Δύσκολη ερώτηση αγαπημένη μου Margo.Πολύ δύσκολη.. Ισως το ερώτημα που κρύβεται κάτω από την ερώτηση σου, να έχει να κάνει με το δίλημμα:Να έχεις ή να είσαι;Οι άνθρωποι αγαπούν να κατέχουν.Τα απλούστερα που είναι τα υλικά αγαθά, τα πιο δύσκολα που είναι οι στιγμές, ο χρόνος, ο άλλος..Μπαίνουμε στις σχέσεις μας γοητευμένοι από ένα εγώ που δεν μας μοιάζει και αυτό ακριβώς είναι που μας γοητεύει.Βγαίνουμε από τις σχέσεις μας σιχτιρίζοντας τον άλλον και την κακή μας τύχη που τον έφερε στο δρόμο μας ,απορρίπτοντας τον ακριβώς για εκείνα τα χαρκτηριστικά που τον είχαμε αρχικά επιλέξει.Γι' αυτό είναι σκοτεινές οι σχέσεις μας..γιατί είναι σκοτεινό το εγώ μας..Οι άνθρωποι φοβόμαστε την ελευθερία.Μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ευθύνες μας, αποκαλύπτει το απαράδεκτο γεγονός του ότι είμαστε υπεύθυνοι για την μοίρα μας .Εν κατακλείδι δεν υπάρχουν βάρβαροι που φταίνε για όλα.Οι βάρβαροι είμαστε εμείς..
Καλημέρα, Margo μου! Δυστυχώς ή ευτυχώς, το εξελιγμένο είδος ζώου που λέγεται άνθρωπος έχει αναπτύξει σύνθετο τρόπο σκέψης και επεξεργάζεται τη συμπεριφορά του. Σταθμίζει τα αισθήματα με αντίπαλον δέος το πιθανό όφελος, το βόλεμα και την ασφάλεια. Ελέγχει τις παρορμήσεις του με βάση τους κοινωνικούς γραπτούς και άγραφους νόμους. Καταστέλλει τις επιθυμίες του προκειμένου να μη χάσει αυτά που έχει αποκτήσει. Πρόκειται για λεπτές ισορροπίες. Λίγο να γέρνει η ζυγαριά προς τη μία ή την άλλη μεριά, αρκεί για να είναι δυστυχισμένος. Από την άλλη, ο άνθρωπος έχει την ευτυχία να μπορεί να βιώνει συναισθήματα διαφορετικής χροιάς, έντασης και διάρκειας, πράγμα αμφίβολο για τα ζώα. Έχει μνήμη και μπορεί να ανασύρει γεγονότα από τον παρελθόντα χρόνο, ξαναζωντανεύοντας αγαπημένες στιγμές. Διαβάζει, γράφει, τραγουδάει, ζωγραφίζει... Νιώθω πολύ τυχερή που σε αυτή τη μοναδική φορά που δικαιούμαστε να ζήσουμε, κληρώθηκα να είμαι άνθρωπος...
Αγαπητή Margo! Αν δεν είχαμε την ικανοτητα να δημιουργούμε ομορφιά ,με τις καλές τέχνες ,εγώ σίγουρα θα ήθελα να είμαι πουλί!Ζηλεύω την ελευθερία τους! Καλό σου απόγευμα!
Εντάξει το ότι μπορούμε είναι βέβαιο. Το θέμα είναι τι κάνουμε όμως.. Σε γενικές γραμμές δεν είναι τυχαία η φράση του Σαρτρ "η κόλαση είναι οι άλλοι".. Δυστυχώς εξολοκλήρου δεν μπορούν όμως ούτε και τα ζώα. "το μικρό ψάρι τρώει το μεγάλο".. Μακάρι να ήταν διαφορετικά.
