9 Ιουλ 2010

Τα καλοκαίρια των ανέμων


Το τελευταίο καιρό θέλω να γράψω κάτι αλλά οι σκέψεις μπερδεύονται τόσο πολύ που καμία δεν βρίσκει τον δρόμο της…



Φυσάει πολύ, σύννεφα πυκνά κατεβαίνουν από το βουνό με ταχύτητα θυμίζοντας το νησί των νεανικών μου χρόνων. Ο αέρας πάντα δυνατός μπέρδευε τα βήματά μας όταν προβάλαμε κόντρα στο Βοριά.. γέρνοντας το σώμα μπροστά, αντιστεκόμασταν στη μανία του. Ελάχιστες οι ημέρες που μας έκαναν να νοσταλγήσουμε ένα μπάνιο στη θάλασσα. Μάθαμε να ζούμε με πολύ δυνατό αέρα κι ας βούιζε μέρα νύχτα. Ο αέρας δεν επιτρέπει τη στασιμότητα. Όλα γίνονται πιο δύσκολα... ακόμη και το άνοιγμα του παράθυρου θέλει τρόπο. Όταν απουσιάζει όμως καταλαβαίνεις ότι οι δεξιότητες που έχεις αποκτήσει σε κάνουν πιο δυνατό..



Τα βράδια η κουβέρτα απαραίτητη και η μάλλινη ζακέτα της γιαγιάς απαραίτητο αξεσουάρ των βραδινών εξόδων. Θυμάμαι τότε υπήρχαν στη χώρα μαγαζιά που πουλούσαν μόνο μάλλινα πουλόβερ.. γινόταν ανάρπαστα από τους τουρίστες που ερχόντουσαν στο νησί απροετοίμαστοι.. Πώς άλλαξε έτσι ο καιρός;



Ήταν και οι δουλειές πάρα πολλές και ακόμη είναι. Η τέχνη της επιβίωσης κρατήθηκε πιστά από τη γιαγιά στη μαμά και τώρα σε εμάς τους νεότερους. Το καλοκαίρι φροντίζουμε για τα τρόφιμα του Χειμώνα. Νιώθω σαν το μυρμήγκι και τους περισσότερους γύρω μου σαν τα τζιτζίκια.. μάλιστα ενόψει κρίσης έχουν μεγαλώσει οι απαιτήσεις για αποθήκευση αγαθών.

H αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι δεν είναι ίδιο για όλους…



Είπα εφέτος να κάνουμε πολλά μπάνια μα η συνήθεια είναι ισχυρότερη της σκέψης.. και η κούραση επίσης..



Αυτή τη καρδούλα τη βρήκαμε μέσα στην άμμο.. τυχαίο;



Ήταν ημέρα Σάββατο όταν εξελισσόταν στο «μπαλκόνι» του Πηλίου, την μαγευτική Μακρινίτσα, η 1η  συνάντηση φίλων bloggers εσωτερικής αναζήτησης. Τους την αφιερώνω με πολύ αγάπη όπως και στην φοράδα στ' αλώνι που οδήγησε τις σκέψεις μου σε μια σειρά με την τελευταία της ανάρτηση..


υ.γ. οι φωτογραφίες με τα λουλούδια είναι της πεντάχρονης κόρης μου. Πρώτα έβαλε στο μάτι τον υπολογιστή μου που τον παίζει στα δάκτυλα (απορώ πότε αφού ποτέ δεν της έδειξα) μετά την φωτογραφική μηχανή.. σε λίγο θα εισβάλει και στο blog μου:-)





86 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Αλλάζουν οι καιροί βλέπεις..

να πώ οτι δέν μου αρέσει, θα λέω ψέμματα..

είμαι χειμερινός τύπος..

ο καιρός μιά χαρά είναι, οι καιροί όχι..

πόσο μου λείπει ο ..αέρας..

οι φωτογραφίες με τα λουλούδια..χμ

τα γονίδια βλέπεις :)

καλό βράδυ Margo :)

Τα σπορτέξ είπε...

Καλη συνεχεια στο καλοκαιρι !!!!

Thalassenia είπε...

Τώρα καταλαβαίνω τις αναρτήσεις σου καλύτερα.
Μέχρι και τα καλάμια που εδώ είναι ενοχλητικά, εκεί τα είδα χαριτωμένα, όπως τα δείχνεις.
Τα λουλούδια ηταν αυτά που ήθελα να πάρω το πρωί στην αγορά, δίπλα στο κύμα, για να σου φέρω το απόγευμα, μα θα είχαν μαραθεί.

Φιλιά θαλασσένια.

Mariela είπε...

Διάβασα, ρούφηξα για την ακρίβεια τα λόγια σου με μια γλυκιά νοσταλγία... βλέπεις κι εγώ δεν είμαι ακριβώς "παιδί της Αθήνας"...
σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σ΄αγαπώ....:)
Όπως όλες τις εξαιρέσεις...
Γιατί ξέρεις βέβαια πως η ζωή, η καθημερινότητα που περιγράφεις είναι ιδιαίτερη...σπάνια....εξαιρετική... γνήσια...
Κι ο τρόπος που την αφηγείσαι ακόμα πιο ....αυθεντικός
και καμιά "φοράδα" δεν χρειάζεσαι για να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη....
Άσε που και σ΄αυτό είσαι η σπάνια εξαίρεση. Στους περισσότερους προκαλώ το εντελώς ανάποδο.... :)))

Φιλιά πολλά πολλά

marilise είπε...

αχ πως ξετρελλάινομαι για τα κολοκαίρια των ανέντων ( Σελενίστική παράφραση ) , δίχως αυτά η ζωή μας βαλτώνει , και καθώς ο νους ψηλώνει ξελαμπικαρισμένος δεν σηκώνει δισταγμούς . Φίλησε μου τον 5χρονο εισβολέα σου , νοιώθω ότι γρήγορα θα γίνει η δασκάλα σου !!!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Το καλοκαίρι φροντίζουμε για τα τρόφιμα του Χειμώνα. Νιώθω σαν το μυρμήγκι και τους περισσότερους γύρω μου σαν τα τζιτζίκια.. μάλιστα ενόψει κρίσης έχουν μεγαλώσει οι απαιτήσεις για αποθήκευση αγαθών.....


