Πάντα βρίσκουμε τη δύναμη για ζωή ειδικά όταν είμαστε ένα με το χώμα.. τότε σηκώνουμε το κεφάλι ψηλά ανοίγουμε τα πληγωμένα φτερά και ξεκινάμε πάλι με πίστη και όραμα.. Καλό Σαββατοκύριακο Νικόλα μου.. με χαρά!
Πραγματικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει αιώνια θλίψη. Τα πουλιά όμως, και κάθε είδους ψυχές, καλό είναι να πετάνε μακριά από ότι τα εγκλοβίζει και τα θλίβει. Καλό απογευματάκι. Γλύκαναν οι μέρες λίγο. Ήλιο έχει από προχθές.
ύστερα φταίω εγώ που σέβαλα με εκείνο το τρομερό βλέμμα πίσω απ'το συρματόπλεγμα ...(ήμουν πολύ σίγουρη για το όνομα αυτής της γάτας...) το πρωϊ κοιτούσα τέτοιες παρέες πουλιών και χαμογελούσα με τρυφερότητα και γλυκιά μελαγχολία...
Όταν τα βλέπω ν'αρμενίζουν στο απέραντο τ'ουρανού τα ζηλεύω αλλά και νοιώθω κι εγώ ελεύθερος από τα γήινα. Πριν λίγο αγνάντευα για ώρα στο μπαλκόνι τσούρμο από γλάρους πάνω από τα πεύκα να ζυγιάζονται σ'ένα παιχνίδι ξενοιασιάς... Καλό βράδυ από τη συννεφιασμένη Θεσσαλονίκη!!!
Καλό είναι Λενάκι μου αλλά και δύσκολο πολλές φορές, όμως έτσι πορευόμαστε μέχρι να μάθουμε να πετάμε.. Ομόρφηναν οι μέρες πολύ, κάτι είναι κι αυτό. Φιλί γλυκό:)
Μακάρι να μπορούσαμε κι εμείς να πετούσαμε μακριά απ'ότι μας έπνιγε σαν αυτά τα πουλιά.. Με την σκέψη μας και την θέληση μας όμως σαν να το καταφέρνουμε το πέταγμα αυτό.. Φιλάκια πολλά :)
Όταν είδα τη γατούλα έμεινα ώρα να την κοιτάζω βουβά.. σκεπτόμουν ότι το ξωτικό είναι στ' αλήθεια ξωτικό, μπορεί και "βλέπει".
Είναι η εποχή των πουλιών που περνούν σμήνη από τις γειτονιές. Μου άρεσε πάντα να τα παρατηρώ. Το έχω χάσει αυτό, από εδώ δεν περνούν ή περνούν από μακρυά.
Τι όμορφη εικόνα μου περιγράφεις Ντίνο, και τα λόγια ακόμα μπορούν να χαρίσουν την αίσθηση της ελευθερίας και της ξεγνοισιάς που τόσο την έχουμε ανάγκη.. Να σαι καλά! Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι
Κάποιες φορές ναι πετυχαίνει, σε άλλους λιγότερο σε άλλους περισσότερο.. προσπαθούμε αυτό έχει σημασία να μη το βάζουμε κάτω. Καληνύχτα Συννεφούλα μου καλό Σαββατοκύριακο..:)
Μου θύμησες κάτι που είχα διαβάσει κάποτε. Είχε γίνει ένα δυστύχημα σε τραίνο με πολλούς νεκρούς. Μέσα στα συντρίμμια και ανάμεσα στα άψυχα σώματα οι ζωντανοί θρηνούσαν για το κακό που τους βρήκε. Από τις κραυγές ξεχώριζε το γλυκό κελάηδισμα ενός καναρινιού που ανέμελο συνέχιζε το τραγούδι του..
όχι, δέν έχω να σχολιάσω το θέμα σου.. απλά, όμορφο..
όμως έχω να σχολιάσω την μουσική που ακούω.. μαγεία, με μία λέξη.. σάν να χτυπούν κύματα σε βράχια έρημα.. σαν να πετάνε πεταλούδες.. σαν να τρέχουν κελαρυστά νερά..
