Υποσχέθηκα ένα μικρό οδοιπορικό στα φρούτα του κήπου μα προτίμησα να παρουσιάσω την βασίλισσα του καλοκαιριού.. την ντομάτα! Το καλοκαίρι οι ντομάτες είναι στην εποχή τους και είναι νόστιμες, πολλές και φτηνές! Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου θυμάμαι πως κάθε χρόνο, πρώτα με τη γιαγιά και αργότερα με την μητέρα μου φτιάχναμε σάλτσα για τον χειμώνα. Συνεχίζω πια μόνη μου με την πραμάτεια του κήπου μου. Αν και δεν γράφω συνταγές σε ετούτο το blog θα κάνω μια εξαίρεση και θα γράψω για τον τρόπο που επεξεργαζόμαστε τις ντομάτες, σαν καλές νοικοκυρές χιχι:-)
Και ξεκινώ.. μαζεύουμε από το φυτό ή αγοράζουμε πολλές και ώριμες ντομάτες τις ξεπλένουμε και κόβουμε τα σημεία που έχουν κάποιο σημάδι ή και ένα μικρό χάλασμα. Ότι αφαιρέσαμε από τις ντομάτες το πηγαίνουμε στα ζώα ή στην ανακύκλωση για το κομπόστ. Κόβουμε τις καθαρές ντομάτες με το φλούδι τους στη μέση ή στα τέσσερα ανάλογα με το μέγεθός τους και τις τοποθετούμε μέσα σε μεγάλο τρυπητό με λίγο θαλασσινό αλάτι (από τον βράχο ή της αγοράς.. δεν είναι όμως το ίδιο) για να στραγγίξουν. Σκεπάζουμε το τρυπητό με ένα τούλι για να μην πάνε οι μύγες και τα ζώα...
και το αφήνουμε στον ήλιο για ένα εικοσιτετράωρο ανακατεύοντας δύο τρεις φορές ώστε να τις δει όλες ο ήλιος. Παίρνουν πολύ όμορφη μυρωδιά και στραγγίζουν πολύ καλά.
Στη συνέχεια τις περνάμε από τον μήλο του πουρέ..
...ώστε να ξεχωρίσουμε την σάρκα από τα φλούδια τους..
Σε αυτό το σημείο έχουμε δύο επιλογές. Η πρώτη επιλογή είναι να βράσουμε την σάρκα από τις ντομάτες μέχρι να φύγει όλο το νερό και κατόπιν την τοποθετούμε σε αποστειρωμένα βάζα κλείνοντας αεροστεγώς. Για να το πετύχουμε αυτό, αφού πλύνουμε τα βάζα μας τα τοποθετούμε για 10' στον φούρνο ανάποδα στους 100C μέχρι να στεγνώσουν τελείως και τα γεμίζουμε με την ζεστή σάλτσα μέχρι επάνω, κλείνουμε με τα καπάκια τους και αναποδογυρίζουμε μέχρι να κρυώσουν.
Η δεύτερη επιλογή είναι να αφήσουμε την σάρκα της ντομάτας ξανά στον ήλιο για 10 περίπου ημέρες, αφαιρώντας συχνά το νερό που μαζεύεται στο κάτω μέρος του σκεύους έως ότου φύγει όλη η υγρασία και μείνει μόνο μια παχιά πάστα από ντομάτα, την οποία φυλάμε και πάλι σε αποστειρωμένα βάζα.
Σε αυτή την περίπτωση η σάλτσα μας θα είναι πιο "δυνατή" σε αλάτι, ίσως ελαφρώς πιο ξινή, αλλά ιδιαίτερα μυρωδάτη!
Ένας άλλος τρόπος επεξεργασίας είναι να φτιάξουμε λιαστές ντομάτες για τις σαλάτες και τα φαγητά μας. Σε αυτή την περίπτωση είναι καλά να χρησιμοποιήσουμε την ποικιλία κομιντόρια, δηλαδή τις μακρόστενες ντομάτες, που δεν έχουν πολλά υγρά.
Τις πλένουμε, τις κόβουμε στη μέση και τις αραδιάζουμε με το κομμένο μέρος προς τα επάνω σε ένα ταψί. Αλατίζουμε καλά με θαλασσινό αλάτι, σκεπάζουμε με τούλι και αφήνουμε για 10 μέρες περίπου στον ήλιο μέχρι να αφυδατωθούν καλά.
Στην αρχή θα βγάλουν πολλά υγρά που θα εξατμιστούν με τον ήλιο. Όταν θεωρήσουμε πως είναι έτοιμες τις τοποθετούμε μέσα σε αποστειρωμένα βάζα και συμπληρώνουμε ελαιόλαδο για να συντηρηθούν.
Μπορούμε όμως να τις δέσουμε με ένα σπάγκο και να τις φυλάξουμε σε τουλπάνι ώστε να περνάει ο αέρας.
Η δουλειά δεν είναι λίγη αλλά πιστέψτε με αξίζει, ειδικά αν οι ντομάτες είναι δική μας παραγωγή.