Θυμαμαι παντα τη μανα μου να μου λεει για την περιοδο των παιδικων της χρονων που συνεπεσαν με τη Γερμανικη κατοχη:

Οι ανθρωποι στη χώρα―Ηράκλειο― παιδι μου πεινούσαν,εμείς εδω στο χωριό όχι.
Κι οι ξύπνιοι γέμιζαν μεταξωτά και λίρες που τα έπαιρναν για ενα μπουκάλι λάδι και ενα κιλό αλεύρι...


Σου θυμίζει τίποτα αυτό;
Αν κι εγω πιστευω πως τωρα μάλλον θα πεινάσουν και στα χωριά αφου κοστίζει πιο πολύ ενα μπουκάλι νερό παρά ενα κιλό σταφίδα που δουλευει ενα ολοκληρο χρόνο ο αγρότης για να τη βγάλει κι αν του επιτρέψει ο καιρός να τη βγάλει

maya είπε...

ε να !
άμα έχουμε ακόμη τέτοια ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ,
άμα η θάλασσα συνεχίζει να μερώνει,
υπάρχει ελπίδα .

είναι προνόμιο να ζεις μακρυά απο την αθήνα
και μου αρέσει όταν σε σκέφτομαι εκεί .
με ηρεμεί λίγο .
ότι κάποιοι άνθρωποι ζουν σε περισσότερη ηρεμία
όπου οι ασχήμιες εδώ δεν τους φτάνουν .
...κάποιες ...

καλημέρα μάργκο μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

fish eye είπε...

τα καλοκαιρια στο νησι ειναι ιδιαιτερα..
δε θελουν σκεψεις

μονο θαλασσα, ηλιο, αλμυρα, ανεμο, καραβια να πηγαινουν και να ερχονται, τουριστες, ουζακι, χταποδακι αντε και κανενα ελαφρυ αγαπησιαρικο βιβλιο !!!

maximus είπε...

Tο καλοκαίρι δεν είναι ίδιο για όλους! Όλο πάω κι εγώ να γράψω σκέψεις και όλο quotes βάζω την τελευταία σιτγμή.

Από χθες κι εδώ έχει ψύχρα, τι Ιούλιος είναι αυτός, αλλόκοτος.

Είδατε η κόρη, εμ τώρα απολαμβάνετε καρπούς για τους "καλλιτεχνικούς" σας κόπους!

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς. Καλημέρα :)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

πόση γλύκα έχουν πάντα τα λόγια σου βρε Μαρία μου.

σα χάδι με χρώματα, αρώματα κι αγγίγματα η ανάρτησή σου...
άλλη μια φορά μας πήρες μαζί σου

όσο για τη μικρή σου την είδα εγώ, δεν την είδα τι ζουζούνα είναι...να της σκάσεις ένα φασαριόζικο φιλί, αλλά όχι μόνο σ΄αυτήν αλλά και στον άλλον μικρό ζουζούνο

υγ: έχω κι εγώ μια πετρούλα από τη θάλασσα που είναι σωστή καρδιά... να κάνουμε συλλογή :))

φιλιά πολλά!!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

τα ακραία φαινόμενα πάντα με φόβιζαν. και δη ο δυνατός αέρας. και δη δη από τότε που άρχισα να ασχολούμαι με την αυλή. είναι συγκλονιστικό να βλέπεις δέντρα χρόνων πολλών και περισσότερων να σπάνε και να εξαφανίζονται σε δευτερόλεπτα.
και είναι μία σου πρόταση που με έκανε να χαμογελάσω. "Όταν απουσιάζει όμως καταλαβαίνεις ότι οι δεξιότητες που έχεις αποκτήσει σε κάνουν πιο δυνατό.."
οι φωτογραφίες εκπληκτικές!
να αισθάνεσαι τόσο τυχερή! με τέτοια παιδιά. που να αισθάνονται και αυτά τυχερότερα. με τέτοια μαμά!
φιλιά σου πολλά πολλά!

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Μια χαρά.
Εμένα αυτόν τον καιρό με προβληματίζει κάτι: Γνωρίζω και απ΄τον Χριστιανισμό αλλά και από ανατολικές αντιλήψεις πως η συσσώρευση αγαθών, περιουσιών, πλούτων είναι αποτέλεσμα ανασφάλειας.
Ο χριστός είπε: 'Το αύριο θα φροντίσει τον εαυτό του' και πράγματι, αν τού 'χεις εμπιστοσύνη βεβαιωμένα το κάνει.
Άδειασα όλες τις πραγματικές αποθήκες από συσσώρευση υλικών ανασφάλειας, αλλά και προσπαθώ να αδειάζω και τις εσωτερικές αποθήκες από σκέψεις κατοχής και πράγματι όταν ζυγώνει το πρόβλημα η πίστη της λύσης το υποσκελίζει.

Το μόνο αγκαθάκι σ΄αυτό το σκεπτικό είναι η φυσική ροπή, άρα και θεϊκή, των μυρμηγκιών:)

Σαν η εξαίρεση στον κανόνα κι αναρωτιέμαι γιατί ο Χριστός μίλησε για πετεινά του ουρανού :)
Αν κάποιος άραγε του έφερνε ως παράδειγμα τα μυρμήγκια τι θα απαντούσε;

Καλό Σαββατοκύριακο.

Margo είπε...

@Ευρύνοος..

Μου αρέσει πολύ αυτός ο καιρός άλλωστε χωρίς αέρα δεν μπορούμε να ζήσουμε εδώ.. καίγεται ο τόπος!
Χειμερινός τύπος επίσης γι αυτό και κάποτε έπαιρνα τα βουνά:)

Τα γονίδια δεν ξέρω, ότι βλέπει το παιδί κάνει :)

Καλό βραδάκι Ευρύνοε :)

Margo είπε...

@ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ..

Και σε σας, ελπίζω να είστε στο νησί..
Όμορφα να περνάτε:)

Margo είπε...

@Thalassenia..

Δε είναι περίεργο που πουλάνε ντομάτες, μελιτζάνες καρπούζια και μαζί λουλούδια; Όχι όμως του θερμοκηπίου, λουλούδια του κήπου τους..

Ήρθες εσύ και ήταν το καλύτερο απ’ όλα:)

Φιλιά πολλά!

Margo είπε...

@Mariela..

Οι διακοπές σου πλησιάζουν Μαριέλα μου και θα πάρεις μια ανάσα καλή.
Καταλαβαίνω όμως ότι δεν μπορούν να αντικαταστήσουν οι τόποι αυτοί τον τόπο που μεγάλωσες..
Φιλιά πολλά

Margo είπε...

@ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ..

