22 Νοε 2012

μοιραία συνάντηση

Τον συνάντησα στο δρόμο για το σπίτι. Κατέβαινα τον κακοτράχαλο δρόμο με το αυτοκίνητο, βυθισμένη στις σκέψεις (μαύρες ως επί το πλείστον)  και πάνω στην στροφή, τον βλέπω ξαφνικά   μπροστά μου πάνω στο  πέτρινο τοίχο δίπλα στο λαγκάδι. Σταμάτησα επί τόπου. Μας χώριζαν μόλις δύο με τρία μέτρα. Δεν κουνήθηκε καθόλου, μόνο με κοιτούσε με το βλοσυρό του βλέμμα. 


Είχα ανοίξει τα μάτια διάπλατα και δεν σκεπτόμουν τίποτα πια. Μόνο θαύμαζα το αρχοντικό πουλί με τα σταχτιά φτερά, με κομμένη την ανάσα μη μου φύγει. Δεν είχα φωτογραφική μηχανή μαζί μου αλλά και να την είχα δεν θα τολμούσα να την αγγίξω. Ιεροσυλία να κόψω την  μοιραία συνάντηση στη μέση.


Θα πέρασε ένα λεπτό να με κοιτά κατάματα ώσπου έκανε να ανοίξει τα φτερά του για να πετάξει ψηλά. Τότε μόνο κούνησα και εγώ τις κόρες των ματιών και άρθρωσα την πρώτη λέξη ή καλύτερα ήχο. Ωωωωωωωωωω.. απίστευτα όμορφος, επιβλητικός.. άρχοντας!!!


Η ενός λεπτού σιγή του νου, ήταν ότι ακριβώς χρειαζόμουν και  μια υπενθύμιση πως οι κόσμοι μας κινούνται παράλληλα, αν τους αγνοούμε δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν.


Πέρασαν πέντε μέρες όταν είδαμε ένα πουλί από μακριά, αρκετά μεγαλύτερο από τα γεράκια που πετούσαν εκεί γύρω. Αυτός είναι, σκέφτηκα. Έτρεξα αυτή την  φορά να φυλάξω την εικόνα του. Πετούσε αργά αργά προς εμάς, ώσπου πέρασε ακριβώς από επάνω μας και αρκετά χαμηλά.. κοντοστάθηκε λίγο και ύστερα συνέχισε τον ταξίδι του προς  την Ανατολή.


Αν και ξέρω πως ήταν περαστικός, από τότε κοιτώ συνέχεια ψηλά.



υ.γ. τον αδικούν οι φωτογραφίες αλλά δεν μπορούσα καλύτερες...





70 σχόλια:

lena_zip είπε...

Πόσο τυχερή είσαι που τον συνάντησες και σε καλοδέχθηκε τόσο κοντά του. Επιβλητικός φαίνεται όντως!
Και η μουσική σου ταιριάζει πολύ σε ένα τέτοιο πέταγμα!
Ένα φιλί σου στέλνω με την ελπίδα να έρθει και μια όμορφη σκέψη να σε συντροφεύει.

Δάφνη Χρονοπούλου/ Daphne Chronopoulou είπε...

Εύχομαι να γυρίσει σώος με την Άνοιξη και να περάσει να σε χαιρετήσει!

Mariela είπε...

Τα λόγια σου συμπληρώνουν τέλεια τις εικόνες σου....
χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ!!
να είσαι καλά και αν φροντίζεις τον εαυτό σου!
φιλάκια πολλά

kovo voltes... είπε...

Άρχοντας πραγματικά. Και καλό σημάδι θα έλεγα. Καλός οιωνός όπως έλεγαν και οι αρχαίοι. ;)
*μας έλειψες νησιωτάκι μου...

ElenaG είπε...

MARGO ΜΟΥ!!!!!!! σε μελετούσαμε το βραδυ με την αγαπημένη μας...το ένιωσες; έβλεπα την πανέμορφη κάρτα σου στο γραφείο της {ζήλεψα!}ΧΑ! περιμένω...με αγάπη την επομενη μας συνάντηση...
δε σας ξεχάσαμε...το μωρό μου κοιμάται νωρίς τώρα και ούτε που το βλέπω...μιλάμε με το skype το πιστεύεις!!!ΧΑ!ΧΑ!