Καλή συνέχεια στο καλοκαίρι σας :-)
Και ξεκινώ.. μαζεύουμε από το φυτό ή αγοράζουμε πολλές και ώριμες ντομάτες τις ξεπλένουμε και κόβουμε τα σημεία που έχουν κάποιο σημάδι ή και ένα μικρό χάλασμα. Ότι αφαιρέσαμε από τις ντομάτες το πηγαίνουμε στα ζώα ή στην ανακύκλωση για το κομπόστ. Κόβουμε τις καθαρές ντομάτες με το φλούδι τους στη μέση ή στα τέσσερα ανάλογα με το μέγεθός τους και τις τοποθετούμε μέσα σε μεγάλο τρυπητό με λίγο θαλασσινό αλάτι (από τον βράχο ή της αγοράς.. δεν είναι όμως το ίδιο) για να στραγγίξουν. Σκεπάζουμε το τρυπητό με ένα τούλι για να μην πάνε οι μύγες και τα ζώα...
Στη συνέχεια τις περνάμε από τον μήλο του πουρέ..
...ώστε να ξεχωρίσουμε την σάρκα από τα φλούδια τους..
Σε αυτό το σημείο έχουμε δύο επιλογές. Η πρώτη επιλογή είναι να βράσουμε την σάρκα από τις ντομάτες μέχρι να φύγει όλο το νερό και κατόπιν την τοποθετούμε σε αποστειρωμένα βάζα κλείνοντας αεροστεγώς. Για να το πετύχουμε αυτό, αφού πλύνουμε τα βάζα μας τα τοποθετούμε για 10' στον φούρνο ανάποδα στους 100C μέχρι να στεγνώσουν τελείως και τα γεμίζουμε με την ζεστή σάλτσα μέχρι επάνω, κλείνουμε με τα καπάκια τους και αναποδογυρίζουμε μέχρι να κρυώσουν.
Σε αυτή την περίπτωση η σάλτσα μας θα είναι πιο "δυνατή" σε αλάτι, ίσως ελαφρώς πιο ξινή, αλλά ιδιαίτερα μυρωδάτη!
Ένας άλλος τρόπος επεξεργασίας είναι να φτιάξουμε λιαστές ντομάτες για τις σαλάτες και τα φαγητά μας. Σε αυτή την περίπτωση είναι καλά να χρησιμοποιήσουμε την ποικιλία κομιντόρια, δηλαδή τις μακρόστενες ντομάτες, που δεν έχουν πολλά υγρά.
Τις πλένουμε, τις κόβουμε στη μέση και τις αραδιάζουμε με το κομμένο μέρος προς τα επάνω σε ένα ταψί. Αλατίζουμε καλά με θαλασσινό αλάτι, σκεπάζουμε με τούλι και αφήνουμε για 10 μέρες περίπου στον ήλιο μέχρι να αφυδατωθούν καλά.
Μπορούμε όμως να τις δέσουμε με ένα σπάγκο και να τις φυλάξουμε σε τουλπάνι ώστε να περνάει ο αέρας.
Η δουλειά δεν είναι λίγη αλλά πιστέψτε με αξίζει, ειδικά αν οι ντομάτες είναι δική μας παραγωγή.
Καλή συνέχεια στο καλοκαίρι σας :-)
76 σχόλια:
καλοκαιρινο, νοστιμο και πολυ ενδιαφερον θεμα margo !
ντομάτα που μυρίζει ντομάτα ε???? όχι αυτές που κυκλοφορούν στα ΣΜ!!!!!
όντως είνι αρκετή δουλειά... αλλά το αποτέλεσμα θα απογειώνει ε?????
καλημέρες!!!
Να σαι καλά Margo με τις νοστιμιές σου! Μύρισε φρέσκια ντομάτα η γειτονιά και γλυκιά νοσταλγία.
Πάντα τέτοια με μεράκι...
Καλή σου μέρα!
Αχχχ! Πότε θα παρατήσω Αθήνα, γραφείο και όλα τα συναφή και θα φύγω (εννοώ για τα καλά – όχι για διακοπές) για τους αγρούς…
Να καταλαβαίνω την αλλαγή των εποχών … μποστάνια, οπωροφόρα, κατοικίδια – όλα, πολύ πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση…
Και δεν μιλάω «έξω απ το χορό» … κάποια (έμπρακτη) σχέση έχω μ’ όλ’ αυτά...
Λαχταριστές οι ντοματούλες σου (άσχετο αν εγώ κόλλησα πάλι στη γάτα -
τι να κάνω – αδυναμίες είν’ αυτές)..
Μου ξύπνησες κοιμισμένες φωνές μέσα μου – και έκανες περίφημα!!
Φιλιά πολλά Margo μου!
Λωξάντρα μου και άξια νοικοκυρά μου, καρπούζια και πεπόνια μας έταξες για ντομάτες έγραψες :))
Όπως και να 'χει θα βγω να μαζέψω ντοματες από το μπαξέ (ναι έχω και μπαξέ) και θα φτιάξω ολίγη σάλτσα βραστή...ξεφεύγει και το μυαλό αν ασχολείσαι με κάτι!
Πολλά πολλά φιλιά :))
Aν είχα δική μου περαγωγή θα έμπαινα στον κόπο, αλλά ..ευτυχώς .. δεν έχω :)
Πολύ όμορφη διαδικασία , έτσι να είμαστε κοντά στις παραδόσεις με κάθε ευκαιρία. Φιλιά πολλά !!
Κάπου είχα διαβάσει ότι η τομάτα μαζί με τη μελιντζάνα ανήκουν στα φρούτα. Τώρα κατά πόσο ισχύει θα σε γελάσω...
Αυτό με τη κομποστοποιήση το δοκίμασε και ο πατέρας μου αλλα απετυχε παταγωδώς... Ίσως κάτι δε κάναμε καλά...