Χαχαχαα το εντελώς ανάποδο;)))
Όχι όχι εγώ νιώθω ότι μου δίνεις τροφή για σκέψη.. πολλές φορές μένω σαν χάνος με το στόμα ανοιχτό με αυτά που διαβάζω και μ’ αρέσει:)))

Σ΄ευχαριστώ φοραδίτσα μου.. και πάλι:)

Πολλά φιλιά

Margo είπε...

@marilise..

Χαχα όπως το είπες.. εισβολέας. Και όσο της αρνούμαι τον υπολογιστή τόσο επιμένει. Εγώ όμως βράχος.. να δούμε μέχρι πότε:)
Ο νους ξελαμπικάρει έτσι ακριβώς όπως και η ατμόσφαιρα..

Γειτονικούς χαιρετισμούς:)

Margo είπε...

@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..

Ρίκη μου σίγουρα έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα σε σχέση με εκείνα τα χρόνια. Το βασικότερο είναι ότι όλα εξαρτιόνται από το ρεύμα. Αν λείψει η ενέργεια το καύσιμο για παράδειγμα, πολλά δε θα μπορούν να γίνουν. Είμαστε εξαρτημένοι από παντού..
Πιστεύω ότι όταν δεν είσαι επαγγελματίας αγρότης και βάζεις λίγο απ’ όλα έχεις τελικά πιο πολλά. Όταν πρέπει να πουλήσεις για να ζήσεις είναι αλλιώς. Εμείς φυτεύουμε μόνο για εμάς, τους συγγενείς και τους φίλους. Κι πάλι περισσεύουν και πρέπει με κάποιο τρόπο να τα επεξεργαστούμε για να διατηρηθούν.

Πάντως πιστεύω ότι δε θα πρέπει να χαθούν οι γνώσεις των παλαιότερων που αφορούν την οικιακή οικονομία

Φιλιά πολλά

Margo είπε...

@maya..

Πράγματι Μάγια μου είναι λιγότερο οδυνηρή η Ελληνική πραγματικότητα στην επαρχία. Είναι η ομορφιά και η γαλήνη της φύσης που βοηθά γιατί κατά τα άλλα τίποτε δεν αλλάζει. Το σύστημα παντού είναι το ίδιο.
Βλέπεις όμως περισσότερους χαμογελαστούς ανθρώπους και αυτό είναι κάτι..

Καλησπέρα Μάγια μου..

υ.γ. δεν γνώριζα πως είσαι ζωγράφος, πολύ θα ήθελα να δω έργα σου:)

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Margo είπε...

@❤..

Για τους αδειούχους Στέλλα μου όχι για εμάς.. Εμείς περιμένουμε το Φθινόπωρο και κυρίως το Χειμώνα για να χαλαρώσουμε..
Ούτε για βιβλίο δεν περισσεύει χρόνος!

Σε φιλώ

Margo είπε...

@MAXIMUS..

Καλοκαίρι είναι μαξιμάκο μου και δικαιολογείται το blog αν δουλεύει στο ρελαντί:))

Να δούμε πόσο αλλόκοτος θα είναι ο Χειμώνας εφέτος..

Ακόμη είναι νωρίς, σε αυτή την ηλικία ότι βλέπουν κάνουν.. Πάντως έχει σταθερό χέρι :)

Καλησπέραααααα :)

Margo είπε...

@Μια φορα κι εναν τρελο...

Θα κάνουμε πρώτα μία συλλογή με τα ζουζούνια μας και μετά μία συλλογή από καρδούλες της θάλασσας :))

Ελένη μου σε βλέπω συχνότερα και πολύ χαίρομαι :)

Φιλιά πολλά πολλά!

Margo είπε...

@b|a|s|n\i/a..

Βασίλη μου όταν φυσάει 9 και 10 μποφώρ ειδικά τον Χειμώνα και είναι και νοτιάς, στέκομαι στο παράθυρο με έναν κόμπο στο στομάχι, τι θα μου σπάσει πάλι, ακόμη και αν η πέργκολα αντέξει και δεν την πάρει μαζί του. Τα προετοιμάζω όμως όσο πιο καλά μπορώ τα δένω σε τρεις μεριές για να αντέξουν.

Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και να σου εξομολογηθώ ότι ποτέ δε θα νιώσω ότι είμαι η καλύτερη μαμά. Ο δυσκολότερος ρόλος της ζωής μου..

Καλό σου απόγευμα Βασίλη μου
Πολλά φιλιά!

Margo είπε...

@Κωνσταντίνος Κόλιος..

Όποιος ζει στη φύση και τρέφεται από αυτή (και όχι από το σούπερ μάρκετ) γνωρίζει καλά ότι το καλοκαίρι του δίνει πολύ και καλή τροφή που είναι αδύνατον να καταναλωθεί. Για να καταλάβεις από 15 ρίζες ντοματιές μαζεύω μέρα παρά μέρα δύο καφάσια ντομάτες. Τρώμε τρώμε δίνω από εδώ και από εκεί, τις άλλες τι θα τις κάνω; Λιαστές, πελτέ στον ήλιο και τις κρατώ σε βάζα για όταν δε θα έχω ντομάτες. Ομοίως αυτή την εποχή γίνονται τα κρεμμύδια που θέλουν να τα βγάλω από το χώμα και να τα πλέξω.. θα έχω κρεμμύδι μέχρι την επόμενη Άνοιξη. Τα όσπρια επίσης το καλοκαίρι γίνονται και φυτεύουμε πολλών ειδών, ότι φρούτο περισσέψει γίνεται γλυκό του κουταλιού ή μαρμελάδα και τα σύκα που θα βγουν σε λίγο καιρό θα αποξηρανθούν.. το καλύτερο γλυκό του Χειμώνα! Ας μη ξεχάσουμε και τα σταφύλια που θα μαζευτούν αρχές Σεπτέμβρη για να τα πατήσουμε και να έχουμε και το κρασί μας. Όταν πλακώσει το κρύο που η φύση κοιμάται και ελάχιστα πράγματα μπορεί να μας δώσει, ξεκουραζόμαστε και εμείς και απολαμβάνουμε τους κόπους του καλοκαιριού.
Δεν το θεωρώ συσσώρευση, αλλά αναγκαιότητα που η ίδια η φύση καθορίζει. Αν θες αυτό ακριβώς έχει ο Θεός και αυτό μας δίνει.
Βέβαια θα μπορούσα να κάνω τις διακοπές μου και να πω έχει το σούπερ Μάρκετ. Αλλά έλα που δεν μου αρέσει :)))

Αυτό εγώ το λέω η τέχνη της επιβίωσης που έχει ξεχαστεί από τον σύγχρονο πολίτη λόγω συνθηκών. Εγώ δε θέλω να ξεχάσω κι ας είναι πολύ κουραστικό..