αυτή η συνάντηση σου...όλα τα λεφτά...σου θυμίζει
αυτό που αξίζει...την ομορφιά γύρω σου...

φιλια αγαπημένη μου σε όλους!

Ange Alexiou είπε...

"οι κόσμοι μας κινούνται παράλληλα, αν τους αγνοούμε δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν."

...is that all we see or seem but a dream within a dream
(Edgar Allan Poe)

Καλημέρα Margo, μας έλειψες
:)

Ανώνυμος είπε...

Margo η τελευταία σου φράση τα λέει όλα! "από τότε κοιτώ συνέχεια ψηλά"

ίσως ήταν ένα μήνυμα προς όλους εμάς που συνηθίσαμε να κοιτάζουμε χαμηλά, στη γη, μα η ψυχή μας στον ουρανό βρίσκεται

υπέροχο ποστ, αέρινες φωτογραφίες

πολλά φιλιά και την καλημέρα μου

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

margoυλίνι μου, ψηλά πάντα να κοιτάς και άρχοντες σαν και τούτον, που τόσο όμορφα απαθανάτισες, να βλέπεις...

σε φιλώ γλυκά

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Ίσως η συνάντηση δεν ήταν και τόσο τυχαία.
Ίσως ήθελε να σου θυμήσει να έχεις ψηλά το κεφάλι.
Ίσως...

Dinos-Art είπε...

Με τις ωραίες φωτογραφίες σου μου θύμισες το τραγούδι του Σφακιανάκη
"ο αετός πεθαίνει στον αέρα ελεύθερος και δυνατός". Καλό μεσημέρι Μαρία μου.

Μαρία είπε...

Λατρεύω τους αετούς...Τόσο τα πουλιά όσο και τους ανθρώπους...

είπε...

τι ωραιες εικονες ειναι αυτες; τι υπεροχο πουλι και τι πεταγμα ε;

σα γουρικη μου ακουγεται η στιγμη κι εμενα :)

karagiozaki είπε...

δέος! οι φωτογραφίες πολύ όμορφες. πολύ τυχερή margo μου!

ΦΛΩΡΑ είπε...

Kαλώς σε βρήκα στο blog σου.
Μου θύμισες τα καλοκαίρια, όταν κάθομαι στην βεράντα μου στην Άνδρο,
βλέπω ένα τεράστιο πουλί να κατεβαίνει στην πλαγιά και να επιθεωρεί το άνοιγμα που δημιουργείται ανάμεσα στα δυο βουνά με τέτοια μεγαλοπρέπεια, που δίκαια του ταιριάζει ο τίτλος, βασιλιάς των πουλιών....
Αν θέλεις έλα κι εσύ στο
www.texnistories.blogspot.com

MYSTELIOS είπε...

Επιβλητικός πραγματικός άρχοντας των ουρανών !!!
Καλημέρα Μargo και έτσι πάντα ψηλά ελεύθεροι και δυνατοί !!!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Καλώς την
με τα πετάγματα του νου και της ψυχής!
Ξαναπέρασε με το βλοσυρό του βλέμμα να σου (μας) θυμίσει πού πρέπει να είναι στραμμένο το βλέμμα των ανθρώπων, από τους οποίους λίγοι απέμειναν ἄνω θρώσκοντες...
Φιλιά φθινοπωρινά (πια)

H.Constantinos είπε...

Απίστευτη συνάντηση!!!

Ετσι, ψηλά πρέπει να κοιτάμε εμείς, και χαρά σ'αυτόν που είναι σε θέση να κοιτάει αφ'υψηλού, πάνω απ'τον συρφετό!

nameliart είπε...

Πανέμορφες εικόνες! Είναι πραγματικά μεγάλη τύχη να συναντήσει κάποιος τον βασιλιά των πουλιών! Μου είχε συμβεί κι εμένα στη Μάνη, σε μία κακοτράχαλη διαδρομή ανάμεσα σε βουνά, από Κυπαρίσσι προς Γέρακα. Πριν πολλά χρόνια, όταν ακόμη η άσφαλτος απείχε κάμποσα χιλιόμετρα. Ένιωσα δέος και έμεινα να παρακολουθώ παγωμένη όχι από φόβο, αλλά από τη μαγεία που σκόρπισε στο χώρο η απογείωσή του και το πέταγμά του... Μοναδική στιγμή! Δεν θα τη ξεχάσω, παρά τα 20 και πλέον χρόνια που έχουν περάσει...