Δεν είναι παράξενο. Όχι μόνο τα πουλιά αλλά τα πάντα κατάγονται από τον ουρανό, από την αρχική πατρίδα, και εκεί λαχταράνε να επιστρέψουν. Η αιώνια θλίψη είναι η θλίψη της εξορίας και του κατακερματισμού μετά τη μεγάλη έκρηξη στον πυρήνα του σύμπαντος και την αρχή του χρόνου.
Το ενδιαφέρον με τη μουσική είναι ότι, ενώ είναι διεθνής γλώσσα που δεν χρειάζεται μετάφραση ο καθένας μας την εκλαμβάνει διαφορετικά και η δική σου περιγραφή μου αρέσει πολύ.. ποιητικός πέρα ως πέρα:)
Ααα δε θέλω τέτοια.. άνοιξε το ένα μάτι, μετά το άλλο, μετά σήκωσε το κεφάλι, μετά τα χέρια και να σιγά σιγά και τα πόδια και κοίτα είσαι όρθια, βάζεις και εκείνο το υπέροχο κομμάτι της προηγούμενης ανάρτησής σου.. και πετάς! Πολλά πολλά φιλιά:)
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.. η αλήθεια είναι ότι σχεδόν πάντα δυσκολεύομαι να επιλέξω, χαίρομαι αν το αποτέλεσμα δικαιώνει την επιλογή.
Δηλαδή είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε με αυτή και γι αυτήν να γράφουμε και να τραγουδάμε, μέχρι την επιστροφή στην αρχική πατρίδα.. Καλημέρα Τόλη.. πολύ βροχή σήμερα!
σαν τα πουλιά πρέπει η ψυχή μας να έχει τη δύναμη να πετά μακρυά από τη θλίψη και τη δύναμη αυτή πρέπει να την αντλούμε από τα μικρά καθημερινά που πλαισιώνουν τη ζωή μας και από τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν...
Μια τόσο όμορφη και λιτή ανάρτηση και όμως... τόσα νοήματα, αληθινά και ανθρώπινα!!! νάσαι καλά γλυκειά μου Μαργκο, σου εύχομαι μια εβδομάδα τόσο αληθινή κια τόσο δημιουργική όσο και η ανάρτηση σου.... φιλιά!
δυνατός συνδυασμός εικόνας και λόγου και βέβαια ένας Τάσος Λειβαδίτης εκπληκτικός... Πέρασα για μια καλημέρα.Λατρεύω τους πρωΪνούς σχηματισμούς των πουλιών στον ουρανό.
Γιατί στα περισσότερα μπλογκς βλέπω λυπητερές αναρτήσεις? Το τετράγωνο Κρόνου - Πλούτωνα έχει βασανίσει πολύ, φανταστείτε πόσο ακόμα! Κατά τα άλλα υπέροχος ο Λειβαδίτης.. Καλή εβδομα΄δα.
Χαχα είσαι παρατηρητική.. για τα κύματα λέω:) Αυτές τις μέρες θέλω και εγώ να πάρω κάτι ακόμα από Λειβαδίτη μόνο ψάχνω στο διαδίκτυο γιατί πρέπει να το παραγγείλω και θέλω να ξέρω τι.. οι δυσκολίες της επαρχίας.
Καλή σου μέρα 'Αστριά μου και πολύ καλή βδομάδα! Σε φιλώ
Πάντα πετυχαίνει αυτή η συνταγή Νέλλη μου.. όσο μεγαλώνουμε μάλιστα αποκτούμε και την ικανότητα να διακρίνουμε ποιοι πραγματικά μας αγαπούν, μόνο τότε η αγάπη διώχνει τη θλίψη ή τη διορθώνει:)
Ωχ Λίνα μου πάλι ζόρια στη δουλειά; Μη το αφήσεις να σε πάρει από κάτω, ανάσες βαθιές και να προσέχεις πολύ, εσύ είσαι και το Μαριό σου είστε πιο σημαντικές από αυτήν!
Καλώς σε βρήκα! Όμορφος ο χώρος σου και ειδικά ο τόπος σου! Τα περισσότερα καλοκαίρια της ζωής μου τα έζησα σε έναν ανοιχτόκαρδο χώρο, στην Άνω Μερά. Η φωτογραφία σου μαζί με τους στίχους του λατρεμένου Λειβαδίτη, κάνουν την ατμόσφαιρα γοητευτικότατη! Να είσαι καλά!
