8 Φεβ 2011

κατά του φόβου


"Όταν κάτι είναι πολύ τρομακτικό, θυμήσου ότι αυτή είναι η στιγμή για να μην πας πουθενά, αυτή είναι η ώρα να είσαι εδώ. Όταν κάτι τρομακτικό συμβαίνει, τότε κάτι συμβαίνει. Η στιγμή είναι πολύ γόνιμη και πρέπει να είσαι εδώ• και πρέπει να μπεις μέσα της." Osho


Σε καταστάσεις ακραίες όπως είναι ένας πόλεμος ή μια φυσική καταστροφή ο φόβος κυριεύει μαζικά τους ανθρώπους. Κάτι τέτοιο δεν έχουμε ζήσει τουλάχιστον οι νεότερες γενιές, με εξαίρεση τους μεγάλους σεισμούς των νεότερων χρόνων. Υπήρξε άνθρωπος που δεν φοβήθηκε όταν ξαφνικά γύρω του όλα άρχισαν να τρέμουν θυμίζοντάς του πόσο μικρός είναι; Τότε θυμάμαι η πρώτη αντίδραση ήταν να επικοινωνήσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους. Όλοι μαζί την ίδια στιγμή...

 Σήμερα οι ραγδαίες αλλαγές στην ζωή μας τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο έχουν καταφέρει να μας οδηγήσουν σε παρόμοιες καταστάσεις φοβίας, με την βοήθεια των ΜΜΕ αλλά και με το κλίμα που καλλιεργείται αριστοτεχνικά από όσους μας θέλουν άβουλους και φοβισμένους.
Η εξαθλίωση, η ανέχεια, η μιζέρια, χτυπούν την πόρτα όλο και σε περισσότερα νοικοκυριά και μία πολύ μεγάλη μερίδα πολιτών έχουν βρεθεί ξαφνικά με χρέη στην πλάτη  και συχνά χωρίς δουλειά.
Και πάλι μπροστά στην οδυνηρή πραγματικότητα στρέφουμε τα μάτια στους δικούς μας ανθρώπους. Οικογένεια, φίλους και σιγά σιγά συμπάσχουμε με τον γείτονα, τον συνάδελφο ή τον άγνωστο φίλο που δημοσίευσε ένα κείμενο για τον αγώνα του να σταθεί όρθιος και να νικήσει τους φόβους του.



Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται μπροστά σε κίνδυνο δεν το βάζει στα πόδια, δεν είναι η φύση του έτσι. Μπορεί η ευκολία να έχει ατονίσει την προσοχή και την πίστη στον εαυτό μας αλλά το ένστικτο της επιβίωσης δεν το χάνουμε ποτέ.
Κάποτε ανέβαινα σε βουνά, δε θα ξεχάσω την πρώτη φορά που αντίκρισα το βουνό, η χιονισμένη του πλευρά γυάλιζε στον ήλιο και το έκανε να μοιάζει με λεπίδα. Μου είπαν οι παλαιότεροι ορειβάτες αυτή τη πλαγιά θα ανεβούμε. 'Ενιωσα τη καρδιά μου να χτυπάει δυνατά όμως δεν μπορούσα να κάνω πίσω. Με λόγια λιγοστά και περισσότερο σκέψη ξεκίνησα μαζί με την υπόλοιπη ομάδα αλλά στην πραγματικότητα μόνη, έτοιμη να συναντήσω όλες τις δυσκολίες του κόσμου. Σε κάθε βήμα ακόμη κι αν αυτό ήταν στη κόψη του ξυραφιού και από κάτω το χάος γινόμουν όλο και πιο δυνατή. Φτάνοντας στην κορφή είχα κερδίσει το στοίχημα και η ικανοποίηση αυτής της νίκης έγινε εθισμός. Κάθε φορά, σε κάθε βουνό ο ίδιος φόβος και κάθε φορά, σε κάθε κορυφή, η ίδια ευδαιμονία. Μόνο που όλο αυτό ξεχνιέται.. ποτέ δεν πρέπει να πάψουμε να ανεβαίνουμε βουνά γιατί ξεχνάμε πώς είναι να ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με τους φόβους μας.



Με αφορμή την πρωτοβουλία για την ημέρα κατά του φόβου γράφτηκαν από πολλούς bloggers εξαιρετικά κείμενα. Όμως το σημαντικότερο που πέτυχε αυτή η πρωτοβουλία ήταν να μας κάνει να απαριθμήσουμε τους φόβους μας, να σταθούμε απέναντί τους, να μιλήσουμε γι αυτούς,να θυμηθούμε πως μπορούμε να τους ξεπεράσουμε..

Κάπου διάβασα πως οι δυνατές φιλίες δημιουργούνται από ανθρώπους που φοβήθηκαν μαζί.  Ίσως έφτασε η εποχή που θα απλώσουμε τα χέρια ο ένας στον άλλον. Μια αόρατη κλωστή πάντα μας κρατούσε ενωμένους, όμως τώρα ήρθε η ώρα να το συνειδητοποιήσουμε.

Διαβάστε εξαιρετικά post φίλων bloggers εδώ, εδώεδώεδώ,  και εδώκαι εκεί  και όποιος έχει όρεξη να διαβάσει πολλά πολλά άλλα εδώ.... νομίζω ότι αξίζει!

Το βίντεο είναι μία εξαιρετική δουλειά φίλου blogger.. δείτε το!

83 σχόλια:

Mariela είπε...