Υπέροχη ανάρτηση Margo μου!

Ανώνυμος είπε...

Στον χωριό μου στην Κρήτη οι σοφοί γέροντες του χωριού μου έλεγαν.. Όσο ψηλά κοιτάξεις, τόσο ψηλά θε και να πετάξεις.

Ίσως κάτι να ήθελε να σου πει. Χαιρετισμούς από την μακρινή Αυστραλία

b|a|s|n\i/a είπε...

"...να 'μουν πουλί να πέταγα..."
επιβλητικός, όμορφος, όπως και οι φωτογραφίες που καθόλου δεν τον αδικούν, μα κυρίως μοιάζει τόσο ελεύθερος!
να είσαι πάντα καλά! φιλιά σου πολλά πολλά!

dodo είπε...

Με το βλέμμα προς τα επάνω είναι πάντα καλύτερα ;-)

Margo είπε...


@lena_zip..

Με διαπέρασε το βλέμμα του. Είναι αλλιώς να τον βλέπεις κατάματα. Έχω δει και στο Αττικό πάρκο αλλά δεν είναι το ίδιο, εκεί τα ζώα είναι σαν υπνωτισμένα.

H όμορφη σκέψη ήρθε Λένα μου γι αυτό σ΄ ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω με χαμόγελα και αγάπη!

Margo είπε...

@Δάφνη Χρονοπούλου..

Φοβόμουν πως δεν θα κατάφερνε καν να φύγει, είναι μερικά σαΐνια στη γύρω περιοχή που άνετα θα τον ξάπλωναν κάτω …

Margo είπε...

@Mariela..

Κάπως καλύτερα Μαριέλα μου.. όλα καλά!
Σε φιλώ πολύ.

Margo είπε...

@kovo voltes..

Εκεί πάνω είναι η ομορφιά βολτίτσα μου και τριγύρω, με έκανε να δω ξανά.

Και εμένα μου λείψατε είμαι στη διαδικασία να κουμαντάρω κάπως καλύτερα τον χρόνο μου.. θα τα καταφέρω.. :-)

Margo είπε...

@ElenaG..

Στείλε διεύθυνση να σου στείλω μαζί με τις γιορτινές ευχές μου. Χριστούγεννα έρχονται και το μωρό θα αλλάξει ωράριο ύπνου ;-)))

Αν κατάλαβα καλά ήρθες Ελλάδα. Μα και βέβαια δεν θα το έχανες με τίποτα. Ζηλεύω όσο δεν φαντάζεσαι. Πολλά φιλιά σε σένα και στην αγαπημένη μας :-)

Margo είπε...

@misoagnosti..

Μια αλυσίδα ονείρων δηλαδή.. έτσι!

Δεν θέλω να λείπω άλλο, δεν θέλω να χάσω την αγαπημένη μου παρέα :-)

Καλό Σαββατόβραδο!!!

Margo είπε...

@Silena..

Όλο αυτόν τον καιρό παρατηρώ πόσο σπανίζει το γέλιο, ακόμη και οι ρυτίδες μας θα αλλάξουν θέση. Δεν μας αξίζει τέτοια ζωή. Εύχομαι να βγούμε νικητές από αυτή την δοκιμασία.

Να σαι καλά φίλη μου

Margo είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ..

Να σαι καλά λυχναράκι μου.. το πέρασμά σου πάντα σαν χάδι στην ψυχή..
Να σαι καλά!

Margo είπε...

@ΠΑΥΛΟΣ..

Σίγουρα Παύλο.. όταν έφευγε ήρθε πολύ κοντά μας και στάθηκε. Είχα πολύ μαυρίλα τελευταία, με ταρακούνησε αυτό το πουλί..

Φιλιά πολλά Παύλο μου.

Margo είπε...

@Dinos-Art..

Ελεύθερος.. τι υπέροχη αίσθηση και πόσο την στερούνται οι άνθρωποι..

Καλό βραδάκι Ντίνο μου.

Margo είπε...

@Όστρια..

‘Ανθρωποι αετοί.. είναι υπό εξαφάνιση θαρρώ..

Margo είπε...

@❤..