Έχουμε το πολυτιμότερο όλων : ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, άρα δυνατότητα επιλογής, το θέμα λοιπόν έγκειται στη χρήση. Σίγουρα μπορούμε, φτάνει απλά να το θελήσουμε. Την καλημέρα μου
Ενω συμφωνω με οσα λεει η maria-jose μετα σκεφτομαι οτι κανενα αλλο ζωο δεν εχει θανατωσει 200,000 αλλα ιδια ζωα μεσα σε μιση ωρα (Χιροσιμα). Μπορουμε παντα το καλυτερο και το χειροτερο. Καλη εβδομαδα.
Νομίζω ότι με έχουν καλύψει οι προλαλήσαντες! Θα σταθώ μόνο στις φανταστικές φωτογραφίες και στο όμορφο κείμενο, που δένουν πολύ ωραία! Τη θαυμάζω πολύ αυτή την ικανότητά σου!
Υπέροχα τα άλογα, εμένα όμως με τρέλαναν και πάλι τα γατούδια σου. Πάντα μας δίνεις μιαν ανάσα ομορφιάς, Margo.
Mπορούμε να είμαστε ελεύθεροι αν έχουμε τα κότσια. Στην καταναλωτική κοινωνία, τη σύγχρονη δουλοκτητική κοινωνία, αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο. Η ελευθερία, στην σχετική της έννοια πάντοτε, είναι για τους ελάχιστους. Οι υπόλοιποι είναι απλά εξαρτήματα του μηχανισμού και ούτε καν γνωρίζουν τι είναι ελευθερία.
Poet... σκληρό μα και αληθινό. Ακόμα και αν δε μπορούμε να ήμαστε ελεύθεροι, θα μπορούσαμε να την φανταστούμε, η ποίηση μπορεί να δώσει στην Ελευθερία, την πραγματική της διάσταση; Καλή σου νύχτα ποιητή!
Μπορούμε,απλά για τα ζώα είναι ένστικτο. Eμείς πρέπει να το κερδίσουμε, να το καλλιεργήσουμε να το αναπτύξουμε . Έχουμε κάτι που το λέμε σκέψη και διαφέρουμε. Δεν εννοώ πως ήμαστε ποιο έξυπνοι ως είδος, Απλά η σκέψη μας βάζει τρικλοποδιές :)
Καλώς όρισες Κωνσταντίνε! Ίσως και εμείς γεννιόμαστε με το ένστικτο, το χάνουμε όμως προσπαθώντας να ενταχθούμε και αν πραγματικά διαφέρουμε τότε ψάχνουμε να το βρούμε και να το καλλιεργήσουμε όπως λες. Σε ευχαριστώ για το πέρασμα:) Καληνύχτα!
OXI... Δεν μπορούμε! Γιατί δεν είμαστε ζώα... Είμαστε άνθρωποι! Που δεν αγαπάνε δίχως όρους, προδιαγραφές,ισοζύγια και λογιστικές πράξεις. Και για αυτό,σίγουρα,δεν μπορούν να χαρούν. Που στοιβάζονται σε πλοία, αεροπλάνα και τρένα σαν μαινόμενοι δαίμονες και ταξιδεύουν από ανία ή κοινωνική συνήθεια. ΟΧΙ... Δεν αποδέχονται το διαφορετικό! Αλοίμονο... Κρύβονται πίσω από τα μυωπικά γυαλιά της άνυδρης ψυχής τους και βολεύονται με την δικαιολογία "οτι πάσχουν από πρεσβυωπία"...
Οποιος "μπορεί" ας σηκώσει το χέρι να λάβει τον λόγο όπως κάναμε στο σχολείο.
Αγαπητή Margo, ευαίσθητο και γλυκόπικρο το ποστ και να με συγχωρέσεις που η πρώτη επίσκεψη που σου έκανα ήταν ...πικρή. Την καληνύχτα μου με ανθρώπινη αγάπη.
Παναγιώτα... δε χρειάζεται να ζητάς συγχώρεση αντιθέτως εγώ σε ευχαριστώ για τις θέσεις σου, που ταρακουνούν όσους θέλουν να κοιμούνται. Αν και η ζωή πολλές φορές γίνεται πικρή, υπάρχουν στιγμές όπως αυτή, που η ανθρώπινη αγάπη που έρχεται από το πουθενά, γλυκαίνει και ομορφαίνει τη μέρα ή τη νύχτα:) Να σαι καλά!
