Εμένα μου φαίνεται πως εκείνος της λέει - Κοίτα με πόσο ψηλά θα πετάξω... και κείνη του απαντάει - Να πετάξεις, μα δεν θα μπορέσεις ποτέ να πάρεις το βλέμμα σου από μένα... και κείνος της λέει - Μα για να σε βλέπω πετάω ψηλά...
Κάκια μου.. είσαι το κορίτσι χείμαρρος, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ τίποτε περισσότερο γι’ αυτήν την ταπεινή φωτογραφία. Σ’ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για ετούτο το δώρο.
Τι γίνεται όμως μαγισσούλα μου όταν τα διλήμματα ξεφεύγουν από το ατομικό επίπεδο και αφορούν το συλλογικό, το οποίο επιδρά άμεσα στο ατομικό; Τότε τα θέλω πιέζονται δραματικά από έξωθεν δυνάμεις πολύ πιο δυνατές από την ίδια τη θέληση, όσο ισχυρή κι αν είναι.
Ευτυχώς όμως, για να γυρίσω στη πολύ σοφή θέση σου, όταν ξέρουμε τι θέλουμε από την αληθινή ζωή, πραγματοποιείται και κανείς μα κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει:-)
:-) Έτσι που το έβλεπα Κωνσταντίνε περισσότερο για βουτιά έμοιαζε να σχεδιάζει. Καθόταν εκεί για ώρα και όλο κάτω κοιτούσε. Είναι καιρό στο νησί.. άλλοτε κάνει παρέα με τους γλάρους και άλλες φορές μένει ολομόναχο βυθισμένο στις σκέψεις του.. Επηρεασμένη επίσης;-)
Τώρα με στρίμωξες... θα μπορούσα να πω οτι είναι παιχνίδι αλλά ελπίζω οτι δεν είναι γνωστό παιχνίδι.
Είναι ένα παιχνίδι με λέξεις ήχους και παρηχήσεις. Έπαιξα λίγο με τις πάπιες και τα σκοτάδια. Ίσως ήταν ένας τρόπος να μπορώ να αντικρύζω τα σκοτάδια μου με το βλέμμα της πάπιας. Όπως κατάλαβες έπαιξα με το duck και το dark, που όλο μαζί μας κάνει durck - το οποίο όμως δεν υπάρχει. Μοιάζει να ασυναρτώ και πάλι οπότε θα παραμείνω σ αυτή την πρώτη εξήγηση. Ελπίζω να απάντησα λιγάκι.
Η Χαρά και δική μου. (αλήθεια τι μαγείρεψες τελικά;)
πάντα υπάρχουν διλλήματα, συνήθως γνωρίζουμε τις απαντήσεις, ακόμα και όταν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε ότι τις ξέρουμε, ίσως γιατί είναι σκληρές και επώδυνες...
Ο γλάρος Ιονάθαν ξανά σε περίσκεψη! Αν σου ψιθυρίσει την απάντηση στο δίλημμα -που δεν νομίζω, γιατί κι αυτός ψάχνεται-, αν όμως το κάνει, ξέρεις εσύ... Είμαστε πολλοί που περιμένουμε... Μια αγκαλιά
έπιασες στιγμή:)και ο τίτλος και η μουσική, πολύ όμορφα..
δεν ξέρω αν έχει κάποιο δίλημμα, όμως σκεφτικό, παραπονεμένο, σαν να αγναντεύει και κάτι να περιμένει .. ναι, έτσι μου φαίνεται πιο πολύ.. κι αυτό που είπες πιο πριν ότι άλλοτε κάνει παρέα με τους γλάρους και άλλοτε όχι.. πάντως μπράβο που το πρόσεξες και το ξεχώρισες:)
στο δικό μου "δίλημμα" απάντησα ναι.Και αναγνωρίζω τον εαυτό μου στο θαλασσοπούλι της όμορφης φωτογραφίας.Είναι ενδιαφέρον και γλυκό το πέταγμα,μετά από καιρό μουδιάσματος και περισσυλογής. Καλησπέρα και καλό φθινόπωρο,καλή μου Margo.Είχα καιρό να περάσω,όμορφη η μουσική,χαλαρωτική,αυτό το γεμάτο αέρα Αθηναϊκό βράδυ.