Καλημέρα Μαργκό μου...
ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου.
Είναι αυτό που σε φρενάρει, που σε πάει πίσω, που σε σταματάει από οποιαδήποτε εξέλιξη...
Έτσι η νίκη κατά του φόβου είναι ίσως το πιο σημαντικό που μπορεί κάποιος να πετύχει για τον εαυτό του!!
Και εχεις απόλυτο δίκιο, είναι η στιγμή να απλώσουμε τα χέρια ο΄ένας στον άλλο. Κάτι που έχουμε ξεχάσει τελευταία αφού οι καταστάσεις μας οδηγούν στην απομόνωση. Ότι χειρότερο δηλαδή.
Σου απλώνω το χέρι και σου εύχομαι μια πολύ όμορφη μέρα...
σε γλυκοφιλώ!

Ανώνυμος είπε...

φόβος
τον γνωρίζουμε
τον μαθαίνουμε
τον φοβόμαστε

φόβος
θάνατος

σκοτάδι

σιωπή

εκπληκτικό βίντεο

Livingathens είπε...

kalhmera 8a ta diabasw ola :)

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Έχει κάτι το συνεκτικό ο φόβος - πόσο κρίμα, όμως, να βασίζεται σε κάτι τέτοιο η συνοχή των ανθρώπων...
Θάπρεπε και μάλλον θα μπορούσαμε, έπειτα από τόσα και τόσα χρόνια εξέλιξης, να έχουμε εξαλείψει τουλάχιστον όσους φόβους δεν οφείλονται στην Φύση... αλλά δεν...

Ανώνυμος είπε...

Για αυτή την αόρατη κλωστή που μας κρατούσε πάντα ενωμένους ας ενώσουμε τα χέρια μας να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον...αν όχι ΤΩΡΑ πότε;
Εξαιρετική Margo μου :)))

καλημέρα σου!

fish eye είπε...

εχουμε να ανεβουμε ακομη πολλα βουνα και καθε φορα θα νιωθουμε την ιδια αγωνια.. που θα διαδεχεται η ιδια χαρα..

Σελιτσάνος είπε...

Ζωγραφίζετε με ευαισθησία την έννοια της αλληλεγγύης διαχωρίζοντάς την με ευγένεια αλλά και κοφτερή σαφήνεια από τις έννοιες της φιλανθρωπίας και της εκ καθήκοντος στήριξης.Μακάρι να μπορούσαμε να αντιλαμβανόμαστε την ζωή μας έτσι.

Ανώνυμος είπε...

Οι φόβοι μου ευχαριστούν και τους δικούς σου και όλων μας. Από καρδιάς.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ξεκουράστηκα στο μπλοκ σου , γέμισα απο το κείμενο και την υπέροχη μουσική ..θα έλεγα απλά οτι ο φόβος είναι ανθρώπινο συναίσθημα μα θα συμπληρώσω οτι η ελπίδα για το καλύτερο είναι το δώρο του Θεού στην ανθρώπινη φύση..ηρέμησε γλυκιά μου.. άκου τη μουσική ..όλα θα πάνε καλά!

Τσαλαπετεινός είπε...

Εμείς Margo μου δεν χρειάστηκε να φοβηθούμε πρώτα για να απλώσουμε τα χέρια. Τα απλώσαμε από την αρχή με την καρδιά μας. Ισως γι αυτό να φοβόμαστε λιγότερο.

καλο σου απόγευμα.

leondokardos είπε...

Κι εγώ διάβασα πολλά υπέροχα κείμενα για το θέμα του φόβου.
Δε τολμώ να προσθέσω τίποτα δικό μου, θα είναι πολύ λίγο.Όμως συμμετέχω στους προβλημαατισμούς που έχουν τεθεί και όσο κιαν φοβάμαι, αυτός ο φόβος όλων μας κάποτε θα μιλήσει.

MYSTELIOS είπε...

Eξαιρετική η επίκαιρη ανάρτηση σου όπως και όλες αυτές των φιλικών μπλογκς που μας παραπέμπεις , ένα εμβόλιο κατά του φόβου που κυριάρχησε σαν κακιά επιδημία στον τόπο μας !!! σε ευχαριστούμε Μargo που την μοιράστηκες μαζί μας δίνοντας μας με αυτό τον τρόπο δύναμη για συνέχεια . Σίγουρα ένα κλαδάκι είναι πολύ εύκολο να σπάσει αλλά όταν πολλά κλαδάκια είναι ενωμένα μαζί αντέχουν και είναι δύσκολο να σπάσουν !!! Καλή δύναμη σε όλους !!!

zoyzoy είπε...

Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μ'αυτόν αφού δεν είμαστε ικανοί ν'αντιμετωπίσουμε αυτούς που μας τον προκαλούν!

Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά!

Side21 είπε...

Ο φόβος νικέται με αγάπη
μ' ένα γλυκό χαμόγελο
με το σφίξιμο των χεριών
με μια ματιά επιδοκιμασίας
με μια ζεστή αγκαλιά ...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

αυτοί που τον φόβο έντεχνα μας προκαλούν, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι φοβούνται πιο πολύ από εμάς...

φοβούνται την δύναμη των πολλών. την δύναμη του δίκαιου. την δύναμη της συσσωρεμένης οργής. και στο τέλος φτάνουν να φοβούνται ακόμα και τη σκιά τους.

αν το δούμε και από αυτή την πλευρά, βρίσκετε πως είναι δύσκολο τον φόβο μας, και αυτούς μαζί, να τον νικήσουμε;

τόσο εύστοχη. τόσο σπουδαία. όπως πάντα!!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Η θεωρια καλη είναι φιλη μου, αλλα σαν ανθρωπινο συναίσθημα και ο φόβος, δεν περνα με την θεωρία....

