω συμβιβαστεί και με τη κορτιζόνη αναγκαστικά..

Χρόνια πολλά!!!
Πολλά φιλιά Αδαμαντάκι μου:)))

Margo είπε...

@Roadartist...

Είναι κάποιοι που κατηγορούν το internet;;; Μάλλον δε θα ξέρουν περί τίνος πρόκειται!

Και εγώ αισθάνομαι πολύ τυχερή κοντά σας.. να σαι καλά καλλιτεχνάκι μου πολλά φιλιά:)

Margo είπε...

@pandora...

Εδώ ήμαστε πάλι ζωντανοί και ακούραστοι.. και είναι πολύ όμορφα .. σαν να μπήκαν όλα στη θέση τους:)

Χρόνια πολλά και σε σένα καλή μου Λίλιαν. Στέλνω πολλά φιλιά σε σένα και στη Μαρία σου!

Margo είπε...

@Field of Dreams...

Κι άλλο άτυχο περιστατικό.. μα κάτι δε πάει καλά. Περαστικά σου εύχομαι Λίνα μου!

Ήμαστε κοντονησιώτισσες βλέπω, όταν είναι να ταξιδέψω θα ρίχνω σήμα μήπως ταξιδεύεις και εσύ, μην ήμαστε στο ίδιο καράβι και προσπεράσουμε η μία την άλλη από άγνοια:)

Εύχομαι να περάσουν γρήγορα οι μέρες στο γύψο. Να ήμαστε όλοι καλά!

Margo είπε...

@τα παπούτσια της Dorothy...

Έτσι είναι Ντοροθάκι μου να είναι περαστικά και ξεχασμένα.
Και σε σένα εύχομαι του χρόνου με υγεία και η τελευταία ίωση να είναι και η τελευταία.. για φέτος τουλάχιστον!
Πολλά φιλιά!

Margo είπε...

@Poet...

Αυτή την αγκαλιά θα πρέπει να την προσφέρουμε στον εαυτό μας ακόμη κι αν δε μας πνίγει η μοναξιά, του το χρωστάμε νομίζω αφού είναι πάντα εκεί για μας..

Χρόνια πολλά και από εδώ Τόλη μου να σαι καλά!

Margo είπε...

@αθηνα...

Και του χρόνου Αθηνούλα με υγεία χαρά και καλή παρέα. Αν βρίσκεσαι και σ΄αυτόν τον ευλογημένο τόπο τότε νομίζω είναι ιδανικά!

Χρόνια πολλά!!!

Margo είπε...

@aa...

Τα μικρά δεν πρόλαβαν να γίνουν καλά και ξανά κόλλησαν όμως δεν παραπονιόμαστε γιατί τουλάχιστον πέρασαν καλά. Το χειμώνα δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να παίξουν με άλλα παιδάκια! Είμαστε λίγο απομονωμένοι..

Με συγκινεί η δήλωση φιλίας και όχι φανταστικής κι ας "γνωριζόμαστε" λίγο καιρό. Μου δίνεις το θάρρος να σου εξομολογηθώ κάτι. Θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που γράφουν καλά και ανάμεσα σε αυτούς σε έχω συμπεριλάβει. Μόνο που πολύ διστακτικά ξεκινώ την άμεση επικοινωνία.. με τα λόγια σου με βοηθάς να τολμήσω νωρίτερα:)
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@Maria Jose...

Είχα τη σκέψη σου Μαρία μου.. μου έλυσες όμως την απορία:)

Χρόνια σας πολλά, καλή Άνοιξη να έχουμε, πλησιάζει και η Πρωτομαγιά!
Περιμένω την ανάρτησή σου και τις φωτογραφίες σου:)
Πολλά φιλιά!

Δημιουργία είπε...

Οταν ειναι περαστικα ξεχνιουνται γρηγορα.Σου ευχομαι του χρονου να ειστε γεματοι υγεια.

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Να μαι και εγώ η εξαφανισμένη!

Εύχομαι περαστικά σας (και ότι είναι περαστικό, περνάει και δεν μας ακουμπάει, να το θυμάσαι αυτό).

