28 Δεκ 2008

Αχ Πατρίδα!



Οι φετινές γιορτές ήταν πολύ ξεχωριστές για μένα. Πήρα τις περισσότερες ευχές που έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου και μάλιστα από ανθρώπους που εκτιμώ ιδιαίτερα, ανθρώπους που έχω ξεχωρίσει ανάμεσα σε πολλούς άλλους. Φυσικά μιλάω για τους μπλογκοφίλους μου που με συντροφεύουν τώρα πια καθημερινά με πολύ ενδιαφέρουσες και πολλές φορές συνταρακτικές αναρτήσεις και σχόλια.

 Οι γιορτές αυτές ήταν ξεχωριστές για μένα και για ένα ακόμη λόγο. Ήρθε να γιορτάσει μαζί μας ο ξενιτεμένος μεγάλος μου αδελφός που είχα χρόνια να δω, με την οικογένειά του. Στην πραγματικότητα έχει φύγει από τα δεκαοκτώ του από το σπίτι μας, όταν πέρασε στα Γιάννενα στο Χημικό που ήταν και το όνειρό του. Ένας μέτριος μαθητής που πέτυχε το στόχο του και ένας φοιτητής που δεν άφησε ποτέ κανένα μάθημα για μετά!! Ήταν αφιερωμένος ολοκληρωτικά στην επιστήμη του και παθιασμένος με την έρευνα. Το εργαστήριο ήταν το σπίτι του. Έκανε εδώ μεταπτυχιακό και συνέχισε για κάποια χρόνια στις ΗΠΑ έχοντας στο βιογραφικό του πολλές και σημαντικές δημοσιεύσεις και παίρνοντας μέρος σε διαλέξεις με το αντικείμενο των ερευνών του, σε όλο τον κόσμο. Κάποια στιγμή αποφάσισε να διεκδικήσει μία θέση σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο μάζεψε τις δημοσιεύσεις του, (θυμάμαι τις έβγαλε σαράντα αντίγραφα για την επιτροπή!!) και ήρθε στην Ελλάδα για την συνέντευξη. Μαζί του υποψήφιος ήταν και ένας συμφοιτητής του ο οποίος δεν είχε καμία δημοσίευση και δεν είχε φύγει ποτέ από την Ελλάδα. Ήταν όμως ανιψιός του υπουργού Κ.
Μπορείτε να φανταστείτε ποιος πήρε τη θέση!! Αυτό έγινε άλλες τρεις φορές με το ίδιο αποτέλεσμα. Ο ίδιος δεν επιχείρησε ποτέ να "βάλει γνωστό" άλλωστε οι άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν πιστεύουν ότι η ίδια η δουλειά τους είναι το όπλο τους.

Η Ελλάδα όμως δε θέλει τους εργατικούς, τους ικανούς, τους γνώστες, αυτούς που θα τη βοηθήσουν να πάει μπροστά, αυτούς που θα την βγάλουν από τη μιζέρια της. Έτσι λοιπόν αναγκάστηκε να προσπαθήσει σε άλλη χώρα. Και βέβαια τον πήραν αμέσως. Μέσα σε λίγα χρόνια έγινε Καθηγητής και σήμερα ηγείται του Χημικού τμήματος του Πανεπιστημίου. Μου λείπει πολύ όχι μόνο σαν αδελφός μου, αλλά και σαν ένας άνθρωπος που θα άφηνε κάτι σε αυτή την χώρα...


 Πατρίδα βουρκωμένη από κισσό,
 βουνά που σου γυρνούν τη πλάτη. 
Να πεις πως ξενιτεύεσαι, 
να ρίξεις πέτρα, 
 βρίσκει στο ίδιο σου κεφάλι. 
Γρηγόρη, Πέτρο, Νικηφόρε,
 δημοδιδάσκαλοι της Θεσπρωτίας, 
οι μαθηταί σας διαρκώς μειούνται, 
τα δημητριακά μας λιγοστεύουν, 
θα πούμε το ψωμί π-σ-ω-μ-ά-κ-ι.