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Το μόνο που πρέπει να φοβάσαι είναι ο φόβος.Όχι αυτόν ή αυτό που στον προκαλεί.Αυτός που στον προκάλει είναι στη πραγματικότητα ανίσχυρος.Δειλός.

Βέβαια,το πέρασμα από τη θεωρία στη πράξη-αντιμετώπιση του φόβου και πως θα επιτευχθεί αυτό ειναι προσωπική απόφαση του καθ' ενός από 'μας...

Καλημέρα.

dodo είπε...

Στον άμεσο κίνδυνο αντιδρούμε- fight or flight.
Είναι αυτές οι ύπουλες απειλές, τα "μήπως", τα "αν", τα "τί θα συμβεί" που μάς μουδιάζουν και μάς παραλύουν...

Πολύ καλή η πρωτοβουλία, δεν την εγνώριζα, σ'ευχαριστώ.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

............!
"όποιος φοβάται την αυγή..την νύχτα ξαγρυπνάει"
Καλημέρα Μαρία μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Margo, από χτες προσπαθώ να διαβάσω το κείμενό σου. Ήμουν σίγουρη, από ένα δυνατό ένστικτο, ότι κάτι σημαντικό γράφεις. Και, ναι, ο παλιός μου αγαπημένος, γεννημένος στις 11 Δεκεμβρίου όπως κι εγώ - μου αρέσει να το λέω αυτό. Ο Osho έχει μιλήσει διαφορετικά. Αληθινά πολύ διαφορετικά. Έχει μπει στην καρδιά της αλήθειας των πραγμάτων. Με την αφορμή που μου δίνεις θα ψάξω εκείνα τα μικρά βιβλία με τα λόγια του που κυκλοφορούσαν κάποτε - ίσως ακόμα - να σκεφτώ ξανά.

kovo voltes... είπε...

Ψηλά βουνά, βαθειές χαράδρες...Πρόκληση. Πώς να κάνεις πίσω??

Poet είπε...

Έζησα τον μεγάλο σεισμό της Θεσσαλονίκης το 1978 και τον τρομερό φόβο όλων μας τότε. Μας χτύπησε στο πιο πολύτιμο καταφύγιό μας, στο σπίτι μας. Ήταν όμως, ταυτόχρονα, εκπληκτική η αλληλεγγύη που ξαφνικά εμφανίστηκε από το τίποτα της αρπακτικής κοινωνίας. Η συσπείρωση της ευρύτερης οικογένειας του καθενός μας αλλά και το αδερφικό χέρι που απλώθηκε στους άλλους. Μια τρομακτική εμπειρία λοιπόν αλλά και αναγεννητική. Για όσο κράτησε.

Dinos-Art είπε...

Αρχή μου από εμπειρία χρόνων "Πίστευε στον εαυτό σου".
Καλημέρα Μαρία.

H.Constantinos είπε...

Παλεύεται ο φόβος, και ευτυχώς υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που δεν φοβούνται -από τη φύση τους.
Το θέμα είναι τί γίνεται αν τον φόβο τον προκαλούν τα σημάδια αυτού που έρχεται...
Εκεί δεν γίνεται τίποτα...
Και με τις φοβίες δεν γίνεται τίποτα, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...

nameliart είπε...

Margo,
είναι πολύ πλήρης η ανάρτησή σου,
για να την «επιβαρύνω» με οποιοδήποτε σχόλιο!
Αν έπρεπε να συνοψίσω με μία φράση, θα χρησιμοποιούσα μέσα από την ίδια την ανάρτηση αυτή: Φόβος: Ο Δούρειος Ίππος της Εξουσίας!
Να είσαι καλά Margo!

Roadartist είπε...

Επαναπροσδιορισμός αξιών. Σε αυτή τη τόσο δύσκολη εποχή, δεν μπορείς να παλεύεις μόνος. Χρειάζεται να ενωθούμε. Καλησπέρα μαργκο!

ολα θα πανε καλα... είπε...

Καλησπέρα,γλυκιά Μαργκο,
Πολύ δυνατή η πρώτη φωτογραφία,με τη δημιουργία αρμονίας μέσω του ήχου,εν μέσω χαλασμάτων.
Δεν είχα πάρει είδηση ότι υπάρχει παγκόσμια μέρα κατά του φόβου - αρκετά θα είχα να γράψω κι εγώ.Θα διαβάσω τα κείμενα που παραθέτεις.
Εδώ έχει γλυκό καιρό.Στέλνω ζεστούς χαιρετισμούς σε σένα και στο νησί.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Margo μου,
έστειλα 2 σχόλια στο κείμενο με τη γιαγιά αλλά δεν το παίρνει,δεν ξέρω γιατί...Λέει ότι "ο σύνδεσμος δε λειτουργεί",ένα τέτοιο μήνυμα βγαίνει από τη google.
Πολύ αγαπημένο και ευαίσθητο κείμενο...Σκέφτομαι τη δική μου γιαγιά.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Μargo Μου,
όπως σε όλους και σε σένα ψυχή μου πρέπει να αφήσω αυτό...
Eλπίζω να έχω την άδειά σας να διαβάσω στην αυριανή εκπομπή του radioblogspot στο Δημοτικό ραδιόφωνο Πολυγύρου την δική σας προσέγγιση.
Υπέροχη η προσπάθεια όλων σας και θα ήθελα να αποχαιρετίσω τα ερτζιανά με ένα αισιόδοξο μήνυμα.
Σας περιμένω λοιπόν εδώ http://www.poligiros.gr/ 8 με 10 Πέμτης βράδυ.
Ευχαριστώ πολύ.
Υ.Σ. συγχωρήστε μου την αντιγραφή του μηνύματος σε όσους έχω διαλέξει τις αναρτήσεις , όμως «φοβάμαι» πως ο χρόνος δεν αρκεί να αφήσω όσα μου βγάζει ο καθένας σας χωριστά.
Βαγγέλης Μίχος
Φιλιά

inter-notes είπε...