Καλωσόρισες! Να υποθέσω κάποιος συγγενής είναι από Μύκονο; Και εγώ για καλοκαίρι ερχόμουν πάντα, δύο χρόνια είμαι μόνιμη κάτοικος. Σ' ευχαριστώ το ίδιο όμορφα ένιωσα και στον δικό σου χώρο:) Καλή σου μέρα!
Πράγματι τότε καλούμαστε να πιστέψουμε σε μας, να πάμε κόντρα σε ότι μας θέλει ένα με το χώμα.. Καλημέρα Καναρινένια μου.. μας έχουν λείψει τα κείμενά σου..:)
Όχι Margo μου,δεν υπάρχουν συγγενείς. Μ΄αρεσε πολύ το νησί, πριν πολλά χρόνια,νοικιάζαμε όλο το χρόνο σπίτι.Τα παιδιά μου το θεωρούν "χωριό "τους. Καλοκαίρια, Πάσχα, εκεί... Θαυμάσιες αναμνήσεις! Έχω και μια φίλη που έχει καταγωγή από τη Μύκονο και έχει σπίτι στα Ματογιάννια. Όταν καμιά φορά,μετά από ξενύχτι δεν μπορούσαμε να πάμε στην Άνω Μερά, κοιμόμασταν στο σπίτι της στο κέντρο. Αυτά, περί του πανέμορφου νησιού που απολαμβάνεις! Φιλιά!
Πόσο μικρό μα και πόσο όμορφο!!! αυτή είναι η ομορφιά της ποίησης ...ένα όμορφο ταξίδι στο όνειρο ...ακόμα και όταν δεν υπάρχει έστω και λίγο οξυγόνο για να ανασάνουμε μέσα στους ρυθμούς που κατρακυλά κάθε μέρα η ζωή μας ... Υπέροχη και εικόνα!!! Ένα όμορφο βράδυ να περάσεις,στο όμορφο νησί σου! Καλή σου νύχτα!
Ο συνδυασμός σπίτι στο χωριό και σπίτι στη χώρα είναι ιδανικός.. το σπίτι στη χώρα ήταν για τους ντόπιους το αποκούμπι. Θα έχετε πολύ όμορφες αναμνήσεις.. σίγουρα κάπου θα συναντηθήκαμε τόσα χρόνια, το νησί μικρό.. ίσως γίνει στο μέλλον:)
Θαλασσένια μου καλωσόρισες και στο δικό μου κονάκι.. Άργησα και εγώ να απαντήσω, το blog πέρασε μια μικρή περίοδο ξεκούρασης, από Δευτέρα ξεκινά πάλι δυναμικά:) Νιώθω ότι έχουμε πολλά κοινά ειδικότερα στον τρόπο που ζεις την εμπειρία του blogging. Για τη θάλασσα δε θα πω τίποτα φαίνεται νομίζω.. Θα τα λέμε θαλασσένια μου Σε φιλώ!
Αν δεν είχαμε την ποίηση του λόγου, της εικόνας, της μουσικής πώς θα ήταν η ζωή μας; Δεν μπορώ να φανταστώ.. είναι το οξυγόνο πράγματι, είναι ο επίγειος παράδεισος.. Να σαι καλά Βάσω μου καλή σου νύχτα!
68 σχόλια:
Η θέληση για χαρά, η θηλιά που πήγε να τα πνίξει έδωσε δύναμη, έδωσε ζωή!!!
Καλό μεσημέρι Μαρία
Kι εγώ που ήρθα να χαρώ..:-( Όμορφα λόγια όμως :-)
Y.Γ. Απάω εσύ, γυναικα μου, πολύ, πολύ, πολύ!!! (Άμα σου λέω.. θα με μουρλάνει)
@Νικόλας K..
Πάντα βρίσκουμε τη δύναμη για ζωή ειδικά όταν είμαστε ένα με το χώμα.. τότε σηκώνουμε το κεφάλι ψηλά ανοίγουμε τα πληγωμένα φτερά και ξεκινάμε πάλι με πίστη και όραμα..
Καλό Σαββατοκύριακο Νικόλα μου.. με χαρά!
