6 Μαρ 2009

σκόνη


Αν αυτό το σύννεφο σκόνης που καλύπτει τον ορίζοντα, ήταν πάντα εδώ, περισσότερο με σαύρες θα μοιάζαμε παρά με άνθρωποι . Οι σαύρες αντέχουν… εμείς … εγώ όχι.

Προσπαθώντας να γνωριστώ λίγο καλύτερα με αυτόν τον ανεπιθύμητο επισκέπτη, έψαξα να βρω από πού ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι, μήπως και η συμβίωσή μας γίνει πιο ανεκτή…

Και είδα… πού γεννήθηκε




...και μεγάλωσε




...τη γαλήνη της μοναξιάς του




...τον ουρανό που το συντρόφευε τις νύχτες του




...τα υπέροχα χρώματα της μάνας γης του




...το τέλειωμα της μέρας του


Τώρα που γνωριστήκαμε καλύτερα έχω αρχίσει να το συμπαθώ. Ίσως κάποια μέρα να ταξιδέψω στη δική του μακρινή πατρίδα...

Η 2η η 3η και η 6η εικόνα είναι από το http://danielalvarezdiaz.blogspot.com/


34 σχόλια:

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Σκέψου ακόμα πίσω... τους πολιτισμούς που έχει θάψει και έχουν λησμονηθεί...

Σε μαγικά κανάλια έβαλες τις σκέψεις μου...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Παράξενο είναι,η σκόνη είναι ανεπιθύμητη
αλλά η πηγή τις ουσίας της μοιάζει απέραντη γαλήνη.
Πλην των εξάρσεων της ,αλλά μήπως έτσι δεν είναι και
ο άνθρωπος.
Μάλλον τελικά είναι ζήτημα αποδοχής,τις προέλευσης.
Η και τις παιδικότητας,το ίδιο είναι.

Καλό απόγευμα

olivetreegirl είπε...

Margo μου, τι έγινε, ώσπου να διαβάσω τη μια ανάρτηση, έχεις σηκώσει άλλη! Εγώ δεν την μπορώ την έρημο, είναι σαν να κάθεται όλη αυτή η ερημιά στη ψυχή μου. Αυτή η γαλήνη με τρομάζει...

Dorothy είπε...

Τι όμορφη που είναι η φωτογραφία με το φεγγάρι! Πάντως εγώ δεν συμπαθώ καθόλου τη σκόνη :) Καλό Σαββατοκύριακο!

Μαρία Δριμή είπε...

Πολύ ταιριαστές οι φωτογραφίες με τη μουσική υπόκρουση-το θέμα από τον "Άγγλο ασθενή". Η σκόνη κουβαλά υλικό από άψυχα και έμψυχα αντικείμενα σε μέρη μακρινά, όπου τα αντικείμενα δεν πρόκειται ποτέ να βρεθούν. Κι από μόνη της αυτή η ιδέα είναι γοητευτική...
Kαληνύχτα, Margo μου.

marianaonice είπε...

Υπέροχες εικόνες!!
Τα πάντα έχουν την αιτία τους και την πηγή προέλευσής τους!!
Και αν τα γνωρίσεις τα αντέχεις!!

Adamantia είπε...

Να πας Μαργκω μου, να πας και θα σ'αρέσει πολύ. Ο Χαμσίν, έτσι λέγεται ο αέρας της ερήμου που φέρνει αυτή τη σκόνη, έρχεται κάθε Απρίλη (φέτος ήρθε λίγο νωρίτερα) και στη πατρίδα του καλύπτει τα πάντα σχεδόν, γι΄αυτό καλύτερα να πας ή πριν ή μετά.
Καλή σου μέρα!

Ανώνυμος είπε...

Ατέλειωτα ταξίδια του νού!!!
Τη χαμογελαστή μου καλημέρα

tzonakos είπε...

Eντυπωσιακές φωτογραφίες, διάβασα όμως κάπου σημερα οτι περιέχει τοξικές ουσίες το σύννεφο σκόνης !
Ασε που μου κανε χάλια το αμάξι :))
Καλημερα.

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Μου' φερες στο μυαλό μια φράση του Ελύτη από τον μικρό Ναυτίλο που λέει:Ξόδεψα πολύ άνεμο μέχρι να μεγαλώσω...Και μετά πρόσεξα τις καμπύλες στους αμμόλοφους και μου φάνηκαν σαν κορμιά αφημένα στο χάδι..Και η σκόνη ..ο κουρνιαχτός των ψυχών ..που ταξιδεύει στον κόσμο...Σαν παραμύθι.Από τον ένα στον άλλο..

maria είπε...