Είδες κατεβατό που σου έγραψα; Με προκαλείς όπως πάντα Κωνσταντίνε:))

Καλό Σαββατοκύριακο!

leondokardos είπε...

Μη νομίζεις και εδώ τον ίδιο τρελό καιρό κάνει, συννεφιά, βροχές μουντάδα. Μουντάδα σαν αυτή που κυριαρχεί μέσα μας.
Θα φτάξει όμως και ο καιρός, τόσα πράγματα φτιάχνονατι στην Ελλάδα φέτος !!!!!!!!!!!!!

cook είπε...

τρελλαίνομαι για τον άνεμο!!κι αν εχει και θάλασσα....εκεί θελω να ζήσω!

Άιναφετς είπε...

Καλησπέρα από Σκιάθο!
Προχθές το βράδυ...μου είπαν... πως τέτοιο αέρα δεν είχαν ξαναδεί στο νησί, έσπασαν κλαδιά αιωνόβιων δένδρων, είχα αφήσει τα παπούτσια μου στην εξώπορτα να μη γεμίσω άμμο το σπίτι...το άλλο πρωί βρήκα μόνο το ένα 10 μέτρα μακριά...αλλά το καλύτερο όλων είναι ότι κοιμόμουν τόσο βαθιά που δεν κατάλαβα τίποτα...ίσως κρίμα γιατί μου αρέσουν τα ακραία καιρικά ή μη φαινόμενα, εκτός της φωτιάς!
Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου και να το προσέχεις, φαίνεται από που πήρε!
ΑΦ...και καλό καλοκαιράκι...όσο γίνεται! :)

~reflection~ είπε...

Θα πιαστώ από την κατακλίδα:

Άσε το παιδί να εισχωρήσει παντού...

Να αλλαξει εκεινος ο αέρας και να αρχίσει να θυμίζει ανανέωση..
να μετρηθούν τα κοχύλια των σκέψεών της και να ξαναστηθεί η παραλία των καλοκαιρινών σχεδίων για παιχνίδια στην άμμο ...
και ίσως ανακαλύψετε πόσες πολλές καρδούλες υπαρχουν ακόμη κρυμμένες κάτω από τόνους αμμουδιάς που σας περιμένουν...


Τα φιλια μου.... παιδικά....

{.πavλος.} είπε...

gyrisa ligo kai amesos ekanes ta magika sou...hremisa...h mikroula sou exei talento...syntoma se vlepw na exeis synergatida edw...filia polla kai agkalies voutigmenes se aeraki drosias... :)

Margo είπε...

@leondokardos..

Το ξέρω Λεοντόκαρδε το ακούω δηλαδή. Αλλιώτικο καλοκαίρι το φετινό..
Τι φτιάχνει στην Ελλάδα για να φτιάξει και ο καιρός, ε;
Καλό σου ξημέρωμα!

Margo είπε...

@cook..

Κύμα στο κύμα κουκίτσα μου, η θάλασσα στο φόρτε της!
Καλό καλοκαίρι σου εύχομαι!

Margo είπε...

@Άιναφετς..

Εμ εδώ είμαστε συνηθισμένοι δεν αφήνουμε τα παπούτσια απ’ έξω:)))
Γι αυτό και τα σπίτια στα κυκλαδονήσια θέλουν μικρά παράθυρα και λίγα, ιδίως αυτά που είναι στο Βοριά.

Η φωτιά είναι τρομερό πράγμα, έχεις δίκιο!

Την προσέχω πολύ τη μικρή, φοβάμαι μάλιστα μήπως το παρακάνω:)
Καλό θα είναι το καλοκαιράκι μαγισσούλα μου, καλά να είμαστε!
Πολλά πολλά ΑΦιλάκια

Margo είπε...

@kakia_p..

Κάκια μου μέσα στην τρεχάλα της καθημερινότητας ξεχνώ τα πιο σημαντικά ότι ακριβώς δεν ήθελα να κάνω πριν μπω στο χορό.
Με τον τρόπο σου με έκανες να σκεφτώ να τσεκάρω τον εαυτό μου και να ηρεμήσω λιγάκι..
Σ’ ευχαριστώ θερμά!

Σε φιλώ γλυκά…

Margo είπε...

@{.πavλος.}..

Λες να γράφω, συνεργάτης η κόρη;)))

Μη νομίζεις Παύλο μου ότι εγώ είμαι ήρεμη αλλά το παλεύω όπως όλοι με ότι όπλα διαθέτω.. :)

Τουλάχιστον έχουμε δροσιά κάτι είναι και αυτό..
Φιλιά και αγκαλιές:)

lena_zip είπε...

Για να είναι της κόρης σου οι φωτογραφίες σημαίνει ότι τα λουλούδια αυτά είναι δικά σας ή τουλάχιστον εκεί κοντά σας. Και μετα εγώ χαίρομαι με μερικές γλάστρες στο μπαλκόνι!
Έχω να πω ότι (αν οι φωτογραφίες δεν έχουν επεμβάσεις) τότε η κόρη σου έχει πολύ καλό κάδρο για τη μικρή της ηλικία και προφανώς για την μη γνώση της πάνω στη φωτογραφία. Να ένα μικρό ταλέντο λοιπόν!
Σε γλυκοφιλώ.

υγ. Μήπως αυτό το καλοκαίρι να περάσει λίγο γρηγορότερα από τα άλλα;

Φώτης είπε...

Μαρία μου,

έρχομαι να συμφωνήσω με την προνοητικότητα και τον ευλογημένο κόπο της καλοκαιρινής αποθήκευσης για τη δύσκολη περίοδο του χειμώνα.

Σε ζηλεύω που έχεις αυτό το προνόμιο, αν και δε σου χαρίστηκε, αφού ήταν συνειδητή επιλογή και απόφαση να ζήσετε κοντά στη φύση, πληρώνοντας και το σχετικό τίμημα.

Ελπίζω κάποια στιγμή να έχω κι εγώ στη διάθεσή μου λίγα τετραγωνικά, για να καλλιεργώ βιολογικά προϊόντα και να είμαι σχετικά αυτόνομος.

Η μικρή σου απειλεί άμεσα την καλλιτεχνιική και αισθητική πρωτοκαθεδρία της μαμάς της...