@MAXIMUS..
Αστείο δεν μπορείς να το πεις, όμως θα το έλεγα ελπιδοφόρο.. η θλίψη εφαλτήριο της ζωής!
Τα πιο όμορφα λόγια όμως είναι αυτά του μικρού σου άγγελου, πώς να μη σε μουρλάνει;))
Να μου τον φιλήσεις τον γόη:)
Πραγματικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει αιώνια θλίψη. Τα πουλιά όμως, και κάθε είδους ψυχές, καλό είναι να πετάνε μακριά από ότι τα εγκλοβίζει και τα θλίβει.
Καλό απογευματάκι. Γλύκαναν οι μέρες λίγο. Ήλιο έχει από προχθές.
καλησπέρα,...
................σήμερα ένιωσα πουλί και πέταξα και μπήκα εδώ και κατέβασα τα φτερά, είναι γνώριμα.
σε φιλώ!
ύστερα φταίω εγώ που σέβαλα με εκείνο το τρομερό βλέμμα πίσω απ'το συρματόπλεγμα ...(ήμουν πολύ σίγουρη για το όνομα αυτής της γάτας...)
το πρωϊ κοιτούσα τέτοιες παρέες πουλιών και χαμογελούσα με τρυφερότητα και γλυκιά μελαγχολία...
καλό βράδυ γλυκιά γατούλα..!!
Όταν τα βλέπω ν'αρμενίζουν στο απέραντο τ'ουρανού τα ζηλεύω αλλά και νοιώθω κι εγώ ελεύθερος από τα γήινα. Πριν λίγο αγνάντευα για ώρα στο μπαλκόνι τσούρμο από γλάρους πάνω από τα πεύκα να ζυγιάζονται σ'ένα παιχνίδι ξενοιασιάς...
Καλό βράδυ από τη συννεφιασμένη Θεσσαλονίκη!!!
@lena_zip..
Καλό είναι Λενάκι μου αλλά και δύσκολο πολλές φορές, όμως έτσι πορευόμαστε μέχρι να μάθουμε να πετάμε..
Ομόρφηναν οι μέρες πολύ, κάτι είναι κι αυτό.
Φιλί γλυκό:)
Mα τι βαλς..!!!
@anepidoti..
Συγκινήθηκα πολύ με τούτη την επίσκεψη.. Ανεπιδοτούλα μου να πετάς πάντα και να έρχεσαι όποτε το μπορείς..
Να μου είσαι καλά!
Σε φιλώ
Μακάρι να μπορούσαμε κι εμείς να πετούσαμε μακριά απ'ότι μας έπνιγε σαν αυτά τα πουλιά..
Με την σκέψη μας και την θέληση μας όμως σαν να το καταφέρνουμε το πέταγμα αυτό.. Φιλάκια πολλά :)
Σκέφτομαι κάποιες φορές πως θλίψη, πόνος, περιορισμός... είναι έννοιες των ανθρώπων.
Για τα πουλιά υπάρχουν οι ουράνοι και το πέταγμα ή το τίποτα.
Για απόψε ένα όμορφο όνειρο εύχομαι!
@ξωτικό..
Όταν είδα τη γατούλα έμεινα ώρα να την κοιτάζω βουβά.. σκεπτόμουν ότι το ξωτικό είναι στ' αλήθεια ξωτικό, μπορεί και "βλέπει".
Είναι η εποχή των πουλιών που περνούν σμήνη από τις γειτονιές. Μου άρεσε πάντα να τα παρατηρώ. Το έχω χάσει αυτό, από εδώ δεν περνούν ή περνούν από μακρυά.
Καλή σου νύχτα ξωτικούλι μου..:)
@Dinos-Art..
Τι όμορφη εικόνα μου περιγράφεις Ντίνο, και τα λόγια ακόμα μπορούν να χαρίσουν την αίσθηση της ελευθερίας και της ξεγνοισιάς που τόσο την έχουμε ανάγκη..
Να σαι καλά!
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι
@MAXIMUS..
Το είχα βάλει και παλαιότερα όμως δεν έβρισκα άλλο καταλληλότερο και έτσι το επανέλαβα.
Καληνύχτα Maximus:)
@Dreamy Cloud..