Υπέροχη εικόνα, λατρεύω τη θάλασσα και ο γλάρος είναι ένα "σκληρό " πουλί..ταξιδιάρικο, εγωιστικό και αδίστακτο ξέρεις σαν ...τον άνθρωπο..όμως όταν το βλέπει κανείς βλέπει μόνο την όμορφη πλευρά του ...όπως στον άνθρωπο..Καλημέρα γλυκιά μου!
Το καθετί έχει το τίμημα και το δίλλημα του...Οπότε...πετάς προς τα πέρα, στον ορίζοντα. Εξάλλου, μόνο αν το κάνεις θα γνωρίζεις...Αλλιώς μένεις κολλημένος στα πάγια που λέει και ο Μάλαμας ;))
Μπα δεν νομίζω ότι έχει δίλημμα το πτηνό,σαν να σκέπτεται τι ρόλο παίζω εγώ σε αυτό το απέραντο γαλάζιο πάνω σε μια γκρίζα πέτρα .Μου θυμίζει το "Σκεπτόμενο" του Rodin
Μοιάζει λίγο μουδιασμένο και αναποφάσιστο, αλλά είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα νικήσουν οι αρχέγονες ορμές… θα πετάξει! Πολύ όμορφα όλα - και εικόνα και μουσική!!! Φιλιά και καλή εβδομάδα!
Δεν είναι τα πρόσωπα που απαντούν στα διλήμματα, αλλά είναι οι σχέσεις που ενώνουν τα πρόσωπα μεταξύ τους. Τα πρόσωπα, υπάρχουν μέσα απο τις μεταξύ τους σχέσεις, γιατί, έξω από αυτές, απλά, δεν υπάρχουν.
Δουλεύω στο γραφείο μου αρκετή ώρα με ανοιχτό τον υπολογιστή στο σπιτικό σου ν' ακούω τη μουσική. Μόλις τώρα σήκωσα το κεφάλι και ξανακοίταξα τη φωτογραφία. Απροσδόκητα ήρεμη. Γαληνεμένη. Δεν υπάρχει πια το βασανιστικό δίλημμα. Σκόρπισε στο φωτεινό αιθέρα. Διαλύθηκε στην αρμύρα της θάλασσας. Σε λίγο θ' απλωθούν πάλι τα φτερά...
Συμφωνώ μαζί σου Λεβίνα μου, όταν κουβαλά κανείς κάμποσα χρόνια στην πλάτη του το έχει ζήσει πολλές φορές. Είναι φορές μάλιστα που ξέρουμε και τις απαντήσεις για τα όμορφα και δεν τολμούμε.. πάντα όμως αυτό το κάτι που κατοικεί μέσα μας γνωρίζει καλά..
Μα είναι γλάρος; Μοιάζει με γλάρο αλλά δεν είναι σαν τους άλλους. Και είναι επισκέπτης που έχει παραμείνει κάμποσο καιρό και δεν κάνει παρέα με τους άλλους γλάρους..
Πράγματι θα μπορούσε να είναι ο Ιονάθαν. Κάτι συμβαίνει με το συγκεκριμένο πουλί. Όπως έγραψα και πιο πάνω, είναι μαζί με τους άλλους γλάρους αλλά δεν είναι παρέα τους. Είναι μοναχικός και όλο λέω θα φύγει αλλά όλο εδώ είναι. Είναι διαφορετικός.. Αφού κάθε φορά που κατεβαίνω στη Χώρα τον ψάχνω.. ίσως μου απαντήσει μια μέρα..
Και να ήθελα να κάνω αλλιώς δεν μπορούσα Άστριά μου, όλο μπροστά μου έρχεται λες και το κάνει επίτηδες. Σε διαφορετικά σημεία τον συναντώ και.. είναι διαφορετικός.. πώς να μην τον προσέξω;
Μου αρέσει πολύ το Ναι σου, μου αρέσει πολύ που είσαι πολύ καλά αυτόν τον καιρό και σου εύχομαι το πέταγμά σου να σε πάει όπου ονειρεύτηκες. Χαίρομαι πολύ για σένα Γωγώ μου.. Να σαι πάντα μα πάντα καλά!
Αχτίδα μου.. είναι πάντα έτσι ο άνθρωπος; Εγωιστής και αδίστακτος; Και η άσχημη πλευρά του είναι πάντα τόσο αριστοτεχνικά κρυμμένη πίσω από την όμορφη πλευρά του; Κάποιες φορές ναι και κάποιες εποχές ναι, ήρθε η ώρα νομίζω που οι μάσκες θα πέσουν. Στις μεγάλες κοινωνικές κρίσεις δεν συμβαίνει αυτό; Δεν έχω την εμπειρία, η ελπίδα που τρέφω για το αύριο μιλάει..