Σε ευχαριστώ γιατις συνταγές.
Καλές βουτιές και καλό Σ/Κ
Φιλιά από Αθήνα...
Παιδική αδυναμία αυτό το λαμπερό τους κόκκινο!
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι μερικαί νοικοκυραί ξεσκονίζουσι καθημερινώς, είχον ανέκαθεν την απορίαν τί γίνεται με την σκόνην 10 ημερών ήτις διαπερνά το τούλιον και επικάθηται επί των ντοματών!
Προσδίδει γεύσιν, όπως και τα όχι-πολύ-καλά πλυμένα έντερα εις το κοκορέτσιον?? (ως ισχυρίζονται κάποιοι)
Γέλασα πολύ με το ανωτέρω εμού σχόλιον του Κωνσταντίνου!χαχαχα Κάνουν κριτς-κριτς και γίνονται πιο νόστιμες. Απ ο,τι βλέπω όμως στη φωτό μάλλον σκόνη και δη δρόμου δεν έχετε γιατί βλέπω όπου πιάνει το μάτι εκτάσεις γης.Αν είναι απο εκεί καλοδεχούμενη η σκόνη και για να αφήσουμε την πλάκα να σου πω οτι με συγκίνησες Μργκουλίνι μου μ αυτη την ανάρτηση γιατί μου θύμισες τη γιαγιά μου που επιδιδόταν με επι τυχία σε αυτές τις τεχνικές δια τήρησης της ντομάτας για το Χειμώνα.
Νάσαι καλά και να περνάς καλλίτερα.Σε σκέπτομαι πάντα με ΑΓΑΠΗ
Καλά τι μου θύμισες!!
Καλοκαίρι τη αυλή της γιαγιάς μου να έχει μετατραπεί σε εργαστήριο και να μοσχοβολάει η γειτονιά ντομάτα!!
Αχ!! υπέροχες αναμνήσεις!!
Τώρα και να κάνουμε ντοματοχυμό θα μυρίζει ορμονοθεραπεία από το χιλιόμετρο.....
Καλό καλοκαίρι με πολλές υπέροχες γεύσεις!!
Φιλάκια
Φτιάχνω κι εγώ φέτος λιαστές Μαργκούλα μου - περιμένω να έρθουν στο νησί και τα κομιντόρια...
Με τις ντοματιές μας προβληματίζομαι - ντόπιες και φυτώριου.Για ένα διάστημα μας χαρίσανε άφθονους καρπούς τώρα όμως έχουν αρχίσει να ξεραίνονται τα φύλλα τους και να μαραζώνουν, οι καρποί τους δε ελάχιστοι - τις βάλαμε σταδιακά.Χρησιμοποιούμε κοπριά και ασβέστιο.
Οι μελιτζανιές ευλογία!
Σε φιλώ γλυκιά μου.
Αν κάποιος δεν έχει γευτεί ντομάτα καλλιεργημένη από τα χεράκια του, ΔΕΝ ξερει ΤΙ χάνει!...
Αυτόν τον καιρό οι ντομάτες έχουν άρωμα και γεύση Αρχαίας Νοστιμιάς...
ζουμερές...
μυρωδάτες...
και δροσερές...
θα μπορούσαν σίγουρα να χαρακτηριστούν και.... τα φρούτα του Καλοκαιριού!!!...
Φιλάκι κατακόκκινο...σαν ζουμερή ντομάτα στις χούφτες σου!!!
@❤..
Στέλλα μου ευχαριστώ! Θέλω από καιρό να στο πω και τώρα είναι η ευκαιρία. Οι δημιουργίες σου μου αρέσουν ιδιαίτερα τα χρώματα ποτ χρησιμοποιείς, τα υλικά, ο τρόπος που τα παρουσιάζεις.. όλα υπέροχα! Καλή συνέχεια σου εύχομαι!
@"ζαχαρούλα.."..
Μέχρι να βγουν οι δικές μας ντομάτες αναγκαζόμαστε να αγοράσουμε αυτές του μανάβη που τις καταναλώνουμε με μεγάλη δυσκολία. Δεν συγκρίνονται Ζαχαρούλα μου.. μόνο που αυτό με βάζει σε μπελάδες κάθε καλοκαίρι:-)
Καλό σου ξημέρωμα:-)
@Τσαλαπετεινός..
Οι περισσότεροι φίλοι νοστάλγησαν με αυτή την ανάρτηση και εγώ Τσαλαπετεινέ μου μετράω τις δυνάμεις μου πόσο θα αντέξω να μένω πεισματικά στο χθες. Δεν είναι η κούραση τόσο, όσο η μοναξιά..
Όμορφο ξημέρωμα να έχεις :-)
@nameliart..
Έλα Μελίνα μου να γίνουμε πολλοί :-)
Να φτιάξουμε το ρεύμα όσων επέστρεψαν. Εύκολα δεν είναι, εκτός αν μοιράζεσαι τις μυρωδιές, τον κόπο, τις γεύσεις και όλα τα όμορφα που μας δίνει σπάταλα η φύση.
Με την τσάπα στο ένα χέρι και τα παστέλ στο άλλο. Εκεί να δεις ζωγραφιές:-)
Σε φιλώ γλυκά..
@Λένα..
Ώστε έχεις μπαξέ;-)
Τότε έχεις την καλύτερη πρώτη ύλη! Υποθέτω πως θα έχεις ξαναφτιάξει αφού οι ντομάτες πάντα περισσεύουν μιας και δεν τις προλαβαίνουμε αυτή την εποχή.