H απάντησή μου είναι κατηγορηματικά όχι,γιατί μας λείπουν ακόμα πολλά μέχρι να γίνουμε στην κυριολεξία άνθρωποι.Ναι,τα ζώα είναι αξιοθαύμαστα ως προς αυτό.Και καμιά φορά,αναρωτιέμαι αν το μυαλό που υποτίθεται πως διαθέτουμε,μας "βοηθάει" σε τέτοια ζητήματα ή περιπλέκει τα πράγματα.Τώρα που το καλοσκέπτομαι δεν φταίει ακριβώς το μυαλό αλλά οι προκαταλήψεις μας. Καλή σου μέρα,Μάργκο.
Κατηγορηματικά όχι; Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις ίσως γιατί μου αρέσουν τα παραμύθια:) Το μυαλό μάλλον τα περιπλέκει τα πράγματα, μας αποπροσανατολίζει.. Καλημέρα όλα θα πάνε καλά!
Κάποιοι λίγοι μπορούν, αλλά οι περισσότεροι όχι. Δυστυχώς ο ρατσισμός είναι σχεδόν έμφυτος μέσα μας, κι όσο κι αν προσπαθούμε να αποδείξουμε το αντίθετο, συχνά πυκνά κάνει κουμάντο στη ζωή μας. Μέρα καλή
Ήθελα να απαντήσω στην ερώτησή σας μέχρι που άκουσα την μουσική. Είχα να ακούσω Rod Stewarτ πάνω από μια δεκαετία και σάστισα. Margo με στείλατε πολύ πίσω στο παρελθόν και νομίζω ότι θα μείνω εκεί για απόψε... Καληνύχτα
33 σχόλια:
Δύσκολη ερώτηση αγαπημένη μου Margo.Πολύ δύσκολη..
Ισως το ερώτημα που κρύβεται κάτω από την ερώτηση σου, να έχει να κάνει με το δίλημμα:Να έχεις ή να είσαι;Οι άνθρωποι αγαπούν να κατέχουν.Τα απλούστερα που είναι τα υλικά αγαθά, τα πιο δύσκολα που είναι οι στιγμές, ο χρόνος, ο άλλος..Μπαίνουμε στις σχέσεις μας γοητευμένοι από ένα εγώ που δεν μας μοιάζει και αυτό ακριβώς είναι που μας γοητεύει.Βγαίνουμε από τις σχέσεις μας σιχτιρίζοντας τον άλλον και την κακή μας τύχη που τον έφερε στο δρόμο μας ,απορρίπτοντας τον ακριβώς για εκείνα τα χαρκτηριστικά που τον είχαμε αρχικά επιλέξει.Γι' αυτό είναι σκοτεινές οι σχέσεις μας..γιατί είναι σκοτεινό το εγώ μας..Οι άνθρωποι φοβόμαστε την ελευθερία.Μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ευθύνες μας, αποκαλύπτει το απαράδεκτο γεγονός του ότι είμαστε υπεύθυνοι για την μοίρα μας .Εν κατακλείδι δεν υπάρχουν βάρβαροι που φταίνε για όλα.Οι βάρβαροι είμαστε εμείς..
Καλημέρα, Margo μου!
Δυστυχώς ή ευτυχώς, το εξελιγμένο είδος ζώου που λέγεται άνθρωπος έχει αναπτύξει σύνθετο τρόπο σκέψης και επεξεργάζεται τη συμπεριφορά του. Σταθμίζει τα αισθήματα με αντίπαλον δέος το πιθανό όφελος, το βόλεμα και την ασφάλεια. Ελέγχει τις παρορμήσεις του με βάση τους κοινωνικούς γραπτούς και άγραφους νόμους. Καταστέλλει τις επιθυμίες του προκειμένου να μη χάσει αυτά που έχει αποκτήσει. Πρόκειται για λεπτές ισορροπίες. Λίγο να γέρνει η ζυγαριά προς τη μία ή την άλλη μεριά, αρκεί για να είναι δυστυχισμένος.
