10 Οκτ 2017

Ερώτηση κρίσεως







 Γονάτισε ανθρωπάκι,
σκούπισ' τις μπότες του αφέντη σου,
φίλα τις άκριες των χεριών του,
σκύψε, κολάκεψε,
πάτα γερά πάνω στα στήθια τ' αδελφού σου
για να φανείς μια σπιθαμή ψηλότερος
κι ύστερα,
τρίψε τα χέρια από χαρά, και χαμογέλα
με κείνο το χαζό χαμόγελο του πιθήκου.....
                                        πόσο σου πάει!

                               
                                        Γιώργου Σιωρά
                                             26/10/80



Ποιήματα της νιότης. Όταν νομίζεις πως η ορμή σου θα αλλάξει τον κόσμο. Φωνάζεις για το άδικο, δεν λογαριάζεις τις απώλειες, δεν φοβάσαι. Πολεμάς. Μα όταν περνούν τα χρόνια, γέρνεις σιγά σιγά. Λίγο η μέση, λίγο τα γόνατα. Μετά βολεύεσαι σ΄αυτή τη θέση και νομίζεις πως παραμένεις ευθυτενής. Όταν φτάσεις τα 50 και ακόμη αντιστέκεσαι και πολεμάς, τι είσαι; Ρομαντικός ή ηλίθιος;


υ.γ. Η ερώτηση δεν είναι ρητορική



photo: "strange dialog" by Sorin Vidis





30 σχόλια:

dodo είπε...

Ηλίθιος οπωσδήποτε όχι, ρομαντικός, ίσως- γιατί όμως μονάχα δύο επιλογές;

Άιναφετς είπε...

Κατ΄αρχάς καλώς την αγαπημένη μας, Margo!
Μου αρέσουν τα ερωτήματα, αν και τα τελευταία χρόνια, τα θέτω στον αέρα και αυτός μου φέρνει τις απαντήσεις σε ανύποπτο χρόνο! ;-)
Αν μάθαμε να μη σκύβουμε το κεφάλι όταν είμασταν νέοι, γιατί "μεγαλώνοντας" να συνεχίσουμε;

Πολλά πολλά ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς σε όλη την οικογένεια!

ΥΓ: Είχα αποθυμήσει και τις μουσικές σου! ;-)

syros2js είπε...

Σε καμία περίπτωση ηλίθιος!
Είναι ίσως αυτή η προσωπική ηθική, που δεν σε αφήνει να λυγίσεις. Που σε κάνει να είσαι όρθιος να παλέψεις για κάτι καλύτερο. Και άσχετα με το αν αυτό έρθει τελικά, εσύ θα έχεις κάνει το "πρέπον"...
Αυτό νομίζω και ελπίζω, τουλάχιστον!
;-)
***Μου έλειψες, κορίτσι!
ΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά!

thinks είπε...

Όσο στέκεται άνθρωπος, γυναίκα ή άνδρας, όρθιος ή όρθια, παραμένει άνθρωπος. Όταν βρει δικαιολογία για να γύρε, ή να καθίσει, παραμένει άνθρωπος, αλλά όχι με το αρχικό, του ή της, "ύψος".

Οι χαρακτηρισμοί είναι τόσο υποκειμενικοί που προσδιορίζουν περισσότερο τον/την ομιλούντα παρά το αντικείμενο περί ου, ή ης, η ομιλία :-)

Margo είπε...

@dodo..

Τα επίθετα μπορούν αν διευρυνθούν ανάλογα το συμμετέχον πρόσωπο ;-)

Margo είπε...

@Άιναφετς..

Σωστό κι αυτό. Απλά δεν μπορώ να φανταστώ νέο άνθρωπο να σκύβει το κεφάλι. Υποκειμενική τοποθέτηση ;)

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Σαν να άργησα λιγουλάκι :)

ΑΦιλάκια και από όλη την οικογένεια εδώ :)

Margo είπε...

@syros2js..

