27 Μαΐ 2010

μικρή μετακόμιση


Τα μαθήματα του εικαστικού καφενείου έχουν ολοκληρωθεί.
Ψάχνοντας έναν λόγο να συνεχίσω τη συστηματική δουλειά,
έχτισα ένα καινούργιο σπιτικό που θα φιλοξενεί τις εικαστικές μου προσπάθειες.

Οι σκιές και τα χρώματα μετακόμισαν εδώ!




υ.γ. όσο πιο δύσκολα θα γίνονται τα πράγματα, τόσο περισσότερο θα επιμένω να κρατώ ανέγγιχτη την ομορφιά της δημιουργίας..




35 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Καλορίζικο!

είχα δεί οτι είναι υπο κατασκευή και δέν τόλμησα να μπώ στο γιαπί :)

τώρα ήρθα και εύχομαι καλή πορεία!

καλησπέρα :)

Roadartist είπε...

ΜΠΡΑΒΟ!!!

Η δημιουργία, κάθε είδους μέσω της τέχνης, είναι η λύση και η κύρια διαφυγή.. αλήθεια το νιώθω.. Σε φιλώ!!

marilise είπε...

καλορίζικο το χρωματιστό σπιτικό σου

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Καλοτάξιδο, νάχει πάντα ούριο άνεμο στα πανιά του!
Ας αντισταθούμε μέσω της δημιουργίας για να μην υποκύψουμε
στις σειρήνες του ΔΝΤ που στριγκλίζουν στ αυτιά μας ανατριχιαστικά.

Νικόλας K. είπε...

Γέμισε το χρώματα Μαρία...
Καλό βράδυ:-)

H.Constantinos είπε...

Ωραιότατα, και πολύ σωστά... Πάω στο άλλο κατάστημα!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Εδώ που τα λέμε, χρειάζεται λίγο χρώμα στη ζωή μας!
Καλοτάξιδο στα χρωματιστά μονοπάτια!

Tali είπε...

Καλοριζικο και πολυμπογιατισμενο !!!

χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Margo είπε...

Ευρύνοος
Roadartist
marilise
Χαρα Θ.
Νικόλας K.
ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ
Talisker Stt.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές και την πάντα πολύτιμη συντροφιά σας.

Καλό ξημέρωμα σε όλους!

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

όσο πιο δύσκολα θα γίνονται τα πράγματα, τόσο περισσότερο θα επιμένω να κρατώ ανέγγιχτη την ομορφιά της δημιουργίας..

ΜΑΓΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ.
Καλορίζικο και πάντα πολύχρωμο και ζωντανό.
ΚΑΛΟ ΣΚ.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ελα Χριστε, το σχολιο μου τι εγινε;
Καλα λοιπον , το ξαναγραφω

Μετακομισε γλυκια μου, εγω θα σε ακολουθω παντως οπου κι αν πας, θες δεν θες

Φιλια

Άιναφετς είπε...

Και έπεται συνέχεια...πω πω δηλαδή τώρα και με την ψηφιακή τεχνολογία η "μετάδοση" θα είναι μαγική!!!
Καλή συνέχεια με πολλά ΑΦ καρδιάς!

Margo είπε...

@Αστρο - Συμμορίτες..

Κοιτάμε ο καθένας να πιαστεί από όπου μπορεί για να αντέξει την τρέλα του κόσμου.

Να είστε καλά συμμοριτάκια:-)

Margo είπε...

@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..

Ρίκη μου το σχόλιό σου δε χάθηκε, απλά το άφησες στο άλλο blog.
Σας παιδεύω ε;-)

Φιλιά πολλά:-)

Margo είπε...

@Άιναφετς..

Ελπίζω να σταθώ αντάξια των στόχων μου μαγισσούλα μου..

Σ' ευχαριστώ θερμά:-)
ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦ

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετική ιδέα, εξαιρετική δουλειά, αναντικατάστατη ψυχοθεραπεία και απίστευτη αίσθηση με το που ...ανοίγεις την πόρτα.
Χίλια μπράβο σου. :)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

όμορφο Μαρία μου, πολύ όμορφο!

Και τα πράγματα, τελικά, γίνονται πραγματικά δύσκολα μόνο όταν η ομορφιά και η χαρά της δημιουργίας - της όποιας δημιουργίας - χαθούν.

Το ότι μου αρέσει πολύ πολύ η ζωγραφική σου είναι γνωστό άλλωστε...

φιλιά πολλά!

Thalassenia είπε...

Γιατί νομίζω ότι σου ευχήθηκα;
Ίσως να μη πάτησα "δημοσίευση"
-ούκ έρχεται μόνον-
Ε μη τρελαθούμε, βρήκα άκρη.
Ευχές πολλές και από εδώ.

Πρίν το κόσμημα έκανα την απόπειρα στην ζωγραφική αλλά "εξέλειπεν το ταλέντο" χαχα.
Πάντα δημιουργική και χαρούμενη.

Φιλιά θαλασσένια.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ.

ΕΥΧΟΜΑΙ
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΗΣΥΧΑ.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.

~reflection~ είπε...