Γούρικη έγινε αφότου μου άλλαξε τη διάθεση. Υπέροχο πλάσμα μέσα στην ελευθερία του. Μαντρωμένο μέσα σε συρματοπλέγματα είναι άλλο πράγμα. Κρίμα να φυλακίζουν τέτοια πουλιά..

Χαίρομαι που σε βλέπω και πάλι εδώ. Έλειψα καιρό και μάλλον έχασα συνέχειες :-)

Margo είπε...

@karagiozaki..

Ω ναι, δέος, αυτή είναι η σωστή λέξη.
Να σαι καλά καραγκιοζάκι μου..

Margo είπε...

@FLORA GIA..

Στα μέρη μου τον είδα για πρώτη φορά. Εσείς έχετε πιο ψηλά βουνά ίσως μένουν μόνιμα εκεί.

Θα τα λέμε Φλώρα..
Καλό βράδυ γειτόνισσα :-)

Margo είπε...

@ART-TRAVELLER..

Είθε!
Η ελευθερία μας είναι που πλήττεται περισσότερο σήμερα. Μακάρι να μπορέσουμε να την κερδίσουμε..

Margo είπε...

@Υπατία η Αλεξανδρινή..

Υπατία μου, κάποτε περπατούσα νύχτα στο κέντρο της Αθήνας σχολώντας από τη δουλειά. Κουρασμένη και προβληματισμένη, είχα βυθιστεί στις σκέψεις μου και περπατούσα μηχανικά χωρίς να βλέπω γύρω μου. Ξαφνικά ένας άνθρωπος που ερχόταν αντίθετα από εμένα μου έδωσε με το χέρι του μια γερή σκουντιά σαν να ήθελε κάτι να μου πει και απλά συνέχισε τον δρόμο του. Ίσως ήταν τρελός, όμως με αυτή του την κίνηση σαν να με ξύπνησε από τον φαύλο κύκλο των σκέψεων που δεν οδηγούν πουθενά.

Φιλιά Χειμωνιάτικα από εδώ :-)

Margo είπε...

@H.Constantinos..

Πολύ σωστό! Ελάχιστοι νομίζω πως μπορούν να το κάνουν πια. Ότι μπορεί κάνει το σύστημα να μας προσγειώσει αν όχι να μας γκρεμίσει..

Margo είπε...

@nameliart..

Η Μάνη έχει και αυτό το άγριο τοπίο που του ταιριάζει απόλυτα. Φαντάζομαι την σκηνή.
Ωραία συναπαντήματα Μελίνα μου..

Σε γλυκοφιλώ καλή μου φίλη..

Margo είπε...

@agrimio..

Υπέροχο!!!
Το κρατώ στα ιδιαίτερα λόγια σοφών ανθρώπων, γιατί ένας άνθρωπος που βιώνει τη φύση μέχρι τα γεράματά του δεν μπορεί να μην είναι σοφός..

Ευχαριστώ θερμά!
Χαιρετισμούς από την πατρίδα…

Margo είπε...


@b|a|s|n\i/a..

Αυτή η ελευθερία είναι που κάνει την διαφορά. Είδα αετό στον ζωολογικό κήπο. Ήταν σαν ψεύτικος. Πόσο αλλάζει ένα πλάσμα όταν φυλακίζεται;

Βασίλη μου.. χαίρομαι πολύ που είμαστε εδώ :-)
Σε φιλώ πολύ πολύ!

Margo είπε...

@dodo..

:-)

ξωτικό είπε...

Eυτυχώς μάλλον που δεν είχες μηχανή.
Το βίωμα έμεινε άθικτο .....
Είναι κάτι στιγμές σαν μηνύματα ,όπως ακριβώς τα χρειαζόσουν......

Πόσο το χάρηκα ,όπως το περιέγραψες ,που είσαι εδώ.....

Σε σκέφτομαι πολύ.....
σε γλυκοφιλώ !!!

Thalassenia είπε...

Αλήθεια, πολλές φορές αξίζει να παρατηρήσεις και να φυλάξεις την στιγμή στο μυαλό....στην καρδιά, παρά στην μηχανή που είναι απόδειξη, υπενθύμιση και μοίρασμα.
Να είσαι καλά γι αυτό το μοίρασμα.

Φιλιά θαλασσένια.

leondokardos είπε...

Margo, ο αετός φαίνεται ότι σε καλωσόρισε με το πεταγμά του τώρα που επέστρεψες.