Αυτό ακριβώς.. σκεπτόμενος!!! Και ο παραλληλισμός με τον σκεπτόμενο του Rodin τον περιγράφει τέλεια! Αυτή την αίσθηση μου δίνει αυτό το περίεργο πουλί που συναντώ τελευταία συνέχεια στον δρόμο μου..
Φτάνει όταν οι αρχέγονες ορμές του υπερνικήσουν την αναποφασιστικότητά του, να μην είναι πολύ αργά. Τα φτερά δεν είναι πάντα ικανά για πέταγμα.. Ευχαριστώ Μελίνα μου.. Σε φιλώ!
Ο εαυτός μας διαμορφώνεται ανάλογα με τις σχέσεις μας και μάλιστα από την είσοδό μας σε αυτόν τον κόσμο. Είμαστε ότι είμαστε πάντα σε σχέση με τους άλλους γύρω μας. Πώς να διαφωνήσω με αυτό; Θέλω να πιστεύω όμως, πως ένα κομμάτι μας είναι ο γνήσιος εαυτός μας και κάπου κάποτε μας στέλνει σινιάλο. Όποιος μπορεί να τον αφουγκραστεί μπορεί να οδηγηθεί σε πολύ όμορφους δρόμους..
Όπως διαβάζω τις σκέψεις σου φέρνω στην μνήμη μου τη στιγμή. Τέσσερα πέντε μέτρα πίσω από τον βράχο είναι ένα πέρασμα από όπου περνάμε πεζοί για την χώρα. Εκείνη την ημέρα είχε έρθει κρουαζιερόπλοιο και οι τουρίστες περνούσαν μπουλούκια από εκεί για να δουν το νησί. Εκείνος καθισμένος στο βραχάκι στον δικό του όμορφο κόσμο.. τον ζήλεψα Υπατία μου..
Ναι, σε λίγο θα απλωθούν τα φτερά γιατί έτσι επιτάσσει η φύση. Όπως απλώθηκαν τα φτεράκια της μικρούλας σου, Μαρία μου, στο «μεγάλο σχολείο» και στη ζωή. Αργότερα θα απλωθούν πιο ψηλά, ίσως πολύ ψηλά, γιατί έτσι επιτάσσει η ψυχούλα της.
Ευτυχείς όσοι .... βρίσκοντα σε δίλημμα !!! Αυτό σημαίνει πως έχουν ... το δικαίβμα της επιλογής !!! Τι γίνεται όμως αν δε έχεις ούτε κι αυτό ;;; ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ....
Τυχερό, έτσι δεν είναι Λεοντόκαρδε; Το μόνο βάρος που έχει είναι αυτό του κορμιού του. Και αυτό έχει φτερά για να το πάει όπου θέλει.. Στ’ αλήθεια το ζηλεύω, ειδικά τώρα!
Όπως ας πούμε πια δουλειά να διαλέξεις, ή σε πιο φροντιστήριο να πάει το παιδί, ή πια ημερομηνία είναι κατάλληλη για να ταξιδέψεις; Τελικά για το καλό μας, μας πτωχεύουν:-) Χαμογελάμε για να μην κλαίμε..
Tι ωραίος που είναι !!!!! να'χαμε την γαλήνη του.... Ότι θέλουμε βλέπουμε μου φαίνεται !!! χαχα Μια χαρά φιλοσοφεί λέω κι εγώ ! Και μου μοιάζει και για πολύ χορτάτος μάλιστα!!!!!
74 σχόλια:
μια μουσική που λατρεύω, μια θάλασσα... νους, ομορφιά που ευτυχώς υπάρχει για να μας δίνει δύναμη και φως στο βλέμμα
καλή εβδομάδα Margo μου
margo μου κσλημέρα
εγώ βλέπω μόνο ένα πέταγμα στην απόλυτη ελευθερία
τέτοια διλήματα μακάρι να τ αείχαμε όλοι
φιλιά πολλά
@Silena..
φως, ομορφιά, κανείς δεν μπορεί να μας τα πάρει.. και ένα χαμόγελο για καλημέρα!
Καλή βδομάδα Σιλένα μου:-)
@logia..
Υπάρχει και το δίλημμα της πτώσης Νέλλη μου. Μαζί σου όμως και εγώ στο πέταγμα..