Δεν υπαρχει μεγαλύτερη ηδονη από αυτη της δημιουργίας....
Margo, σε χαιρομαι, γιατί μεσα από λίγα λόγια με παρεσυρες στο χορο των χρωματων...

τα φιλια μου... πολυχχρωμιες...

55fm είπε...

Σε απολαμβάνω και σε ακολουθώ με αγάπη σε αυτή την όμορφη διαδρομή στην ομορφιά της δημιουργίας!
Καλορίζικο Μαργκουλίνι!

Αϊάσανθος Ίων είπε...

ΜΠΡΑΒΟ, ΜΑΡΓΚΩ ΜΟΥ!
ΚΑΛΟΡΙΖΙΚΟ!

Σε χαίρομαι, γιατί το "ΝΑΙ στον ΕΡΩΤΑ στην ΟΜΟΡΦΙΑ στη ΖΩΗ" το λες όπως πρέπει, δηλαδή με όλους τους τρόπους, και όχι μόνο πίσω από μία οθόνη!

Αϊάσανθος Ίων είπε...

Παρέλειψα να σου πω κι εγώ κάτι μέσα απ' την καρδιά μου, δηλαδή έξω από οθόνες:
Θ' αρχίσεις να το σκέφτεσαι, ώστε να σε καλωσορίσω μόλις μπορέσεις στη φανταστική Ιεράπετρα;
Άλλωστε, πρέπει να γίνει επιτέλους το πρώτο βήμα για την αγκαλιά μας, και ο Ευρύνοος φαίνεται ότι αυτό τον καιρό δεν μπορεί να το προωθήσει το πράγμα με γρήγορους ρυθμούς. Ο Αϊάσανθος, όμως, το παλεύει μέρα-νύχτα!

Margo είπε...

@ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ..

Φοραδίτσα μου σ’ ευχαριστώ πολύ!!
Ήθελα όταν ανοίγω την πόρτα να μου αρέσει πολύ.. έτσι, για να με τσουγκλάει να μείνω;-)
Φιλιά πολλάαααα:-)

Margo είπε...

@Μια φορα κι εναν τρελο..


Γι αυτό τα πράγματα δεν θα είναι ποτέ δύσκολα.. τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο:-)
Ευχαριστώ Ελένη μου
Πολλά πολλά φιλιά!

Margo είπε...

@Thalassenia..

Ευχαριστώ Θαλασσένια μου ΚΑΙ από εδώ:-)))

Δε ξέρω για τη ζωγραφική αλλά στο κόσμημα διαπρέπεις!!!

Καλή βδομάδα και φιλιά θαλασσινά:-)

Margo είπε...

@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS..

Ευχαριστώ Σκρουτζάκο μου καλή βδομάδα και σε σένα και έρχομαι να σε διαβάσω:-)

Margo είπε...

@Κάκια Παυλίδου..

Κάκια μου με τα λόγια δεν τα πάω και πολύ καλά, ίσως γι αυτό αγαπώ τόσο πολύ όσους γράφουν:-)

Και ναι η δημιουργία είναι η μεγαλύτερη ηδονή!

Σε φιλώ πολύ

Margo είπε...

@50fm..

Χέρι χέρι Όλγα μου, η παρέα να μείνει ενωμένη για να μη χάσουμε την ελπίδα μας και το χαμόγελό μας.

Ευχαριστώ και πάλι!
Καλή βδομάδα Ολγίτσα μου γλυκιά

Margo είπε...

@Αϊάσανθος Ίων..

Είσαι Κρητικός; Ο μπαμπάς μου είναι από τα Χανιά και δεν έχω έρθει ποτέ Κρήτη το μεγάλο μου παράπονο. Πάντα υπήρχαν εμπόδια που δεν μου επέτρεπαν αυτό το ταξίδι. Και τώρα Αϊάσανθε μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να φύγω από το νησί. Έχω δύο μικρά (4.5 και 2.5) που δύσκολα μπορώ να τα αφήσω.. αλλά και η δουλειά μας εδώ είναι σκλαβιά. Δεν μπορούμε να την αφήσουμε εκτός από μία Κυριακή. Ελπίζω στο μέλλον να αλλάξει αυτό.
Και εμένα είναι ένα όνειρο η συνάντηση όλης της παρέας. Θα γίνει πιστεύω, φτάνει να βρεθεί μια μέση λύση για όλους όσων αφορά τον τόπο και τον χρόνο. Ίδωμεν:-)

Σ’ ευχαριστώ πολύ για όλα!

υ.γ. χθες τη νύχτα σε επισκέφτηκα αλλά δεν άφησα το σημάδι μου;-)

Αϊάσανθος Ίων είπε...

Όχι, Μαργκό μου, είμαι Αθηναίος γέννημα-θρέμμα, με καταγωγή από την Ιωνία. Μόνο ο ένας παππούς του πατέρα μου ήταν από τα Ανώγεια, κι έφυγε από εκεί για να πάει στη Μικρά Ασία. Ο πατέρας μου ήρθε από τα Βουρλά το 1922, ορφανό παιδί και από τους δύο του γονείς.
Και η δική μου εμπειρία από τους Κρητικούς, μέχρι τα μέσα Απριλίου, ήταν ελάχιστη. Τώρα όμως που τους έζησα κάμποσο και αρκετά βαθιά, μπορώ να σου πω ετούτο:
Η συμβίωση και συναναστροφή μαζί τους είναι κάτι το συναρπαστικό, το κάτι άλλο! Μόνο που δεν είναι όλες τις φορές ευχάριστη!...