Πολλά φιλιά!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Margo μου,
καλημέρα.
Το βράδυ λέμε να μαζευτούμε όλοι όσοι βρεθήκαμε στην Μακρυνίτσα και όλοι όσοι θα ήθελα να είναι και δεν ήταν, ραδιοφωνικά.
Σας έχω ετοιμάσει για τον καθένα από ένα τραγούδι που πιστεύω πως ένα κομάτι της ψυχούλας του αντιπροσωπεύει.
Το δικό σου πρέπει να είναι αν όχι ολόκληρη, τουλάχιστον η μισή.
Σε φιλώ.
Την αγάπη μου...

ANAZHTHΣH είπε...

Το παθαίνω κι εγώ αυτό με το μπέρδεμα των σκέψεων και από αυτοάμυνα σιωπώ...μέχρι να αγαπήσω πάλι το λόγο.
Αυτός ο αλήτης το μυαλό μας...
Αέρηδες έχουμε κι εμείς στο αδελφό-νησί. Απολαμβάνω ιδιαίτερα τα πρωινά και τα βράδια.
Να χαίρεσαι την κορούλα σου κι ό,τι αγαπάς.
Φιλώ σε.

zoyzoy είπε...

Πάντα μ'ενοχλούσε αυτός ο δυνατός αέρας στο νησί σου που δεν αφήνει τίποτα όρθιο!
Συνήθεια γίνεται και καθημερινότητα!

Υπέροχες στιγμές πρέπει να βίωσαν οι bloggers στη συνάντηση να επικοινωνείς με συναισθήματα και ξαφνικά αυτά να γίνονται εικόνα και πραγματικότητα!

Τέλεια η μικρή μην αμφιβάλεις ότι σύντομα θα κάνει εισβολή και στο χώρο.

Εύχομαι λιγότερο αέρα και πολλά μπάνια για το υπόλοιπο καλοκαίρι!
Καλό ΣΒΚ με φιλιά θαλασσινά!

Roadartist είπε...

Ανεμογεννήτριες έχει το νησί του ανέμου;.. :) Δεν έχω έρθει στη Μύκονο, και η αλήθεια είναι πως δε το επιδίωξα ποτέ.
Πάντως η αλήθεια είναι πως ο αέρας των νησιών έχει τη δική του ομορφιά.. Θυμάμαι πριν χρόνια στη Τήνο, είχαμε ..αγανακτήσει με τον αέρα.. και κάποια στιγμή είπαμε "αμάν, πότε θα ηρεμήσει;..", τότε ένας ντόπιος, ακούγοντας μας, απάντησε.. "Τι λέτε, μα γιατί να σταματήσει.. ; Εμάς αυτός ο αέρας είναι η ζωή μας.." Τότε μου έκανε εντύπωση..τώρα το καταλαβαίνω νομίζω.. Φιλούσκια, να χαρείς αυτό το καλοκαίρι όσο κανένα!

MYSTELIOS είπε...

Καλησπέρα Μargo , σε ευχαριστούμε που πάντα με τις καταπληκτικές φωτογραφίες σου μας γεμίζεις φως και χρώματα από το πανέμορφο νησί σου , όσο για τον Άνεμο σίγουρα σας κάνει πιο δυνατούς ,καλή δύναμη λοιπόν και καλή συνέχεια στις δουλειές του καλοκαιριού !!!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Margo μου αυτο το δωρο που σου φανερωσε η φύση, μην το παραβλέψεις δεν ήταν τυχαίο;
Σε επέλεξε.
Ψήγματα αγάπης απο όλους εμάς που σε παρακολουθούμε ενώθηκαν σε Μια καρδιά για έναν άνθρωπο με ευασθησίες που μας ταξιδεύει με λόγια, εικόνες, μουσικές.
Νάσαι καλά και να εύχεσαι το κοριτσάκι σου να σε ξεπεράσει σ όλα.Καλό Σ/Κ

Ανώνυμος είπε...

Κι εμένα οι σκέψεις μου βρίσκουν διέξοδο στη σιωπή αυτές τις μέρες. Οι φωτογραφίες σου είναι φωτόνια ομορφιάς και φυγής πολύ μου αρέσουν.

Νικόλας K. είπε...

Καλημέρα Μαρία!
Οι φωτογραφίες πάντα πολύ όμορφες, ειδικά εκείνη με τα σύννεφα ( για μένα τουλάχιστον ) είναι πολύ όμορφη!
Ο καιρός μεταβάλλεται λες και ακολουθεί τις διαθέσεις των ανθρώπων... Πάντα όμως στο νησί σου έχει αέρα ( οι πολλοί ανεμόμυλοι που υπήρχαν εκεί δεν φτιάχτηκαν τυχαία ε;), πολύ αέρα... Η καρδούλα δεν νομίζω να βρέθηκε τυχαία εκεί...
Απόλαυσε τα μπάνια, κάνε όσο πιο πολλά μπορείς ακόμα και αν η κούραση είναι μεγάλη ( θέμα διάθεσης είναι νομίζω) γιατί κάνουν καλό στην υγεία και το έχουν ανάγκη και τα μικρά σου:-)
Η συνάντηση των φίλων blogers πρέπει να ήταν και νομίζω ήταν πολύ όμορφη και πετυχημένη...
Φιλιά και μια όμορφη Κυριακή εύχομαι:-)

Margo είπε...

@lena_zip..

Λένα μου στο γιαλό κατεβαίνουν χωρικοί για να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Ανάμεσα στα ζαρζαβατικά έχουν και λουλούδια του κήπου πάντα. Παλαιότερα κατέβαιναν με τους γαιδάρους τώρα με τα φορτηγάκια τους..

Η φωτογραφία με τις μαργαρίτες δεν έχει πειραχθεί καθόλου τις άλλες δύο τις έφερα πιο κοντά κυρίως αυτή που είναι με τα καρπούζια για να αναδείξω την αντίθεση των χρωμάτων και της υφής. Τι ίδιο θα έκανα και αν ήταν δικές μου.:)

Μα μου φαίνεται ότι αυτό το καλοκαίρι περνά γρηγορότερα.. δεν ο καιρός σαν να μπήκαμε στο φθινόπωρο από τώρα!
Όμορφα να περνάς Λενάκι μου και συντροφικά!
Φιλιά πολλά

Margo είπε...

@Fotis..