Καλωσορίσατε!!!
Φιλιά πολλά..
Καλημέρα Margo μου
η υπέροχη θάλασσα βγάζει πάντα χαμόγελα
σε φιλώ
ΔΙΛΗΜΜΑ:
να τραγουδήσω
ή
να τραγουδηθώ?...
Πάντως τραγούδι θ'ακουστεί!!!
η θάλασσα θα ερωτευτεί το πέταγμα που σχίζει τον Ανεμο
και η ΨΥΧΗ με φτερά λευκά
διλημματικά θα ανυψωθεί πέρα από τον επίγειο στίχο..
εκεί που ο ΝΟΥΣ γίνεται ο Ίδιος Ανεμος και Θάλασσα η ΨΥΧΗ σε στιγμιότυπο Ανθρώπινης Φωτογραφίας...
ΑΠΟΦΑΣΗ Διλήμματος:
ΚΑΙ θα τραγουδήσω...
ΚΑΙ θα τραγουδηθώ...
και η φωτογραφία θα ζωντανέψει ΜΕΣΑ μου
σαν μουσική που δε λέει να σταματήσει....
φιλάκι γλυκό....
Σε δίλημμα μπαίνει όποιος δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή...και εμείς ΞΕΡΟΥΜΕ!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια!
Καλή σου μέρα Margo μου.
Και καλή εβδομάδα!!!
Χωρίς διλλήματα!!!
Μόνο με σκέψεις ηλιόλουστες...
Φιλιά!
Εμένα μου φαίνεται πως εκείνος της λέει - Κοίτα με πόσο ψηλά θα πετάξω... και κείνη του απαντάει - Να πετάξεις, μα δεν θα μπορέσεις ποτέ να πάρεις το βλέμμα σου από μένα...
και κείνος της λέει - Μα για να σε βλέπω πετάω ψηλά...
Fatal seagull?? Ετοιμάζεται να φουντάρει;;
...μάλλον είμαι επηρρεασμένος...
@meggie..
Ευτυχώς έχουμε μπόλικη από αυτήν:-)
Καλή βδομάδα Meggie μου..
@~reflection~..
Κάκια μου.. είσαι το κορίτσι χείμαρρος, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ τίποτε περισσότερο γι’ αυτήν την ταπεινή φωτογραφία.
Σ’ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για ετούτο το δώρο.
Φιλάκια πολλά πολλά!
@Άιναφετς..
Τι γίνεται όμως μαγισσούλα μου όταν τα διλήμματα ξεφεύγουν από το ατομικό επίπεδο και αφορούν το συλλογικό, το οποίο επιδρά άμεσα στο ατομικό; Τότε τα θέλω πιέζονται δραματικά από έξωθεν δυνάμεις πολύ πιο δυνατές από την ίδια τη θέληση, όσο ισχυρή κι αν είναι.
Ευτυχώς όμως, για να γυρίσω στη πολύ σοφή θέση σου, όταν ξέρουμε τι θέλουμε από την αληθινή ζωή, πραγματοποιείται και κανείς μα κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει:-)
Σε φιλώ γλυκά;-)
@Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης..
Το μόνο δίλλημα που είχα Γιάννη μου σήμερα ήταν τι φαγητό θα μαγειρέψω;-)
Και η ημέρα είναι πανέμορφη!!!!!! Φως, θάλασσα, αεράκι δροσερό και χαμόγελο πλατύ:-)
Να είσαι πολύ πολύ καλά!
@Soduck..
Πολύ γλυκός και τρυφερός διάλογος:-)
Καλωσόρισες Soduck.. αλήθεια τι ακριβώς είναι το Nick name σου; Να υποθέσω κάποια σχέση με το γνωστό παιχνίδι;
Χαίρομαι πολύ για το τσούγκλισμα που μου έκανες ώστε να σε γνωρίσω.
Να σαι καλά!
@H.Constantinos..
:-)
Έτσι που το έβλεπα Κωνσταντίνε περισσότερο για βουτιά έμοιαζε να σχεδιάζει. Καθόταν εκεί για ώρα και όλο κάτω κοιτούσε. Είναι καιρό στο νησί.. άλλοτε κάνει παρέα με τους γλάρους και άλλες φορές μένει ολομόναχο βυθισμένο στις σκέψεις του..
Επηρεασμένη επίσης;-)
Καλή βδομάδα!