Και δεν υπάρχει λόγος να στενοχωριέσαι! Άλλωστε, έχεις στη ζωή σου την πιο ωραία κι ευτυχή υποχρέωση! Να τα χαίρεσαι και να τα δεις όπως τα ποθείς!
Όλα γίνονται στην ώρα τους, να το θυμάσαι αυτό!

Για την πρώτη συνάντηση της παρέας, όμως, νομίζω ότι πρέπει να δείξουμε όλοι μεγαλύτερο ζήλο, ώστε να βρεθεί και συμφωνηθεί ο τόπος και η ημερομηνία που να εξυπηρετεί όλους μας, ή σχεδόν όλους. Το θεωρώ αυτό πολύ αναγκαίο, για δύο λόγους:
Πρώτον, επειδή η όποια θετική "κατάληξη" αυτής της ιδέας θα πάρει ούτως ή άλλως μπόλικο καιρό για να έρθει.
Δεύτερον, επειδή υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μας παρασύρει, έναν-έναν, η λαίλαπα των άσχημων κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, με αποτέλεσμα να μην κάνουμε αυτό που θέλουμε, οπότε θα μείνουμε στο τέλος με μία ολέθρια απογοήτευση και τίποτε άλλο.

Υ.Γ.: Φτάνει που με επισκέφτηκες! Πού ξέρεις, μπορεί με κάποιον τρόπο να το άφησες, κι εγώ με κάποιον τρόπο να το παρέλαβα!

Margo είπε...

Ο παππούς και η γιαγιά ήρθαν μικρά παιδιά με τους διωγμούς από Σμύρνη και εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη. Από την άλλη ο πρόγονος της μητέρας μου ήρθε από την Κρήτη (Σφακιά) επί τουρκοκρατίας με βάρκα αφού είχε καθαρίσει δύο Τούρκους για να σωθεί.. τα κύματα τον έβγαλαν στην Μύκονο.

Δεν θα παρασυρθούμε, δε θα αφήσουμε ο ένας τον άλλον να χαθεί στο χάος που ανοίγεται μπροστά μας. Θα τα καταφέρουμε, είμαι πεπεισμένη!
Ακόμη κι αν δεν μπορέσουμε να συναντηθούμε θα μείνουμε ενωμένοι μέσα από αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας.

Καλό απόγευμα σου εύχομαι:)

α Κενταύρου είπε...

Πόσο χάρηκα για τα μικράκια σου τα μωράκια σου.Τώρα έφτιαξα όλο το προφίλ σου με ένα τίτλο μια ευτυχισμένη μάνα.Σαν παραμύθι το παρελθόν σου.Τα όμορφα μικρά λουλουδάκια σου όπως στις φωτο σου.

Margo είπε...

@α Κενταύρου..

Αγαπητέ Κένταυρε αν προσθέσεις ότι τα απέκτησα και τα δυο με εξωσωματική και μετά από 14 χρόνια γάμου καταλαβαίνεις.. ευτυχώς μόνο με σύνολο τέσσερις προσπάθειες!

Είναι πραγματικό θαύμα που τα έχω:-)
Σ' ευχαριστώ πολύ!

Αϊάσανθος Ίων είπε...

Μαργκό μου,

Αντί να δώσω την οποιαδήποτε συνέχεια στα συνταρακτικά περί της κοινής μας καταγωγής κ.λπ., σου λέω μόνο ετούτο:
Οι δυο σου θησαυροί είναι και δικά μου παιδιά!

Κι εγώ είμαι πεπεισμένος, ίσως μάλιστα πολύ περισσότερο από εσένα.
Και φυσικά θα μπορέσουμε! Δεν μπορείς εσύ να έρθεις στην Κρήτη κάπως σύντομα, μπορώ εγώ (να τους μαζέψω όλους) στη Μύκονο!
Είμαι παντελώς ελεύθερος! Χρειάστηκε μάλιστα να μου το πει στις 22 του Μάη ένας άντρας στο Ηράκλειο, τον οποίο είχα γνωρίσει πριν από πέντε λεπτά, και ύστερα να το συνειδητοποιήσω εγώ!
Και ξέρεις γιατί είμαι τόσο ελεύθερος; Επειδή αναλαμβάνω διαρκώς περισσότερες και μεγαλύτερες δεσμεύσεις! Έχω, μάλιστα, διατυπώσει την ιδέα αυτή ως ποίημα από τις αρχές Φεβρουαρίου!
Και δεν αρκούμαι σε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας! Εκτός, πια, και αν συμφωνήσουμε ότι πρέπει να το πάμε το πράγμα σε καθαρά μεταφυσικές επιδιώξεις.

Σας φιλώ όλους.