 Μιχάλη Γκανά 


22 σχόλια:

George είπε...

Margo,
Εν αρχή χαίρομαι που είχες τόσο όμορφες γιορτές. Και εύχομαι όλες οι ευχές που έλαβες να πραγματοποιηθούν.
Όσο για την πατρίδα μας... δεν είναι λίγες οι φορές που η σκέψη (τουλάχιστον η δική μου) βλέποντας τις αδικίες με έκανε να σκέπτομαι την μετανάστευση!
Καλημέρα.

Μαρία Δριμή είπε...

Margo μου,
και πάλι χρόνια πολλά! Αυτή τη φορά η δική σου ανάρτηση μου έφερε πολλά στο μυαλό. Η πατρίδα μας έχει πολλά ωραία, αλλά σίγουρα η αξιοκρατία δεν είναι ένα από αυτά. Θα μπορούσα να σου εξιστορήσω παραδείγματα από το χώρο των γιατρών, να σου σηκωθεί η τρίχα! Η δική μου εμπειρία με το σύστημα ήταν αποκρουστική. Νεαρή φοιτήτρια, στα πρώτα χρόνια της σχολής, ονειρευόμουν το Πανεπιστήμιο. Στην πορεία, όμως, αποφάσισα ότι δεν ήμουν διατεθειμένη να καταβάλω όλα τα τιμήματα (ιδίως τα ψυχικά και ηθικά) για να το προσπελάσω. Αυτό που ήταν αδιαπραγμάτευτο για μένα ήταν η είσοδος στο ΕΣΥ. Οι δυσκολίες ήταν μεγάλες και οι εμπειρίες φοβερές, αλλά απείρως διδακτικές. Διδάσκεσαι ότι στον τόπο μας καταξιώνονται τα εκάστοτε κομματόσκυλα (συγγνώμη για την αισθητική του όρου, αλλά είναι αναντικατάστατος!). Βέβαια, στο τέλος τα κατάφερα και τώρα είμαι καλά από επαγγελματικής και τολμώ να πω και από επιστημονικής πλευράς, σε ένα περιβάλλον καθόλου μεγαλόσχημο. Μετανιώνω που δεν επέμεινα στην προσπάθεια για Πανεπιστημιακή καριέρα; Πέρασα από Πανεπιστημιακούς χώρους και είδα. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που είμαι ανάμεσα σε ανθρώπους που εκτιμώ συνολικά και αγαπώ, ανθρώπους που δεν έχουν ως πρώτιστο μέλημα το curriculum vitae, αλλά τον άρρωστο. Δεν μου έχει φύγει το μεράκι για την έρευνα και τις δημοσιεύσεις. Σε ένα βαθμό το έχω και εκεί που είμαι, με αρκετά καλά αποτελέσματα μέχρι τώρα.
Σίγουρα η Αμερική προσφέρει πολλές επαγγελματικές δυνατότητες. Και ο δικός μου αδελφός μένει μόνιμα εκεί. Δεν ξέρω όμως πώς μεταβάλλονται κάποια χαρακτηριστικά μετά από πολλά χρόνια διαμονής εκεί. Στη φάση αυτή της ζωής μου, δεν ζηλεύω τους επιστημονικούς μετανάστες των ΗΠΑ. Νομίζω ότι έχουν χάσει κάποια μαγικά πράγματα που έχει αυτή η μικρή χώρα, δύσκολα να περιγραφούν, εμφανή όμως όταν ταξιδεύεις στο εξωτερικό.
Υ.Γ. Όσο περνάει ο καιρός, διαπιστώνω όλο και περισσότερες αντιστοιχίες μεταξύ μας: ζωδιακές, μουσικές, τώρα και οικογενειακές (αδελφοί στις ΗΠΑ), συνομήλικα blogs! Πες μου ότι έχουμε γεννηθεί και την ίδια μέρα!