Τώρα με στρίμωξες... θα μπορούσα να πω οτι είναι παιχνίδι αλλά ελπίζω οτι δεν είναι γνωστό παιχνίδι.
Είναι ένα παιχνίδι με λέξεις ήχους και παρηχήσεις. Έπαιξα λίγο με τις πάπιες και τα σκοτάδια. Ίσως ήταν ένας τρόπος να μπορώ να αντικρύζω τα σκοτάδια μου με το βλέμμα της πάπιας. Όπως κατάλαβες έπαιξα με το duck και το dark, που όλο μαζί μας κάνει durck - το οποίο όμως δεν υπάρχει. Μοιάζει να ασυναρτώ και πάλι οπότε θα παραμείνω σ αυτή την πρώτη εξήγηση. Ελπίζω να απάντησα λιγάκι.
Η Χαρά και δική μου. (αλήθεια τι μαγείρεψες τελικά;)
Margo μου
πάντα υπάρχουν διλλήματα,
συνήθως γνωρίζουμε τις απαντήσεις, ακόμα και όταν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε ότι τις ξέρουμε, ίσως γιατί είναι σκληρές και επώδυνες...
σε φιλώ καλή μου
Καλή Εβδομάδα να έχουμε.
Είδα γλάρο κι' έτρεξα...
:-)
Μα έρχεται ώρα και στιγμη που ...ο κόμπος βρίσκει χτένι,
κι' ο γλάρος αναθαρρεύεται, κανείς δεν τον προφταίνει...
Καλή σου εβδομάδα,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Θα μείνει στον βράχο του· εκεί νιώθει πιό ασφαλής ;-)
Ο γλάρος Ιονάθαν ξανά σε περίσκεψη!
Αν σου ψιθυρίσει την απάντηση στο δίλημμα -που δεν νομίζω, γιατί κι αυτός ψάχνεται-, αν όμως το κάνει, ξέρεις εσύ... Είμαστε πολλοί που περιμένουμε...
Μια αγκαλιά
έπιασες στιγμή:)και ο τίτλος και η μουσική, πολύ όμορφα..
δεν ξέρω αν έχει κάποιο δίλημμα, όμως σκεφτικό, παραπονεμένο, σαν να αγναντεύει και κάτι να περιμένει .. ναι, έτσι μου φαίνεται πιο πολύ.. κι αυτό που είπες πιο πριν ότι άλλοτε κάνει παρέα με τους γλάρους και άλλοτε όχι..
πάντως μπράβο που το πρόσεξες και το ξεχώρισες:)
καλό βράδυ θαλασσινό αεράκι:)
στο δικό μου "δίλημμα" απάντησα ναι.Και αναγνωρίζω τον εαυτό μου στο θαλασσοπούλι της όμορφης φωτογραφίας.Είναι ενδιαφέρον και γλυκό το πέταγμα,μετά από καιρό μουδιάσματος και περισσυλογής.
Καλησπέρα και καλό φθινόπωρο,καλή μου Margo.Είχα καιρό να περάσω,όμορφη η μουσική,χαλαρωτική,αυτό το γεμάτο αέρα Αθηναϊκό βράδυ.
Υπέροχη εικόνα, λατρεύω τη θάλασσα και ο γλάρος είναι ένα "σκληρό " πουλί..ταξιδιάρικο, εγωιστικό και αδίστακτο ξέρεις σαν ...τον άνθρωπο..όμως όταν το βλέπει κανείς βλέπει μόνο την όμορφη πλευρά του ...όπως στον άνθρωπο..Καλημέρα γλυκιά μου!
Το καθετί έχει το τίμημα και το δίλλημα του...Οπότε...πετάς προς τα πέρα, στον ορίζοντα. Εξάλλου, μόνο αν το κάνεις θα γνωρίζεις...Αλλιώς μένεις κολλημένος στα πάγια που λέει και ο Μάλαμας ;))
Μπα δεν νομίζω ότι έχει δίλημμα το πτηνό,σαν να σκέπτεται τι ρόλο παίζω εγώ σε αυτό το απέραντο γαλάζιο πάνω σε μια γκρίζα πέτρα .Μου θυμίζει το "Σκεπτόμενο" του Rodin
Λες να το σκέφτεται;
Υπέροχη μουσική η φωτό ο θαλασσινός αέρας που μας ανανεώνει και παίρνει τις σκέψεις μας μαζί του!
Καλή εβδομάδα με φιλιά θαλασσινά
Κυκλαδίτισα!
