Πρώτα χάλασε η ηλεκτρική σκούπα.. είπα δεν πειράζει θα σκουπίζω με τη κοινή σκούπα και θα τινάζω τα χαλιά, ύστερα ακολούθησε το μπλεντεράκι.. είπα πάλι δεν πειράζει ευκαιρία να ξεαραχνιάσω εκείνον τον μύλο από την προίκα μου, μετά η μικρή βρήκε το βύσμα από τα ηχεία ξέμπαρκο και το πάρκαρε σε λάθος τρύπα.. πάει το ηχείο κάηκε, ίσως και η κάρτα ήχου.. ε αυτό δεν παλεύεται! Τώρα βρήκαν να χαλάσουν όλα, δεν μπορούσαν πριν την κρίση ή έστω μετά… ας πούμε σε 30 χρόνια?
Και ενώ είπα τώρα τρίτωσε το κακό, μου ήρθε και το τέταρτο και ποιος ξέρει τι έπεται. Επειδή από τότε που έπαψα να τινάζω χαλιά πέρασαν πολλά χρόνια, μου ήρθε και ένα ωραίο λουμπάγκο και περπατώ σαν χελώνα που παράφαγε και σέρνεται στο χώμα! Μετά από όλα αυτά και άλλα διάφορα τριγύρω (το καλά νέα δεν είναι και τόσο της μόδας τελευταία) εγώ γελώ! Ναι γελώ και μάλιστα πολύ, αφού αρχίζω να ανησυχώ!
 |
| by Gerhand Grasinger |
Μεταξύ άλλων λόγω της κακοκαιρίας δεν είχα και σύνδεση κάμποσες ημέρες και ακόμη στα καλά της δεν είναι. Τώρα που μπήκα όμως και μπορώ με την επήρεια των φαρμάκων να κάθομαι στην καρέκλα πέρασα από πολλά ηλεκτρονικά σπιτικά και νιώθω καλά, πραγματικά καλά! Δεν αποκαταστάθηκαν οι ζημιές ούτε έγινα ξαφνικά καλά, όμως συνέλεξα για άλλη μια φορά πολλές ψηφίδες ενός κόσμου πέρα από μένα αλλά και μέσα σε μένα. Γιατί όσο μακριά κι αν νομίζουμε πως βρισκόμαστε, σε νοητό επίπεδο είμαστε τόσο κοντά που σχεδόν αγγίζει ο ένας τον άλλον.
 |
| by Sumon Mukherjee |
Παρόλα αυτά δεν είμαστε καθόλου έτοιμοι να δώσουμε τα χέρια κι ας το λέμε τόσο εύκολα. Ούτε το χέρι για μια απλή χαιρετούρα δεν μπορούμε να δώσουμε. Φτιάχνουμε μία λίστα με τα χαρακτηριστικά του επιτυχημένου μπλόγκερ(?) βάζουμε στην άκρη όσους δεν τηρούν τους κανόνες και προσπαθούμε να επιτύχουμε την ομοιομορφία ακόμη και εδώ μέσα που όντως ανώνυμοι, θα έπρεπε να είμαστε και ελεύθεροι βρε αδελφέ. Εγώ θέλω να έχω μουσική, άλλος να κινείται μέσα σε νέον πινακίδες που τυφλώνουν τον κάθε περαστικό, άλλος γράφει πολλά και άλλος μία λέξη με το ζόρι, άλλος κλαίει για τις αγάπες που πέρασαν και άλλος για το τι θα μαγειρέψει αύριο, άλλος είναι κατά λάθος ερασιτέχνης λογοτέχνης και αν δεν είναι της δουλειάς αδικείται παράφορα και άλλος γράφει σαν παιδάκι στο δημοτικό. Άλλος είναι απόλυτα ειλικρινής και άλλος πουλάει παραμύθι από την αρχή μέχρι το τέλος. Μα όλες οι ψηφίδες μαζί κάνουν έναν υπέροχο κόσμο. Ένα κόσμο που δεν είναι τέλειος, πανομοιότυπος, καρμπόν, βγαλμένος από την ίδια συνταγή.
Όσες ανατολές κι αν βιώσουμε, καμιά δε θα μας θυμίσει κάποια άλλη...
 |
| by Margo |
Όσα κύματα κι αν παραμονεύσουμε κανένα δε έχει την υπόσταση αυτού που ήρθε ή θα έρθει μετά..
 |
| by Margo |
Εμείς γιατί να θέλουμε να μοιάζουμε; Ίδια είναι μόνο τα πλαστικά μπουκάλια των αναψυκτικών!
Πόσοι από εμάς είμαστε στ’ αλήθεια έτοιμοι να ενώσουμε τα χέρια με αυτόν/η που δεν ταιριάζει και τόσο με τα δικά μας χνώτα ή με αυτόν που διαφωνεί μαζί μας???
Υ.Γ. 1: Παρακαλώ όσοι διαφωνείται να σχολιάσετε επώνυμα, η στατιστικές δε προστατεύουν τους ανώνυμους. Άλλωστε η διαφωνία είναι ότι πιο υγιές στο ανθρώπινο είδος και οδηγεί πάντα σε υγιείς σχέσεις!
Υ.Γ. 2: Με όσα έγραψα δεν υπονοώ ούτε υποδεικνύω κάποιο/α blog, είναι σκέψεις που καρφώθηκαν εδώ και καιρό στο μυαλό μου από όσα έχω ζήσει εδώ μέσα αλλά και έξω από την ηλεκτρονική μας ζωή. Άλλωστε δεν διαφέρει καθόλου από την έξω.. μα καθόλου!!!
Ας έχουμε μία καλή βδομάδα και πάντα με χαμόγελο.. για να πάνε όλα καλύτερα!
85 σχόλια:
Καλή μέρα στις ανεμόδαρτες Κυκλάδες!
Καρμπόν, ο μέσα κόσμος με τον έξω. Συμφωνώ απόλυτα. Με τα καλά και τα κακά τους και οι δύο. Με μόνη διαφορά, ότι εδώ έχει πιο πολλή μουσική και σε κάποια ιστολόγια
συναντάς περισσότερα χαμόγελα από ότι έξω και τα χαίρεσαι γιατί είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι δύσκολα θα μας πτοήσουν δυο- τρεις ζημιές κι ένα οδυνηρό λουμπάγκο.
Μπορεί να μην μπορούμε να δώσουμε τα χέρια ούτε για μια απλή χαιρετούρα, εμένα πάντως κάποιες σταγόνες που ξέφυγαν από το μώλο με πιτσίλισαν.
Καλή σου μέρα, καλή μας βδομάδα
και περαστικά με την αγάπη μου.
και με χειραψίες και με φιλιά και ματς και μουτς και κυρίως με αλήθειες συναισθημάτων.
ο έξω κόσμος του μέσα είναι και ο μέσα πιο έξω γίνεται. απλά εδώ μέσα είμαστε εμείς και ο εαυτός μας πριν το κλικ. όπως άλλωστε και έξω. πριν την χειραψία.
περαστικά πολλά και γρήγορα.
και φιλιά περισσότερα.
Αχ!! Πόσο σε καταλαβαίνω!!
Αυτά που λες, συνοψίζονται στο "ενός κακού, μύρια έπονται" και μακάρι να μη μας έρθουν αυτά τα "μύρια" ποτέ!
Το εύχομαι για όλους μας!!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα από την βροχερή Θεσσαλονίκη!
Περαστικά!
Συμπάσχω μαζί σου γιά τις αλεπάλληλες ατυχίες και εύχομαι γρήγορα να σταθείς πάλι όρθια και δυνατή, χωρίς φάρμακα!
"...προσπαθούμε να επιτύχουμε την ομοιομορφία...": γίνεται κάτι τέτοιο; δεν το είχα αντιληφθεί- ευτυχώς, πάντως, είναι απολύτως αδύνατον να πραγματοποιηθεί!
Αυτό το "ντόμινο" ας σταματήσει στη μέση σου, να σταθείς στα.. ίσια σου!
Το γέλιο σου σωτήριο!
Ο έξω κόσμος μου αρέσει, δίνοντας το χέρι ή όχι. Τα κύματα που σκάνε δίπλα μου καλόδεχτα!
Περαστικά από τον ανταριασμένο Πειραιά!
Έχεις δίκιο. Πόσο βαρετός κι αδιάφορος θα ήταν ο κόσμος με ομοιομορφία! Και πόσο άχρωμος κι επίπεδος! Το κείμενό σου μου άρεσε πολύ.
Καλή βδομάδα, χωρίς άλλες αναποδιές και ταλαιπωρίες!
Ο Νόμος ου Μέρφυ στο μεγαλείο της Εφαρμογής του!...
αχ...
απλά σε έθεσε ως στόχο..