Όταν πιάσεις ΚΑΙ τους πελτέδες όντως δεν περισσεύει χρόνος να σκεφτείς;-)
Φιλάκια πολλά Λένα μου
@maximus..
Προς το παρόν δεν έχεις, που ξέρεις στο μέλλον ίσως σε κάποιο παραθαλάσσιο μέρος κοντά στην Αθήνα;-)
Όταν ο Χειμώνας με βρίσκει με γεμάτα ντουλάπια από διάφορα τρόφιμα του καλοκαιριού, τότε ξεκουράζομαι. Με λίγα λόγια διακοπές το Χειμώνα:-)
Γεια σου γατούλι μου!
@Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης..
Δεν ξέρω αν είναι πάντως η ντομάτα τρώγεται μια χαρά και σαν φρούτο και μάλιστα κατευθείαν από την ντοματιά!
Όταν δεν πετυχαίνει η σάλτσα συνήθως οφείλεται στην ύπαρξη υγρού. Θα πρέπει να φύγει όλο και η ντομάτα να είναι αρκετά πηχτή για να μην χαλάσει. Για να καταλάβεις στο τέλος του βρασμού πετάγεται πολύ και κάνει την κουζίνα χάλια. Την βάζω σε μεγάλα τσουκάλια για να μειώσω όσο το δυνατόν τον χαμό γύρω από το τσουκάλι. Με το στράγγισμα που της κάνουμε στον ήλιο φεύγει πολύ υγρό και έτσι δεν χρειάζεται να βράσει πολύ ώρα γιατί τότε βαραίνει.
Αν την ξαναπροσπαθήσετε καλή επιτυχία!
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε:-)
@dodo..
Και οι κορώνες της περιοχής μάλλον του έχουν ιδιαίτερη αδυναμία και τις έχουν ταράξει στα τσιμπήματα. Κάθε πρωί βγαίνω για "κυνήγι":-)
@H.Constantinos..
Πώς φαίνονται τα παιδιά της πόλης; τσ τσ :-)
Τον Αύγουστο ο αέρας (όταν φυσάει) είναι κατά βάση βορινός. Όλα τα σπίτια για να προστατευτούν από τον βοριά έχουν φάτσα προς το Νότο και συνήθως σκεπή βεράντα. Δεν τις αφήνουμε μες τη μέση του χωραφιού όπως καταλαβαίνεις, αλλά σε μέρος σκεπό που να το βλέπει ο ήλιος. Κάθε βράδυ τις βάζω μέσα για να μην πέσει υγρασία και κάθε πρωί έξω.. κάποιες φορές τις μετακομίζω όπου θεωρώ καλύτερα. Πέφτει πολύ χάδι δηλαδή;-)
Όταν τις λιαστές ντομάτες τις αφήνουν έξω από το λάδι, τις ξεραίνουν πολύ καλά και πριν τις καταναλώσουν τις βάζουν για λίγο στο νερό. Οπότε ξεπλένονται. Καμία σχέση με το κοκορέτσιον με λίγα λόγια :-))
Και μια μικρή λεπτομέρεια, από τον δρόμο μας που είναι 30 μέτρα μακρυά και μάλιστα στο πίσω μέρος του σπιτιού, ζήτημα να περνάνε δυο τρία αυτοκίνητα όλη μέρα;-)
@ΧΑΡΑ..
Χαχα και εγώ γέλασα με το σχόλιο του Κωνσταντίνου, και όντως ο δρόμος είναι μακριά και καθόλου πολυσύχναστος. Άσε που όπως έγραψα και στον Κωνσταντίνο τις έχω όλη μέρα το νου μου. Να μην πάει και χαμένος ο κόπος..
Οι γιαγιάδες που έκαναν θαύματα με τα λίγα. Πολλές φορές θυμάμαι και τη δική μου γιαγιά και δεν ξεχνώ ποτέ τα φαγητά της που τα μαγείρευε στο γκάζι, αφού δεν είχε ηλεκτρικό και τα σέρβιρε στα εμαγιέ πιάτα της εποχής. Και όλα αυτά σέρνοντας τα πόδια της με δυο μαγκούρες! Δεν το έβαλε ποτέ της κάτω..
Τι μου θύμησες και εσύ με τη σειρά σου..
Να σαι καλά γλυκιά μου Χαρά.. σ’ ευχαριστώ!
@η Γοργονα mare mare..
Μαρία μου οι ντομάτες της αγοράς δεν είναι ντομάτες. Όπως και τα φασολάκια δεν είναι φασολάκια κτλ.. Δε σου κρύβω πως πολλές φορές λιγοψυχώ με τον κήπο, γιατί ασχολούμαι μόνο εγώ από την οικογένεια. Όμως δεν μπορώ να ανεχθώ την τροφή που μας σερβίρουν ειδικά για τα παιδιά μου..
Όμορφα να περνάς και εσύ και με το καλό να έρθει το όμορφο ταξίδι της παρέας:-)
Σε φιλώ!
@ANAZHTHΣH..
Σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί και εγώ έχω παρόμοια προβλήματα. Είναι εποχή που πέφτει φυλλοξέρα. Μην τις αφήσεις έτσι. Θα πας με ένα ψαλίδι κλαδέματος, θα κόψεις τα ξερά και θα τα απομακρύνεις από τις ντοματιές. Συνήθως ξαναπετάνε ανθό αφού ξαλαφρώνουν και φεύγουν τα άρρωστα φύλλα. Εφέτος δεν μου πήγαν ιδιαίτερα καλά, φταίει καμιά φορά και η χρονιά. Αυτό που θα προσπαθήσω σιγά σιγά είναι να μην βάζω καθόλου του εμπορίου αλλά μόνο ντόπιες ποικιλίες που δεν είναι υβρίδια. Διαβάζω διάφορα γι αυτά και θέλω να αντισταθώ σε αυτού του είδους την ευκολία.
Οι μελιτζάνες και σε εμάς πολύ καλά πάνε, είναι πιο ανθεκτικό φυτό. Νομίζω θα έχουμε να πούμε πολλά αν και όταν βρεθούμε:-)
Καλή συνέχεια στον κήπο σου και στο καλοκαίρι σου!
Φιλιά πολλά:-)
@~reflection~..
Όταν το μάθει όμως άντε να ξαναφάει του εμπορίου;-)
Το ίδιο έχω πάθει με τον αρακά, με τα πράσινα φασόλια που καταψύχω και με τα άσπρα ξερά φασόλια. Η γεύση τους σε σχέση με αυτά του εμπορίου είναι η μέρα με τη νύχτα!
Θα έπρεπε ο κόσμος να έχει πάντα φαγητό.. όχι πολύ αλλά αληθινό!
Καλό Σαββατοκύριακο Κάκια μου..
Φιλάκια πολλά:-)
Δεν αντέχω τώρα να διαβάσω τι γράφεις, αλλά χαίρομαι πολύ που ξαναείδα τις ντομάτες στο τουλπάνι και την ανοιχτοσιά της αυλής σου, έστω και από εδώ μέσα.
φιλιά πολλά
θα ξανάρθω
Σαν να βλέπω την γιαγιά μου να τις φτιάχνει... καλημέρα.
Προσκυνώ!
Φιλιά πολλά, Μαράκι μου!!!
ΑΨΟΓΗ αγαπημένη μου!!!
ευχαριστώ για τις χρήσιμες πληροφορίες
μας συνδέει το πλοίο της ίδιας γραμμής...
ναι,πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα τα πούμε από κοντά αγαπημένη μου
η Ζωή ξέρει...
σε γλυκοφιλώ
Όμορφη ζουμερή, πολύχρωμη και ευωδιαστή καλοκαιρινή ανάρτηση Margo μου, που με την συνοδεία και του μεσημεριάτικου ήχου των τζιτζικιών μου μιλάει πιο πολύ από οποιοδήποτε ποίημα!!!
Και πάλι...καλοφάγωτα!!!
ΑΦ! :)))
Παρακαλώ όπως μην συναχθεί εκ των ανωτέρω ότι δεν τρώω λιαστές ντομάτες σπιτικές μη τυχόν και έχουν σκόνη, τρώω και παρατρώω!
Το ίδιο ισχύει και γιά το κοκορέτσιον !
@Thalassenia..
Αυτό το θα ξανάρθω με μπέρδεψε. Θα ξανάρθεις από το blog ή από το νησί:))
Φιλιά πολλά πολλά Θαλασσένια μου
@ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ..
Αχ αυτές οι γιαγιάδες:-)
Ακόμη δεν πήγατε Ικαριά;
Καλή Κυριακή να έχετε..
@επί λέξει..
Αποστόλη μου χαθήκαμε, για όλα φταίει που fb! Μα να μη μπορώ να λειτουργήσω εκεί.. πάντως μου λείπεις να το ξέρεις:-)
Σε γλυκοφιλώ
@kiki..
Με βλέπεις που φουσκώνω; Από τη Κική το άψογη είναι ύψιστη τιμή! :))
Φιλάκια πολλά!
@ANAZHTHΣH..
Αν και συνηθίζουμε τον Πειραιά όταν τύχει να πάμε προς Ραφήνα θα ειδοποιήσω.. μην καθόμαστε δίπλα δίπλα και δεν το ξέρουμε;-)
Καλό ξημέρωμα Κυριακής!!!
@Άιναφετς..
Τώρα που το σημείωσες, για τη μουσική των τζιτζικιών εννοώ, συνειδητοποίησα πως εφέτος δεν έχω ακούσει τζιτζίκια. Χμμ πολύ περίεργο..
Ευχαριστώ πολύ μαγισσούλα μου. Όμορφα να περνάτε εκεί ψηλά:-)
@H.Constantinos..
Θα το έχω υπόψιν μου όταν κάπου κάποτε κάνουμε μπλοκοσύναξη. Θα ξέρω τι πεσκέσι να σου φέρω;-)
Χαχαχα, ξενυχτοπούλι και συ!
Εννοούσα από εδώ, αλλά μου βάζεις ιδέες να έρθω και από το νησί:-)
Πολύ θα το ήθελα......
Καθιερωμένη καλοκαιρινή εργασία η παρασκευή της σάλτσας.
Πολλοί τρόποι, ένα αποτέλεσμα.
"Ικανοποίηση", ιδιαίτερα αν είναι από τον κήπο μας, πάντα θυμάμαι το ταψί με το τούλι στο πεζούλι σου.
Με ξεσηκώνεις φέτος να φτιάξω με τα πομοντόρο μερικές λιαστές.
Να είσαι καλά.