Μοιάζει λίγο μουδιασμένο και αναποφάσιστο, αλλά είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα νικήσουν οι αρχέγονες ορμές… θα πετάξει!
Πολύ όμορφα όλα - και εικόνα και μουσική!!!
Φιλιά και καλή εβδομάδα!
Δεν είναι τα πρόσωπα που απαντούν στα διλήμματα, αλλά είναι οι σχέσεις που ενώνουν τα πρόσωπα μεταξύ τους.
Τα πρόσωπα, υπάρχουν μέσα απο τις μεταξύ τους σχέσεις, γιατί, έξω από αυτές, απλά, δεν υπάρχουν.
Δουλεύω στο γραφείο μου αρκετή ώρα με ανοιχτό τον υπολογιστή στο σπιτικό σου ν' ακούω τη μουσική.
Μόλις τώρα σήκωσα το κεφάλι και ξανακοίταξα τη φωτογραφία. Απροσδόκητα ήρεμη. Γαληνεμένη.
Δεν υπάρχει πια το βασανιστικό δίλημμα. Σκόρπισε στο φωτεινό αιθέρα. Διαλύθηκε στην αρμύρα της θάλασσας.
Σε λίγο θ' απλωθούν πάλι τα φτερά...
@Soduck..
Πράγματι δεν είναι γνωστό παιχνίδι και είναι πολύ πολύ όμορφο και ενδιαφέρον!!!
Μου απάντησες τόσο ώστε να σε μάθω καλύτερα:-)
Τελικά μαγείρεψα φασολάκια φρέσκα από τον κήπο μου;-)
Καλή σου νύχτα!
@Levina..
Συμφωνώ μαζί σου Λεβίνα μου, όταν κουβαλά κανείς κάμποσα χρόνια στην πλάτη του το έχει ζήσει πολλές φορές.
Είναι φορές μάλιστα που ξέρουμε και τις απαντήσεις για τα όμορφα και δεν τολμούμε.. πάντα όμως αυτό το κάτι που κατοικεί μέσα μας γνωρίζει καλά..
Καλό υπόλοιπο εβδομάδας πια..
Σε φιλώ
@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ..
Καλό πολύ καλό!!!! :-)
Μα είναι γλάρος; Μοιάζει με γλάρο αλλά δεν είναι σαν τους άλλους. Και είναι επισκέπτης που έχει παραμείνει κάμποσο καιρό και δεν κάνει παρέα με τους άλλους γλάρους..
Χάρηκα που σε είδα γλαρένια μου..
Πολλά φιλιά!
@dodo..
Χάριν της ασφάλειας που του προσφέρει το βραχάκι του όμως, θα χάσει το ταξίδι.. χμμ δύσκολες αποφάσεις αυτές;-)
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Πράγματι θα μπορούσε να είναι ο Ιονάθαν. Κάτι συμβαίνει με το συγκεκριμένο πουλί. Όπως έγραψα και πιο πάνω, είναι μαζί με τους άλλους γλάρους αλλά δεν είναι παρέα τους. Είναι μοναχικός και όλο λέω θα φύγει αλλά όλο εδώ είναι. Είναι διαφορετικός..
Αφού κάθε φορά που κατεβαίνω στη Χώρα τον ψάχνω.. ίσως μου απαντήσει μια μέρα..
Θα τα πούμε και πιο κάτω;-)
@Άστρια..
Και να ήθελα να κάνω αλλιώς δεν μπορούσα Άστριά μου, όλο μπροστά μου έρχεται λες και το κάνει επίτηδες. Σε διαφορετικά σημεία τον συναντώ και.. είναι διαφορετικός.. πώς να μην τον προσέξω;
Καλή σου νύχτα Αστεράκι μου:-)
@ολα θα πανε καλα...
Μου αρέσει πολύ το Ναι σου, μου αρέσει πολύ που είσαι πολύ καλά αυτόν τον καιρό και σου εύχομαι το πέταγμά σου να σε πάει όπου ονειρεύτηκες.
Χαίρομαι πολύ για σένα Γωγώ μου..
Να σαι πάντα μα πάντα καλά!
@αχτίδα..