Margo είπε...

Καλημέρα George και Χρόνια Πολλά!
Καταρχήν σε καλωσορίζω στα μέρη μου. Νομίζω ότι όλοι έχουμε σκεφτεί τη μετανάστευση σε δύσκολες στιγμές όταν νιώσαμε την αδικία και πολλές φορές την απουσία του κράτους όταν το είχαμε ανάγκη. Όμως είμαστε εδώ και ένας ένας και όλοι μαζί προσπαθούμε να σταθούμε αντάξιοι στην ιστορία της κι ας μας βάζουν συχνά τρικλοποδιές. Καλή Πρωτοχρονιά σου εύχομαι!!

Margo είπε...

Καλημέρα Μαρία
Χαίρομαι που άνθρωποι σαν και σένα και σαν την Carpe Diem επανδρώνουν τον χώρο της υγείας. Απ' ότι έχω καταλάβει είστε συναδελφοι. Η εκτίμησή μου για τους γιατρούς ξεκίνησε από τον γιατρό που μου έκανε τις εξωσωματικές ένας νέος άνθρωπος που νοιαζόταν κυρίως για την επιτυχία της προσπάθειας. Στάθηκε δίπλα μου καλύτερα και από τους δικούς μου ανθρώπους και η εξωσωματική είναι ένας χώρος που προσφέρεται για εκμετάλευση!! Και εκείνος βρίσκεται ακόμα στο χώρο της έρευνας και αυτό νομίζω δεν είναι άσχετο με τη στάση του στο χώρο αυτό. Τώρα και με σας αρχίζω να πιστεύω ότι τελικά ο γιατρός "άνθρωπος" μπορεί να γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Πραγματικά αυτή η χώρα έχει αυτά τα μαγικά πράγματα που μας κάνουν να την αγαπάμε και να μη την εγκαταλείπουμε εύκολα.
Ο αδελφός μου τελικά κατέληξε στην Κύπρο ήρθε πιο κοντά.
Πραγματικά έχουμε πολλά κοινά από την αρχή έλεγα ότι βρήκα την "αδελφή ψυχή".
Υ.Σ. Έχω γεννηθεί 14/8 και θα σου αποκαλύψω και το πραγματικό μου όνομα, Μαρία....

Μαρία Δριμή είπε...

Εγώ 4/8!

τ2φ είπε...

Να προσθέσω κ εγώ την ευχή μου;ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ να έχεις και με ξεκούραση σώματως και μυαλού,όσο για την χώρα μας δεν θα πω τίποτα γιατί αυτό της αξίζει,η σιωπή!
φιλιά,Κώστας

creationsbyeve είπε...

Χαίρομαι που πέρασεσ όμορφα με την οικογένεια σου στις γιορτές!!Και γω περιμένω αύριο τη μανούλα μου για λίγες μέρες και είμαι πολύ χαρούμενη!!!
Όσο για την αξιοκρατία στη χώρα μας, είπαμε... αυτή η χώρα πληγώνει τα παιδιά της!!! φιλιά

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Ξέρεις τι λένε πολύτιμη μου Margo..Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια.Κι εγώ προσωπικά πιστεύω πως το δικό μας σπίτι,η Ελλάδα μας, είναι ένα από τα καλύτερα. Κι ας μην έχω ακριβώς εντοπίσει τους λόγους που δικαιολογούν αυτή την άποψη.Τώρα μιλώντας για ευχές, σου εύχομαι τα πάντα..Τον χρόνο που έρχεται να μεγαλουργείς, κάθε στιγμή σου να σε γεμίζει χαρά, σου εύχομαι αγάπη και ζωή, αγάπη σε όλες της τις εκδοχές. Πολλά φιλιά.

Margo είπε...

trempe
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου και ανταποδίδω καλέ μου Κώστα, τη Καλησπέρα μου!


creationsbyeve
Οι πολύ κοντινοί μας συγγενείς είναι αναντικατάστατοι ειδικά τέτοιες μέρες! Εύχομαι να περάσετε καλά την Πρωτοχρονιά και τα καλύτερα για τη νέα χρονιά. Καλό βράδυ.