Φοβάμαι τον ... φόβο και αυτόν προσπαθώ να αντιπαλεύω πάντα, κοιτάζοντας μπροστά, μέσα μου και στην ψυχή των αγαπημένων μου.

Πέρα από το μαύρο σύννεφο που άπλωσε παντού η σύγχρονη κρίση κάθε τύπου, είναι μοναδική ευκαιρία για συσπείρωση και κοινωνική αλληλεγγύη/αλληλεπίδραση. Ευκαιρία για δημιουργία, δημιουργία ποιότητας και ελπίδας... Ο καθένας μας το δικό του "ουράνιο τόξο", πολύχρωμο, φωτεινό, χωρίς φόβο, αλλά με πάθος!

Μπορεί "ο φόβος να φυλάει τα έρμα" μα η ελπίδα τρέχει πολύ γρηγορότερα και είναι το μοναδικό αντίδοτο!

Καλό άφοβο βράδυ με φιλί μεγάλο!

magda είπε...

Δεν αισθάνομαι κανένα φόβο, θα συμφωνήσω δε με τον Τσαλαπετεινό, διότι κάναμε την ίδια σκέψη " ότι εμείς κρατιόμαστε ήδη από το χέρι ".
Πολλά φιλιά και καλό βράδυ !

σταγόνα είπε...

μα τι γίνεται πια με αυτό το φόβο??? μετά απο καιρό έκανα μια βόλτα στα μπλογκάκια και .... Φόβος παντού... σε λίγο θα αρχίσω πραγματικά να φοβάμαι... αυτό το τερατάκι που ζει μέσα μας και τρέφεται απο τις ανασφάλειες μας..
ωρα σου καλή Μαργκούλι:)

Margo είπε...

@Μαριέλα..

Πιστεύω Μαριέλα μου πως κανείς δε θα απομονωθεί σε λίγο καιρό γιατί Απλά δε θα μπορεί να ζήσει απομονωμένος. Ίσως όλα αυτά έπρεπε να γίνουν μήπως και ξαναθυμηθούμε πώς είναι να είμαστε άνθρωποι, ίσως πάψουμε να χάφτουμε σαν τις μύγες τα παραμύθια που μας αραδιάζουν και επιτέλους να αντιδράσουμε.
Φιλί για καληνύχτα και όνειρα γλυκά:)

Margo είπε...

@Silena..

Ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος φόβος Σιλένα μου, αν αυτό το ξεπεράσουμε με κάποιο τρόπο τίποτε πια δε θα μπορεί να μας φοβίσει.

Αυτό το βίντεο όπως και η προσπάθεια που έγινε από τα παιδιά έχω την αίσθηση πως θα παίξει κάποιο ρόλο στο μαζί.. για να δούμε..

Καλό σου ξημέρωμα!

Margo είπε...

@Lefteris Savvidis..

Αν ξεκίνησες από προχθές ακόμη θα διαβάζεις Λευτέρη:)
Πολλοί συμμετείχαν σαν να περιμέναμε όλοι την εκκίνηση.

Margo είπε...

@Asteroid..

Θα έπρεπε Γιάννη μου αλλά να που οι κρίσεις μας φέρνουν πιο κοντά.. από ανάγκη δυστυχώς.
Όταν τα έχουμε όλα παίρνουν τα μυαλά μας αέρα νομίζουμε πως είμαστε ανίκητοι, αλλά δεν είναι έτσι…

Margo είπε...

@me :)..

Είναι η ευκαιρία μας Λένα μου.. μπορείς να φανταστείς στο σημείο που έχουμε φτάσει, ακόμη κι αν λυνόντουσαν τα οικονομικά μας προβλήματα, να συνεχίσουμε όπως είμασταν;;;;
Εγώ με τίποτα. Πρέπει να αλλάξουμε!!!!!!

Καλή σου νύχτα Λενιώ μου

Margo είπε...

@❤..

Αυτό που είναι μπροστά μας θαρρώ είναι από τα δυσκολότερα όχι μόνο για τις οικονομικές παραμέτρους του.
Καλό ξημέρωμα Στέλλα μου..

Margo είπε...

@Σελιτσάνος..

Πρώτη επίσκεψη στο blog μου με τέτοια καλά λόγια; Ποιος τη χάρη μου:)
Ευχαριστώ πολύ για τον τρόπο προσεγγίσατε τη σκέψη μου..
Να είστε καλά!

Margo είπε...

@ALICE..

Οι φόβοι μου ευχαριστούν επίσης και ενίοτε αποχωρούν για αλλού!

:)

Margo είπε...

@αχτίδα..

Αχτίδα μου δεν φοβάμαι την κρίση κι ας μας πιέζει από παντού. Η λογική λέει πως θα επιβιώσουμε. Άλλωστε πιστεύω πως αλλού κρύβεται η ευτυχία και όχι στις υλικές απολαύσεις. Το μόνο που με ανησυχεί είναι ο κλοιός που μας περικυκλώνει σιγά σιγά αυτό δεν το αντέχω αλλά πιστεύω πως θα τον σπάσουμε.. αυτή είναι η ελπίδα μου.
Όλα θα πάνε καλά έτσι κι αλλιώς:) Σ’ ευχαριστώ Αχτίδα μου σου εύχομαι ότι καλύτερο!