Αχτίδα μου.. είναι πάντα έτσι ο άνθρωπος; Εγωιστής και αδίστακτος; Και η άσχημη πλευρά του είναι πάντα τόσο αριστοτεχνικά κρυμμένη πίσω από την όμορφη πλευρά του;
Κάποιες φορές ναι και κάποιες εποχές ναι, ήρθε η ώρα νομίζω που οι μάσκες θα πέσουν. Στις μεγάλες κοινωνικές κρίσεις δεν συμβαίνει αυτό; Δεν έχω την εμπειρία, η ελπίδα που τρέφω για το αύριο μιλάει..
Καλή σου νύχτα Αχτίδα μου..
@kovo voltes..
Ο Μάλαμας κορυφή! Λατρεύω τον στίχο του εκτός από τη μουσική του:-)
Είναι πράγματι δίκαιη η ζωή βολτίτσα μου, όποιος δοκιμάζει κερδίζει πάντα ακόμη κι αν αποτύχει..
Όμορφο ξημέρωμα!
@α Κενταύρου..
Αυτό ακριβώς.. σκεπτόμενος!!!
Και ο παραλληλισμός με τον σκεπτόμενο του Rodin τον περιγράφει τέλεια! Αυτή την αίσθηση μου δίνει αυτό το περίεργο πουλί που συναντώ τελευταία συνέχεια στον δρόμο μου..
@kiki..
Πάντως δεν φεύγει κι ας μην το κρατάει κανείς.. δεν είναι της παρέας, νεόφερτος είναι..
@zoyzoy..
Ζουζού μου για να φύγουν οι σκέψεις μας θα χρειαστούμε τυφώνα.. τι να μας κάνουν τα 7-8 μποφώρ;-)
Όμορφα να περνάς!
Φιλιά
@nameliart..
Φτάνει όταν οι αρχέγονες ορμές του υπερνικήσουν την αναποφασιστικότητά του, να μην είναι πολύ αργά. Τα φτερά δεν είναι πάντα ικανά για πέταγμα..
Ευχαριστώ Μελίνα μου..
Σε φιλώ!
@Ανώνυμος..
Ο εαυτός μας διαμορφώνεται ανάλογα με τις σχέσεις μας και μάλιστα από την είσοδό μας σε αυτόν τον κόσμο. Είμαστε ότι είμαστε πάντα σε σχέση με τους άλλους γύρω μας. Πώς να διαφωνήσω με αυτό;
Θέλω να πιστεύω όμως, πως ένα κομμάτι μας είναι ο γνήσιος εαυτός μας και κάπου κάποτε μας στέλνει σινιάλο. Όποιος μπορεί να τον αφουγκραστεί μπορεί να οδηγηθεί σε πολύ όμορφους δρόμους..
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Όπως διαβάζω τις σκέψεις σου φέρνω στην μνήμη μου τη στιγμή. Τέσσερα πέντε μέτρα πίσω από τον βράχο είναι ένα πέρασμα από όπου περνάμε πεζοί για την χώρα. Εκείνη την ημέρα είχε έρθει κρουαζιερόπλοιο και οι τουρίστες περνούσαν μπουλούκια από εκεί για να δουν το νησί. Εκείνος καθισμένος στο βραχάκι στον δικό του όμορφο κόσμο.. τον ζήλεψα Υπατία μου..
Φιλί γλυκό για καληνύχτα:-)
Aς πετάξει κι ας ρισκάρει την πτώση. Αν δεν ρισκάρεις δεν πετάς. Αν μείνεις ασφαλής δεν θα πετάξεις. Κι αν αρνηθείς τα φτερά σου αυτά θα πέσουν.
Μια ματιά θαυμασμού της φύσης αλλά και ευτυχίας γιατί ξέρει οτι ελεύθερα πετώντας μπορεί να την απολαύσει.
Ναι, σε λίγο θα απλωθούν τα φτερά γιατί έτσι επιτάσσει η φύση. Όπως απλώθηκαν τα φτεράκια της μικρούλας σου, Μαρία μου, στο «μεγάλο σχολείο» και στη ζωή. Αργότερα θα απλωθούν πιο ψηλά, ίσως πολύ ψηλά, γιατί έτσι επιτάσσει η ψυχούλα της.
Καλό ξημέρωμα φωτεινό, χωρίς διλήμματα στις αξίες.
Σας φιλώ.
Ευτυχείς όσοι ....
βρίσκοντα σε δίλημμα !!!
Αυτό σημαίνει πως έχουν ...
το δικαίβμα της επιλογής !!!
Τι γίνεται όμως αν δε έχεις
ούτε κι αυτό ;;;
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ....