Χριστός Ανέστη και αληθώς φωτήσει ημάς, ακόμα εύχομαι...

Και σε ευχαριστώ πολύ...
Χωρίς να το γνωρίζεις με έχεις κάνει και χαμογελάω σε στιγμές δύσκολες για μένα.

Να σαι καλά Μαργκό μου.
Εσύ και η υπέροχη οικογενειά σου:*

maximus είπε...

Όταν λέγατε "μόνο εγώ θα μείνω εδώ", εννούσατε αυτό το πανέμορφο νησί;

Δεν είναι αρκετό να είμαστε στον παράδεισο; Ή δεν είναι ο παράδεισος και επειδή δεν ζω εκεί έχω άλλη εικόνα στο μυαλό μου;

Πολλές φορές σκέφτομαι αχ να σε ένα τέτοιο νησί να πάω να μείνω, κακώς;

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μύρισε την άνοιξη Margo κι όλα τα κακά θα περάσουν.
Μύρισε την άνοιξη βαθιά ως τη ψυχή σου
Μύρισε και το χαμόγελο των παιδιών σου κι αυτών που σ' αγαπάνε
Μύρισε και κράτα τα αρώματα μες στη καρδιά σου
κι οι μέρες που έχονται θα είναι πάντα όμορφες και χαμογελαστές.

Margo είπε...

@Δημιουργία...
Ευχαριστώ άλλη μια φορά Κατερίνα μου για τις ευχές σου. Να σαι καλά και εσείς του χρόνου χωρίς κρεβατωμένους στο σπιτικό σας!

Margo είπε...

@Ground Control to Major Tom...

Καλωσόρισες Λίνα μου μας έλειψες!

Όταν είναι περαστικά ξεχνιούνται οι λιγότερο ή περισσότερο δύσκολες στιγμές και μένει η ανάμνηση και η χρήσιμη εμπειρία. Το θυμάμαι κάθε φορά που έρχονται στη θύμησή μου οι πραγματικές δυσκολίες πολύ κοντινών συνανθρώπων μου..

Λες ότι σου έχω χαρίσει χαμόγελα σε δύσκολες στιγμές και νιώθω ευτυχής σαν να παίρνω το ομορφότερο δώρο!

Να σαι καλά Λίνα μου.. σε φιλώ:)

Margo είπε...

@MAXIMUS...

Όταν είπα "μόνο εγώ θα μείνω εδώ" εννοούσα στη μπλοκογειτονιά:))

Είναι πανέμορφα εδώ αν και μετά από ενάμιση χρόνο τώρα μπορώ να πω ότι έχω προσαρμοστεί. Μέχρι τώρα ερχόμουν μόνο για διακοπές. Εδώ η ζωή έχει άλλες απαιτήσεις άλλους ρυθμούς και όπως κάθε επαρχιακή πόλη λίγες επιλογές στη μόρφωση και στα πολιτιστικά δρώμενα.
Ευτυχώς με το internet βρίσκω πράγματα που δεν υπάρχουν εδώ.. για να ακριβολογώ βρήκα και φίλους:)
Η μετακόμιση στο νησί ήταν η αιτία γι αυτό το blog, πριν δεν ήξερα ούτε ν' ανοίγω τον υπολογιστή!

Αν και εγκαταλείψαμε την ήδη στρωμένη ζωή μας στο Πειραιά δεν το μετανιώσαμε καθόλου. Σήμερα μάλιστα έχουμε τα εγκαίνια στη καινούργια μας (οικογενειακή) δουλειά..

Αν ποτέ το αποφασίσεις θα σου πω κι άλλα:))

Margo είπε...

@and33...

Τι όμορφα λόγια είναι αυτά που μου έγραψες Αντρέα! Ένιωσα την μυρωδιά της Άνοιξης με όλο μου το είναι.
Ειλικρινά σ΄ευχαριστώ από καρδιάς!
Να σαι καλά!

maximus είπε...