Margo είπε...

@Τσαλαπετεινός..

Έτσι είναι τσαλαπετεινέ μου και μπορώ να σου πω ότι γι αυτό έχω μια ευδαιμονία που δε συνάδει με την τρέχουσα επικαιρότητα.
Και να σου πω εδώ, πόσο σ’ ευχαριστώ εσένα και όσους ξεκίνησαν αυτή την προσπάθεια. Πιστεύω πως θα μας κινητοποιήσει άμεσα γιατί έχει να κάνει με την στάση του καθενός μας απέναντι σε όσα ζούμε. Από εκεί θα ξεκινήσουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό..

Όμορφα ξημέρωμα να έχεις

Margo είπε...

@leondokardos..

Συμφωνώ, θα μιλήσει ο φόβος μας και ο λόγος θα γίνει βρυχηθμός. Όλοι μαζί μπορούμε και είμαι σίγουρη πως και εσύ θα μπορούσες να πεις πολλά γι αυτό..

Margo είπε...

@zoyzoy..

Θα τους αντιμετωπίσουμε και αυτούς Ζουζού μου, γιατί όχι;
Και γιατί να μάθουμε να ζούμε με το φόβο;;; Ο άνθρωπος δεν είναι γεννιέται με αυτό το χαρακτηριστικό. Είναι επίκτητο άρα, μπορεί να εξαφανιστεί όπως ήρθε.

Φιλιά πολλά:)

Margo είπε...

@Side21..

Τα είπες όλα αγαπητέ Side.
Με όπλο το χαμόγελο και την αγάπη όλα είναι δυνατά!
Πολλά χαιρετίσματα στην όμορφη Σάμο

Margo είπε...

@ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ..

Φοβούνται πιο πολύ, είσαι πολύ εύστοχη λύχνε μου.
Απόδειξη του φόβου τους είναι η προσπάθεια να (μας) ελέγχουν. Όλη τους η προσπάθεια εκεί εστιάζεται. Το μόνο που μας μένει είναι να μην τους αφήσουμε να μας κυκλώσουν.

Πολύ μου άρεσε η οπτική σου και με εξέπληξε μπορώ να πω.
Χαίρομαι ειλικρινά!
Καλό σου ξημέρωμα:)

Margo είπε...

@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..

Η θεωρία Ρίκη μου είναι συνέπεια μιας πράξης. Αν αναλογιστούμε τα χρόνια που αφήσαμε πίσω εμείς οι μεγαλύτεροι, σίγουρα θα δούμε τον εαυτό μας να αντιμετωπίζει με επιτυχία και να διώχνει τους φόβους του… γιατί να μη γίνει και σήμερα μαζικά;;;;

Margo είπε...

@Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης..

Το συναίσθημα του φόβου κλονίζει την ύπαρξη μπορεί να κάνει τη ζωή μας ανυπόφορη. Έχεις δίκιο πως αξίζει τον φόβο μας, μπορούμε όμως να τον κατανοήσουμε και να τον αφήσουμε να φύγει. Άλλωστε δεν είναι πραγματικός, το μυαλό μας τον επινοεί.
Σίγουρα έχουμε δουλειά πολύ με τον εαυτό μας, δεν πρόκειται να βαρεθούμε σε αυτή τη ζωή:)

Καλό ξημέρωμα Γιάννη!

Margo είπε...

@ART-TRAVELLER..

Το θέμα από μόνο του μας κάνει να νιώθουμε ενωμένοι Στέλιο μου. Μέσα μας είμαστε όλοι το ίδιο γι αυτό και όταν έρθει η στιγμή θα προχωρήσουμε μαζί χωρίς να φοβόμαστε.
Καλά να είσαι!

Margo είπε...

@dodo..

Αυτό το τι θα συμβεί είναι που μας κρατά με κοφτή την ανάσα Dodo μα πώς θα συνεχίσουμε έτσι; Προσωπικά λέω να είμαστε έτοιμοι για όλα.. για fight μας βλέπω πάντως..:)

Margo είπε...

@ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ..

Πολύ καλό.. ευχαριστώ Πέλα μου:)
Καλό σου ξημέρωμα!

Margo είπε...

@euliekougia..

Γιούλη μου τα βιβλία του έχουν γίνει πάρα πολλά.. τον διαβάσω και εγώ πολύ παλιά και με επηρέασε πολύ στην εφηβεία μου αλλά και σε όλο το σκεπτικό μου. Μίλησε αληθινά όμως το πλήρωσε με τη ζωή του.
Χάρηκα πολύ που πέρασες από εδώ:)
Να σαι καλά!

Margo είπε...

@kovo voltes..

Όπως η ζωή μας βολτίτσα μου..

Σε γλυκοφιλώ:)

Margo είπε...

@Poet..

Πόσο εύκολα ξεχνάμε όμως Τόλη μου. Όταν όλα αποκτούν τη γνωστή ρουτίνα τους εμείς πάλι κλεινόμαστε στο καβούκι μας νομίζοντας πως δεν έχουμε ανάγκη κανέναν. Ξεχνάμε πως δε θα είμαστε για πάντα εδώ..
Εκείνο τον σεισμό τον θυμάμαι από τις εφημερίδες της εποχής ήμουν 11χρονών.. φοβήθηκα τον σεισμό πριν τον ζήσω και όταν κουνηθήκαμε εμείς το 1981 νόμιζα πως δε θα μείνει τίποτε όρθιο. Ήρθαν εκείνη τη στιγμή όλες οι εικόνες από τα κατεστραμμένα κτήρια της Θεσσαλονίκης..