Κάποιες φορές ναι πετυχαίνει, σε άλλους λιγότερο σε άλλους περισσότερο.. προσπαθούμε αυτό έχει σημασία να μη το βάζουμε κάτω.
Καληνύχτα Συννεφούλα μου καλό Σαββατοκύριακο..:)
@Μια φορα κι εναν τρελο...
Μου θύμησες κάτι που είχα διαβάσει κάποτε. Είχε γίνει ένα δυστύχημα σε τραίνο με πολλούς νεκρούς. Μέσα στα συντρίμμια και ανάμεσα στα άψυχα σώματα οι ζωντανοί θρηνούσαν για το κακό που τους βρήκε. Από τις κραυγές ξεχώριζε το γλυκό κελάηδισμα ενός καναρινιού που ανέμελο συνέχιζε το τραγούδι του..
Όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα!
Κάθησα ώρα και άκουγα την μουσική της άρπας..
όχι, δέν έχω να σχολιάσω το θέμα σου.. απλά, όμορφο..
όμως έχω να σχολιάσω την μουσική που ακούω..
μαγεία, με μία λέξη..
σάν να χτυπούν κύματα σε βράχια έρημα..
σαν να πετάνε πεταλούδες..
σαν να τρέχουν κελαρυστά νερά..
να, τώρα θα χορέψουν νεράϊδες..!
καληνύχτα Margo :)
χώμα, κι εγώ προσπαθώ να ξεκολλήσω από εκεί... καλημέρα
Απιστευτη φωτογραφια!!!
αλλωστε αυτο ειναι η δημιουργια
μικρες φευγαλεες στιγμες..συλληψης
εχεις κανει μια μικρη ευγενικη πραξη
εχεις δωσει στους στιχους του πιο "ομορφου ποιητη"
των τελευταιων χρονων..
πνοη
συνδιαζοντας τους με αυτη τη φωτογραφια..
-ξερουμε ποσο δυσκολο ειναι !:)
καλημερα Μαργκο:)
ηταν αυτο ακριβως που νιωθω τώρα...
θελω να πεταξω...
θελω να παω μακρια...
ψηλά...
Το timing που διαβασα πρωτη φορα αναρτηση του ήταν το ιδανικο!
οι πιο ταιριαστοί στίχοι όχι μόνο για τη φωτογραφία αλλά και το soundtrack του ιστολογίου :)
Δεν είναι παράξενο. Όχι μόνο τα πουλιά αλλά τα πάντα κατάγονται από τον ουρανό, από την αρχική πατρίδα, και εκεί λαχταράνε να επιστρέψουν. Η αιώνια θλίψη είναι η θλίψη της εξορίας και του κατακερματισμού μετά τη μεγάλη έκρηξη στον πυρήνα του σύμπαντος και την αρχή του χρόνου.
@Ευρύνοος..
Το ενδιαφέρον με τη μουσική είναι ότι, ενώ είναι διεθνής γλώσσα που δεν χρειάζεται μετάφραση ο καθένας μας την εκλαμβάνει διαφορετικά και η δική σου περιγραφή μου αρέσει πολύ.. ποιητικός πέρα ως πέρα:)
Καλημέρα από μια πολύ βροχερή Μύκονο
@kayadesigner..
Ααα δε θέλω τέτοια.. άνοιξε το ένα μάτι, μετά το άλλο, μετά σήκωσε το κεφάλι, μετά τα χέρια και να σιγά σιγά και τα πόδια και κοίτα είσαι όρθια, βάζεις και εκείνο το υπέροχο κομμάτι της προηγούμενης ανάρτησής σου.. και πετάς!
Πολλά πολλά φιλιά:)
@Talisker..
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.. η αλήθεια είναι ότι σχεδόν πάντα δυσκολεύομαι να επιλέξω, χαίρομαι αν το αποτέλεσμα δικαιώνει την επιλογή.
Καλή σου μέρα Talisker..:)
@Merlin..
Καλωσόρισες Merlin.. ας πούμε ότι είναι καλό σημάδι:)
Στο εύχομαι πάντως να οδηγηθείς όσο ψηλά αντέχεις και να μείνεις!!!
Καλή σου μέρα
@ηλιογράφος..