"Είναι ίσως αυτή η προσωπική ηθική, που δεν σε αφήνει να λυγίσεις" Ακριβώς αυτό! Τη λέξη ηθική την σκέφτηκα άπειρες φορές τον τελευταίο καιρό...... αν πρόκειται για τα παιδιά μάλιστα ατσαλώνεις.
Αυτό που νομίζεις αυτό ακριβώς έγινε!!!

Έχω λείψει πολύ από εδώ γειτονάκι και μου λείπει επίσης αυτή η επικοινωνία. Σαν να έκανα ένα βήμα σήμερα. Είδομεν ;)

Φιλιά πολλά πολλά!

Margo είπε...

@thinks

Ουπς, με έπιασες ;-) :)

Χάρηκα πολύ που σε συνάντησα Δημήτρη. Μετά από τόοοοοσο καιρό!

~reflection~ είπε...

Αιώνιο Παιδί.
:))

Και εν αγνοία σου ίσως να έχεις καταφέρει να επηρεάσεις κάποιους που αθόρυβα θαύμασαν αυτό που έβλεπαν σε Σένα...


Μου αρέσει να αναφέρω το εξής διδακτικό παραμυθάκι:
Το κύμα ξέβραζε αστερίες. Χιλιάδες αστερίες. Ο πιτσιρίκος έπαιρνε έναν έναν όσους μπορούσε και τους ξανάριχνε στο νερό. Ένας ηλικιωμένος κύριος που τον παρατηρούσε κάποια στιγμή του είπε:
"Άδικος κόπος. Είναι χιλιάδες. Δεν μπορείς να τους σώσεις όλους. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις. "
Και ο πιτσιρίκος απάντησε κρατώντας έναν αστερία στο χέρι του:
"Κι όμως, γι' αυτόν εδώ έχει."

Margo είπε...

@~reflection~..

Πώς είναι να νιώθεις άρρωστος; Μία πίεση στο κεφάλι, μία γροθιά στο στήθος και έρχεται από μακρυά ένα διδακτικό παραμυθάκι και με ένα πουφ! σκάει σαν μπαλόνι το μαύρο σύννεφο. Αυτό..

Ευχαριστώ!

ξωτικό είπε...

Αγαπημένη Μάργκω
Πόση χαρά που εμφανίστηκες (άσχετα με το θέμα) .
Χαμόγελο έκπληξης για τον "ποιητή" ;-)

Φιλενάδα μη μασάς !!!

Οι άνθρωποι που αντιστέκονται και πολεμούν απο αγάπη και οχι απο μόδα ή απο κάποιο βαθύτερο ίδιο συμφέρον ή πρόβλημα ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ !!!
Πάρ'το απόφαση ;-) Και μάλλον τους λένε Ανθρώπους .

Μεγαλώνοντας ελπίζει κανείς μόνο να δίνει τις σωστές μάχες με σοφότερους τρόπους και να θεωρεί εκ των προτέρων δεδομένο κάποιο αίσθημα μοναξιάς .
Με ήρεμη αποφασιστικότητα άκουγε την καρδιά σου ,μην αποφασίζεις εν θερμώ και τότε μη φοβάσαι ,ακόμα και το "λάθος" θα βγάλει κάτι σωστό .

Σου κρατώ πολύ σφιχτά το χέρι .

Δάφνη Χρονοπούλου είπε...

Είπαμε: Ρητορική.

Διότι πια, μέσα σου ξέρεις- ξέρουμε ο καθένας μας τι είναι.

MYSTELIOS είπε...

Καλώς ήλθες αγαπημένη μας Margο και πάλι στην μπλογκοπαρέα μας, πραγματικά μας έχουν λείψει οι πάντα τόσο ωραίες αναρτήσεις σου !!!
Καλή συνέχεια !!!

Margo είπε...

@ξωτικό...

Εκ των υστέρων και έχοντας πράξει αναλόγως της περίστασης, αφού είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι, τολμώ να πω πως έγινα σοφότερη. Και ναι, αυτά που μου γράφεις, σοφά όπως πάντα, τα διαπίστωσα μετά, όταν τα είδα όλα από μακριά.
Και επειδή μέρα με τη μέρα εμφανίζονται κι άλλοι Άνθρωποι, που δεν ήξερα καλά πριν, να στηρίξουν ότι έγινε και να το συνεχίσουν, λέω πως τελικά δεν ήμουν ποτέ μόνη. Όλα καλά ξωτικούλι μου.