Φώτη μου

Δεν είναι πάντα εφικτό, θέλει πολύ χρόνο και οι υποχρεώσεις μας είναι τόσο πολλές. Εγώ δεν δουλεύω και έχω κάνει αυτό δουλειά μου μαζί με το μεγάλωμα των παιδιών. Και φυσικά δεν έχω μια συνηθισμένη κοινωνική ζωή.. δεν είναι εύκολο για τον σύγχρονο άνθρωπο να γυρίσει τόσο πίσω.
Παρόλα αυτά σου εύχομαι να το κάνεις έστω και σε μικρό βαθμό.. είναι ξεχωριστή εμπειρία.. Αν έχεις κοντά σου και την σύντροφό σου τότε θα είναι ιδανικά!!!

Η μικρή έχει παραπάρει θάρρος, δεν της αφήνω το ελεύθερο ειδικά στον υπολογιστή και με απειλεί ότι είναι δικός της και θα με αφήνει και μένα λιγάκι:))

Φιλιά πολλά!

Margo είπε...

@epikuros..

Το δικό μου Βαγγέλη μου ήταν η ψυχή μου ολόκληρη!!! Δεν ξέρω πώς να σου πω πόσο βαθειά με άγγιξε.. έχασα τη φωνή μου όταν το άκουγα, ήταν απίστευτο! Θέλω να το ξανακούσω.. ελπίζω να γράφτηκε η εκπομπή..
Σ’ ευχαριστώ με όλη μου τη ψυχή να σαι πάντα μα πάντα καλά!
Σε φιλώ

Margo είπε...

@ANAZHTHΣH..

:))
Αλήτης το μυαλό, μα όπου και να πάει πάλι στη βάση του γυρνά :)

Αυτό το αεράκι κάνει το κλιματιστικό άγνωστη λέξη για το νησί. Το Βορνά παραθυράκι είναι το καλύτερο κλιματιστικό :)

Καλό μεσημέρι εύχομαι
Φιλιά!

Margo είπε...

@zoyzoy..

Το καλοκαίρι αυτός ο αέρας Ζουζού μου είναι μεγάλη ανακούφιση από τη ζέστη. Δυσκολεύει βέβαια τα μπάνια στη θάλασσα και χαλάει τον κήπο όμως ζούμε με τον αέρα και προσαρμοζόμαστε ανάλογα.

Όμορφα να περνάς και εσύ Ζουζού μου
Φιλιά πολλά!

Margo είπε...

@Roadartist..

Έχει, λίγες όμως και είναι παραμελημένες. Η γνωστή αδιαφορία της Ελληνικής πολιτείας. Αν υπήρχαν άνθρωποι με κέφι και όρεξη θα είμασταν πολύ διαφορετικά.

Ερχόμουν τα καλοκαίρια στη Μύκονο από παιδί. Μέσα στα μπαγκάζια μου απαραίτητα αξεσουάρ, καπέλο με τρύπες για να μη το παίρνει ο αέρας, παντελόνια αφού οι φούστες και μάλιστα οι φαρδιές γίνονται ομπρέλα και κορδέλες για τα μαλλιά. Αν είσαι καλά εξοπλισμένη κάθεσαι κόντρα στον αέρα ανοίγεις και τα χέρια και τον απολαμβάνεις. Μόνο τα φτερά λείπουν για να πετάξεις :)

Φιλιάααααα :)

Margo είπε...

@ART-TRAVELLER..

Εγώ τι να πω για τι ζωγραφιές σου; Με την πληροφορία ότι θα περάσεις από εδώ με γέμισες ερωτηματικά. Με κρουαζιερόπλοιο ταξιδεύεις ή με σκάφος, ζωγραφίζεις έξω στο ύπαιθρο.. για να έχω το νου μου ;)
Αν ζωγραφίζεις έξω πώς οργανώνεις όλα τα υλικά σου και τι γίνεται αν οι καιρικές συνθήκες είναι δύσκολες.. Ε μάλλον τα μαζεύεις.. είδες απορίες :))

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

http://www.divshare.com/download/11963965-d6c

Margo μου, εδώ είναι, αν και λίγο προβληματική στην αρχή...
Σ' ευχαριστώ για όλα.
Αν συνεχίζεται αυτή η εκπομπή ...φταις κι εσύ.
Την αγάπη μου.

Margo είπε...

@Χαρα Θ...

Αχ Χαρά μου είσαι μεγάλη καρδιά..
Σ’ ευχαριστώ αληθινά.. και μόνο γι αυτό, για την αγάπη που εισπράττω από όλους εσάς, χαμογελώ στη ζωή.. δεν ήταν πάντα έτσι..

Η μικρή μου είναι στο ξεκίνημα της ζωής της και έχω τις αγωνίες μου όσον αφορά την συμπεριφορά μου απέναντί της, μαθαίνω συνέχεια κοντά της, είναι δύσκολο αλλά ιδιαίτερο παιδί..

Σε φιλώ!

Margo είπε...

@ηλιογράφος..

Ίσως είναι ο καιρός, αλλιώτικο καλοκαίρι το φετινό.. Θα έρθει η στιγμή που και πάλι θα μας μιλήσει η ψυχή σου :)
Τιμητικό τέτοιο σχόλιο από σένα για τις εικόνες.. ευχαριστώ!

Margo είπε...

@Νικόλας K...

Έχεις δίκιο Νικόλα μου είναι και θέμα διάθεσης, γενικά σέρνομαι τελευταία όμως θα περάσει κι αυτό. Το καλοκαίρι πάντα με αγχώνει πολύ.
Ο συννεφιασμένος ουρανός μου αρέσει πολύ αποκτά ενδιαφέρον και κίνηση ο ουρανός και το γαλάζιο του δίνει μεγαλύτερη χαρά όταν έρχεται μετά.

Η συνάντηση ήταν απόλυτα πετυχημένη και ήταν καλό σημάδι γιατί θα υπάρξει συνέχεια. Για να προγραμματιζόμαστε οι υπόλοιποι;))

Καλό υπόλοιπο Κυριακής!
Φιλιά

Margo είπε...

@epikuros..

Ακούω.. η αρχή μου αρέσει, όπως τις σκηνές πίσω από τη κάμερα-μικρόφωνο:)

Να που μία φορά φταίω και χαίρομαι γι αυτό:)
Εγώ σ' ευχαριστώ.. πολύ!
Σε φιλώ

Unknown είπε...

Γαληνεμένα λόγια περιγραφής
και πανέμορφες οι φωτό της μικρής σου.

Μargo μου σε χαίρομαι
Τα φιλιά μου

kiki είπε...