Αφού δεν μπορούμε να δούμε γάμο πετυχημένο κάνουμε ότι μπορούμε με εικόνες μουσικές και στίχους:))
Καλημέρα Ηλιογράφε!
@Poet..
Δηλαδή είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε με αυτή και γι αυτήν να γράφουμε και να τραγουδάμε, μέχρι την επιστροφή στην αρχική πατρίδα..
Καλημέρα Τόλη.. πολύ βροχή σήμερα!
Πόση αλήθεια σ' αυτά τα λόγια!
Τα πουλιά δεν μπορεί να ζήσουν χωρίς τον ουρανό ακόμα κι αν είναι ζωγραφισμένα στο χώμα!
Και να σκεφτείς ότι χτες αγόρασα ένα ακόμα βιβλίο με ποιήματα του Λειβαδίτη! Συμπτώσεις!
Αντιγράφω και σου χαρίζω κάτι από εκεί, ("Απάντηση"):
"Μα πώς περπατάς επί των κυμάτων;" ρώτησα.
" Έχασα τον δρόμο" μου λέει.
Σε φιλώ, καλημέρα στα κύματα:)
υγ. υπέροχη η φωτογραφία που διάλεξες, τόσο ταιριαστή!
σαν τα πουλιά πρέπει η ψυχή μας να έχει τη δύναμη να πετά μακρυά από τη θλίψη
και τη δύναμη αυτή πρέπει να την αντλούμε από τα μικρά καθημερινά που πλαισιώνουν τη ζωή μας και από τους ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν...
:))))
και γλυκό φιλί
Μια τόσο όμορφη και λιτή ανάρτηση και όμως... τόσα νοήματα, αληθινά και ανθρώπινα!!!
νάσαι καλά γλυκειά μου Μαργκο,
σου εύχομαι μια εβδομάδα τόσο αληθινή κια τόσο δημιουργική όσο και η ανάρτηση σου....
φιλιά!
Αν μου σχεδιάσεις την αιώνια θλίψη γύρω μου, λες να πεταξώ μακρυά απο απο "γαλέρες"...?
Λες...?
Καλό σου βράδυ Μαρία μου
GCTMT
(πολύ κουρασμένη)
δυνατός συνδυασμός εικόνας και λόγου και βέβαια ένας Τάσος Λειβαδίτης εκπληκτικός...
Πέρασα για μια καλημέρα.Λατρεύω τους πρωΪνούς σχηματισμούς των πουλιών στον ουρανό.
Γιατί στα περισσότερα μπλογκς βλέπω λυπητερές αναρτήσεις?
Το τετράγωνο Κρόνου - Πλούτωνα έχει βασανίσει πολύ, φανταστείτε πόσο ακόμα!
Κατά τα άλλα υπέροχος ο Λειβαδίτης..
Καλή εβδομα΄δα.
@Άστρια..
Χαχα είσαι παρατηρητική.. για τα κύματα λέω:)
Αυτές τις μέρες θέλω και εγώ να πάρω κάτι ακόμα από Λειβαδίτη μόνο ψάχνω στο διαδίκτυο γιατί πρέπει να το παραγγείλω και θέλω να ξέρω τι.. οι δυσκολίες της επαρχίας.
Καλή σου μέρα 'Αστριά μου και πολύ καλή βδομάδα!
Σε φιλώ
@logia..
Πάντα πετυχαίνει αυτή η συνταγή Νέλλη μου.. όσο μεγαλώνουμε μάλιστα αποκτούμε και την ικανότητα να διακρίνουμε ποιοι πραγματικά μας αγαπούν, μόνο τότε η αγάπη διώχνει τη θλίψη ή τη διορθώνει:)
Να έχεις μια πολύ όμορφη εβδομάδα!
Σε φιλώ
@Mariela..
Σ' ευχαριστώ πολύ Μαριέλα μου θα την κάνουμε την βδομάδα όμορφη και δημιουργική στο χέρι μας είναι:))
Καλή βδομάδα και σε σένα θα τα πούμε με έργα:)
@Ground Control to Major Tom..
Ωχ Λίνα μου πάλι ζόρια στη δουλειά;
Μη το αφήσεις να σε πάρει από κάτω, ανάσες βαθιές και να προσέχεις πολύ, εσύ είσαι και το Μαριό σου είστε πιο σημαντικές από αυτήν!