Δες το σαν εκπαίδευση Υπέροχη Margo...
εκπαίδευση Αντοχής και Χιούμορ..
Θαυμάζω τους ανθρωπους που τους πάνε όλα στραβά και όμως δεν τους λείπει το Ειλικρινές Χαμόγελο και ο αυτοΣαρκασμός!!!..
Σου αφήνω λιθαρακι σε εκείνο το ψηφιφωτο της Επικοινωνίας
κι ένα Φιλί να ζεστάνει τα χαμόγελα που ένιωσα να αιωρούνται πολύχρωμα μέσα στο Κείμενο και ανάμεσα στις κακοτοπιές!...
Ένα στιχάκι λέει:
Αν η μέρα σου ξεκίνησε στραβά, μην πτοείσαι!!!
έχεις 24 ώρες να την Ισιώσεις!!!
φιλιαααααααααααααααααααααα.....
Margo μου, καλημέρα πρώτα πρώτα, μετά θα πω αυτό που λέω στον εαυτό μου όταν όλα πάνε στραβά... αν δε μπορώ να τα ισιώσω! τ' αφήνω να φύγουν, αν μπορώ...τα ισιώνω! θέλω να πω πως όλα είναι μέσα στο παιχνίδι και πολλές φορές η ίδια, όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλω τότε ξέρεις πια τι κάνω? κάθομαι και σκέφτομαι πως αύριο θα πάνε καλύτερα. Ίσως ουτοπία, μα τουλάχιστον μου δίνει κάποια δύναμη να συνεχίσω.
Για τη μοναδικότητα, την οποία πιστεύω βαθιά, θα πω μόνο πως είναι πολύτιμη και θα πρέπει ο καθένας από μας να παραμερίσει (αν δε μπορεί να εξαφανίσει!) τους μιμητισμούς και να αγαπήσει και να αποδεχτεί τις δικές του ικανότητες, μανίες, πάθη...
φιλιά πολλά
να είσαι καλά
ΥΓ. έχω ξεπεράσει από καιρό την αυταπάτη πως είμαστε έτοιμοι να δώσουμε τα χέρια, λυπάμαι που το λέω αυτό μα δυστυχώς η ζωή με έχει πολλές φορές διαψεύσει όσο κι αν πίστεψα ότι μπορούμε..
Μια απο τις μεγαλύτερες γοητείες της ζωής και του ανθρώπινου είδους είναι η διαφορετικότητα. Έχεις δίκιο. Είναι αλλιώς στα λόγια και αλλιώς στην πράξη. Να όμως που μια κίνηση απο εδώ, μια απο εκεί, μπορεί να αλλάζει σιγά σιγα τα πράγματα, το μυαλό μας, τις πράξεις μας. Κάτι κινείται. Αργά, αλλά κινείται...Περαστικούλια σου νησιώτισσα μου...
Πώς απο τις χαλασμένες οικιακές συσκευές και το λουμπάγκο, κατέληξες να φιλοσοφείς δεν το κατάλαβα!!!!! :)))
Την καλημέρα μου!
"Γιατί όσο μακριά κι αν νομίζουμε πως βρισκόμαστε, σε νοητό επίπεδο είμαστε τόσο κοντά που σχεδόν αγγίζει ο ένας τον άλλον."
Μη σου πω πως είμαστε κι όλοι ΕΝΑ και σου το κάνω πιο δύσκολο ακόμα, μα και ΤΟΣΟ πιο όμορφο!
Κάποιος χορεύει μόνος γιατί μεράκλωσε, με απλωμένα τα χέρια σαν φτερούγιες. Τον βλέπει από μακριά κάποιος που του ξυπνά το μεράκι και πιάνεται κι αυτός μαζί με τον πρώτο και πριν το καταλάβουν έχουν στήσει ένα μεγάλο κύκλο που όλο και μεγαλώνει! Ένας χρειάζεται! Μόνο! Κι είμαστε ήδη τόσοι! ☺
Εντάξει, αφού τρίτωσε το κακό, πάει τελείωσαν τα βασανά σου! Μέχρι εδώ ήταν!:)
Για ένα πράγμα που δεν μπορει κάποιος να μας προσάψει κατηγορία είναι για διάθεση σε ομοφωνίες...εμείς οι Έλληνες τις περισσότερες φορές διαφωνουμε μόνοκαι μόνο για την διαφωνία! :)
Οι πιτσιλιές απο τον μώλο έφτασαν και σε μένα! Πολύ ωραίες φωτό.
Την καλημέρα μου!
Καλημέρες όμοιες μιας διαφορετικότητας που απλώνει το χέρι καθημερινά, έτσι κάνω και γω σου απλώνω το χέρι, γιατί χωρίς την επαφή δεν έζησε ποτέ κανείς...
Έτσι κάνουμε όλοι, άλλος με φόβο, άλλος με θάρρος, άλλος με θλίψη, άλλος στη κουζίνα του, άλλος στο σαλόνι και άλλος έξω στη φύση...έτοιμος η όχι να απλώσει πραγματικά το χέρι δεν έχει σημασία!Εμένα μου φτάνει να είναι άλλος ένας και μαζί μπορούμε να περιμένουμε και τους υπόλοιπους:)
Μπορεί να είναι λίγο ουτοπικές οι σκέψεις μου άλλα αυτές είναι και όσο και αν έχω εισπράξει τον φόβο της χειραψίας άλλων μπλογκερ, τόσο κρατάω εκείνη την ζεστή επαφή άλλων που δε φοβήθηκαν!
Καλημέρα μαργκό μου:)
Αυτός ο κόσμος, είναι φορές που είναι ακόμα ωραιότερος κι από τον απ΄έξω. Που καθόλου δεν του μοιάζει.
Πουθενά δεν υπάρχουν τόσες μαζεμένες ανώνυμες αλήθειες και χέρια σφιγμένα όσα εδώ μέσα.
Τα επώνυμα παραμύθια και τα δήθεν απλωμένα χέρια, δεν αξίζει τον κόπο να τα κάνουμε ιδιαίτερο θέμα. Παντού ίδια είναι.
Φιλιά
Να πω οτι διαφωνώ σε κάτι; θα πέσει φωτιά να με κάψει.
Ελπίζω μόνο να μην συμβάλω κι εγω προς την απευκτέα κατάσταση που περιγράφεις...(αν και κάτι υποψιάζομαι)
Σου εύχομαι περαστικά γρήγορα κι αν σε κάνει να αισθανθείς καλλίτερα μία απο τα ίδια βιώνουμε κι εμείς (εκτός απο τη σκούπα και τα ηχέια,στα άλλα απόλυτη σύμπτωση!)
Φιλιά πολλά
Mάργκο μου,οι ζημιούλες τρίτωσαν και συνήθως έτσι συμβαίνει...φρόντισε η μεσούλα σου να έρθει στα ίσια της και όλα τα άλλα καλά κάνεις και τα αντιμετωπίζεις με γέλια!Μου συμβαίνει και εμένα συχνά να αντιδρώ κάπως έτσι!
Συμφωνώ, για το ότι, δεν είμαστε καθόλου έτοιμοι να δώσουμε τα χέρια και δυστυχώς όσο η κρίση προχωράει οι άνθρωποι αντί να ενώνονται διχάζονται!
Θέλει δούλεμα πολύ,να αποδεχθείς και να συμφιλιωθείς με την όποια διαφορετικότητα.Η παιδεία μας όλη είναι στηριγμένη σε συστήματα που η ομαδικότητα είναι ανύπαρκτη και πάει λέγοντας...
Πριν από λίγο ήρθα απ΄το νοσοκομείο και κατάλαβα για μια ακόμη φορά ,πόσο καλομαθημένοι είμαστε τελικά!
Άβυσσος οι ψυχές μας,γλυκούλα μου!
Οι φωτογραφίες σου,πολύ όμορφες,όπως και οι αλήθειες σου!
Καλή βδομάδα Μάργκο μου και σιδερένια!Μη σταματήσεις να γελάς!
@Τσαλαπετεινός..
Καλησπέρα Τσαλαπετεινέ μου:)
Και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα αν και τα δύο σχετικά είναι.
Η μουσική όντως είναι περισσότερη μέσα εδώ, και τα χαμόγελα και οι δημιουργίες μοναδικές ικανές να αλλάξουν την καθημερινότητά μας. Εμένα η ζωή μου έχει αλλάξει προς το καλύτερο με όλα αυτά, γι αυτό μπορώ και χαμογελώ παρόλες τις ατυχείς συγκυρίες.
Ίσως η ανάρτηση θα έπρεπε να είναι μόνο ευχαριστήρια αφού είμαι ευγνώμων με πολλούς από εσάς, όμως άλλο με βασάνιζε αυτές τις μέρες και ήθελα να το ελευθερώσω.