Καλή σου μέρα με μια μεγάλη αγκαλιά :)



Margo είπε...

@Δάφνη Χρονοπούλου..

Ναι Δάφνη μου, ξέρουμε...

Όμορφη μέρα να έχεις!

Margo είπε...

@ART-TRAVELLER..

Ωωω πόσο καιρό έχω να δω έργα σου. Αυτό σκέφτηκα όταν είδα το σχόλιό σου αγαπημένε ταξιδιώτη της τέχνης. Τώρα θα έρθω από την γκαλερί σου. Αρκετά με τα τρεξίματα. Χάνω τόσα όμορφα...

Καλή συνέχεια στα ταξίδια σου :)

Δάφνη Χρονοπούλου είπε...

Τίποτε απ' τα δυό.

Αναλλοτρίωτη/ος θα έλεγα.

Οι ηλίθιοι δε φτάνουν ως εκεί, δε σκέπτονται.

mermyblue είπε...

Είσαι Εσύ που ο πυρήνας σου έμεινε ίδιος και αναλλοίωτος στην ουσία του και πολύ καλά κάνεις!
Τα φιλιά μου, τα φθινοπωρινά μου χαιρετίσματα!

Mariela είπε...

Καλώς την, μετά από τόσο καιρό....
ρομαντικός σίγουρα, με πιάνεις σε σημείο καμπής!!

Και τι γίνεται, όταν εκεί, μετά τα 50 και βάλε, θες να πολεμήσεις μα νιώθεις σαν να μην μπορείς;;

Margo είπε...

@Δάφνη Χρονοπούλου..

Ο σκεπτόμενος μέσα σ΄ένα κόσμο μη σκέψης
είναι σαν την μύγα μεσ' στο γάλα.
Νιώθεις κάπως έτσι Δάφνη μου. Έτσι δεν είναι;

Margo είπε...

@mermyblue..

Όμορφο Φθινόπωρο γκυκιά μου Mermy. Όμορφα να συναντιόμαστε οι παλιοί γνώριμοι ;-)

Margo είπε...

@Mariela..

Μαριέλα μου με κάνεις να θέλω κουβεντούλα τετ α τετ.
Σε καμπή η καλλιτέχνης;
Κάτι καλό θα γεννηθεί...

Mariela είπε...

Μαργκώ μου, αυτή την κουβεντούλα τετ α τετ... όποτε θέλεις.... για να δούμε θα συναντηθούμε τελικά κάποια στιγμή και από κοντα;;;

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Margo μου
ξαναγύρισα
πέρνα από τη γειτονιά μου να τα πούμε..

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Ηλίθια Ρομαντικός, θα μπορούσε κι έτσι, ε, γιατί όχι;
Την αγάπη μου, αγαπημένη!

morfeas είπε...

Καλησπέρα, τι απέγινες εσύ? όλα καλα?
Σε απορρόφησαν τα social ?

Margo είπε...

@η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα..

θα μπορούσε κι έτσι. Με αυτό το ποστ που κόλλησε εδώ μέσα σου στέλνω γλυκιά καλησπέρα αγαπημένη μου καναρινένια.
Σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη σε τούτο το εγκαταλελειμμένο κονάκι.
Σε γλυκοφιλώ!

Margo είπε...

@morfeas..

Ας τα λέμε καλά φίλε μου. Καλά αλλά κάπως δύσκολα.
Όχι, δεν με απορρόφησαν το social αντιθέτως αυτά συνετέλεσαν να μη θέλω ούτε να μιλώ ούτε να γράφω.
Χαίρομαι που εσύ συνεχίζεις. Να είσαι καλά!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Κατ αρχην καλο μηνα να εχεις με ολα τα καλα.Χαιρομαι που γυρισες και παλι στη γειτονια παλια καλη φιλη!!!!

teta είπε...

χαμογέλα
με κείνο το χαζό χαμόγελο