Από την άλλη, ο άνθρωπος έχει την ευτυχία να μπορεί να βιώνει συναισθήματα διαφορετικής χροιάς, έντασης και διάρκειας, πράγμα αμφίβολο για τα ζώα. Έχει μνήμη και μπορεί να ανασύρει γεγονότα από τον παρελθόντα χρόνο, ξαναζωντανεύοντας αγαπημένες στιγμές.
Διαβάζει, γράφει, τραγουδάει, ζωγραφίζει...
Νιώθω πολύ τυχερή που σε αυτή τη μοναδική φορά που δικαιούμαστε να ζήσουμε, κληρώθηκα να είμαι άνθρωπος...
Αγαπητή Margo!
Αν δεν είχαμε την ικανοτητα να δημιουργούμε ομορφιά ,με τις καλές τέχνες ,εγώ σίγουρα θα ήθελα να είμαι πουλί!Ζηλεύω την ελευθερία τους!
Καλό σου απόγευμα!
μπορουμε μπορουμε...κι ακομη περισσοτερο!...τι μας εμποδιζει?
...το εγω μας...
Εντάξει το ότι μπορούμε είναι βέβαιο. Το θέμα είναι τι κάνουμε όμως.. Σε γενικές γραμμές δεν είναι τυχαία η φράση του Σαρτρ "η κόλαση είναι οι άλλοι".. Δυστυχώς εξολοκλήρου δεν μπορούν όμως ούτε και τα ζώα. "το μικρό ψάρι τρώει το μεγάλο".. Μακάρι να ήταν διαφορετικά.
το πιο εγωπαθές όν
είναι ο άνθρωπος
και το πληρώνει συνεχώς...
καλημέρα
στο γαλάζιο
και στο λευκό
του Αιγαίου!!!
Έχουμε το πολυτιμότερο όλων : ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, άρα δυνατότητα επιλογής, το θέμα λοιπόν έγκειται στη χρήση. Σίγουρα μπορούμε, φτάνει απλά να το θελήσουμε.
Την καλημέρα μου
Ενω συμφωνω με οσα λεει η maria-jose μετα σκεφτομαι οτι κανενα αλλο ζωο δεν εχει θανατωσει 200,000 αλλα ιδια ζωα μεσα σε μιση ωρα (Χιροσιμα). Μπορουμε παντα το καλυτερο και το χειροτερο.
Καλη εβδομαδα.
Το θέμα δεν είναι αν μπορούμε, αλλά αν μπαίνουμε -έστω -στη διαδικασία να το προσπαθήσουμε! Καλή εβδομάδα!
σα ζώα και εμείς,θα προσπαθήσουμε!
τα φιλιά μου
νομίζω πως το χαμομηλάκι κάνει ενδιαφέροντες σχετικούς προβληματισμούς. Επίσης δείτε και την ταινία Animals in Love που έχω παρουσιάσει
Νομίζω ότι με έχουν καλύψει οι προλαλήσαντες! Θα σταθώ μόνο στις φανταστικές φωτογραφίες και στο όμορφο κείμενο, που δένουν πολύ ωραία! Τη θαυμάζω πολύ αυτή την ικανότητά σου!
Εξαρταται πως αισθανεται και πως εννοει ο καθενας την ελευθερια.
Όταν καταφέρουμε η ψυχή μας να μείνει αγνή και παιδική, όπως όταν γεννιόμαστε, ναι τότε μπορούμε!!
:)))
Αγαπημένη μου Carpe Diem... τι να πω εδώ... δύσκολη ερώτηση και δύσκολη απάντηση.. έτσι δεν είναι η αλήθεια;
Μαρία μου.... καλά κάνεις και νιώθεις τυχερή.. όλα αυτά τα όμορφα ΜΠΟΡΕΙ να είναι ο άνθρωπος και έτσι φωτίζει με το πέρασμά του τούτο τον πλανήτη.