"Κομιντόρο - ντομάτα
κομιντοριά - ντοματιά
κομιντορέλι - ντοματάκι"
στα Κερκυραϊκά.
Φιλιά θαλασσένια.
Όντως πώς φαίνονται τα παιδιά της εξοχής με τη σκονοφοβία καθώς ξεχνούν πως στη φύση ο αέρας δε λερώνει αλλά κι ο άνθρωπος ξέρει τον καιρό κι απλώνει τα για ξέραμα (σύκα, ντομάτα, λούζα ή ξινότυρα) εκεί που είnai το σωστό.
Οι παλιοί οικοδόμοι στο νησάκι μας ακόμα νοσταλγούν πελτέ με λάδι σε ψωμί σαν το καλύτερο 'πικ-νικ΄.
Μόνο, δυό ερωτήσεις: Είναι το κομιντόρια παραφθορά του pomodoro/πληθ.pomodori που οι Ιταλοί ονομάζουν τούτα τα γλυκά μακρόστενα ντοματάκια που ξεραίνουν στα παράθυρα κι οι Σαντορινιές; Αλλού δεν το έχω ακούσει παρά εδώ (από τη Margo μα κι από σχόλιο)...
Η άλλη ερώτηση είναι αν βρίσκετε ακόμα σπόρο αγοραστό που κάνει καρπό με σπόρο όχι τζούφιο. Μεγάλο σκάνδαλο η μετάλλαξη ώστε να μην είναι αυτάρκης ο αγρότης.
Γι αυτό, σαν Υ.Γ. στο ωραίο post προσθέτω: αν ακόμα οι ντομάτες σας κάνουν σπόρο μην τον πετάτε, μην τον βράζετε μόνο κρατήστε τον. Στις ΗΠΑ το 90% των σπόρων είναι γενετικά τροποποιημένοι [η σόγια,πχ, έχει γονίδιο ψαριού -διαβάστε για την εταιρία Monsanto, αν αντέχετε: http://en.wikipedia.org/wiki/Monsanto ].
Σε λίγο καιρό θα αφήνουμε στα εγγόνια σπόρους μαζί με τις πολύτιμες συνταγές σαν της Margo.
Margo μου
πέρασα να ευχηθώ καλό υπόλοιπο καλοκαιριού και έπεσα πάνω σ' αυτή τη λαχταριστή ανάρτηση! Την απόλαυσα τόσο που λέω γυρίζοντας να φτιάξω κ εγώ ντομάτες για το χειμώνα!
Μην ανησυχείς για τις συνταγές μάλιστα θα έλεγα να γράφεις συχνότερα! Έτσι κ αλλιώς έχεις ένα μοναδικό τρόπο να νοιώθουμε υπέροχα κάθε φορά που περνάμε από το μπλογκ σου, ό,τι κ να γράφεις!
Τα φιλιά μου και δροσερές ευχές για καλό υπόλοιπο του καλοκαιριού :)
@Thalassenia..
Θυμάμαι και τις δικές σου εργασίες σε παλαιότερο post, αλλά θυμάμαι και τον κήπο σου που ζήλεψα πόσο "ήμερος" είναι. Ίσιος και σκεπός!!!
Τις λιαστές δεν τις συνήθιζε η μητέρα μου, έψαξα στο διαδίκτυο τον τρόπο και εφέτος θα κάνω κρεμαστές στη κλωστή να δω τη διαφορά από αυτές που φυλάω στο λάδι.
Καλή επιτυχία στις ντοματολιχουδιές σου Θαλασσένια μου:-)
Α και σ' ευχαριστώ για την ετοιμολογία της λέξης!
Φιλιά πολλά
@Δάφνη Χρονοπούλου /Mme Kastell..
Καλησπέρα Δάφνη!
Πράγματι ακόμη και με τον τόσο δυνατό αέρα που έχουμε αυτές τις μέρες ότι απλώνουμε για ξέραμα παραμένει καθαρό. Όσο για τον πελτέ κάποια στιγμή το έβγαλα σε τραπέζι φίλων από την Αθήνα, σκέτο στο ψωμί.. λάτρεψαν τη γεύση του, τι καλύτερο για το κολατσιό;
Έχεις δίκιο για την προέλευση της λέξης κομιντόρια. Εγώ τα έμαθα έτσι από τους γονείς μου και έτσι τα ονομάζουν και στη λαϊκή που τα πουλούν.
Σήμερα δεν υπάρχουν σπόροι που να παράγουν φυτά ικανά να αναπαραχθούν ή όταν το πετύχουμε να έχουμε ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ακόμη και τα βιολογικά, αν και δεν μπορώ να μιλήσω με σιγουριά γι αυτά αφού δεν έχω ακόμη την εμπειρία. Προσπαθώ να ξεφύγω από το σύνηθες και να βρω παλιές ποικιλίες από ανθρώπους που έχουν διατηρήσει σπόρους από παλιά, γιατί ο μπαμπάς μου που ασχολείται έχει χάσει πολλούς με τα χρόνια.
Πράγματι γίνεται μεγάλη προσπάθεια από ανθρώπους που ενδιαφέρονται να σώσουν ότι μπορεί να σωθεί από τις ποικιλίες που υπάρχουν ακόμη. Υπάρχει το www.peliti.gr που κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά, συλλέγει σπόρους από όσους μπορούν αν προσφέρουν και χαρίζει σε όσους ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στη διάσωσή τους.