Margo είπε...

@Dinos-Art..

Αυτό θέλει πολύ δουλειά εσωτερική ειδικά αν δεν το έχεις.. το παλεύουμε Ντίνο μου και προχωράμε..
Καλή σου μέρα!

Margo είπε...

@H.Constantinos..

Αυτό είναι το δύσκολο, δεν ξέρουμε τι έρχεται, τι είναι αλήθεια και τι ψέματα μας μένει μόνο να αφήσουμε το ένστικτο να μας οδηγήσει και αυτό θα γίνει μόνο αν είμαστε νηφάλιοι και γαλήνιοι.
Για τις φοβίες δεν ξέρω, υποθέτω πως είναι δύσκολο να απαλλαχτεί κανείς..

Margo είπε...

@nameliart..

Αυτό ακριβώς που πρεσβεύει το blog που το ξεκίνησε όλο αυτό και πόσο αληθινό είναι!
Ο φοβισμένος πολίτης δεν αντιδρά, παρακαλά, μιζεριάζει και στο τέλος τον εξαφανίζουν.
Καλό σου ξημέρωμα Μελίνα μου

Margo είπε...

@Roadartist..

Ακριβώς!
Γεια σου Ροντάκι μου:)

Margo είπε...

@ολα θα πανε καλα..

Γωγώ μου δεν είναι παγκόσμια ημέρα αλλά ίσως γίνει. Ήταν μια ιδέα που ξεκίνησε από blog της γειτονιάς μας. Ο Τσαλαπετεινός αν τον γνωρίζεις ο Spy η Riski ίσως είναι και άλλοι. Το βίντεο φτιάχτηκε για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Νομίζω πως είναι ένα θέμα που μας αγγίζει όλους.

Και εδώ είναι ανοιξιάτικος ο καιρός μόνο που είμαστε άρρωστοι και ψηνόμαστε στον πυρετό. Οι γρίπες στο φουλ!

υ.γ. ίσως κάτι κόλλησε συμβαίνει καμιά φορά αλλά αφού το άφησες εδώ το ίδιο είναι. Σ’ ευχαριστώ Γωγώ μου να σαι καλά!

Margo είπε...

@epikuros..

Βαγγέλη μου θα είμαστε εκεί.. αυτή η εκπομπή θα είναι πολύ σημαντική για πολλούς λόγους. Ο ένας είναι ότι θα αφήσει μεγάλο κενό στις Πέμπτες μας και στις καρδιές μας:(

Margo είπε...

@inter-notes..

Αυτό είναι το μήνυμα αυτής της προσπάθειας Βασιλική μου, να συνειδητοποιήσουμε όλα αυτά που μας οχυρώνουν μπροστά στο άγνωστο.
Η δύναμη κρύβεται μέσα μας, όλοι διαθέτουμε!

Όνειρα γλυκά για όση νύχτα απομένει:)

Margo είπε...

@magda..

Μαζί σου Μάγδα μου και όλος ο κόσμος εύχομαι:)

Καλό σου ξημέρωμα!

Margo είπε...

@σταγόνα..

Σταγονίτσα μου είναι ένα αφιέρωμα όχι στον φόβο αλλά στην εξάλειψή του.
Η ιδέα είναι πολύ καλή κατά την γνώμη μου.. η προσπάθεια μας ενώνει.. και μόνο αυτό διώχνει κάθε φόβο. Αν θέλεις μπες στο συγκεκριμένο blog για να δεις και να καταλάβεις την ιδέα.
http://grfear.blogspot.com/2011/02/blog-post_06.html

Σε φιλώ:)

Unknown είπε...

Ορειβάτισσα παλιά κι εγώ. Ανέβαινα μόνη μου αλλά οι ανάσες των διπλανών μου ήταν το μπαστούνι που ποτέ δεν προμηθεύτηκα και το γέλιο όλων μας στην κορυφή το βραβείο που ποτέ δεν ζήτησα.

Margo εξαιρετικές οι σκέψεις σου.
Χθες το βράδυ με παρέα φίλων μου βίωσα την ανάγκη ενός φίλου μας να πάρει κουράγιο για την νέα αρχή που προσπαθεί να κάνει. Ήμουν εκεί και θα ξανά είμαι.

Νάσαι καλά κορίτσι μου

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

http://www.divshare.com/download/14023890-0f3

Mαρία μου, ένας πολύ όμορφος τρόπος να αποχαιρετίσω τους φόβους μου ήταν αυτή η εκπομπή.
Σ' ευχαριστώ για την αγάπη σου και την συμπόρευσή σου.
Σε φιλώ.

ΑΠΟΛΛΩΝ είπε...

"... οι δυνατές φιλίες δημιουργούνται από ανθρώπους που φοβήθηκαν μαζί".

Δεν φοβηθήκαμε μαζί αλλά, έχω την βαθιά αίσθηση ότι έχουμε ανέβει μαζί ένα νοερό βουνό ...

Ποιος ξέρει ; Μπορεί κάποτε κι ένα αληθινό !

Καλό σου ξημέρωμα φίλη μου.

roundel είπε...

"Ο φόβος δεν ανήκει σε κανένα γι' αυτό εύκολα αλλάζει κατεύθυνση"

Η καλύτερη ατάκα που άκουσα τον τελευταίο καιρό!

