Ήρθα για να παίξω..

... και ευχαριστώ πολύ τη Talisker που με κάλεσε και με έβγαλε από την κρυψώνα μου:)

Το παιχνίδι λέει: μέσα σε 15 λεπτά να βρω και να πω 15 τραγούδια που έχω αγαπήσει πολύ. Σε 15 λεπτά αποκλείεται..  όποιος το καταφέρει θα έχει δώρο! Το 15 είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο. Ποιο να πρωτοδιαλλέξω όταν 43 χρόνια έχω ακούσει χιλιάδες τραγούδια μουσικές από δεκάδες είδη, τόπους, εποχές και πολλά μα πάρα πολλά αγάπησα; 

Όμως είχα πάντα μια αδυναμία με τα τραγούδια και τις μουσικές. Επειδή μελετούσα πολύ μα πάρα πολύ (μουσική) και δούλευα πολύ μα πάρα πολύ από νωρίς (16), η μόνη στιγμή που μπορούσα να ακούω μουσική ήταν στις μετακινήσεις μου με τα λεωφορεία. Γουόκμαν στα αυτιά, δύο λεωφορεία στο πήγαινε και δύο στο έλα,  τρεις ώρες στο δρόμο άρα και τρεις ώρες τραγούδια που ποτέ μα ποτέ δεν αναζήτησα τους δημιουργούς τους! Απλά άκουγα και ταξίδευα και καμιά φορά ξεχνούσα να κατέβω στη στάση μου:) 

Τώρα άλλαξαν οι συνθήκες και με τη βοήθεια του διαδικτύου (ω τι ανακάλυψη!) ψάχνω τα ακούσματα που με συνόδευαν στις ατελείωτες μετακινήσεις μου για πάνω από 20 χρόνια.

Ξεκινώ με αυτό που ακούγεται από το mix pod το air του J. S. Bach το οποίο άκουγα μια περίοδο που έπρεπε να είμαι ακίνητη στο κρεβάτι. Από τη μεγάλη τζαμαρία του τρίτου ορόφου του σπιτιού μου έβλεπα ένα σμήνος περιστέρια τις γνωστές "βούτες" που ξεκινούσαν ανεβαίνοντας κυκλικά προς τον ουρανό και αφού έφταναν σε ένα πολύ μεγάλο ύψος έπεφταν με τρομερή ταχύτητα προς τα κάτω και ξανά από την αρχή. Η μουσική ένιωθα πως ήταν γραμμένη γι αυτά.. ήταν η καλύτερη παρέα μου γιατί  όπως συνηθίζεται όταν αναγκάζεται κάποιος να περιοριστεί τότε μένει απελπιστικά μόνος.

Τώρα κλείστε το ραδιοφωνάκι για να ακούσετε τα υπόλοιπα.. και συνεχίζω με ένα soundtrack (θα μπορούσα να γεμίσω τον κατάλογο μόνο με soundtracks)  το θέμα από τη λίστα του Σίντλερ. Ίσως είναι το βιολί και μάλιστα του Itzhak Perlman, σίγουρα όμως είναι η υπέροχη μουσική του John Williams..

"Την επόμενη φορά που κάποιος θα φέρει έναν άγγελο, να ειδοποιήσει προηγουμένως, γιατί δεν είμαστε προετοιμασμένοι στην καθημερινότητά μας να υποδεχόμαστε τέτοιας έντασης ομορφιά."

Για τη Lhasa De Sela και θα συμφωνήσω. "Ελένη" σ΄ευχαριστώ πολύ για όλα! 

Αυτό το κορίτσι είναι καταπληκτικό και αυτό το τραγούδι τελευταία ανακάλυψη..

To "Delicate" με τον Damien Rice υπέροχο τραγούδι και στίχοι θα συμφωνήσω με τον Delta..

We might kiss when we are alone
When nobody's watching
We might take it home
We might make out when nobody's there
It's not that we're scared
It's just that it's delicate...

Pink Floyd η καλύτερη παρέα της εφηβείας μου.. το συγκεκριμένο το αγαπώ πολύ όπως και το σουρεαλιστικό του βίντεο...

ήμουν στα 16 όταν στο θερινό σινεμά της γειτονιάς μας παιζόταν το "blues brothers". Από τότε το ξαναείδα αρκετές φορές και μόνο σε θερινά σινεμά:)

με αυτό είμαι έτοιμη να πάρω τα απολύτως απαραίτητα και να γυρίσω τον κόσμο..

αυτό το τραγούδι μου σπαράζει την καρδιά..

... είναι εκπληκτικοί κοιτάξτε τα πρόσωπά τους όσο παίζουν.. ευχαριστώ θερμά τον Επίκουρο που μου τους γνώρισε..

Αυτό το αφιερώνω στον Τσαλαπετεινό.. αυτός ξέρει;)

Χατζής και πάλι Χατζής και ξανά πάλι Χατζής, έχω λιώσει την κιθάρα με τα τραγούδια του..

Δεν θέλω καρδιά μου να κλαις και ο Άσιμος στα πιο τρυφερά του..

Η Αύρα του Παναγόπουλου για πολλά χρόνια ήταν το τραγούδι που σιγοτραγουδούσα στους δρόμους της παλιάς μου γειτονιάς..

Να μ' αγαπάς.. έτσι απλά..

Το απ' τα κουμπάκια ανάμεσα, το έμαθα από την Νέλλη και την ευχαριστώ πολύ γι αυτό το πολύ ιδιαίτερο τραγούδι του Κυπουργού.

Λείπουν πολλά πάρα πολλά τραγούδια και είδη, ίσως θα έπρεπε το παιχνίδι να είναι 15 από το κάθε είδος και να έχει συνέχειες:)

Αφιερωμένα σε όσους πέρασαν όσο ήμουν "κλειστά" και άφησαν ένα σημάδι στη πόρτα μου.  

Δεν ορίζω ποιος θα συνεχίσει το παιχνίδι θα σας καλούσα όλους να το κάνετε. Ας αντιδράσουμε στη μιζέρια με τραγούδια και χορούς. Φαντάζεστε την έκπληξη όσων σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό όταν βλέπουν το θύμα να χαμογελά και να τραγουδά;

Να είμαστε όλοι καλά να έχουμε μια πολύ όμορφη εβδομάδα και να χαμογελάμε!