Ευτυχώς που δεν έγινα δήμαρχος:-)

Θυμόσαστε τότε που ονειρεύτηκα την καρέκλα του Δημάρχου, όταν ο τέως Δήμαρχος παραιτήθηκε ξαφνιάζοντας όλο το νησί; Ευτυχώς που δεν έγινε το όνειρο πραγματικότητα.. ΕΥΤΥΧΩΣ!!!!

Έβαλε ο Θεός το χεράκι του και η Παναγιά και όλοι οι Άγιοι μαζί να μη περάσω αυτό το Γολγοθά. Θα έπρεπε τώρα να αποδείξω εγώ και όλοι οι υπεύθυνοι των οικονομικών του Δήμου, από το 2002 και μετά, πως δεν γνώριζα τίποτε για την απάτη που είχε στηθεί. Πως δεν πήρα χαμπάρι για τα λεφτά που δεν έφτασαν ποτέ στα ταμεία, γιατί κάποιοι κακοί άνθρωποι έκαναν τα στραβά μάτια τσεπώνοντας ανάλογες αμοιβές.
Και να 'ταν μόνο αυτό; Έφτασαν στο σημείο να παίρνουν τα χρήματα από κάποιους επιχειρηματίες και να τους δίνουν πλαστές αποδείξεις.. φυσικά τα χρήματα δεν τα έκαναν φιλανθρωπικό έργο. Να όμως που ένας τέτοιος άνθρωπος όταν ήρθε η στιγμή να πάρει ενημερότητα τον βρήκαν χρεωμένο και φυσικά τους κατήγγειλε! Κι αν δεν ζητούσε κανείς ενημερότητα δηλαδή δε θα μαθαινόταν ποτέ;;;;;;;

Και τι δικαιολογία θα έβρισκα που δεν θα γνώριζα καν τον αριθμό των επιχειρήσεων που έπρεπε να δίνουν το «τέλος παρεπιδημούντων» στον Δήμο κάθε χρόνο; Ε;;;;;
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά θα έπρεπε πάλι να είμαι υποψήφια και να μη χάνω λειτουργίες και πανηγύρια για να χαιρετώ δια χειραψίας όλο το κόσμο και τις γάτες αν ψήφιζαν,  με το χαμόγελο της Τζοκόντας μονίμως ζωγραφισμένο στα χείλη και όλο το ασκέρι ξωπίσω μου;

Άσε, καλά είμαι στον κηπάκο μου και στο μπλοκάκι μου με τις μουσικές και τις ζωγραφιές μου :-)

υ.γ.1: και μη μου πει κανείς τι γίνεται στη Μύκονο, αυτά τα χάλια είναι εθνικής εμβέλειας!

υ.γ.2: οι φωτογραφίες είναι δικές μου και ουδεμία σχέση έχουν με το θέμα του post ;-)

Ακούγεται το "where's the music" των Medeski, Martin & Wood μία επιλογή της Kaya από το sound of silence. Όταν το ακούω όμως δεν ακούω where's the music αλλά where 're the money! :-)