Συγχαρητήριο!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Μαρία μου, δε γνωρίζω τον εμπνευστή της μέρας κατά του φόβου αλλά σε διαβεβαιώνω πως αποσκοπεί στην εξάπλωση του φόβου.

Πολεμάει κανείς τον φόβο αποθαρρυνόντάς τον κι όχι ενισχύοντάς κι εστιάζοντας σε εκείνον. Έτσι του δημιουργεί υπόσταση, του προσδίδει ακεραιότητά, δεν κλονίζει την θεμελιακή υποδομή του.

Οι μέρες των ΚΑΤΑ, πάσα μέρα του ΚΑΤΑ, φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό.Βαδίζει κανείς προς το φως μόνο αφήνοντας πίσω, στη λήθη το σκοτάδι. Απλά οι εμπνευστές παρόμοιων ημερών, γνωρίζουν πολύ καλά πως του ανθρώπου του είναι γνώριμη η άρνηση και η πολεμική διάθεση, κι έτσι του δίνουν τροφή πολέμου, με την ηθική εξουσία πως ο πόλεμος στρέφεται προς το κακό. Άρα ορθά. Ο Πόλεμος όμως γεννά πόλεμο κι η βία βία. Κι ο κόσμος γεμίζει Ελένες Λουκά, που βγάζουν τη λύσσα τους στο τάχα κακό,αντλώντας την άδεια από το κοινός αποδεκτά ηθικό.

Το ορθό είναι να δημιουργήσουν μιά μέρα ΥΠΕΡ της Τόλμης και του Θάρρους. Θα είναι όμως σα να γυρίζουν το μέσα του ανθρώπου έξω για αυτό δε το κάνουν. Έτσι τον οδηγούν στην πεπατημένη κι εχθρική οδό.

Καλό Σαββατοκύριακο.

Άστρια είπε...

Ο φόβος.. μία άμυνα κι αυτή, ίσως μια υποσυνείδητη προφύλαξη - προετοιμασία για μία απειλή που πλησιάζει, ένα φρένο στην έκθεση σε πιθανό κίνδυνο...αλλά και αδικαιολόγητο φρένο σε κάτι καινούργιο άγνωστο που τολμούμε.
Όμως είναι και ο φόβος που μας παραλύει για το κακό που μας τριγυρίζει και μας κάνει να χάνουμε τις δυνάμεις μας πριν ακόμα πολεμήσουμε..
Ναί, έχουμε νοιώσει τον φόβο και τις αντιδράσεις του..και έτσι κι αλλιώς..

Πάντα ευαίσθητη Margo μου σε όλα τα μηνύματα των καιρών.

φιλάκια πολλά πολλά
καλό βραδάκι! (θα είναι υπέροχες αυτές οι νύχτες στο νησί:)

Άιναφετς είπε...

Γιατί φοβόμαστε ν' αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας;
Γιατί φοβόμαστε προκαταβολικά;
Μήπως η λύση βρίσκεται στο να μη φοβόμαστε να φοβηθούμε;
Μήπως ο φόβος είναι στο ΤΙ ΘΑ συμβεί ΑΝ μου τύχει το ένα ή το άλλο...αύριο;
Πολλά ερωτήματα Margo μου που μόνοι μας θα λύσουμε! ΑΦ!

Margo είπε...

@meggie..

Αν συναντιόμασταν θα είχαμε πολλά να πούμε για τα βουνά:)

Meggie μου όλοι μας έχουμε ανάγκη την συμπαράσταση στα δύσκολα τυχερός ο φίλος σου δεν συμβαίνει συχνά να στέκονται δίπλα σου άνθρωποι.

Καλό βράδυ Κυριακής!

Margo είπε...

@epikuros..

Βαγγέλη μου χαιρετώ την εκπομπή όχι όμως και εσένα. Εμείς θα συνεχίσουμε να συμπορευόμαστε. Εγώ σ’ ευχαριστώ για όσα άκουσα και κυρίως ένιωσα μέσα από την εκπομπή σου.

Σε φιλώ!

Margo είπε...

@ΑΠΟΛΛΩΝ..

Μαζί το ανεβαίνουμε Απόλλωνα το βουνό, απλά κάποιοι από εμάς δεν κοιτάμε μόνο μπροστά αλλά και δίπλα μας και βλέπουμε πως δεν είμαστε μόνοι.

Κάποτε μπορεί να είναι και αληθινό όλα είναι δυνατά:)

Καλή βδομάδα φίλε μου:)

Margo είπε...

@roundel..

Έγινε επαγγελματική δουλειά σε όλα.. το βίντεο εξαιρετικό και η συγκεκριμένη ατάκα είναι από αυτές που θα μείνουν.

Ευχαριστώ εκ μέρους των δημιουργών.

Margo είπε...

@Κωνσταντίνος Κόλιος..

Κωνσταντίνε μου διάβασα προσεκτικά τα επιχειρήματά σου και σ’ ευχαριστώ που κατέθεσες εδώ τη σκέψη σου.

Δεν μπορώ να πω πως έχεις άδικο. Το ΥΠΕΡ δημιουργεί από μόνο του θετικότητα σε αντίθεση με το ΚΑΤΑ.
Το κάθε τι που ακούγεται το εισπράττει ο καθένας μας διαφορετικά, οπότε μια Ελένη Λουκά μέσα από το Κατά του Φόβου θα βγάλει όλη τη λύσσα της αλλά θα το έκανε έτσι κι αλλιώς.
Σε εμένα προσωπικά δεν λειτουργεί έτσι. Πιστεύω πως πρέπει να είμαστε πιο ωμοί με την αλήθεια. Είναι σαν να μη λέω τη λέξη θάνατος ή να την ξορκίζω με χίλια δυο ενώ είναι αναπόφευκτος. Προτιμώ να είμαι φίλος μαζί του. Το ίδιο σκέπτομαι και με το φόβο.