Μεγάλη η ευθύνη μας για το τι θα αφήσουμε στα παιδιά μας πρέπει να παλέψουμε για την αυτονομία μας στην τροφή, στο νερό, στην ενέργεια.. σε όλα!
Καλό σου απόγευμα
@mermyblue..
Mermy μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Εξομολογούμαι για τα περί συνταγών, γιατί σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου ειδικό, όπως είναι πολλοί άλλοι φίλοι στην μπλοκογειτονιά μας.
Μεταφέρω απλά ότι έμαθα από τη γιαγιά για όποιον ενδιαφέρεται. Άλλωστε σήμερα με το διαδίκτυο μπορεί να βρει κανείς τα πάντα!
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σου εύχομαι και με το καλό από Σεπτέμβρη να σε "βλέπουμε" συχνότερα;-)
Φιλάκια πολλά!
Ομολογώ ότι άργησα πολύ να περάσω από την πάντα όμορφη γωνιά σου , σίγουρα σήμερα χόρτασα από γεύση , άρωμα και υπέροχο κόκκινο χρώμα ντομάτας από την αγαπημένη Μυκονιάτικη γη !!!
Εντυπωσιακός και ο όμορφος γάτος σου !!!
Καλό υπόλοιπο του Καλοκαιριού !!!
Πριν χρόνια, όταν ήμασταν νέοι (χα, χα....), σε μικρό κηπάκο στη Χαλκιδική καλλιεργούσα διάφορα λαχανικά με πρώτο νούμερο ντομάτες.
Μάζευα πολλές μέσα στο καλοκαίρι, γευστικότατες και τις έτρωγα δαγκωτές. Μια χρονιά πήγαμε να δούμε το σπίτι, Γενάρη μήνα, μετά από πολλές παγωνιές. Οι ντοματιές ολοζώντανες. Ήταν σε απάνεμο μέρος, και μάζεψα, δεν θα το πιστέψεις Μαρία γύρω στα είκοσι κιλά ντομάτες. Ωχ μου άνοιξες την όρεξη, τρέχω να πω στην Έλένη να μου ετοιμάσει μια ντοματόσουπα. Ό,τι το καλύτερο για βραδυνό. Να περνάς καλά. Φιλιά.
υπέροχη ορεκτική ανάρτηση απολύτως καλοκαιρινή... και περιττό να σου πω πως τρελαίνομαι για λιαστές ντομάτες!!!
πολλά φιλιά
Άκουσα σε κάποια ξένη εκπομπή ότι η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη (κατά κεφαλήν) παραγωγή ντομάτας στον κόσμο. Δεν ξέρω αν αυτό αληθεύει αλλά η θερμή ανταπόκριση των φίλων στην ανάρτηση της Μαρίας κάτι σημαίνει.
Λέτε να πλησιάζει η εποχή της επιστροφής από τις τερατουπόλεις στη φύση, στις μικρές καλλιέργειες, σε μια πιο γνήσια ζωή;
Η γατούλα της πρώτης φωτογραφίας θα προτιμούσε μια συνταγή για ψάρια :)
και τι θα κάνουμε φιλενάδα όταν απαγορέψουν και δω τις οικιακές καλλιέργειες?
φιλιά αυγουστιάτικα και να περνάς όμορφα!!!!!
Από τη διπλανή Άνδρο όπου διακοπεύουμε, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ αγαπημένη Μαρία, με υγεία και ευτυχία.
Πολλά φιλιά :)))
Πέρασα για να ευχηθώ
Χρόνια Πολλά (όσα τα θες) και Καλά (όπως τα θες)!
Φιλάκια :)
Χρόνια πολλά πολλά και πολύ ευτυχισμένα Margo μου, σου στέλνω από τη Σκιάθο...για λίγο ακόμα!
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΙΛΑΚΙΑ τρυφερά μέσα από τη καρδιά μου! :))))))))))
@ART-TRAVELLER..
Στέλιο μου λίγο αργά απαντώ κι εγώ, ήταν οι ημέρες τέτοιες. Εύχομαι να περνάς καλά το καλοκαίρι σου και με το καλό να επιστρέψεις από όπου κι αν βρίσκεσαι!
Να σαι καλά!
@Dinos-Art..
Απίστευτο, μέσα στο Γενάρη τέτοια παραγωγή και χωρίς καμία περιποίηση! Τι είναι η φύση ε;
Όσο για την ντοματόσουπα, η αγαπημένη μας κυρίως των παιδιών τα βράδια, ακόμη και τώρα που είναι καλοκαίρι:-)
Άργησα να περάσω από εδώ όμως μας πήραν σβάρνα οι γιορτές. Κάτι σαν εορταστική εβδομάδα. Στις 8 γενέθλια ο μπαμπάς μου, στις 9 η κόρη μου, στις 10 ο πεθερός μου, στις 14 εγώ, μετά η Παναγιά και τώρα επιτέλους λίγη ηρεμία:-)
Φιλιά πολλά!
@Silena..
Το καλοκαίρι με τις γεύσεις του. Έχουμε στον κήπο απ’ όλα και στον μανάβη δεν πηγαίνουμε καθόλου. Πώς μας κακοφαίνεται όταν μας τελειώνουν τα καλοκαιρινά:-)
Πολλά φιλιά Σιλένα μου
@Poet..
Τόλη μου νομίζω πως όλο και περισσότεροι γυρνούν στους ερασιτεχνικούς κηπάκους ακόμη και πάνω στα μπαλκόνια!