Κοιτάζοντας πολύ πίσω η καταγωγή του πατέρα μου, απ' όσα γνωρίζω μέχρι τώρα, ξεκινά από την Κρήτη περνά κυρίως από την Άνδρο και φτάνει στην Αθήνα. Θα ήθελα πολύ να ζήσω σε νησί, θα ήταν μια ευκαιρία για μένα να ζωγραφίζω, να γράφω και να διαβάζω. Μου αρέσει και η μοναξιά, την αναζητώ πολλές φορές. Όταν πάρω σύνταξη (;) και δεν με χρειάζεται κανείς πλέον και ζω ακόμα βέβαια... Κάποτε σχεδίαζαμε με μια φίλη να αποκτήσουμε ένα βιβλιοπωλείο στην Σύρο. Τώρα το λέμε και γελάμε. Η αλήθεια είναι ότι έχω πολλά ακόμα να κάνω και μόνο σε μια μεγάλη πόλη μπορούν να πραγματοποιηθούν. Θα επιθυμούσα όμως ο κύκλος της ζωής μου να κλείσει δίπλα στην θάλασσα, με ένα πινέλο στο χέρι και ένα ψαθάκι στο κεφάλι...

Margo είπε...

@MAXIMUS...

Ο πατέρας μου έχει γεννηθεί Κρήτη από Μικρασιάτες γονείς και η μητέρα μου είναι Μυκονιάτισσα με ρίζες από Κρήτη!
Και μένα μου αρέσει η μοναξιά γιατί συντροφεύει τη δημιουργικότητα και δίνει ευκαιρίες για μια καλύτερη σχέση με τον εσώτερο εαυτό.
Τι καλά θα ήταν να μας έδιναν σύνταξη όσο είμαστε νέοι και να ξεκινούσαμε τη δουλειά γύρω στα 60:))
Δυστυχώς πολλά πράγματα πραγματοποιούνται μόνο σε μια μεγάλη πόλη, αυτό είναι και το μόνο αρνητικό που μπορώ να σου πω.. αν μόνη μου αποφάσιζα δε θα έφευγα τουλάχιστον τώρα.. μοιάζει σαν αναγκαστική πρόωρη σύνταξη από μία λατρεμένη δουλειά...
Πάντως σου εύχομαι, όταν θα είσαι έτοιμος, να ζήσεις σε νησί και μ' ένα πινέλο στο χέρι και με ψαθάκι στο κεφάλι ν΄ανοίξεις ένα νέο κύκλο ζωής δίπλα στο απέραντο γαλάζιο!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Να' μαι κι εγώ τελευταία και καταιδρωμένη.Χρόνια Πολλά κι από δω Μαρία μου!!Δεν σου λέω περαστικά γιατί ξέρω πως ήδη τα πράγματα είναι καλύτερα.Οι φωτογραφίες είναι πανέμορφες..απ' τον κήπο σου;.. να ζηλέψω;..Να είσαι πάντα καλά μαζί με όσους αγαπάς!!Με χρώματα και ήχους, δικούς σου ήχους..μην ξεχνάς.

maximus είπε...

Είδατε βρήκαμε ένα κοινό!

Θα τα πούμε και απο 'κει, αλλά βιάζομαι να σας πω την απάντηση στο ερώτημα που μου θέσατε: Όχι.

Κακόηχο που είναι!

Καληνύχτα :-)

Margo είπε...

@Carpe diem...

Αυτή τη φορά δεν ανησύχησα η απουσία ήταν για καλό:)
Οι φωτογραφίες είναι γύρω απ' το σπίτι δεν μπόρεσα άλλωστε να πάω πουθενά..
Δε ξεχνώ τους ήχους αλλά δε βρίσκω και άνθρωπο να με καθοδηγήσει με τα ψηφιακά όσους κομπιουτεράδες ξέρω δεν έχουν ιδέα(;)
Φιλιά!

Margo είπε...

@MAXIMUS...

Το ήξερα :))

Mariela είπε...

Να είσαι καλά Margo μου...
εύχομαι όλα περστικά!
Είσαι τυχερή που ζεις σε νησί, ειδικά τώρα την άνοιξη!
Πολλά φιλιά

creationsbyeve είπε...