Αυτή την ιδέα την είχαν δυο τρεις bloggers σαν εσένα και εμένα που ποτέ μα ποτέ δεν έκαναν πολιτική. Θα τους χαρακτήριζα χαμηλών τόνων και εξαιρετικά ταλαντούχους συγγραφείς. Σίγουρα δεν αποσκοπούν σε κάτι τέτοιο που αναφέρεις.
Αν σε ενδιαφέρει να τους γνωρίσεις θα βρεις τις ιστοσελίδες τους στους υπότιτλους του βίντεο που έφτιαξε ο Spy ο οποίος είναι ένας από αυτούς.

Καλή βδομάδα σου εύχομαι και σ’ ευχαριστώ!

Margo είπε...

@Άστρια..

Φυσικά τον έχουμε νιώσει Άστριά μου ακόμη και όσοι δεν το παραδέχονται. Λίγο παραπάνω αυτή τη μεταβατική περίοδο, μόνο που αυτή τη φορά έχει πάρει μορφή επιδημίας και αυτό καθόλου δε βοηθά. Ήρθε η στιγμή που πρέπει να πράξουμε και ο φόβος είναι εχθρός της δράσης.

ΟΙ βραδιές είναι υπέροχες και τα πρωινά και τα μεσημέρια, μόνο που δεν τα απολαμβάνουμε.. μας έπιασε στα πράσα η γνωστή γρίπη και έχουμε το θερμόμετρο μονίμως στα χέρια και φυσικά όλα τα άλλα αξεσουάρ:)
Τα μικρά ταλαιπωρούνται περισσότερο από όλους μας..

Πολλά φιλιά αστεράκι μου καλή βδομάδα σου εύχομαι!

Margo είπε...

@Άιναφετς..

Μόνοι μας τα λύνουμε πάντα μαγισσούλα μου παίρνοντας όμως πολλά ερεθίσματα από όσα ακούμε και διαβάζουμε. Τα φιλτράρουμε όλα και μένοντας μόνοι με τον εαυτό μας βγάζουμε συμπεράσματα.
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ!

55fm είπε...

Ποιός δεν φοβάται το φόβο;
Φυσικά και μας ακινητοποιεί και φυσικά πρέπει να αντιδράσουμε!
όμορφη βδομάδα να έχεις γλυκιά Μάργκο!

Μικρές ανάσες είπε...

Όλοι φοβόμαστε κάτι, και ο μεγαλύτερος του φόβου είναι εκείνος του θανάτου.

Είναι σημαντικό να έχουμε ανθρώπους γύρω μας, αλλά καλό είναι να ξέρουμε να σταθούμε και μόνοι μας....

Margo είπε...

@50fm..

Κανείς Όλγα μου απλά κάποιοι το παραδέχονται και κάποιοι άλλοι όχι και είναι και κάποιοι που δεν θέλουν να ακούνε και τη λέξη και θυμώνουν με όσους μιλούν γι αυτή.
Καλή βδομάδα μαχητική φίλη!

Margo είπε...

@Μικρές ανάσες..

Ο θάνατος.. από εκεί ξεκινάνε όλα..

Καλό σου ξημέρωμα:)

Ανώνυμος είπε...

Aργησα λίγο γιατί έψαξα να βρω αυτό που θα διαβάσεις παρακάτω. Δεν ήμουν σίγουρη πού το είχα διαβάσει αλλά τελικά ευτυχώς το βρήκα. Ήθελα να στο δείξω γιατί νομίζω θα σου αρέσει...

ΑΓΝΗ ΣΤΡΟΥΜΠΟΥΛΗ
"...Γιατί το Φόβο, που όλοι έχουμε, αντί «να τον κοιτάξουμε στα μάτια, να φοβηθεί και να φύγει», τον βάζουμε τροφό στον Εγωισμό, που πάλι όλοι έχουμε. Και τι κάνει ο κυρ-Φόβος; Του ανοίγει του Εγωισμού το στόμα να! και μ’ ένα μεγάλο κουτάλι τον ταΐζει , τον ταΐζει και γίνεται ένας χοντρο- Εγωισμός. Κι αρχίζουμε: «Εγώ. Εγώ…»"
Μπορεί να την γνωρίζεις την Αγνή Στρουμπούλη, είναι κοινωνιολόγος και παραμυθάς! Λέει παραμύθια κάθε Κυριακή πρωί στο ραδιόφωνο
Αυτά Μαργκουλίνι μου
Σχετικά με την ανάρτηση για τα δάση, δεν πάω γιατί εκεί σίγουρα ένα μπινελίκι θα το ρίξω!!
Πάντως να ξέρεις με όλα όσα γράφεις συμφωνώ, αλλά αρκεί? δεν αρκεί..
άντε, καληνυχτούδια όμορφα

Margo είπε...

Τι όμορφα και παραστατικά τα λέει, σαν παραμύθι να καταλάβουμε και οι πιο στούρνοι:)

Αν δεν κάνω λάθος λέει παραμύθια στο δεύτερο πρόγραμμα; Θα το τσεκάρω και σίγουρα δε θα τη χάνω λατρεύω τα παραμύθια, για τα παιδιά δηλαδή όχι για μένα;))

Καληνυχτούδια φτεράκι μου και σ΄ευχαριστώ για το πολύ όμορφο απόσπασμα!