Margo είπε...

Carpe Diem
Τι να πω οι ευχές σου είναι τόσο ιδιαίτερες και ξεχωριστές όσο είσαι και εσύ! Με φέρνεις σε αμηχανία δεν μπορώ παρά να σου ανταποδώσω τις ίδιες ευχές. ΝΑ ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΕΙΣ, ΧΑΡΑ, ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΖΩΗ, ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΗΣ ΤΙΣ ΕΚΔΟΧΕΣ!!!!
Να προσέχεις τον εαυτό σου καλή μου φίλη!!!

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Οι δικές μου ευχές γι αυτά τα Χριστούγεννα είναι σαν όλες που πήρες. Κάθε ευχή είναι μια λεξη ψυχής και
" κάθε λέξη κι από ΄να χελιδονι για να σου φέρνει την άνοιξη μέσα στο θέρος" Ελύτης Άξιον Εστί

Νέαρχος Γαλανάκης είπε...

Ευχές για τα Χριστούγεννα και το Καινούργιο Χρόνο. Χαίρομαι που τα περνάς καλά. Για την ιστορία του αδελφού σου, ως παληός πανεπιστημιακός θα έλεγα ότι δεν είναι η εξαίρεση, μά ο κανόνας. Αν έχεις την υπομονή και ψάξεις στο μπλογκ του καθηγητού Λαζαρίδη http://greekuniversityreform.wordpress.com/ θα δεις πάρα πολλά αντίστοιχα παράδειγματα

Dorothy είπε...

Χαίρομαι που πέρασες όμορφα τα Χριστούγεννα Margo και σου εύχομαι να περάσεις ακόμα ομορφότερη Πρωτοχρονιά! Τα τελευταία χρόνια βλέπω πολύ συχνά νέα παιδιά να φεύγουν, αναζητώντας την (επαγγελματική) τύχη τους στο εξωτερικό. Αυτοί που γνωρίζω τα έχουν καταφέρει μια χαρά. Το έχω σκεφθεί πολλές φορές, αλλά δεν το έχω αποφασίσει (ακόμα). Αν και δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που πήρα πτυχίο- ούτε έχω καμιά τεράστια εργασιακή εμπειρία- ειλικρινά θα μπορούσα να γράψω βιβλίο με όλα τα στραβά και ανάποδα που έχω συναντήσει στα επαγγελματικά μου!

faraona είπε...

Margo ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ!
εΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2009!

Roadartist είπε...

Τα συγχαρητήρια μου για τον αδελφό σου! Μπράβο του!
Είναι πολύ σκληρά τα πράγματα στα ελληνικά Πανεπιστήμια, και πραγματικά όλοι είναι ένα σοι..
Ασε που αν αξίζεις, το πιθανότητερο ειναι να σε "φάνε", αντί να παραδεκτούν την αξία σου..
Του αξίζουν πολλά μπράβο..
Να τον χαίρεστε..
Επίσης, με συγκίνησες με το πρόλογο σου..Ετσι αισθάνομαι και εγώ..Και ξέρεις με το καιρό ξεχωρίζεις και ποιες ευχές είναι 'αληθινές' και βγαίνουν ολόψυχα..και οταν αυτές υπερτερούν επισκιάζουν οποιαδήποτε άλλη!!
Πολλά φιλάκια margo και είναι χαρά μου όταν βλέπω πως συνεχώς το blogging με φέρνει κοντά σε νέους αξιόλογους ανθρώπους!
Τα φιλιά μου, ότι καλύτερο να το έχεις πάντα κοντά σου!!

Margo είπε...

and33
Σ' ευχαριστώ πολύ, ο σωστός στίχος στίχος τη σωστή στιγμή είναι ένα δώρο ευχαριστώ!! Καλή Χρονιά εμπνευσμένη χρονιά!!!