Καλή μας βδομάδα και ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς!
Kατ'αρχήν νά'σαι καλά γιατί γέλασα ,οχι με τον πόνο σου βέβαια αλλά με τα ...μποφώρ των συλλογισμών σου ,και με την θύμιση παρόμοιων δικών μου καταστάσεων που δεν ξέρω κι εγώ πως στο τέλος βγάζουν πιο πολύ γέλιο απ'ότι μπορεί να θεωρηθεί...χμ χμ λογικό ας πούμε.Ξέρεις το ανέκδοτο "καλά που δεν πάθαμε και τίποτα";; (αν οχι θα στο πω )
Θέλω να δώ τον μύλο της προίκας σου σε φωτό pleaaaaase
και η αρκούδα στον πανόπτη μου φαινόταν σαν να φοράει τσεμπέρι (και συνέχισα να την φαντάζομαι να τινάζει χαλιά στο ποτάμι χααααχαχα)
οι πράσινες κάμπιες για φίλημα !!!!
Κι όσο για το άλλο...θέλει πολύ τσάκισμα του εγωϊσμού Μαργκούλα μου για να χαίρεσαι την ύπαρξη του διαφορετικού .....
Φαντάσου τα παιδιά μας να μεγαλώνουν βλέποντας ένα και μοναδικό πρότυπο;;;;Τραγική ευθύνη σαν να το παίζεις Θεός !!!!Κι όμως κατ'ουσίαν αυτό ευχόμαστε πολλές φορές....αντιστεκόμενοι στο διαφορετικό !!
Σταματάω εδώ γιατί με το λουμπάγκο δεν πρέπει να κάθεσαι πολύ, να περπατάς όσο μπορείς και οχι ακινησία.
Θα συνεχίσουμε.....(έχω πολλά να λέω τι νόμισες χαχα)
Περαστικούλιαααααα (και...μήπως να μην πολυσκουπίζεις καλύτερα;;; χιχι)
@b|a|s|n\i/a..
Είμαστε εμείς και ο εαυτός μας; Αυτό θα ήταν το ιδανικό, θα ήταν η πιο πετυχημένη ψυχοθεραπεία. Πιστεύω πως μπορώ από συναίσθηση να διακρίνω μια δόση (όχι όλη) αλήθειας πίσω από τις λέξεις, τις μουσικές, τα χρώματα του καθενός μας και όσο περνάει ο καιρός και μαθαίνοντας πάντα από τα λάθη μου διακρίνω όλο και καλύτερα.
Ευχαριστώ Βασίλη μου να είσαι πολύ πολύ καλά και να χαίρεσαι ότι αγαπάς!
υ.γ. έρχεται η απόλυτη εποχή των φυτών και εγώ είμαι στους τάκους.. αυτό με ενοχλεί λίγο αλλά θα κάνω τα αδύνατα δυνατά!
Φιλιάααα!
@ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ..
Και δεν τα έγραψα και όλα Δύσπιστε:)
Όμως στ’ αλήθεια απολαμβάνω ακόμη και αυτή τη φάση του αρνητισμού, αν δεν πέσουμε κάτω πώς θα εκτιμήσουμε τον εύρωστο εαυτό μας;)
Όλα θα τα αντέξουμε και θα βγούμε δυνατότεροι.
Καλό απόγευμα από την ηλιόλουστη για σήμερα Μύκονο
Ευχαριστώ!
@dodo..
Dodo εσύ είσαι απορροφημένος στις δημιουργίες σου και πολύ καλά κάνεις, εμένα με έφαγαν οι τσάρκες.. είναι ώρα να μαζευτώ σαν πολύ ξεπόρτισα:)
Ο ρατσισμός είναι μία έμφυτη αδυναμία μας γι αυτό την διαφορετικότητά μας την πνίγουμε για να ενταχθούμε στο σύνολο ή να πετύχουμε. Δεν είναι κανόνας, είναι η δική μου αίσθηση από τα βιώματά μου, που όμως δεν υπέκυψα και το πλήρωσα.
Ε, κάτι μου ξύπνησε το γιατί και θέλησα να το εκφράσω χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες.
Καλό σου απόγευμα!
Α! Αυτόν το σωματικό πόνο εννοούσες ότι θεραπεύει η μουσικούλα; ;)
Περαστικά, καλή μου!
Και όχι απότομες κινήσεις. Το πολύ-πολύ ένα χάδι σε κάποιο παιδικό κεφαλάκι... Κάνει πολύ καλό σ' όλους τους πόνους!
Και το χάδι στο πληκτρολόγιο δεν βλάπτει. Λίγο αργότερα θα μπορείς να χαϊδέψεις και με το πινέλο!
Μήπως σε ματιάσαμε;
Για την ψηφιακή ομοιομορφία και τις ρυθμιστικές νόρμες της, δεν θα διαφωνήσω βεβαίως. Θα κρατήσω όμως ένα βασικό κανόνα: το σεβασμό του χώρου και της άποψης του άλλου!
Πολλοί από μας, ξέρεις, και στην έξω και στη μέσα ζωή, ξεχνάμε ότι άλλο η ενότητα και άλλο η ομοιομορφία. Διαφωνούμε για ψύλλου πήδημα και για τα πάντα, αλλά σπεύδουμε να φοράμε ολόιδιες "στολές" και να στοιχιζόμαστε πίσω από "αρχηγούς"!!!
Όπως είπες κάποτε κι εσύ, κρίμα που είμαστε μακριά ώστε να δώσουμε ένα χεράκι ...στο τίναγμα των χαλιών τουλάχιστον!
Φιλάκια συμπαράστασης!
ΑΡΓΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΥΧΟΜΑΙ.
@Γιαγιά Αντιγόνη..
Αντιγόνη μου είμαι καλά, αυτό που πονάει πραγματικά είναι το μέσα και είμαι καλά. Το σώμα διορθώνεται με λίγο παραπάνω πείσμα και προσοχή.
Όσο για τις ζημιές κι αυτές θα βρουν τον γιατρό τους, βάζουμε και λίγο παραπάνω το μυαλό μας να δουλέψει λόγω της κρίσης και ω, τι θαύμα, ακόμη λειτουργεί! Κατσαβίδια στη κωλότσεπη και φύγαμε:)
Ο Πειραιάς αντάρα; Μάλλον θα έρθει αύριο από τα μέρη μας.
Φιλιά πολλά!
@alla logia..
Χρυσούλα σε καλωσορίζω στο σπιτικό μου και σ’ ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου.. σε εντόπισα και θα τα λέμε;)
@~reflection~..
Με έθεσε ως στόχο, ακριβώς, αλλά ειλικρινά είμαι σαν την καλή χαρά Κάκια μου και δεν είμαι έτσι εγώ. Πιστεύω στο ότι η θετικότητα επηρεάζει σημαντικά πολύ κόσμο και εγώ θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό αφού εισπράττω θετικότητα από πολλούς από εσάς.. νιώθω θωρακισμένη και σε μια τέλεια αρμονία.
Βέβαια χαμογελώ.. άκου και ένα αστείο. Προχθές είχα πιαστεί τελείως, έσερνα τα πόδια μου για να μετακινηθώ. Ήθελα να μπω στο αυτοκίνητο για τον γιατρό, αλλά που να σηκώσω το πόδι, με τίποτα. Και μου λέει ο άντρας μου, δεν πειράζει άστο έξω για να μη χρειάζεται να το μπαινοβγάζεις χαχαχαα:))
Φιλιά και χαμόγελα πολλά πολλά!
Η διαφορετικότητα ,η ποικιλομορφία η ομορφιά του κόσμου.
Η διαφωνία ,η αντιπαράθεση τρέφει την επιστήμη συμβάλλει στο να βρούμε την αλήθεια.
Οιεξουσιαστές ψάχνουν για στρατιωτάκια,νομίζω ότι οι μπλόκερ έχουμε ξεφύγει από αυτή την ομαδοποίηση ,δεν έχουμε κανόνες κοινούς δεν πάμε σαν τις σαρδέλλες όλοι σε μια κατεύθυνση. Είμαστε ανεξάρτητοι, αδεύσμευτοι,άδολοι,αγνοί,ιδεαλιστές αιθεροβάμωνες,ονειροπόλοι.
Φίλη μου, έχεις την Αριστοφανική μέθοδο αντιμετώπισης των δεινών: Τα διακωμωδείς! Και, πίστεψέ με, είναι σωτήριο!!! Αυτό για την αλληλουχία κακοδαιμονιών που σε βρήκε!
Όσο για την ανάγκη ύπαρξης ποικίλων ψηφίδων για να φτιαχτεί ένα καλό ψηφιδωτό, συμφωνώ και επαυξάνω! Και, όπως λένε και οι Γάλλοι που τα πάνε πολύ καλά με το ‘λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν’,
«Il faut de tout pour faire un monde» που σημαίνει «Όλα χρειάζονται για να φτιαχτεί ένας κόσμος»..