Όμορφα...όλα! Καλά να περνάτε!

Εκείνος είπε...

Όμορφα λόγια, υπέροχες εικόνες. Καλή συνέχεια.

a-kentavrou είπε...

Αυτό εγώ το λέω η τέχνη της επιβίωσης που έχει ξεχαστεί από τον σύγχρονο πολίτη λόγω συνθηκών.
Δηλώνω οπαδός αυτής της τέχνης,έστω και στη γλάστρα,στο κήπο της πολυκατοικίας,όπου το φύτεμα τριών ριζών ντομάτας τη χλεύει αντιμετωπίζει και το ειρωνικό σχόλιο τι θα κερδίσει από τρεις ρίζες ντομάτας ,λες γίνεται για το κέρδος.
Το καλοκαίρι της θάλασσας,υπάρχει και το καλοκαίρι της λίμνης,με ψάρεμα το λεγόμενο Carpfishing.
To καλοκαίρι μου είναι λιμναίο,με χαρακτηριστικό του την ηρεμία την ακινησία του πράσινου νερού.
Προσεχώς ανάρτηση.

lena_zip είπε...

Συντροφικά ε;
Λίγο έτσουξε αυτό.
Μάλλον με τον αντίθετο τρόπο περνάει ο καιρός μου.

Σε γλυκοφιλώ.

55fm είπε...

Μargo μου,με συγκίνησε η ανάρτησή σου!
Τίποτα δεν είναι όπως παλιά...
Θυμάμαι τα μάλλινα πουλόβερ,και τόσα άλλα μικρά και ουσιαστικά,που έκαναν την ατμόσφαιρα ανθρώπινη και ενδιαφέρουσα!
Να είναι γερό και χαρούμενο το κοριτσάκι σου, πανέμορφη η φωτογραφία της!
Με το καλό και η 2η μπλογκοσυνάντηση και να καταφέρουμε να μαζευτούμε όλοι!
Είδες εξοικίωση τα παιδιά με τους υπολογιστές,θαρρείς ότι γεννήθηκαν με γνώσεις...

Σε γλυκοφιλώ,καλή βδομάδα!

John D. Carnessiotis "Asteroid" είπε...

Τα θυμάμαι κι εγώ αυτά τα πουλόβερ, χοντρά, μάλλινα, σχεδόν ακατέργαστα, τραχειά στην αφή, άτεχνα κάποτε... και γι' αυτό πολύ καλλιτεχνικά, σε τελευταία ανάλυση!
Τι νάγιναν άραγε;
;-)

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Margo μου, μια ραδιοφωνικη εκπομπή μου λυσε το "γρίφο" των γραφομένων σου προς εμέ.Κατάλαβα την αγωνία σου απο τη διττή ιδιότητα που επωμίζεσαι στην ζωή του παιδιού σου.Μην αγωνιάς περισσότερο απο όσο χρειάζεται, αφ ενός γιατί πιστεύω οτι είσαι ΠΑΝ-ΑΞΙΑ του ρόλου σου και αφ ετέρου γονείς δεν διδασκόμαστε να γίνουμε πάντα μαθαίνουμε και μέχρι τέλους θα κάνουμε λάθη, αρκεί να τα μεγαλώνουμε με αγάπη.
Αυτά απο μια μάνα που τα παιδιά της δεν είναι πια 5χρονών (23 & 25)κι όμως πάντα αναρωτιέται αν είναι σωστή μάνα.
Σε φιλώ και εμπιστεύομαι τις ευαισθησίες σου...είμαι σίγουρη οτι δνε κάνω λάθος.

ξωτικό είπε...

Πολλά τα μποφώρ στις σκέψεις μας Μαργκούλα ...κι άμα είσαι και μαννούλα διπλασιάζονται....
Αν και σε minore η ανάρτηση κάνεις κάτι μετατροπίες αδερφάκι μου και στο τέλος πνέει ένας δροσερός άνεμος φωτός........
υπέροχα τα Ηλιοτρόπια σε στρέφουν στην ομορφιά της ζωής και τα μικρά χεράκια να κρατούν τη μηχανή και να σε γεμίζουν χρώματα...και....χαχα να σε δώ σε λίγα χρόνια να διαγκωνίζεσαι για το ποιά έχει σειρά να κάτσει στο PC .....και να θυμάσαι το ξωτικό και να κρυφογελάς.......
(οχι οχι δεν θα αποκτήσω ακόμα δεύτερο pc γιατί θα χάσουμε τον έλεγχο όλοι μαζί ....)
Μυρμηγκάκι μου σε χαίρομαι σε θαυμάζω και σε γλυκοφιλώ .Με αγάπη και αισιοδοξία θα πορευόμαστε...

Side21 είπε...

Η αλήθεια είναι πως φέτος ...
μετά από μια "τρελλή" άνοιξη !!!
τα μελτέμια εφόρμησαν αιφνιδιαστικά
και με μεγάλη ένταση στο Αιγαίο μας ...
Μου θυμίζουν κι εμένα τα παιδικά χρόνια
που το πουλόβερ κι η κουβέτρα ήταν απαραίτητα
τον Ιούλιο στο ορεινό χωριό μου στη Σάμο !!!
Πάντως τα προτιμώ απ' τον καύσωνα, την τρέλλα και το άγχος
που βιώνω τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα ...
Μετρώ τις ώρες να ξαναγυρίσω στα μελτέμια μου !!!
Κι όσο για μπάνια και για ψαρέματα ...
ας είναι καλά ο Σεπτέμβρης κι ο Οκτώβρης κι ο ΝΟέμβρης !!!
Την καλησπέρα μου ...

Άστρια είπε...

Πολύ πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου Margo μου, ξεκούρασαν το μάτι και την ψυχή! Όπως τα βλέπει παιρνώντας ελαφρά από δίπλα ένα θαλασσινό αεράκι, αγγίζοντας τα σχήματα και τα χρώματα και αποτυπώνοντάς τα για μας.

Μια γλυκειά καληνύχτα.

Margo είπε...

@meggie..

Megie μου μόνο γαλήνη δε νιώθω, λόγια κουρασμένα είναι περισσότερο μα θα περάσει κι αυτό.
Ναι οι φωτογραφίες μου έκαναν εντύπωση έχει τραβήξει και κάτι άλλες περίεργες με περιστέρια και διάφορα αντικείμενα. Αρχίζω να πιστεύω ότι δεν της βγαίνουν τυχαία.