Καλή και χαλαρή βδομάδα εύχομαι!!!
Πολλά φιλιά
@ολα θα πανε καλα..
Καλημέρα κι από μένα.. όμορφη βδομάδα χωρίς γρίπη εύχομαι:)
"Όλα θα πάνε καλά" το αγαπημένο μου! Το έχει κολλήσει και η μικρή.. μου το λέει σε κάθε αναποδιά:)
Καλή βδομάδα!
@Αστρο - Συμμορίτες..
Και εγώ το πρόσεξα και θέλω να το αντιστρέψω, τα πιο αισιόδοξα πράγματα παρασύρουν προς στη θετικότητα η οποία μεταδίδεται σαν την γρίπη:)
Καλή και χαρούμενη βδομάδα!
Πόσο καταπληκτικός είναι ο Λειβαδίτης. Η μουσική επίσης υπέροχη. Καληνύχτα margo ευχαριστούμε :)
αγαπημενος λειβαδίτης....
και να που θυμηθηκα το "Χρωματιζω Πουλιά" ...
καλη σου μερα!!!
Καλώς σε βρήκα!
Όμορφος ο χώρος σου και ειδικά ο τόπος σου!
Τα περισσότερα καλοκαίρια της ζωής μου τα έζησα σε έναν ανοιχτόκαρδο χώρο, στην Άνω Μερά.
Η φωτογραφία σου μαζί με τους στίχους του λατρεμένου Λειβαδίτη,
κάνουν την ατμόσφαιρα γοητευτικότατη!
Να είσαι καλά!
Σ' αυτές τις στιγμές της αιώνιας θλίψης είναι που πρέπει να πείσουμε τους ανθρώπους να γίνουν πουλιά.
Σε φιλώ, καλησπερένια σου !
Ένας έξοχος ποιητής, μελαγχολικός, ανθρώπινος. Ένας τυρανισμένος άνθρωπος.
Με συνεπήραν η μουσική και τα λόγια που συντροφιά κρατάνε στην όμορφη εικόνα που επέλεξες και αυτή τη φορά...
Τιγροφιλί πάρε... κουρασμένο ταμάλα...!
Είμαι ώρα στο blog σου, με αυτή την υπέρωχη μουσική, σε απόλαυσα...θα σ' επισκέφτομαι πια συχνά.
ΑΦ, Αληθινά φιλιά και καλό σου βράδυ!
Τι όμορφη εικόνα.
Μ'αρέσει ο Λειβαδλιτης.Λίγο μελαγχολικός αλλά με αγγίζει.
Και η μουσική που επέλεξες μαγική.
Σε φιλώ.Καλό βράδυ.
Tα σχόλια περιττά στα λόγια ενός ποιητή, ας είναι και ποιητής της ήττας. Γεμίσαμε από νίκες πια...
Καλή σου μέρα, γλυκιά μου Μαρία!
@Roadartist..
Από τους αγαπημένους μου..
Καλημέρα Ροντάκι μου..:)
Η μέρα σήμερα είναι πολύ άγρια, αέρας πολύς και υποψία βροχής
@Christine, the Elf..
Δεν το ξέρω όμως θα το ψάξω..
Καλή σου μέρα, χάρηκα για το πέρασμά σου ή μάλλον το πέταγμά σου από εδώ:)
@50fm..
Καλωσόρισες!
Να υποθέσω κάποιος συγγενής είναι από Μύκονο; Και εγώ για καλοκαίρι ερχόμουν πάντα, δύο χρόνια είμαι μόνιμη κάτοικος.
Σ' ευχαριστώ το ίδιο όμορφα ένιωσα και στον δικό σου χώρο:)
Καλή σου μέρα!
@η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα..
Πράγματι τότε καλούμαστε να πιστέψουμε σε μας, να πάμε κόντρα σε ότι μας θέλει ένα με το χώμα..
Καλημέρα Καναρινένια μου.. μας έχουν λείψει τα κείμενά σου..:)
@leondokardos..
Δεν ξέρω πολλά για τη ζωή του, με κάνεις να ψάξω, να μάθω..