Είναι χαρά να βλέπεις να μεγαλώνει το φυτό και να σου χαρίζει τους καρπούς του. Ευλογία και υπέροχη γεύση!!!
Όμορφα να περνάς Τόλη μου
@ηλιογράφος..
Χαχαχαα.. κι όμως έχεις δει γάτα να πέφτει με τα μούτρα στην ντομάτα; Έγινε πέρυσι και όπως καταλαβαίνεις εκείνη η γάτα για κάποιο ανεξήγητο λόγο μετακόμισε γι αλλού. Είχε ρημάξει τις ντομάτες!!!
@logia..
Δεν μπορώ να το διανοηθώ και σίγουρα θα συνεχίσω ότι κι αν ψηφίσουν. Ας με πάνε μέσα γιατί φυτεύω ζαρζαβατικά! Τι άλλο θα ακούσουμε πια δεν ξέρω.
Όμορφα να περνάς και εσύ Νέλλη μου
Φιλιά πολλά!!!
@Λένα..
Λένα μου σ’ ευχαριστώ πολύ που με θυμήθηκες μέσα στις διακοπές σου:-)
Όμορφα να περνάτε και καλή συνέχεια στις βόλτες σας:-)
Φιλιά φιλιά φιλιά!
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Υπατία μου σ’ ευχαριστώ πολύ για τις ευχές στα μέτρα μου χιχι:-)
Υποθέτω πως οι διακοπές τελείωσαν;
Όμορφα να περνάς σαν σε διακοπές;-)
Φιλιά πολλά!
@Άιναφετς..
Μαγισσούλα μου σ’ ευχαριστώ πολύ! Χρόνια πολλά και στη Μαρία σας.. αν δεν κάνω λάθος έχετε μια Μαρία:-)
Όμορφα να περάσεις όσες ημέρες μένουν ακόμη στο όμορφο νησί σας.
Πολλά πολλά Αφιλάκια κι από εμάς, μικρούς μεγάλους;-)
Διαβάστηκε με πολύ προσοχή..και θαυμασμό:)!
Και μου αρέσει πολύ η σάλτσα από φρέσκες ντομάτες και οι λιαστές στη σαλάτα!
Καταπληκτική ανάρτηση!
Όπως πάντα, μια ξεκούραση ανάσας από θαλασσινό αεράκι παιρνώντας από εδώ:)
Σε φιλώ πολύ
Καλό βραδάκι:)
Να'ξερες πόσα χρόνια μ γύρισες πίσω...
Στις παραδοσιακές μυρωδιές στο χωριό του πατέρα μου κάτω από ον πλάτανο με χυλοπίτες, τραχανά, καγιανά, βυσσινάδες και τρύγο σταφυλιών.
Α... και ρέγγα ψητή ....στην εφημερίδα τα βραδάκια
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
χρόνια σου πολλά και καλά και ακόμα καλύτερα! έστω και αργοπορημένα. :) είναι που μαγεύτηκα από θάλασσες και ουρανούς. αχ αυτή η ελευθερία που μοιάζει να σου δίνει ένα νησί.
φιλιά σου πολλά! χιλιόχρονη!
Ήρθααααααα ,σκάω φιλί μεγάλο και ζουμερό,χίλλιες διακόσες ογδόντα μαγικές ευχές αφήνω, και θα επανέλθω!!!
κόκκινη αποκάλυψη!!!! :)
Καλημέρα Margo μου γλυκιά!!!
Δεν ξέρεις τι χορδή άγγιξες με αυτή την ανάρτηση...
Μου έφερες όμορφες, αγαπημένες αναμνήσεις από καιρούς που πέρασαν χωρίς επιστροφή...
Φιλάκια πολλά πολλά!!!
Τρελαίνομαι για τη ντομάτα, αλλά να μυρίζει πραγματικά ....ντοματίλα, κόκκινη και δίχως εκείνο το σκληρό πράσινο κότσι που έχει τη κορυφή της.
Όμως τουλάχιστον εδώ που μένω, τέτοια ντομάτα δε μπορώ να βρώ,παρά μόνο κάθε...Τρίτη από ένα μανάβικο σε μιά πρόχειρη παράγκα της περιοχής!!
Καλημέρα Μάργκο μου!Οι ντοματοσυνταγούλες σου είναι θαυμάσιες!Έχεις την τύχη να έχεις και τον κήπο σου και θα είναι μυρωδάτες και πεντανόστιμες οι ντοματούλες σου!
Σε γλυκοφιλώ και καλό φθινόπωρο!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ MARGO!!!!!!!!!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ!!!!!!!
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ!!!!!!!!!
ΕΧΘΕΣ ΕΚΑΝΑ ΣΑΛΤΣΟΥΛΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΡΟΠΟ!!!!!!!!!!
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!!!!!!!
ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ!!!!!!!!!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!!!!
Σκέφτηκα κι εγώ ότι θα υπήρχε μια πιο πρόσφατη ανάρτηση αλλά οι ντομάτες συνεχίζουν να θριαμβεύουν. Καλό φθινόπωρο, Μαρία μου.
Όντως κορυφαίααα η ντομάτα το καλοκαίρι και η λιαστή ντομάτα για το χειμώνα και όχι μόνο...
Πολύ μοσχοβολιστή και λαχταριστή η ανάρτησή σου Margo μου!
ΕΙΣΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ !! ΤΕΛΟΣ!!!
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Δημοσίευση σχολίου