Αντέχεις; Μαρία μου γλυκειά,καλησπέρα.Να μπορούσαμε να τα πούμε δια ζώσης..Φιλιά πολλά. Carpe Diem
εγω την μουσικη πρωτη φορα την ακουω , ειναι υπεροχη οσο για το διλημμα ..πετα::))
@Κ.Ψ.Υ.-Ι.Κ.Π..
Ακτιβώς!!!!!
Και όταν το καταλάβεις ότι τα έχεις χάσει είναι συνήθως πολύ αργά..
Ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα
Καλό ξημέρωμα εύχομαι.
@leondokardos..
Τυχερό, έτσι δεν είναι Λεοντόκαρδε; Το μόνο βάρος που έχει είναι αυτό του κορμιού του. Και αυτό έχει φτερά για να το πάει όπου θέλει..
Στ’ αλήθεια το ζηλεύω, ειδικά τώρα!
@Poet..
Τόλη μου, γίνονται όλα πάντα όπως τα επιτάσσει η Φύση;
Έτσι θα ήθελα κι ας είναι και το τέλος, μέρος της.
Χαίρομαι πολύ όταν σε «βλέπω» :-)
@Thalassenia..
Οι αξίες Θαλασσένια μου δεν διαπραγματεύονται ποτέ.. ευτυχώς για πολλούς από εμάς.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε.
@Sidepap21..
Όπως ας πούμε πια δουλειά να διαλέξεις, ή σε πιο φροντιστήριο να πάει το παιδί, ή πια ημερομηνία είναι κατάλληλη για να ταξιδέψεις;
Τελικά για το καλό μας, μας πτωχεύουν:-)
Χαμογελάμε για να μην κλαίμε..
Καλό μας μήνα side.
@Ιορδανίδου Όλγα..
Όλγα μου το χρωστάω στον εαυτό μου κυρίως. Δε θα κάνω σε κανέναν το χατήρι να πέσω κάτω.
Θέλω και εγώ να τα πούμε από κοντά.. να ξερες πόσο...
Μην χάνεσαι, είναι σημαντικό να ακούγεται η δική σου φωνή.
Σε φιλώ
@Talisker Stt...
Όλοι μαζί μπορούμε; Να πετάξουμε όλοι μαζί… αυτό θα ήθελα.
Όνειρα γλυκά Τάλι μου:-)
Μια όμορφη καλημέρα με την υπέροχη φωτογραφία σου και την απαλή μουσική σου!!!
ΤΕΛΕΙΑ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΛΗΜΜΑ Ο ΓΛΑΡΟΣ ΑΠΛΩΣ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.
Tι ωραίος που είναι !!!!!
να'χαμε την γαλήνη του....
Ότι θέλουμε βλέπουμε μου φαίνεται !!! χαχα
Μια χαρά φιλοσοφεί λέω κι εγώ !
Και μου μοιάζει και για πολύ χορτάτος μάλιστα!!!!!
Καλό μήναααα !!!
@magda..
Καλημέρα Μάγδα μου και μια υπέροχη εβδομάδα σου εύχομαι!
@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS..
Σκρουτζάκο μου σ΄ευχαριστώ.
Καλή βδομάδα με χαμόγελο:-)
@ξωτικό..
Είναι ελεύθερος ξωτικό μου, αυτό τα περικλείει όλα.
Όμορφη ημέρα και μια απίθανη ξωτικομαγική εβδομάδα να έχεις:-)
Φιλιά!
όσο υπάρχουν φτερά το δίλημμα είναι ανύπαρκτο. :)
@kaya..
:-)
.. σωστό!
Φιλάκια πολλά!
✿•˚。
。°° 。✿✿
Olá, amiga!
Passei para uma visitinha.
Beijinhos.
Brasil
✿•˚。
° 。✿ °° 。
●✿
..(░)(░)
(░)(♥)(░)
..(░)(░)
Αυτό είναι το τραγικό.... όταν το δίλημμα ξεφεύγει από το ατομικό και πιάνει το συλλογικό....
@Magia da Inês..
Hello Magia :-)
@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..
Ακριβώς Ρίκη μου και μας συμπαρασύρει η όποια απόφαση στον γκρεμό..
Φιλιά πολλά Ρικάκι μου..
Υπέροχη θάλασσα ...πάντα ελεύθερη!
Μια έκπληξη-βραβείο σε περιμένει στο σπιτάκι μου!
με εκτίμηση:http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2011/10/7-15_11.html
Δημοσίευση σχολίου