Αλλιώς θα αποδεχόμασταν τη κλωνοποίηση (προσωπικά διαφωνώ κάθετα) με απρόβλεπτες (…ή μάλλον προβλέψιμες και καθόλου ευοίωνες…) συνέπειες για το μέλλον…
Ωραία ανάρτηση, ωραία η ανάλυσή σου, ωραίες φωτογραφίες, αλλά θα μου επιτρέψεις να κολλήσω λίγο σ’ αυτήν με την αρκούδα; (εξομολόγηση: έχω πραγματική λατρεία με τα ζώα…)
Φιλιά πολλά, ψυχή βαθειά, και όλα διορθώνονται..!..
@Silena..
Όχι καθόλου ουτοπία δεν είναι, όταν το πεις και το πιστέψεις αύριο θα πάνε όλα καλύτερα.. το πιστεύω!!!
Ο ήχος που μου λείπει μου κοστίζει πιο πολύ, δεν μπορώ να ακούσω τίποτα και εδώ που είμαστε δύσκολα θα φτιαχτεί γρήγορα. Για παράδειγμα δεν μπορώ να ακούσω τις εκπομπές σου, ίσα που γλυκάθηκα δηλαδή:)
Θα τις ακούσω μαζεμένες μετά και καλή συνέχεια θα σου ευχηθώ και από εδώ κάνεις υπέροχη δουλειά!
Η μοναδικότητα μαθαίνεται από την παιδική μας ηλικία και σύγουρα όχι με τον καλύτερο τρόπο.. βλέπε σχολεία οικογένεια.. τυχερός όποιος έχει τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού του..
Τα χέρια θα τα δώσουμε κάποια στιγμή γιατί δε θα μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά και τότε όλα θα αλλάξουν. Πρέπει να πατώσουμε για να το καταλάβουμε πως είμαστε απόλυτα εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλον και από τη φύση γενικότερα.
Να σαι καλά Σιλένα μου σ’ ευχαριστώ πολύ!
@kovo voltes..
Έτσι είναι βολτίτσα μου αργά, αλλά κινείται. Είμαι αισιόδοξη μη κοιτάς που ξεσπάθωσα σε τούτη την ανάρτηση, την χρωστούσα στον εαυτό μου. Κατά βάθος είμαι πολύ αισιόδοξη ίσως και παραπάνω από όσο θα έπρεπε.
Αλλά ποιος μπορεί στ’ αλήθεια να μετρήσει το πόσο και το πόθεν της αισιοδοξίας;
Καλή βδομάδα να έχουμε και σ’ ευχαριστώ πολύ!
@next_day..
Αμ εγώ το κατάλαβα;))))
Πολύ μου αρέσει αυτό το ότι μου έρχεται γράφω.. μέσα σε 10 λεπτά το έγραψα και δεν γράφω καθόλου εύκολα. Κάτι σαν αυτόματη γραφή δηλαδή με ελαφρά παρουσία του συνειδητού;)
Φίλτατη δεν είναι γκαντεμιά.Δοκιμασίες είναι.Εμπειρίες ζωής που,βιώνοντάς τις,σε κάνουν πιο ανθεκτική.
Άσε που γυμνάζεις και το μυαλό σου.Προσπαθώντας να επιλύσεις τα συμβάντα τα ατυχή.Η επιτυχής επίλυση,εξάλλου, σε κάνει πιο σίγουρη για τον εαυτό σου και τις δυνατότητές του.
Εν κατακλείδι.Κάθε κατάσταση,μα ΚΑΘΕ κατάσταση όμως,έχει την αρνητική και τη θετική πλευρά του.Γιατί όλοι έχουμε το μεγάλο κόλλημα να κοιτάμε κατάφατσα την αρνητική;
Το ποτήρι είναι πάντα μισογεμάτο και ποτέ μισοάδειο.
Καλή σου εβδομάδα Margo!!!
@Χριστιάνα..
Δεν το κάνεις καθόλου δύσκολο Χριστιάνα μου. Ένα είμαστε και είναι πολύ όμορφο και ξέρω πως δεν το λες μόνο αλλά το νιώθεις κι όλα.. σε έχω ψυχολογήσει χαχα;)
Μη μου λες όμως για χορούς γιατί έτοιμη ήμουν χθες όταν έκαναν κύκλο και άρχισαν να χορεύουν και εγώ μόνο κοιτούσα κι ας με καλούσαν με τα μάτια κι εγώ έκανα την ανόρεχτη;))
υ.γ. Να ξέρεις δεν σε έχω ξεχάσει μα είχα κάτι χρωστούμενα, δε θα αργήσω να επικοινωνήσω μαζί σου..
Φιλιά σου πολλά!
@kariatida62..
Δεν τρίτωσε απλώς το κακό, αλλά είπα να μην το παρακάνω το μήνυμα ελήφθη και με τις τρεις αναποδιές;))
Δεν πειράζει να διαφωνούμε, φτάνει να μη σκοτωνόμαστε ή να μη μιλιόμαστε!
Σήμερα κάλμα, αλλά αυτός ο μήνας ήταν πραγματικός Χειμώνας!
Καλή βδομάδα Κάρυ:)
@roundel..
Καθόλου ουτοπικές οι σκέψεις σου αγαπημένη μου Roundel, είναι η ποιητική πλευρά του μαζί και την λατρεύω γιατί αφομοιώνεται πιο εύκολα από τη ψυχή.
Μα να, εκεί που καθόμουν με τα χέρια ανοιχτά και σίγουρη πως κρατούσα άλλα χέρια με την ίδια δίψα για επικοινωνία, αυτά ξαφνικά μαζεύτηκαν από φόβο δεν ξέρω από τι.. τι είναι αυτό που διαγράφει όλα τα όμορφα για μία και μόνο στιγμή διαφωνίας;
Ρητορικό το ρώτημα και η αγάπη είναι δεδομένη ακόμη κι έτσι..
Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα Roundel μου:)
@ALICE..
Δε θα διαφωνήσω, άλλωστε αυτή η διαπίστωση εξηγεί το κόλλημα μας με τα μπλοκόσπιτα;)
Και στο δεύτερο σκέλος της σκέψης σου θα συμφωνήσω, δεν αξίζει να γίνονται θέμα τα δήθεν απλωμένα χέρια. Έλα όμως που αν δεν τα έγραφα δε θα κοιμόμουν. Πρόσεξες τι ώρα ανέβασα την ανάρτηση; 5.03 που σημαίνει μέχρι να την συμμαζέψω πήγε 5.45 άυπνη από τις 7.30 της Κυριακής, ξύπνημα στις 7.00 της Δευτέρας και ακόμη είμαι ντούρασελ:))
Φιλιά πολλά πολλά!
@ΧΑΡΑ..
Γιατί να συμβάλεις εσύ Χαρά μου και τι υποψιάζεσαι μου λες;;;;;
Είσαι από τα πιο ξεκάθαρα πρόσωπα που έχω συναντήσει εδώ μέσα πάντα θετική ακόμη και στις δυσκολίες. Όχι είναι πιο βαθύ από αυτό που φαίνεται και είναι πολύ πολύ προσωπικό δικό μου βίωμα.
Εύχομαι και από εδώ γρήγορα περαστικά σε ότι κι αν σε/σας παιδεύει..
Φιλιά πολλά πολλά!
@50fm..
Όλγα μου εδώ δύσκολα ενώνεται ουσιαστικά η οικογένεια, πώς θα ενωθεί ο γείτονας, ο συμπολίτης; Όμως η κρίση στην οικονομία μας δείχνει πόσο μάταιο είναι να κυνηγά κανείς το έχειν και όχι το είναι. Γίνεται πολύ βίαια βέβαια για πολλούς από εμάς και θα γενικευτεί έχω την αίσθηση. Αυτό θα ενώσει πρώτα την οικογένεια για να μπορέσει να ανταπεξέλθει και μετά τους πολίτες μεταξύ τους αλλιώς τα χάσαμε το παιχνίδι. Και φυσικά για να μπορέσουμε να ενωθούμε θα πρέπει να δεχτούμε το διαφορετικό.. πώς αλλιώς;
Εύχομαι και από εδώ ότι καλύτερο για τη μητέρα σου και στη νοσηλεία της να έρθουν όλα ευνοϊκά. Χρειάζεται βλέπεις κανείς και την τύχη για να πέσει σε καλά χέρια..
Με χαμόγελο σε χαιρετώ Όλγα μου όλα να πάνε καλά!
@ξωτικό..