Δεν ξέρω βρε παιδί μου, αλλά αυτός ο Απρίλιος στο λαιμόμ ου έχει καθίσει!!! Όλο αρρώστιες και αναποδιές!!!!
Εύχομαι Χρόνια πολλά και περαστικά!!!!
Υ.Γ. Υπέροχες οι φωτογραφίες!!! :)

ολα θα πανε καλα... είπε...

εκπληκτικό το βίντεο,τρυφερό,λιγωτικά ωραία η μουσική!Δε συμβαίνει πάντα έτσι,δεν είναι πάντα η αγκαλιά της μητέρας η μεγαλύτερη και δεδομένη αλλά σε γενικές γραμμές βέβαια αυτός είναι ο κανόνας.Το ποστ αυτό μου άρεσε πολύ,το βρήκα ιδιαίτερα ζεστό και ανθρώπινο μέσα στις διαδικτυακές σχέσεις που ζούμε εδώ,στο Ίντερνετ.
Καλησπέρα!

Margo είπε...

@Mariela...

Ευχαριστώ πολύ Μαριέλα μου.. καλορίζικο το εικαστικό καφενείο! Μόλις συνέλθουμε θα περάσω για καφεδάκι:)

Margo είπε...

@creationsbyeve...

Έτσι μου φάνηκε και μένα ανάποδος, Περαστικά να είναι Εύα μου και θα ξαναβρούμε τους ρυθμούς μας.
Καλό βράδυ:)

Margo είπε...

@ολα θα πανε καλα...

Καλησπέρα Γεωργία.. όταν η μητέρα δεν έχει ανοιχτή την αγκαλιά στο παιδί (και συμβαίνει συχνά) αφήνει μεγάλο κενό στον μελλοντικό ενήλικα και συνήθως συνοδεύεται και από πολλά άλλα προβλήματα.. δυστυχώς!
Αυτή η ζεστασιά νιώθω να μου χαρίζεται εδώ και είμαι ευγνώμων..
Καλή σου νύχτα!

Eulie Aeglie είπε...

Η επικοινωνία είναι τόσο βαθιά ανάγκη για τον άνθρωπο. Και δες, όλη αυτή η πρόοδος, αν και είναι της τεχνολογίας, την επικοινωνία υπηρετεί. Μακάρι οι άνθρωποι ν' αντέξουν, να μη λυγίσουν σε καμιά συμφορά που τους βρήκε. Και άλλη να μην πλησιάσει κανέναν. Καλημέρα, Margo.

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Δηλαδή κυκλοφορεί γενικά γρίπη και δεν είμαι η μόνη εε;; Καλή μου Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά!!

Και να ευχηθώ περαστικά στους δικούς σου αν κι εύχομαι να είναι ήδη πολύ καλύτερα!

eva είπε...

Περαστικά στα αγγελούδια σου, κι εγώ με 39 πυρετό έκανα Πάσχα και ο άντρας μου το ίδιο. Ευτυχώς, τα παιδιά δεν κατάλαβαν τίποτα και χάρηκαν τις διακοπές τους. Περαστικά σε όλους όσους ταλαιπώρισε η ίωση :)
Η μουσική που ακούγεται είναι υπέροχη, και το πρώτο και το δεύτερο κομμάτι.

Χρόνια πολλά!

Margo είπε...

@Aeglie..

Επικοινωνία με όποιο μέσο, ακόμα και τα δύσκολα γίνονται εύκολα όταν τα μοιραζόμαστε.
Καλή σου νύχτα Αίγλη μου

Margo είπε...

@η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα..

Με αφορμή ετούτη την ανάρτηση βγήκαν όλες οι ιώσεις στη φόρα:))
Αληθώς ο Κύριος, Χρόνια σου πολλά Καναρινένια μου να σαι καλά!!!

Margo είπε...

@evaggelia-p..

Κι άλλοι στον κατάλογο των πληγέντων από ιούς και πυρετούς:)))
Περαστικά σε όλους λοιπόν!
Χρόνια πολλά Ευαγγελία μου.
Πολλά φιλιά!