1 Δεκ 2008

Μόνο αγάπη





Μπήκε και ο Δεκέμβρης ο μήνας των γιορτών. Ο λαμπερός και πολύχρωμος μήνας της χαράς, των δώρων, των ευχών. . . Ακούς παντού για υγεία, ευτυχία, αγάπη. Έχουμε ακούσει αυτές τις ευχές τόσες φορές που αν έβγαιναν στ' αλήθεια θα είχαμε σκάσει από υγεία, το χαμόγελό δε θα έλειπε ποτέ από το πρόσωπό μας και η αγάπη μας θα αγκάλιαζε όλο τον κόσμο. Όμως δεν είναι έτσι, η αγάπη δεν περισσεύει, αντί για χαμογελαστά πρόσωπα βλέπουμε πρόσωπα σκυθρωπά, ανέκφραστα, κενά. Ανθρώπους έτοιμους να επιτεθούν με το παραμικρό, ανθρώπους που με δυσκολία γυρίζουν τα μάτια να κοιτάξουν άλλα μάτια ακόμα και των δικών τους ανθρώπων. Ανθρώπους φοβισμένους, καταπιεσμένους, θύματα των "πιο δυνατών" και ταλαιπωρημένες ψυχές που παλεύουν να επιβιώσουν στην ανθρώπινη ζούγκλα.
Φταίει η οικονομική κρίση θα μου πει κάποιος, η ανεργία, η αβεβαιότητα. Πράγματι αυτά είναι σοβαρά προβλήματα ειδικά όταν φτάνει στο σημείο η οικογένεια να στερείται ακόμη και τα βασικά. Ναι . . είναι όλα ακριβά, ο μισθός φεύγει στους λογαριασμούς , τα έξοδα τρέχουν και δεν τα προλαβαίνουμε. Μοιάζουμε ανίσχυροι μπροστά στα όσα συμβαίνουν . . .
Ακούω ανθρώπους στις ειδήσεις να λένε πως δεν θα μπορέσουν φέτος να πάρουν δώρα στα παιδιά τους και άλλοι που αναγκαστικά θα περάσουν τις μέρες αυτές στο σπίτι.
Και αναρωτιέμαι αν φτιάξουμε εμείς δωράκια στα παιδιά μας και σ' αυτούς που αγαπάμε, αν φιλοτεχνίσουμε μία κάρτα και γράψουμε και λίγα αληθινά λόγια αγάπης, αν γιορτάσουμε με φίλους στο ζεστό σπιτικό μας τα Χριστούγεννα και συμμετέχουμε όλοι μαζί στο γιορτινό τραπέζι, αν σιγοτραγουδίσουμε τα τραγούδια που μας γλυκαίνουν την καρδιά, τότε μήπως αρχίσουμε να χαμογελάμε ξανά, μήπως τα μάτια της καρδιάς μας συναντηθούν με όλων όσων μας συντροφεύουν, τότε μήπως ξαναβρούμε τη γαλήνη, την ευτυχία; Και όταν θυμηθούμε πώς είναι να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι, μήπως αρχίσουμε να αδιαφορούμε για το τι αμάξι έχουμε ή αν τα ρούχα μας είναι ίδια με τα περσινά ή αν έχουμε εξοχικό στη Μύκονο?????(για να μη ξεχνιόμαστε!)
Μόνο Αγάπη, η αληθινή Αγάπη είναι αρκετή για να είμαστε καλά και να είναι καλά και οι άλλοι γύρω μας. Αυτό θα ευχόμουν σε όλους ξεκινώντας από τον εαυτό μου. Να με αγαπάω περισσότερο για να μπορώ να αγαπάω περισσότερο.


8 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Καλησπέρα Margo,
Πολύ όμορφη ανάρτηση. Η τελευταία σου φράση νομίζω ότι είναι η ουσία της ύπαρξης και ο δρόμος προς την πραγματική ευτυχία.
Υ.Γ. Αυτή τη φορά βλέπω ότι καθυστέρησα λίγο το σχόλιο!...Χαιρετίσματα στην όμορφη Μύκονο.

Margo είπε...

Καλησπέρα Μαρία,
Πράγματι σε περίμενα, είμαι ακόμα Πειραιά για λίγες μέρες ακόμη. Αυτό που παλεύω είναι το πρόβλημα με το blog σου. Σκέφτηκα να το προσθέσω εκ' νέου, από εσένα δηλ. από τους αναγνώστες αλλά δεν έχεις το "παρακολουθείστε......" Που θα μου πάει θα το βρω. Για την ώρα μπαίνω στη σελίδα σου από τη διαχείρηση της λίστας αναγνωστών. Εκεί σε βρίσκει!!!!

Δημιουργία είπε...

Εχεις πολυ δικιο σ'αυτα που γραφεις,
αλλα ποσοι τα συμμεριζονται? Δυστυχως τις περισσοτερες φορες πρεπει να συμβει κατι για να κατσουν να τα σκεφτουν και να βάλουν σωστές προτεραιότητες.

elie είπε...

Εύχομαι να υποδεχτείτε τις γιορτές με αγάπη και υγεία!

Dorothy είπε...

Πόσο δίκιο έχεις Margo...Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν πάρα πολλοί που δεν πρόκειται να εκτιμήσουν ένα χειροποίητο δωράκι ή μια κάρτα, όσο ζεστά κι αν είναι τα λόγια που έχουμε γράψει μέσα.Καλό σου βράδυ!

Menios είπε...

Margo πολύ όμορφα λόγια!!! αγάπη και υγεία!!!

Margo είπε...

Ναι Κατερίνα μου, πρέπει να συμβεί κάτι και πάντα κάτι συμβαίνει βάζουμε τις σωστές προτεραιότητες για λίγο και μετά ξεχνιόμαστε μέχρι να έρθει το επόμενο!!!


Elie σε ευχαριστώ πολύ, αγάπη και υγεία σε όλους μας...


Dorothy έχεις δίκιο, μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να ζει σε άλλο τόπο και χρόνο!


Μένιο που είναι ο Shades δεν πιστεύω να τον έκλεισες στη ντουλάπα? Και βέβαια υγεία, υγεία, υγεία και δύναμη να ξεπερνάμε τα εμπόδια!!!!

shades είπε...

Καλημέρα Margo.. όχι η σκιά μου είναι απλά εδώ όταν χρειάζεται.
Πολύ ζεστό το ποστ σου.