Χαχαχαα καλά που δεν πάθαμε και τίποτα.. το ξέρω, ταιριάζει απόλυτα:))
Έτσι ένιωθα χθες σαν να είχα 10 μποφώρ, σήμερα θα έγραφα αλλιώς…. ίσως:)))
Ο μύλος της προίκας μου μη φανταστείς δεν είναι από τους πολύ παλιούς είναι αυτοί οι σιδερένιοι που γυρνάς τον μοχλό γύρω γύρω για να αλέθεις τα λαχανικά. Χειροκίνητος και πάντα και παντού είτε με ρεύμα είτε χωρίς.. εκστρατείας δηλαδή:)
Η αρκούδα με τσεμπέρι να τινάζει χαλιά χαχα η φαντασία οργιάζει τελευταία μου φαίνεται, φταίνε οι ζωγραφιές των φίλων μας χαχα.
Ο εγωισμός ο πιο κακός μας σύμβουλος, μία ζωή δεν φτάνει να τον κουλαντρίσουμε ξωτικούλι μου.. αυτές οι ανασφάλειες θα μας φάνε.. όμως προσπαθούμε τουλάχιστον.
Δεν έφταιξε μόνο η σκούπα και λίγο η τσάπα και λίγο το ότι με τα παιδιά όλη μέρα έχω εγκαταλείψει την άσκηση, δε θέλει και πολύ όταν υπάρχει θέμα. Ε, είναι και το blogging χιχι.
Ευχαριστώ πολύ πολύ ξωτικό μου καλή βδομάδα να έχουμε!!!
μ'αρέσεις μ'αρέσεις μ'αρεσεις!...εθιξες τοσα πολλά...μα κρατω οτι δεν ειμαστε πλαστικά μπουκαλια...(κι εδώ ολα μαζι χαλασαν...ψυγειο,πλυντηριο πιατων και ρουχων,θερμοσιφωνας,βρυση,πολυκαφετιερα!!...)
πρώτα και κύρια περαστικά σου! ξέρω πόσο επώδυνο είναι!
ενός κακού, μύρια έπονται.
έτσι δεν λένε;
οι σκέψεις σου, από πολλούς έχουν περάσει... όμως τίποτα άλλο δεν κάνουμε, από να μεταφέρουμε την έξω ζωή μας και εδώ μέσα. τόσο έχουμε συνηθίσει τους ρόλους μας...
δεν διαφωνώ καθόλου... μα υπογράφω
βίκυ δερμάνη
Κατ' αρχήν περαστικά και γρήγορα να είναι και ναι θέλω κι εγώ να δω τον μύλο που έχεις προίκα.
Για το θέμα σου τώρα. Είχα παρόμοιους προβληματισμούς και έγραψα πιο επιγραμματικά στη δική μου ανάρτηση, έχοντας στο νου και την εδώ πραγματικότητα και την πραγματικότητα πέρα από τα μπλογκς.
Κανένας μας δε δείχνει τα ελαττώματά του στις αναρτήσεις του. Βλέπουμε κείμενα, εικόνες και ακούμε μουσικές κι ίσως κάποιος να μας αρέσει, αλλά αν στην καθημερινότητά του δε φέρεται όμορφα; Κι ίσως με κάποιους να διαφωνούμε και γι' αυτό να τους απορρίπτουμε, αλλά αν αυτοί είναι πιο αληθινοί και ευγενείς;
Υπάρχουν τόσες παράμετροι... Πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί μπλόγκερς που θέλουν να δείχνουν ένα συγκεριμένο προφίλ, που κανείς δεν ξέρει αν συνάδει με τον πραγματικό τους χαρακτήρα. Έτσι δεν μπορείς να ξέρεις αν το χέρι που πας να αγγίξεις όντως σου μοιάζει ή όχι. Κι ακόμα κι αν δε σου μοιάζει, δε σημαίνει πια ότι είναι και άσχημο...
"Γιατί όσο μακριά κι αν νομίζουμε πως βρισκόμαστε, σε νοητό επίπεδο είμαστε τόσο κοντά που σχεδόν αγγίζει ο ένας τον άλλον." αλήθεια.. όπως και όλες οι σκέψεις που έγραψες για τα blogs τις προσυπογράφω!
Όσο για τα απανωτά που σε βρήκαν, θα έλεγα να βάλεις μια ..μπλε χάντρα:))) (ήξερα έναν σοβαρό και πολύ καλό στη δουλειά του δικηγόρο που είχε στην τσέπη του ..ένα σκόρδο, αλλά δεν το συστήνω:)))
Margo μου, πολλά περαστικούλια, να είναι όμορφες όλες οι ανατολές σου και γλυκό το κύμα στο μώλο του λιμανιού σου (και δεν εννοώ του νησιού σου βέβαια:)
Σε φιλώ πολύ
Περαστικά κοπέλα μου όλα τα κακά μαζεμένα έρχονται δυστυχώς για μας!
Λίγη ξεκούραση χρειάζεται και πνευματική ισορροπία!
Όσο για την πολυμορφία του διαδικτύου όπως η κοινωνία μας με κάθε ένα και διαφορετικές οι σχέσεις μας ανάλογα τον χαρακτήρα του.
Επιλέγουμε όπως έξω ποιος χώρος μας εκφράζει μας τραβά αν θέλεις όπως και οι φυσιογνωμίες ανάλογα με την αύρα του καθενός και η δική μας αντιμετώπιση.
Ομως και'δω νιώθεις ότι με κάποιους έχεις κάτι κοινό κάτι μαγικό που σ'ενώνει περισσότερο.
Σύντομα να'σαι κοντά στις αγαπημένες σου ασχολίες γερή και δυνατή και τ'αλλα όλα φτιάχνονται!
Φιλιά θαλασσινά!
Πες τα βρε Μαργκουλίνι!!!!
Πες τα βρε χρυσόστομη!!!!!!!
Μαργκουλίνιιιιιιιιιιιι.....
απο καιρό ήθελα να έρθω, θα συγχωρέσεις το τεμπελομουλαρόσκυλο??? ε??? ε????
(χαμόγελο οδοντόπαστας)
Μ'αρέσεις βρε Μαργκουλίνι γιατί τα λες ντόμπρα και σταράτα.
Δεν κρύβεις τίποτε και δεν το παίζεις τίποτε.
Και τι περίεργο αλήθεια... νωρίτερα σήμερα ήμουν σε ένα μπλογκ όπου διάβασα ένα σχόλιο τόσο ψεύτικο που μου 'ρθε εμετός. Τώρα να μπω να βρίσω είπα? Να βλαστημίσω? Έτοιμη ήμουν. Μα καλά, τους ανθρώπους τους κοιτάς στα μάτια και με τη μία καταλαβαίνεις, μπορείς να μου πεις σε παρακαλώ πως γίνεται και η υποκρισία 'λάμπει' ακόμη και στα γραπτά? Για αυτό σε καταλαβαινω και θυμώνω κι εγώ καμιά φορά πολύ και μετά στενοχωριέμαι και μου 'ρχεται να ρίξω ένα φάσκελο τρικούβερτο αλλά τελικά το καλύτερο είναι ίσως μόνο να το προσπερνάς και να μην σε νοιάζει, εκείνοι είναι έτσι, εσύ είσαι έτσι, ο καθένας με το 'ετσι του.
Προτιμότερο είναι να αναζητάμε και αν βρίσκουμε, να 'πολεμάμε' με την αγάπη μας εκείνους με τους οποίους μπορούμε για κάποιο λόγο να καταλάβουμε και να μας καταλάβουν, να επικοινωνήσουμε δηλαδή, για τους άλλους... κακιά λέξη... να μην την πω καλύτερα ;) :)))
Φιλι και αγκαλιαααααααααααα
υγ.παρακάτω διάβασα ένα απόσπασμα του Όσσου,θα πάω τώρα να διαβάσω και την ανάρτηση...
βρε Μαργκουλίνιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
κι εσύ βρε Μαργκουλίνι μου Οσιάστηκες;!!!
Ήμαρτον βρε παιδιά, λυπηθείτε με!!!
βρε Μαργκουλίνιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
;) :):) πάω από κει
Πολύ μου άρεσε η ανάρτηση πρέπει να πω...
Συμφωνώ σε διάφορα, διαφωνώ σε διάφορα, θα μπορούσα να λέω διάφορα και πολλά επι του θέματος, αλλά είναι και αργά...!
Δεν είναι απαραίτητη η ομοιομορφία. Είναι και βαρετή...
Κάποιοι κοινοί κώδικες επικοινωνίας όμως είναι απαραίτητοι -παντού.
Το θέμα είναι ότι αν το δεις εκ των υστέρων, οι άνθρωποι που έχουν κοινούς κώδικες επικοινωνίας, έχουν και κάποια κοινά. Αυτά τα κοινά αν θέλει κανείς μπορεί να τα δει και σαν ομοιομορφία, αν και δεν είναι.