απλά υπέροχο!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Με τόσο ωραίες φωτογραφίες , το συμπαθήσαμε κι εμείς αυτό το περίεργο σύννεφο που ήρθε από Νότια !!
Πάντως όσο συμπαθές και να μου φάνηκε , δυστυχώς το αυτοκίνητο μου το κανε χάλια , το ίδιο και τα τζάμια του σπιτιού (και βαριέμαι να τα καθαρίσω!!)
Να σαι καλά (γράφω από δανεικό laptop γιατί το δικό μου έχει πρόβλημα)

IZA είπε...

Αντί να έρχεται η άμμος εδώ, καλύτερα θα ήταν να πάμε εμείς ένα ταξιδάκι εκεί, να περιπλανηθούμε μ' ένα καραβάνι βεδουίνων στους καυτούς αμμόλοφους και μετά να ξαποστάσουμε σε μια μαγευτική όαση.

Margo είπε...

Ground Control to Major Tom...
Χαίρομαι που άγγιξα τις σκέψεις σου, το έχεις καταφέρει για μένα πολλές φορές με τις αναρτήσεις σου:)



Κωνσταντίνε μου...
Οτιδήποτε βρίσκεται σε έξαρση κάνει τα πράγματα πολύ δύσκολα,η θάλασσα, ο άνεμος, εμείς...όμως δεν αναιρείται η ομορφιά τους... αν το θυμηθούμε την στιγμή του θυμού, οπλιζόμαστε με υπομονή μέχρι να έρθει ξανά η γαλήνη.
Καλό Σαββατόβραδο:)

Margo είπε...

Olivetreegirl...
Αν σου άρεσε η έρημο δε θα σε λέγαμε olivetreegirl αλλά cactustreegirl:)))

Υ.Γ. Όταν η ανάρτηση είναι "εύκολη" δεν την αφήνω να αιωρείται πολλές μέρες. Καλό απόγευμα Ολιβάκι μου:)



Dorothy...
Ούτε εγώ συμπαθώ τη σκόνη, αυτή η πνιγηρή ατμόσφαιρα με κάνει ράκος...έπρεπε να το αντιμετωπίσω όμως και μπορώ να σου πω ότι αυτό το "αφιέρωμα" λειτούργησε πολύ θετικά. Σαν να το ξόρκισα αφού μόλις έβγαλα την ανάρτηση στον αέρα, έβρεξε και ο ουρανός άρχισε να καθαρίζει!

Margo είπε...

Maria Jose...
.. ο άνεμος στέλνει σε μέρη μακρινά έμψυχα και άψυχα οπού χάνονται για πάντα!!!
Μαρία μου είναι πράγματι πολύ γοητευτική αυτή η σκέψη...σκέψη ποιητική!
Καλό Σαββατοκύριακο.
Σε φιλώ!



Μαριάννα μου...
...η κατανόηση διώχνει την ένταση και αντιστρέφει τα αρνητικά συναισθήματα!
Να σαι καλά!

Margo είπε...

Αδαμαντία μου...
Σε ευχαριστώ για την πληροφορία, πολύ πολύ χρήσιμη!!
Φαντάζομαι πως θα είναι ανυπόφορα όταν ξυπνάει ο Χαμσίν.
Καλό βραδάκι!



didymina...
..ας ταξιδέψουμε με το νου αφού δε μπορούμε αλλιώς:)
Καλό Σαββατοκύριακο!

Margo είπε...

Tzonako...
Αυτό με τη τοξικότητα της σκόνης το θυμάμαι, έχει ακουστεί και άλλες χρονιές...ε! δεν είναι καθόλου ευχάριστο, είμαστε όμως συνηθισμένοι σε παντός είδους τοξικότητα!!



Carpe Diem...
..αν το καλοσκεφτείς Όλγα μου είναι παραμύθι, η ζωή μας εννοώ, είναι παραμύθι και όταν μπορούμε και βλέπουμε στις καμπύλες των αμμόλοφων γυμνά κορμιά αφημένα στο χάδι και στη σκόνη το ταξίδι των ψυχών, είναι πολύ όμορφο παραμύθι!
Καλό Σαββατοκύριακο καλή μου φίλη.
Σε φιλώ!

Δημιουργία είπε...

Παροτι σκονισμενο,πολυ γλυκο το ταξιδι που μας πηγες σημερα.

Άστρια είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση!

"- Εκείνο που ομορφαίνει την έρημο, είπε ο μικρός πρίγκηπας, είναι πως κάπου κρύβει ένα πηγάδι..."

(O Mικρός Πρίγκηπας, Antoine de Saint-Exupery)

creationsbyeve είπε...