Vaso... τα πουλιά, τα πιο ταξιδιάρικα.. και εγώ τα ζήλεψα ιδίως στα δύσκολα.
cook... το εγώ μας, το μεγαλύτερο εμπόδιο στην αναζήτηση της ακριβοθώρητης ευτυχίας!
Roadartist... τα ζώα τρώνε το ένα το άλλο για να ζήσουν και μάλιστα δεν ταλαιπωρούν τα θύματά τους, οι άνθρωποι; Καλή σου νύχτα Roadάκι
Πετάλι... ευχαριστώ για την όμορφη καλημέρα, ανταποδίδω με μια ζεστή γλυκιά καληνύχτα!
didymina... ελεύθερη βούληση έχεις δίκιο..είναι ΑΠΛΑ θέμα επιλογής. Το απλό τελικά είναι το δύσκολο!
Καλή σου νύχτα
Αδαμαντία μου... ο άνθρωπος έχει και αυτή την ικανότητα να κατασκευάζει εφιάλτες, δυστυχώς!
Ντοροθάκι... νομίζω πως πολύς κόσμος προσπαθεί να δώσει και να πάρει αγάπη, μέσα στα blogs φαίνεται καθαρά..
Και σε σένα καλή βδομάδα!
Υπέροχα τα άλογα, εμένα όμως με τρέλαναν και πάλι τα γατούδια σου. Πάντα μας δίνεις μιαν ανάσα ομορφιάς, Margo.
Mπορούμε να είμαστε ελεύθεροι αν έχουμε τα κότσια. Στην καταναλωτική κοινωνία, τη σύγχρονη δουλοκτητική κοινωνία, αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο. Η ελευθερία, στην σχετική της έννοια πάντοτε, είναι για τους ελάχιστους. Οι υπόλοιποι είναι απλά εξαρτήματα του μηχανισμού και ούτε καν γνωρίζουν τι είναι ελευθερία.
trempe.. ας προσπαθήσουμε όπως μπορούμε Κώστα μου..
Φιλιά!
Tyler Durden... για τη ταινία είχα διαβάσει.. σε ευχαριστώ για τις αναφορές, πολύ καλές!
Olivetreegirl... σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Πολλά φιλιά!
Δημιουργία... όλα είναι σχετικά ειδικά με μια τόσο δύσκολη έννοια. Ελευθερία και αγάπη οι πιο δύσκολες λέξεις!
Μαριάννα μου... λες αυτά και βλέπω και αυτή την υπέροχη φατσούλα στη φωτογραφία σου!!
Να σαι καλά:))
Poet... σκληρό μα και αληθινό. Ακόμα και αν δε μπορούμε να ήμαστε ελεύθεροι, θα μπορούσαμε να την φανταστούμε, η ποίηση μπορεί να δώσει στην Ελευθερία, την πραγματική της διάσταση;
Καλή σου νύχτα ποιητή!
Μπορούμε,απλά για τα ζώα είναι ένστικτο.
Eμείς πρέπει να το κερδίσουμε,
να το καλλιεργήσουμε
να το αναπτύξουμε .
Έχουμε κάτι που το λέμε σκέψη και διαφέρουμε.
Δεν εννοώ πως ήμαστε ποιο έξυπνοι ως είδος,
Απλά η σκέψη μας βάζει τρικλοποδιές :)
Καλό βράδυ
Όχι γιατί δυστυχώς είμαστε άνθρωποι...
Καλώς όρισες Κωνσταντίνε! Ίσως και εμείς γεννιόμαστε με το ένστικτο, το χάνουμε όμως προσπαθώντας να ενταχθούμε και αν πραγματικά διαφέρουμε τότε ψάχνουμε να το βρούμε και να το καλλιεργήσουμε όπως λες.
Σε ευχαριστώ για το πέρασμα:) Καληνύχτα!
OXI...
Δεν μπορούμε!
Γιατί δεν είμαστε ζώα...
Είμαστε άνθρωποι!