Δεν νομίζω ότι είναι κακό να θέλει κανείς να επικοινωνεί με ανθρώπους που εκπέμπουν / λαμβάνουν στο δικό του μήκος κύμματος.
Δεν είναι ευχάριστο να μιλάς και να μη σε καταλαβαίνουν, ούτε να μιλάει ο άλλος και να μη καταλαβαίνεις τί λέει -ή να μη σε ενδιαφέρει τίποτα από αυτά που λέει.
Μαργκούλα μου γλυκιά, χαίρομαι που γελάς γιατί το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο... ειλικρινά το πιστεύω αυτό!!
Νομίζω πως η δυνατότητες που έχουμε μέσα στην ηλεκτρονική μας ζωή είναι άπειρες και όμορφες και πράγματι μοιάζουν με την έξω, πάρα πολύ... με τις συμπάθειες, τις αντιπάθειες, τους ανταγωνσμους...
σε ένα πράγμα όμως είναι καλύτερη. Στο ότι μας δίνεται η δυνατότητα να έρθουμε κοντά με ανθρώπους που σε κανονικ΄ς συνθήκες είναι αδύνατον... Κι αυτό το βρίσκω υπέροχο!!
Θα μπορούσα να γράφω για ώρες ολόκληρες, πολλές σκέψεις έχω κάνει κατά καιρούς, όμως δεν θέλω να εκμεταλευτώ την φιλοξενία σου!! σε φιλώ πολύ και όλα εύχομαι να στρώσουν και να είναι περάστικά.
Margo μου, καλημέρα
Με λύπησε που αρρώστησες και σου εύχομαι ολόψυχα, γρήγορα να επανέλθει η μεσούλα σου...
Εγώ νοιώθω ότι όσοι επικοινωνούμε,μ όποιον τρόπο, ήδη είμαστε πιασμένοι από το χέρι...
Αυτή την στιγμή που σου γράφω και συμπάσχω μαζί σου, το χέρι δεν σου σφίγγω;
Και η χαρά που νοιώθω με τις υπέροχες φωτογραφίες σου, άγγιγμα δεν είναι;
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Μπα Υπατία μου η δική μου απροσεξία έφταιξε γι αυτό και το υπομένω. Είναι ένα πρόβλημα που το κουβαλώ από πολύ μικρή και ενώ ήξερα που οδηγούμε δεν έκανα τίποτε για να το εμποδίσω να συμβεί. Όλα καλά όμως, σ’ ευχαριστώ!
Ο σεβασμός στην άποψη του άλλου.. πολύ βασικό αυτό, αν υπάρχει σαν αξία τότε δεν τίθεται θέμα ομοιομορφίας και φυσικά άλλο πράγμα η ενότητα έχεις απόλυτο δίκιο. Μου αρέσει ακόμη όταν κάποιος διαφωνεί να επιχειρηματολογεί, τότε μπορεί δυο άνθρωποι ενώ έχουν αντίθετες απόψεις να έχουν και οι δύο δίκιο ο καθένας από την δική του μεριά.
Τίναγμα χαλιών τέλος κάναμε πατέντα και δουλεύει η σκούπα λίγο παλαβά αλλά δουλεύει:)
Ευχαριστώ πολύ Υπατία μου, φιλιά πολλά!
@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS..
Σκρουτζάκο σ’ ευχαριστώ πολύ να σαι καλά!
@α Κενταύρου..
Το βλέπω και εγώ, σε αυτό τον χώρο είμαστε πιο πολύ οι εαυτοί μας χάριν της ανωνυμίας και όσο αυτή επιτρέπεται, μετά δεν ξέρω.. ο λόγος που έθιξα το θέμα ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό που με επηρέασε και με προβλημάτισε. Η ομοιότητα είναι φυσικώς αδύνατη.. ακόμη και τα δίδυμα δεν μπορούν να είναι απολύτως όμοια στα χαρακτηριστικά, πόσο μάλλον στην ψυχοσύνθεση...
@nameliart..
Η κλωνοποίηση είναι εφιαλτικό σενάριο Μελίνα μου, αν έμενε μόνο στις υπηρεσίες της υγείας θα ήταν καλά, αλλά αποκλείεται να μείνει εκεί. Ο άνθρωπος χάνει τον έλεγχο όταν αποκτά δυνάμεις, η ιστορία το λέει και δυστυχώς ΚΑΙ η σύγχρονη..
Το γέλιο μαλακώνει τον πόνο και δημιουργεί μεγάλα αποθέματα υπομονής,
Πολύ μου άρεσε και η Γαλλική ρήση!
Μα δεν είναι εκπληκτικά τα ζώα; Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτά που ζουν στους πάγους..
Ευχαριστώ πολύ Μελίνα μου .. σε φιλώ:)
@Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης..
Η αρνητική στιγμή δημιουργεί πολύ δυνατά συναισθήματα και δια των συναισθημάτων αυτών κλέβει την παράσταση ακόμη κι αν τα θετικά είναι παγιωμένα μέσα μας για καιρό. Όπως οι ειδήσεις.. δεν λένε ποτέ καλές ειδήσεις μόνο δυσάρεστα ακούς έτσι επηρεάζουν πιο άμεσα τον κόσμο.
Η αντίσταση σε όλα αυτά μόνο μπορεί να βοηθήσει και την μαθαίνουμε μέσα από τα δύσκολα όπως πολύ εύστοχα γράφεις Γιάννη. Με κάθε κακοτυχία γίνομαστε ακόμη πιο δυνατοί στην προσπάθειά μας να βρούμε λύσεις αποδεικνύοντας πως όλα για καλό γίνονται.
Καλά να είσαι Γιάννη:)
Θυμώνω όταν κάθε τόσο χαλούνε μηχανήματα βοηθητικά της καθημερινότητάς μας και τα επισκευάζω αμέσως. Θυμώνω όταν η γυναίκα μου τινάζει με μανία χαλιά και άλλα και μετά το βράδυ πονάει εδώ κι εκεί. Μαλακά και χωρίς εκνευρισμό ας κάνουμε και ν'αντιμετωπίζουμε όλα.
Πολύ ωραίο το δέσιμο της ανάρτησής σου Μαρία με τις εικόνες. Καλή εβδομάδα.
@cook..
Είναι που φοβόμαστε μη μας χαλάσουν.. λένε ότι συμβαίνει ότι φοβόμαστε.. για να αντιστρέψουμε τη σκέψη λοιπόν μήπως και αλλάξουμε το ριζικό μας..
Φιλιά πολλά Κουκίτσα μου:)
@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ..
Έχουμε συνηθίσει τους ρόλους μας Βίκυ μου ακριβώς έτσι! Έχουμε συνηθίσει και έναν εαυτό που συνήθως απέχει πολύ από ότι κρύβουμε μέσα μας.
Το όνομά μας είναι ένα μέρος της αλήθειας μας και σε ευχαριστώ θερμά που το κατέθεσες εδώ.. με τιμά αυτή σου η κίνηση..
Να και η δική μου υπογραφή:)
http://www.facebook.com/profile.php?id=100000482850924
@lena_zip..
Όπως ακριβώς και εκεί έξω Λενάκι μου. Είσαι σε ένα χώρο όπως το σχολείο ή την εργασία και συναναστρέφεσαι με πολλούς. Κάποιοι γίνονται πιο κοντινοί σε σένα. Πας για ένα καφέ λες κάτι παραπάνω.. και δίνεται μια ευκαιρία να ζήσεις με αυτούς τους ανθρώπους για λίγο μαζί, σε ένα ταξίδι ή στις διακοπές και τότε όλα αλλάζουν.
Δεν δένουμε εύκολα οι άνθρωποι αν δεν ταιριάξουμε για τα καλά. Για όλες τις σχέσεις υπάρχει ένα κομμάτι που δεν το ξέρουμε ακόμη, με εξαίρεση την οικογένεια που ζει και μεγαλώνει στο ίδιο σπίτι.
Πιστεύω πως όλοι μας δείχνουμε τον καλύτερο εαυτό μας γιατί δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε διαφορετικά. Η πίεση και το άγχος που είναι και οι κυριότεροι λόγοι που χάνουμε τον έλεγχο του εαυτού μας, δεν έχουν θέση στα διαδικτυακά μας σπίτια.
Καλό σου απόγευμα Λενάκι μου
@Άστρια..