Poet είπε...

Αυτό δεν ζητάμε μια ζωή όλοι μας, τα φτερά; Να σπάσουμε τα γήινα δεσμά, ν' απλώσουμε τα χέρια και ν' ανέβουμε στον ουρανό, να ταξιδέψουμε, να δούμε τον κόσμο από ψηλά, να 'μαστε λεύτεροι.

Αχ, Μαρία μου, πόσο πάει το κόκκινο της καρδιάς με το γαλάζιο τ' ουρανού !!

kiki είπε...

Μα τι όμορφα και εντυπωσιακά που είναι! Κι εδώ πετάνε άγρια πουλιά συχνά, αλλά δεν τα πετυχαίνω από κοντά...

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ωραίες συναντήσεις!! δεν πειράζει για τις φώτο.. καταλάβαμε την ομορφιά !!!

φόρα είπε...

τι όμορφο να κοιτάς ψηλά!
ο ουρανός είναι παντού! ευτυχώς!

55fm είπε...

Mάργκο μου,δεν ήταν καθόλου τυχαία η συνάντηση!Την περιέγραψες με τον πιο όμορφο τρόπο!Φιλιά πολλά γλυκιά μου.

Levina είπε...

Πανέμορφος, άρχοντας, ελεύθερος, ανάταση πνεύματος να μπορείς να παρατηρείς όσα η φύση κλείνει στην αγκαλιά της !

Να είσαι καλά Margo μου, σου στέλνω πολλά πολλά βουνίσια φιλιά :))

υγ. Πολύ όμορφη η αλλαγή στο blog σου !!!

Άιναφετς είπε...

Δυο φορές ανεβοκατέβηκα τα σχόλια και δεν βρήκα το σχόλιο μου... δεν θυμάμαι τι σου είχα γράψει για το πέταγμα... σίγουρα κάτι σχετικό με την αίσθηση που σου αφήνει και το πέταγμα της ψυχής... και σίγουρα είχα καλωσορίσει και την επιστροφή σου κοντά μας!
(Αχ! αυτή η wordpress έχει αρχίσει και με περιορίζει ενοχλητικά!)
ΑΦιλάκια!

Roadartist είπε...

Η Επαφή με τη φύση σε απελευθερώνει. Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες μια τέτοια στιγμή μαζί μας. Κράτα γερά, φιλιά.

Margo είπε...

@ξωτικό..

Ευτυχώς μόνο που τελευταία δεν την κρατώ γενικώς μαζί μου και όλο χάνω στιγμές ;-)

Πώς περνούν οι μέρες! Όλο λέω αύριο θα γράψω και το αύριο ήρθε μια βδομάδα μετά..

Καλή βδομάδα ξωτικό μου 

Margo είπε...

@Thalassenia..

Όταν είναι κανείς συνέχεια πίσω από την κάμερα χάνει τα μισά ;-)
Το νιώθω έντονα όταν κάνω τον ρόλο του καμεραμάν στις παραστάσεις τις κόρης μου τελικά δεν βλέπω την παράσταση :-(

Φιλιά πολλά θαλασσένια μου

Margo είπε...

@leondokardos..

Μιας που επέστρεψα και μιας που χάθηκα και πάλι :-)
Αχ αυτός ο χρόνος που ποτέ δεν φτάνει!

Margo είπε...

@Poet..

Αυτό ζητάμε πράγματι. Ίσως όταν ήμασταν παιδιά νιώθαμε ελεύθεροι, μεγαλώνοντας προσγειωθήκαμε για τα καλά…

Κόκκινο παραπάνω από στάλα και ουρανός γκριζογάλανος χειμωνιάτικος.. όπου καθαρίζει το γαλάζιο τους είναι χαρά και διέξοδος.

Καλή βδομάδα Τόλη μου.

Margo είπε...

@kiki..

Συνήθως είναι πολύ ψηλά αυτός δεν ξέρω γιατί πέταξε εκείνη την ημέρα σχεδόν πάνω από τα κεφάλια μας..

Margo είπε...

@paraskevi malouxou..

Δύσκολες λήψεις για αυτόματες μικρές μηχανές..

Margo είπε...

@φόρα..

Ευτυχώς!!!!!!!!!!!!

Margo είπε...

@54fm..