Που δεν αγαπάνε δίχως όρους, προδιαγραφές,ισοζύγια και λογιστικές πράξεις.
Και για αυτό,σίγουρα,δεν μπορούν να χαρούν.
Που στοιβάζονται σε πλοία, αεροπλάνα και τρένα σαν μαινόμενοι δαίμονες και ταξιδεύουν από ανία ή κοινωνική συνήθεια.
ΟΧΙ...
Δεν αποδέχονται το διαφορετικό!
Αλοίμονο...
Κρύβονται πίσω από τα μυωπικά γυαλιά της άνυδρης ψυχής τους και βολεύονται με την δικαιολογία "οτι πάσχουν από πρεσβυωπία"...
Οποιος "μπορεί" ας σηκώσει το χέρι να λάβει τον λόγο όπως κάναμε στο σχολείο.
Αγαπητή Margo, ευαίσθητο και γλυκόπικρο το ποστ και να με συγχωρέσεις που η πρώτη επίσκεψη που σου έκανα ήταν ...πικρή.
Την καληνύχτα μου με ανθρώπινη αγάπη.
Librarian.... σε καλώς ορίζω στη σελίδα μου! Δυστυχώς και ευτυχώς, γιατί κάποιοι τα καταφέρνουν να φωτίσουν με το πέρασμά τους την ζωή όλων:)
Παναγιώτα... δε χρειάζεται να ζητάς συγχώρεση αντιθέτως εγώ σε ευχαριστώ για τις θέσεις σου, που ταρακουνούν όσους θέλουν να κοιμούνται. Αν και η ζωή πολλές φορές γίνεται πικρή, υπάρχουν στιγμές όπως αυτή, που η ανθρώπινη αγάπη που έρχεται από το πουθενά, γλυκαίνει και ομορφαίνει τη μέρα ή τη νύχτα:) Να σαι καλά!
H απάντησή μου είναι κατηγορηματικά όχι,γιατί μας λείπουν ακόμα πολλά μέχρι να γίνουμε στην κυριολεξία άνθρωποι.Ναι,τα ζώα είναι αξιοθαύμαστα ως προς αυτό.Και καμιά φορά,αναρωτιέμαι αν το μυαλό που υποτίθεται πως διαθέτουμε,μας "βοηθάει" σε τέτοια ζητήματα ή περιπλέκει τα πράγματα.Τώρα που το καλοσκέπτομαι δεν φταίει ακριβώς το μυαλό αλλά οι προκαταλήψεις μας.
Καλή σου μέρα,Μάργκο.
Κατηγορηματικά όχι; Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις ίσως γιατί μου αρέσουν τα παραμύθια:) Το μυαλό μάλλον τα περιπλέκει τα πράγματα, μας αποπροσανατολίζει..
Καλημέρα όλα θα πάνε καλά!
Κάποιοι λίγοι μπορούν, αλλά οι περισσότεροι όχι. Δυστυχώς ο ρατσισμός είναι σχεδόν έμφυτος μέσα μας, κι όσο κι αν προσπαθούμε να αποδείξουμε το αντίθετο, συχνά πυκνά κάνει κουμάντο στη ζωή μας. Μέρα καλή
Ήθελα να απαντήσω στην ερώτησή σας μέχρι που άκουσα την μουσική. Είχα να ακούσω Rod Stewarτ πάνω από μια δεκαετία και σάστισα. Margo με στείλατε πολύ πίσω στο παρελθόν και νομίζω ότι θα μείνω εκεί για απόψε... Καληνύχτα
Λάκη... σχεδόν έμφυτος άρα υπάρχει και λίγη ελπίδα:)
Καλό απόγευμα
Maximus... Καλώς όρισες μαύρε γάτε, σα στο σπίτι σου, μείνε όπου θες:)
Καλό Σαββατοκύριακο
Margo -δυστυχώς- μόλις σήμερα σε ανακάλυψα ... και σε φχαριστήθηκα πραγματικά... ένας νέος φίλος σου
Δημοσίευση σχολίου