Σκόρδο στη τσέπη; Έκανε τίποτα;)
Θυμήθηκα τώρα κάτι θα στο πω να γελάσουμε.. όταν φτιάχναμε το σπίτι μας εδώ όλα πήγαιναν στραβά. Όποιο συνεργείο ερχόταν πάθαινε ζημιά στα μηχανήματά του. Κάποια στιγμή ήρθε και ο πατέρας μου με το μπετονιεράκι του το οποίο δεν έπαιρνε με τίποτα μπρος και χωρίς κάποιον εμφανή λόγο. Προσπαθούσαν για πολύ με τον άντρα μου τίποτα,τα παράτησαν. Στο διάλλειμα εγώ το σταύρωσα, κοινώς το ξεμάτιασα και μάλιστα σε όλη τη διάρκεια δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το χασμουρητό.. και όταν ξαναπροσπάθησαν πήρε μπρος σαν να μην είχε τίποτα! Λοιπόν;))))
Φιλιά πολλά αστεράκι μου:)
@zoyzoy..
Έτσι ακριβώς Ζουζού μου ξεχωρίζουμε αυτούς που μας ταιριάζουν περισσότερο και διατηρούμε μια πολύ καλή επικοινωνία που πολλές φορές μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντική φιλία.
Το λάθος θα ήταν να προσπαθήσουμε να είμαστε αρεστοί ώστε να έχουμε αποδοχή και αυτό πίστεψέ με συμβαίνει.. γι αυτό οι γενικοί κανόνες του τι θα πρέπει να κάνει κάποιος για να είναι top με βρίσκει αντίθετη!
Σ’ ευχαριστώ πολύ γειτόνισσα:)
Φιλιά πολλά!
@φτερό στον άνεμο..
Χαμόγελο αδοντόπαστας χαχαχαχααχαααχαχαα
Πώς λάμπει η υποκρισία και στα γραπτά, έλα μου ντε? Και πάλι όμως αυτός/η που θέλει να ζει έτσι, γιατί κατά πάσα πιθανότητα έτσι είναι και στη ζωή του/της, έχει το δικό του/της δρόμο να τραβήξει και σίγουρα δεν είναι εύκολος. Ας τον τραβήξει λοιπόν και εμείς τον δικό μας. Όπως το λες ο καθένας με το έτσι του.
Μόνο αν αυτός ο κάποιος είναι κάπως πιο κοντά τότε θα πρέπει μέχρι να τον επανατοποθετήσουμε στη καρδιά να τον περάσουμε από ένα καλό ζύγισμα. Γιατί δεν αποκλείεται και το λάθος, διότι άνθρωποι είμαστε καταλαβαίνεις; Όχι; Είναι που κάπου διάβασα πως ίσως αλλάξουμε το νόμισμά μας σε δραχμές και σκέπτομαι που να κρύψω τα ευρά :)))))
Φιλιά πολλά πολλά φτερουλίνι μου γλυκό:)
Υ.Γ. Για τον Όσσο.. τον γνώρισα στα 15 μου από ένα πολύ καλό του βιβλίο την «κρυμμένη αρμονία» βασισμένο πάνω σε ομιλίες του Ηράκλειτου. Ο τρόπος σκέψης του μου ταίριαξε πολύ, γιατί μέσα από τα λόγια του μου έβγαζε μια απίστευτη ελευθερία, ηρεμία και γκρέμισμα όλων των στερεότυπων κοινωνικών ή και θρησκευτικών, δίνοντας μεγαλύτερη αξία στον άνθρωπο. Άσχετα με το τι και αν έχει στηθεί πάνω στο όνομά του, ή πια είναι η παρουσία του, αυτά που είπε είναι τροφή για σκέψη….
@H.Constantinos..
Κωνσταντίνε πιστεύω πως μπορώ να καταλάβω τη ζωγραφική σου ή προσπαθώ τουλάχιστον μέσα από τα δικά μου εγκεφαλικά φίλτρα και φυσικά δε θα μπορούσα ποτέ να κάνω αυτό που κάνεις. Εσύ έχεις τις δικές σου ερμηνείες που μάλλον καμία σχέση δεν έχουν με τις δικές μου. Παρόλα αυτά τα έργα σου είναι το κοινό μας θέμα και ακόμη κι αν οι απόψεις μας είναι αντίθετες μπορούν να συνυπάρχουν.
Θα ήμουν ανόητη όμως αν έκρινα τη δουλειά σου σύμφωνα με αυτό που θα έκανα εγώ. Μπορώ να ερμηνεύσω, να φανταστώ, αλλά δεν μπορώ να πειράξω απολύτως τίποτε από αυτό που έφτιαξες, ούτε μία τελεία!
Γι αυτό και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον περιμένω κάθε φορά το επόμενο…
Ακόμη πιστεύω πως η διαφωνία οξύνει το μυαλό γιατί θα πρέπει να στηριχθεί σε επιχειρήματα και τότε από διαφωνία γίνεται άποψη. Τα προβλήματα μπορούν να έχουν πολλές λύσεις, έτσι δεν είναι;
@Mariela..
Μαριέλα μου οι δυνατότητες που έχουμε εδώ μέσα για επικοινωνία είναι απίστευτες. Αυτό και μόνο κάνει αυτή την ενασχόληση ιδιαίτερα σημαντική. Προσωπικά θεωρώ αυτά τα δυόμιση σχεδόν χρόνια εδώ μέσα, σταθμό στη ζωή μου.
Σ’ ευχαριστώ πολύ πολύ!
Φιλιά σου πολλά:)
@magda..
Έτσι είναι Μάγδα μου, αγγίζουμε ο ένας τον άλλον πιο άμεσα γι αυτό και τα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα.. στη λύπη, τη χαρά, το θυμό.. όλα στο πρόγραμμα είναι άλλωστε.
Μόνο που σήμερα οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες για να πιαστούμε γερά. Αυτή η αλυσίδα θα μας κρατήσει όρθιους και είμαι σίγουρη πως αυτή η μικροκοινωνία των blogs θα παίξει σημαντικό ρόλο στο άμεσο μέλλον..
Σ’ ευχαριστώ Μάγδα μου για το.. άγγιγμα:)
Να σαι καλά!
@Dinos-Art..
Ντίνο μου έχεις δίκιο, όμως ο όγκος των υποχρεώσεων, ο χρόνος ο λιγοστός, μας κάνει συχνά να τρέχουμε να προλάβουμε. Αυτή η περίοδο με τα παιδιά μικρά, είναι η πιο απαιτητική που είχα ποτέ ακόμη και από τότε που δούλευα 7 ημέρες την εβδομάδα και όλη μέρα. Κάτι τέτοιες κρίσεις όμως μας φέρνουν στα ίσια μας κυριολεκτικά! :)
Καλό βραδάκι!
Α..πα..πα τρια κακά ..πλάκα εχουν στα αλήθεια.
Ελπίζω να μην βαζεις σαν τεταρτο την προσπάθεια ομοιοποίησης..
Προσπαθ'ω να ερμηνεύσω τον συνειρμό.
Αλλά αυτή (η ομοιοποίηση) είναι εξω και πανω από ολλα τα κακά που μπορεί να συμβούν στο ανθρώπινο είδος..
Περαστικά σου Μάργγω μου.
Και εκείνη η ατίθαση θάλασσα της Μυκόνου, τι κάνει? σε αφήνει να πονάς? Η αποφεύγεις τις γητειές της?
Φρακαταλάκι μου.. η ηλεκτρική σκούπα το ένα, το μπλεντεράκι που φτιάχνω τους χυμούς των παιδιών το δύο, ο ήχος στον υπολογιστή μου το τρία (χωρίς ήχο είναι λιγότερο κι από μισός) και η μέση το τέσσερα. Έχει κι άλλα αλλά είπα να μη τους δώσω αξία:)
Η ατίθαση θάλασσα είναι φάρμακο, όταν αγωνιώ όπως σήμερα με αυτά που άκουσα στις ειδήσεις, πηγαίνω κοντά της και ισορροπώ ξανά.
Καληνύχτα Φρακταλάκι μου.. ευχαριστώ!
Fovero keimeno!!!Pragmatika fovero:)
Όταν μου χαλάει κάτι στο σπίτι, ξέρω ότι έρχεται και άλλη καταστροφή. Τα έχει η μοίρα μου.
Βρίζω και τσαντίζομαι, άλλα έστω το ευχαριστιέμαι.
Ένας κόσμος, άλλα είμαστε όλοι διαφορετικοί.
Θα ήταν βαρετό εάν είχαμε όλοι την ίδια σκέψη.
Καλή εβδομάδα.
Ποσες αληθειες ειπες....
Οσο για το πρωτο κομματι του κειμενου, εμεις εχουμε παρομοιο προβλημα με τις μπαταριες..Οταν αδειασουν οι μπαταριες απο καποιο παιχνιδι της Βασιλικης, συμπτωματικα εχουν αδειασει οι μπαταριες απο οσα παιχνιδια εχουν τις ιδιες, ακομα και απο το τηλεκοντρολ της τηλεορασης...επισης τυχαινει να μην εχουμε ελευθερες τις επαναφορτιζομενες...