Έτσι μου αρέσει να πιστεύω είναι όμορφα να φτιάχνουμε παραμύθια και να τα πιστεύουμε. Είναι και οι ημέρες που έρχονται παραμυθένιες με τα μικρά ειδικά ταξιδεύω συνέχεια :-)

Φιλιά πολλά Όλγα μου.

Margo είπε...

@Levina Vil..

Όταν τρέχω να προλάβω περισσότερο απ΄ όλα μου στοιχίζει όταν συνειδητοποιώ πως δεν βλέπω γύρω μου. Γι αυτό όλα θέλουν μέτρο.

Χαίρομαι που σου αρέσει η αλλαγή :-)

Πολλά νησιώτικα φιλιά ;-)

Margo είπε...

@Άιναφετς..

Έψαξα και στα ανεπιθύμητα αλλά δεν βρήκα τίποτα. Δεν πειράζει μαγισσούλα μου το ίδιο είναι.. πάντως η wordpress δυσκολεύει τους επισκέπτες από τον blogger. Η θέληση για επικοινωνία πάντως μας κάνει να ξεπερνάμε τις δυσκολίες ;-)

Πολλά πολλά ΑΦιλιά!

Margo είπε...

@Roadartist..

Ευχαριστώ Ροντάκι μου.. να σαι πάντα καλά!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Μου άφησες ένα συναίσθημα, άλλο πράγμα. Θαρρείς και πετάω εκεί ψηλά μαζί του...

Σε ευχαριστώ αγαπημένη, καλό βράδυ.
Ευχές ζεστές για καλό μήνα.

Γ.Σουρλάγκας είπε...

To όμορφο πουλί είναι η Βαρβακίνα ή Γερακίνα(Common Buzzard) και είναι ενδημικό είδος στο νησί μας. Γεννάει 2 αυγά από τα οποία μόνο το ένα σχεδόν πάντα ενηλικιώνεται. Εκεί πάνω από τα βουνά στην περιοχή σας, στις "καπαριές" στα απότομα βράχια του λαγκαδιού, ζει εδώ και χρόνια ένα ζευγάρι.
Εάν θέλετε να δείτε εικόνες της, αναζητείστε στο Google, υπάρχουν δεκάδες.

Άστρια είπε...

Τί όμορφο πέταγμα!
Να είσαι πάντα καλά για την ύπαρξη αυτού του blog που μας κάνει να βλέπουμε ψηλά την ομορφιά, ή αφ΄υψηλού τα άσχημα της ζωής.

Σε φιλώ πολύ πολύ
Καλό βραδάκι

υγ. Άνοιξε κι εσύ έτσι τα μεγάλα φτερά σου margo μου, περιμένω ανάρτηση στο blog της ζωγραφικής σου!

Margo είπε...

@η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα..

Να χαμε μια πραγματική βόλτα εκεί πάνω ε ;-)

Εγώ ευχαριστώ Καναρινένια μου.
Σε γλυκοφιλώ!

Margo είπε...

@Γ.Σουρλάγκας..

Πράγματι είναι Γερακίνα. Τι ομορφιά!!!!!!!!
Είναι πολύ πολύ μεγάλο πουλί γι αυτό πήγε το μυαλό μας σε αετό και πρώτη φορά την είδαμε εδώ γύρω. Συνήθως βλέπουμε γεράκια πολύ πιο μικρόσωμα από αυτό.
Εφέτος μάλιστα βλέπω πάρα πολλά και αναρωτιέμαι γιατί. Συνήθως ένα ζευγάρι κυκλοφορούσε τριγύρω. Τώρα πάνω από τρία και άλλο τόσα λίγο πιο πέρα.. γέμισε ο ουρανός.

Ευχαριστώ θερμά για την πληροφορία, απόλαυσα τις εικόνες!

Margo είπε...

@Άστρια..

Άστριά μου σ΄ ευχαριστώ! Ξέρεις, είναι πρώτα η δική μου ανάγκη να βλέπω ψηλά. Το γράφω για να το πιστέψω :-)

Για την ζωγραφική.. ο χρόνος και η κούραση είναι η αφορμή, η αιτία όμως είναι άλλη.. Τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα δεν ξέρω πώς να τα εκφράσω ζωγραφικά. Θα δούμε..

Σε φιλώ καλή μου φίλη..
Όμορφα βραδάκι σου εύχομαι