Φιλιά πολλά :)

Margo είπε...

@kiki..

Ευχαριστώ Κική μου να σαι καλά!



@Εκείνος..

Καλή συνέχεια και σε σένα :)

Margo είπε...

@a-kentavrou..

Ωωω πολύ ενδιαφέρον αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στην Ελλάδα δεν ακούμε συχνά για τέτοιες διακοπές. Φαντάζομαι την γαλήνη όχι μόνο της λίμνης αλλά και του τοπίου γενικότερα..

Ο παππούς μου φύτευε πάντα στην ταράτσα του όλα τα καλά. Όσοι δεν έχουν την εμπειρία δεν μπορούν να καταλάβουν.
Καλό ξημέρωμα αγαπητέ Κένταυρε

Margo είπε...

@lena_zip..

Αχ Λενάκι μου.. θα αλλάξει αυτό. Πάντα συμβαίνει να αλλάζουν οι καταστάσεις. Ευχή κάνω!
Σε γλυκοφιλώ

Margo είπε...

@50fm..

Όλγα μου δικές της είναι όλες αυτές με τα λουλούδια. Μαθαίνει πολύ γρήγορα και χωρίς να της δείξω οτιδήποτε. Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν πρωτοείδα υπολογιστή.. καμία σχέση :)

Θα γίνουμε περισσότεροι στην 2η μπλοκοσυνάντηση σίγουρα. Πήγε τόσο καλά η πρώτη!
Καλό ξημέρωμα Όλγα μου
Φιλί!

Margo είπε...

@Asteroid..

Τα έφτιαχναν από μαλλί προβάτου. Θυμάμαι τη γιαγιά μου με τη ρόκα να φτιάχνει νήμα και την τυφλή θεία μου να πλέκει επαγγελματικά και με πολύ περίτεχνα σχέδια. Ζούσαν μόνες τους, δεκαετία του 70 χωρίς ρεύμα τότε, και ζούσαν από τα πλεκτά!

Ποιος πλέκει πια και μάλιστα ποιος κάθεται να φτιάξει νήμα, ακόμη και οι αργαλειοί έχουν παροπλιστεί.
Γεια και χαρά σου Γιάννη μου :-)

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Είναι καλός ο αέρας και μάλιστα ο Βοριάς.
Τα μέρη μας είναι συνηθισμένα (Ανδρο εγώ).
Σου αλλάζει τη διάθεση αν είναι δυσάρεστη.
Το καλοκαίρι είναι ίδιο για όλους.
Αρκεί να μπορείς να βιώσεις τα μηνύματά του.
Είναι η μόνη εποχή που είναι ίδια για όλους.
Για ξανασκέψου το.
Φιλιά.

Margo είπε...

@Χαρα Θ...

Χαρά μου σ’ ευχαριστώ πολύ για τα λόγια συμπαράστασης.
Είναι ο δυσκολότερος ρόλος της ζωής μου και ο πιο σημαντικός, ξέρεις όμως τι σου λέω είμαι σίγουρη.
Να χαίρεσαι τα παιδιά σου!
Αν μη τι άλλο έχουν μια πολύ πολύ δημιουργική μητέρα, αυτό το προσόν το εκτιμώ πολύ στους ανθρώπους.
Να σαι καλά Χαρά μου.
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@ξωτικό..

Χαχαα ήδη συμβαίνει ξωτικούλι μου.. άστααααα. Ένα πρωί ξυπνάει η μικρή και πριν ανοίξει και τα δύο μάτια μου λέει.. μαμά δεν είναι δίκαιο να μαλώνεις το παιδί σου για το κοντούπτελ. Να το αφήνεις να κάθεται και θα σε αφήνει και σένα :))
Τώρα όταν σβήνω το βράδυ κλείνω και το μόντεμ γιατί ένα πρωί 6.45 που σηκώθηκα την βρήκα πάνω από τον υπολογιστή ντυμένη στολισμένη να φτιάχνει παζλ!

Το σχόλιό σου με τα μινόρε του και τις μετατροπίες του με ξεσήκωσε μουσικά.. πάλι!
Να δω πότε θα κάνω την επανάστασή μου :(

Να περνάς όμορφα ξωτικούλι μου.. αλήθεια πότε έχει διακοπές;
Σου στέλνω την αγάπη μου :)

Margo είπε...

@Side21..

Και εγώ το ίδιο.. βοριαδάκι, δροσούλα και χουχούλιασμα τις νύχτες.. φρέσκος αέρας, καθαρός!
Και φυσικά το Φθινόπωρο οι ομορφότεροι καιροί, η θάλασσα στα καλύτερά της!
Με το καλό να πάς στο όμορφο νησί σου.
Καλό σου απόγευμα :)

Margo είπε...

@Άστρια..


Πάντα γλυκό το πέρασμά σου αστεράκι μου.. :)
αναρωτιέμαι αν υπάρχει πιθανότητα να βρεθούμε ανάμεσα στην παρέα που συναντήθηκε πρόσφατα. Μιλώ για την δεύτερη συνάντηση, ε, τι λες; Βάζω τη σκέψη και ως τότε βλέπουμε :)

Σε φιλώ!

Margo είπε...

@Αστρο - Συμμορίτες..

Μάλλον δεν μπορώ να το βιώσω όπως του πρέπει. Η μόνη εποχή που θέλω να περνάει γρήγορα. Δεν ήταν πάντα έτσι, καταλαβαίνω τι λες, είναι αρκετά χρόνια όμως που έχω εγκαταλείψει το δικό μου καλοκαίρι.

Μέσα από τα blog έχω γνωρίσει τέσσερις ανθρώπους από Άνδρο έναν από Σύρο και έναν από Μύκονο! Η Άνδρο υπερτερεί κατά πολύ:))
Να έχεις ένα υπέροχο καλοκαίρι :)
Φιλιά!

Poet είπε...

Καλησπέρα, Μαρία μου. Ας είναι ωραίο το καλοκαίρι και με τις δυσκολίες του. Πάντα μέσα στο φως.

Ανώνυμος είπε...

Δεν νομίζω.

Margo είπε...

@Poet..

Η δυσκολία δεν συνεπάγεται και ασχήμια Τόλη μου, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει:)
Πάντα μέσα στο φως..
Σε φιλώ

Margo είπε...

@Ανώνυμος..

?

Heliotypon είπε...

Εκπληκτικές οι φωτογραφίες. Να δούμε σύντομα και το πεντάχρονο να γράφει. Μια ανάσα ελπίδας!