αν το σκεφτείς λίγο, έχει τη μαγεία της αυτή η σκόνη, έκανε τόσο μακρυνό ταξίδι από μέρη εξωτικά!! πολύ ωραίες φωτογραφίες!!

Margo είπε...

fairyland...
Καλώς ήρθες και σ' ευχαριστώ πολύ:)



Αθηνά μου...
και τα τζάμια λέρωσε και όλους τους τοίχους του σπιτιού αφού είναι πανταχόθεν ελεύθερο. Θέλει από πάνω μέχρι κάτω πλύσιμο! Μια βροχή καθαρή θα μας σώσει:)

Margo είπε...

ΙΖΑ...
...καλύτερα θα ήταν να πάμε εμείς εκεί, αφού όμως δε πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ:)



Δημιουργία...
...θέλησα να ομορφήνω τη μουνταμάρα και σε μένα λειτούργησε θετικά, χαίρομαι που η προσπάθεια βρήκε ανταπόκριση.

Margo είπε...

Άστρια...
πολύ όμορφο!!! Σε ευχαριστώ πολύ!
Χάρηκα με την επίσκεψή σου:)



creationsbyeve...
παρηγοριόμαστε κατά κάποιο τρόπο, αλλά τελικά όλα τα πράγματα έχουν αυτή τη μαγική πλευρά αν θελήσουμε να τη δούμε:)
Καλή σου νύχτα Εύα μου!

lakis είπε...

Εδώ στο χωριό είναι χειρότερα από χθες. Μου κρύβει τη θάλασσα, σκεπάζει τα βουνά, γκριζάρει τα λιβάδια. Είναι καιρός να του δίνει:) Καλό απόγευμα

Margo είπε...

Λάκη μου καλέ.. υπομονή θα φύγει όπως ήρθε:)
Εδώ από χθες έχει καθαρίσει ο ορίζοντας, μάλιστα μετά από τέτοια καταχνιά όλα φαίνονται πιο καθαρά!
Καλό ξάστερο βραδάκι:)

maximus είπε...

Έχω βρεθεί στην Σαχάρα σε σημεία που μπορεί να μην έχει βρέξει μια ολόκληρη δεκαετία. Παρόλα αυτά ένιωθα την υγρασία της ατμόσφαιρας να κολλά πάνω μου γιατί ήταν νωρίς το πρωί και μόλις είχε αρχίσει να ανεβαίνει η θερμοκρασία της νύχτας που ήταν κάπου υπό το μηδέν. Δεν ξέρω τι πλάσματα ζουν εκεί αλλά κρίνοντας από το δέος που ένιωσα για τον τόπο τους, σίγουρα θα ένιωθα σεβασμό γι'αυτά.

Prokopis Doukas είπε...

Πότε θα ξαναπάω στην έρημο; Είναι τόσα χρόνια τώρα που πήγα στην Αίγυπτο...

Πολύ ωραία θέα...

Margo είπε...

Maximus...
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας και με αυτόν το τρόπο, το πέρασμά σου από την έρημο..
Καληνύχτα!

Margo είπε...

Προκόπη...
Τελικά όσοι έχουν πάει σ' αυτά τα μέρη πήραν μαζί τους σπάνιες εικόνες και δυνατά συναισθήματα. Γι αυτό και μόνο θα ήθελα να πάω κάποτε..
Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη:)

Ανώνυμος είπε...

Με συναρπάζει η έρημος και ομολογώ πως τα παράπονά σου για την σκόνη τα προσπέρασα γρήγορα για να σταθώ στις καταπληκτικές φωτογραφίες.
Την βλέπω σαν μια γυναίκα μαγευτική, μοναχική και ανεξιχνίαστη.
Ευχαριστώ για το ταξίδι.

elie είπε...

Δεν το είχα δει έτσι... (Μην ακούσω για ταξίδια εγώ...)

Margo είπε...

Πανδώρα μου...
Δεν θα μπορούσες να το πεις καλύτερα..γυναίκα μαγευτική, μοναχική και ανεξιχνίαστη!
Εγώ σε ευχαριστώ!



Έλλη μου...
Και τι ταξίδι, μαγικές εικόνες!
Καλή σου νύχτα!

Eulie Aeglie είπε...

Είναι η τρίτη φορά που έρχομαι εδώ κι αγναντεύω τις φωτογραφίες και βάζω τον εαυτό μου σε στιγμές άλλοτε, που βρέθηκε τόσο κοντά στη γη και προσπαθώ να θυμηθώ, να νιώσω ξανά: χώμα εγώ, έξω απ’ το χώμα, μέσα στο φως. Νομίζω ότι η άρπα βοήθησε σήμερα. Καλό ξημέρωμα.