Τωρα για τα δηθεν στη μπλογκοσφαιρα...που να δεις δηθεν σε αλλα μπλογκς αθλουμενων η σε σελιδες που αθλουμενοι (δε λεω αθλητες)δηθεν φιλοι δηθεν ολα, μονο και μονο για την αναγνωριση και την ψευτικη εικονα απο αθλουμενου σε αθλητη...
Τουλαχιστον εκανα την επιλογη μου και σταματησα να ασχολουμαι γιατι και στον δικο μου τον χωρο...το πολυ ρομαντικο..και αυτο δηθεν ειναι...
εγώ πάντως θα συμφωνήσω. δύσκολη η χειραψία. εντός εκτός και επί τα αυτά.
"Όσα κύματα κι αν παραμονεύσουμε κανένα δε έχει την υπόσταση αυτού που ήρθε ή θα έρθει μετά.." το μεταφέρω άμεσα σε κάποιον που νομίζει πως όλα τα κύματα είναι ίδια. ε καλά! το λέω για να τ' ακούσω κι εγώ!
τη λευκή αρκούδα την αγάπησα.
να της το πεις!
:)
Μάργκο μου, μετά από μια 15θήμερη απουσία μπήκα σα λυσσασμένη στη μπλογκόσφαιρα ν' ανταμώσω όλους αυτούς που συγχνωτίζομαι από τότε που έγινα "κατά φαντασίαν" μπλογκερ και η πρώτη ανάρτηση που διάβασα είναι η δική σου. Δίκιο έχεις. Χίλια δίκια σου δίνω. Τίποτα δε διαφέρει ανάμεσα στο e-εδώ από το έξω...επιλογές κάνουμε, επιλογή μας κάνουν...μ' αρέσει όμως που καταστάλαξα σε μετρημένους εδώ μέσα και έχει απ'όλα ο μπαξές μου...χαίρομαι ειλικρινά όταν σε διαβαζω και σε "βλέπω" μέσα απ' τις φωτογραφίες σου και τις αναρτήσεις σου.
Να είσαι πάντα καλά :)))
Φιλιά
Αυτά σκέφτεται και ο αρκούδος και ξύνει το κεφάλι του. Όσο για μένα, συμφωνώ μαζί σου, ακόμη και στις διαφωνίες μας. Ποιες διαφωνίες; Καλά ντεεε, λέμε τώρα. Καλημέρα, Μαρία μου.
Καταρχάς να πω το ρητό...ενός κακού μύρια έπονται....άστα να κάνουν τον κύκλο τους...ελπίζω δλδ να έκλεισε με το μόντεμ....χαχαχα
όσο για την μπλογκογειτονιά, δεν έχω παρά να συφωνήσω, είναι κάτι που έχω σκεφτεί πολλές φορές...το αληθινό είναι ωραίο, το μη καρπονιζέ....το αυθόρμητο θα έλεγα στο τέλος....στο κάτω κάτω, όταν είσαι ίδιο με τον άλλον...στην μουσική, στην έμπνευση τι αποκομίζεις? γιατί οπως και να χει ο καθένας μας αποκομίζει και κάτι απο αυτές τις παρέες, την συμβουλή....την αποδοχή....η γνώμη του καθενός είναι ελεύθερη, όποιος θέλει την ακούει...όποιος δεν θέλει κάνει ένα κλικ παρακάτω....την καλημέρα μου...και ελπίζω σύντομα να φτιαχτούν τα στραβα.....α!!! και πολλά πολλά περαστικά!!!
ΠΕΡΑΣΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΙΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ AVATAR:))).ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ.
@Angeliki..
Ευχαριστώ ευχαριστώωωω:))
@Ellada..
Όταν κάτι χαλάει, σπάει και η μονοτονία.. χωρίς κανένα απρόοπτο είναι πιο βαρετή η ζωή;)
Καλή βδομάδα Ελλάδα!
@ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ..
Χαχαχαα και σε εμάς έτσι γίνεται με τις μπαταρίες, έτσι αποφασίσαμε να τις καταργήσουμε:))
Όταν μεγαλώσει λίγο ακόμη, θα παίζει με παιχνίδια που δεν χρειάζονται μπαταρίες, θα ζωγραφίζει, θα κατασκευάζει διάφορα και έτσι θα περνάει τον χρόνο της δημιουργικά και μπαταρίες.. τέλος!
Στον αθλητισμό όπως και σε άλλους χώρους όπως αυτόν της τέχνης για παράδειγμα οι άνθρωποι βγάζουμε πολλά απωθημένα.. αυτήν την ανάγκη για να «πουλήσουν μούρη» μερικοί χωρίς να την έχουν δεν την κατάλαβα ποτέ.. και φυσικά αυτός που πραγματικά αξίζει δεν «πουλάει μούρη»
Καλή βδομάδα τρεχαλάκη μου
@kaya..
Και εγώ που το έγραψα μη νομίζεις πως το έχω συνειδητοποιήσει απόλυτα, με σώζει που βλέπω τα κυματάκια κάθε μέρα και δε με αφήνουν να ξεχνώ:)
Βρε Kaya μου πολύ χάρηκα που σε είδα εδώ, σαν να ήσουν κλεισμένη από καιρό και βγήκες έξω έτοιμη για νέες διαδρομές..
Εύχομαι να είσαι πολύ πολύ καλά
Η αρκουδίτσα βέβαια χαρισμένη αποκλειστικά στο κορίτσι μας;)
@me :)..
Μιας που ήρθες μετά από καιρό έφυγα εγώ.. μα δεν το ήθελα οι ζημιές και η κακή μου τύχη αλλά που θα πάει θα γυρίσει το ριζικό:))
Και δε θέλω να ξανακούσω “κατά φαντασίαν blogger” ποιος είναι δηλαδή ο πραγματικός blogger Να αυτά κάνουν οι συνταγές για τον καλό τον blogger. Εδώ μέσα είμαστε οι εαυτοί μας και δεν υπάρχουν συνταγές για έναν καλό εαυτό. Φτάνει να είμαστε εμείς αυτό αρκεί!
Καλή βδομάδα Λένα μου σε φιλώ πολύ!
@Poet..
Έχω μια διαφωνία μαζί σου Τόλη μου, ξέρεις, αυτό το facebook με τίποτα δεν μπορώ να το συμπαθήσω αφού σκέπτομαι να φύγω τελείως.. αλλά μου έχει κλέψει τους καλύτερους φίλους μου:(
Καλημέρα και καλή μας βδομάδα!!!
@Mairaki..
Με το μόντεμ κάτι κάναμε αλλά η ήχος είναι σάτρα πάτρα και πολύ με ενοχλεί. Ο μισός και παραπάνω υπολογιστής για μένα είναι η μουσική. Είμαστε και μακριά που να τον πάω για επισκευή δεν ξέρω. Τέλος πάντων κατά τα άλλα όλα καλά:)
Φυσικά και συμφωνώ με το αυθόρμητο το προσωπικό το ιδιαίτερο του καθενός μας, η διαφορετικότητα μας κάνει να τριγυρίζουμε τα μπλοκοσπιτάκια με τόσο ενδιαφέρον:)
Ευχαριστώ Μαριάκι μου καλό σου απόγευμα!
@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS..
Αχ βρε Σκρουτζάκο με βρήκες σε πλήρη αποδιοργάνωση, όλα χαλάσανε αλλά θα περάσω να δω αν προλαβαίνω..
Καλή βδομάδα σου εύχομαι:)
ΑΦΗΝΩ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΜΗΝΑ.
Ακριβώς το ότι δε μοιάζουμε, αυτή η διαφορετικότητά μας στο χώρο είναι και η πρόκληση.
΄Οπως περιδιαβαίνεις τους δρόμους ενός χωριού και η εναλλαγή των σπιτιων και του τοπίου, είναι που κρύβει τις εκπλήξεις και τη μαγεία.
διαφορετικά θα ήταν κάπως σαν εργατικές πολυκατοικίες ή σαν προσφυγικά
Αυτός είναι και ο λόγος που στο μπλογκοπαιχνίι είχα σαν πεισματάρικο παιδάκι επαναλάβει:Μου αρέσει
Μου αρέσει
Μου αρέσει
Μου αρέσει
Μου αρέσει
...........
......
...
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!!!
Γιατί αν δε μου άρεσε, δε θα βρισκόμουν ακόμη εδώ..."
KALA KOLOYMA!
Φιί και Γλαρένιες αγκαλιές
@ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ..
Γλαρένια μου δεν την είχα δει εκείνη την ανάρτηση. Συμφωνώ από ότι καταλαβαίνεις και επαυξάνω!!!!!!
Καλή Σαρακοστή!
Ο αετός σας να φτάσει ψηλά:)
Φιλιά πολλά!
Δημοσίευση σχολίου