Κύριε Γαλανάκη
Μπήκα στη σελίδα του καθηγητού Λαζαρίδη και "είδα" τι να πω θέμε πολύ δουλειά!!! Χρόνια Πολλά και καλή χρονιά σε σας και την οικογένειά σας!

Margo είπε...

Dorothy
Αν και είναι δύσκολο ένας άνθρωπος που μπορεί και θέλει να προοδεύσει να μείνει στην Ελλάδα, θα ήθελα να μείνει και να βάλει το λιθαράκι του για να την κάνει καλύτερη. Μοιάζει με θυσία αλλά δε μπορεί, κάποτε θα φτιάξουμε μία πιο δίκαιη κοινωνία για τα παιδιά μας!!
Καλή χρονιά καλή μου Dorothy!!


Faraona
Σε ευχαριστώ πολύ! Και σε σένα εύχομαι τα καλύτερα και με την νέα χρονιά η επανάσταση της δημιουργίας σου να ομορφαίνει την κάθε μέρα μας!

olivetreegirl είπε...

Χαίρομαι που πέρασες όμορφα τις γιορτές και χάρηκες την οικογένειά σου, εγώ φέτος δεν τα κατάφερα να κατέβω, ούτε ανέβηκε κάποιος από αυτούς και είναι λίγο δύσκολα...
Όσο για την έρευνα και την αξιοκρατία στην Ελλάδα, άστα! Κι εγώ σ'αυτόν τον τομέα παλεύω, επέλεξα να κάνω διδακτορικό μετά το μεταπτυχιακό και ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν το έχω μετανιώσει. Πολύς κόπος, πολλές θυσίες, που δεν ξέρω αν θα εξαργυρωθούν ποτέ... Οι περισσότεροι φίλοι επέλεξαν να φύγουν μετά το διδακτορικό, άλλος στην Αμερική, άλλος στη Γαλλία, άλλος στη Σουηδία, άλλος στη Γερμανία. Μας λείπουν πολύ...Θέλουν να γυρίσουν και το παλεύουν, αλλά τα πράγματα όπως είδες κι εσύ είναι πολύ δύσκολα... Τις ευχές μου για ένα πιο δίκαιο, πιο αξιοκρατικό 2009!

Margo είπε...

Roadartist
Πάντα με αυτό το ζεστό και συντροφικό λόγο ξέρεις να φέρνεις τους ανθρώπους κοντά σου. Μου αρέσει πολύ που συνομιλούμε. Να είσαι καλά και τη νέα χρονιά, γερή και δυνατή να μας παρασέρνεις όλους με την ενέργειά σου!! Φιλιά.

Margo είπε...

olive tree girl
Σου εύχομαι να βρεις τον δρόμο σου χωρίς να χρειαστεί να συμβιβάσεις όλα αυτά τα υπέροχα που μπορείς να προσφέρεις σε σένα και σε όλους εμάς. Είναι κρίμα τόσο θετικοί άνθρωποι να τους χαίρονται άλλες πατρίδες! Η Ελλάδα σας έχει ανάγκη. Δικαιοσύνη και αξιοκρατία μια ευχή για καλύτερη Ελλάδα!!

πουαντερι είπε...

Καλη χρονια σου ευχομαι ,να περασεις ομορφα με τους αγαπημενους σου, και καθε ευχη σου να γινει πραγμαΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Μια μεγαλη αγκαλια σου στελνω με τα χρονια μου πολλα απο Πειραια στην ομορφη Μυκονο.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ διαβάζω αυτή την ανάρτηση μετά από χρόνια.. κάνοντας μιαν αναδρομή στο παρελθόν σου, θέλοντας να σε γνωρίσω καλύτερα. Και τώρα καταλαβαίνω πολλά για εμάς τις δυο. Να'σαι καλά, αστεράκι. Χαιρετισμούς από την μακρινή Αυστραλία