Καλή σου μέρα Λεοντόκαρδε
@tiger_lilious..
Ελπίζω με την καινούργια μέρα να ξεκίνησες ξεκούραστη και κεφάτη:)
Σ' ευχαριστώ tiger να έχεις μια όμορφη και ευχάριστη ημέρα.
Σε φιλώ!
@Άιναφετς..
Αλήθεια; Πολύ χαίρομαι, τι άλλο θα ήθελα, μια αληθινή μαγισσούλα στο σπιτικό μου:)
Καλή σου μέρα και σ' ευχαριστώ πολύ!
@Selena..
Σελενάκι μου ελπίζω να είσαι καλά.
Η μελαγχολία γίνεται συνήθως αφορμή για δημιουργία.
Καλημέρα μικρή μου:)
Σε φιλώ!
@επί λέξει..
Αποστόλη μου καλημέρα.. χαίρομαι πάντα τόοοοοσο πολύ με το πέρασμά σου:)
Σε φιλώ πολύ πολύ!
Όχι Margo μου,δεν υπάρχουν συγγενείς.
Μ΄αρεσε πολύ το νησί, πριν πολλά χρόνια,νοικιάζαμε όλο το χρόνο σπίτι.Τα παιδιά μου το θεωρούν "χωριό "τους.
Καλοκαίρια, Πάσχα, εκεί...
Θαυμάσιες αναμνήσεις!
Έχω και μια φίλη που έχει καταγωγή από τη Μύκονο και έχει σπίτι στα Ματογιάννια.
Όταν καμιά φορά,μετά από ξενύχτι δεν μπορούσαμε να πάμε στην Άνω Μερά, κοιμόμασταν στο σπίτι της στο κέντρο.
Αυτά, περί του πανέμορφου νησιού που απολαμβάνεις!
Φιλιά!
Άργησα αλλά ήρθα.
Νιώθω ένα δεσμό με τα λόγια σου, τις μουσικές και τις εικόνες σου.
Τα ποστ που είχα κατά νου είναι σαν
"Τι όμορφη μέρα" και αυτό εδώ με τα πουλιά που με μαγεύουν.
Χαίρομαι που ανταμώσαμε.
Margo μου
που χάθηκες πάλι καλή μου?
Μου λείπεις.Να το ξέρεις...
Πόσο μικρό μα και πόσο όμορφο!!!
αυτή είναι η ομορφιά της ποίησης ...ένα όμορφο ταξίδι στο όνειρο ...ακόμα και όταν δεν υπάρχει έστω και λίγο οξυγόνο για να ανασάνουμε μέσα στους ρυθμούς που κατρακυλά κάθε μέρα η ζωή μας ...
Υπέροχη και εικόνα!!!
Ένα όμορφο βράδυ να περάσεις,στο όμορφο νησί σου!
Καλή σου νύχτα!
@50fm..
Ο συνδυασμός σπίτι στο χωριό και σπίτι στη χώρα είναι ιδανικός.. το σπίτι στη χώρα ήταν για τους ντόπιους το αποκούμπι. Θα έχετε πολύ όμορφες αναμνήσεις.. σίγουρα κάπου θα συναντηθήκαμε τόσα χρόνια, το νησί μικρό.. ίσως γίνει στο μέλλον:)
@Thalassenia..
Θαλασσένια μου καλωσόρισες και στο δικό μου κονάκι..
Άργησα και εγώ να απαντήσω, το blog πέρασε μια μικρή περίοδο ξεκούρασης, από Δευτέρα ξεκινά πάλι δυναμικά:)
Νιώθω ότι έχουμε πολλά κοινά ειδικότερα στον τρόπο που ζεις την εμπειρία του blogging.
Για τη θάλασσα δε θα πω τίποτα φαίνεται νομίζω..
Θα τα λέμε θαλασσένια μου
Σε φιλώ!
@Selena..
Σελενάκι μου με σκούντησες λίγο και το χρειαζόμουν σαν να ξύπνησα έτοιμη την έχω την ανάρτηση το φωτορεπορτάζ μου λείπει:)
Πολλά φιλιά!
Και μένα μου λείπεις
@Vaso Mprataki..
Αν δεν είχαμε την ποίηση του λόγου, της εικόνας, της μουσικής πώς θα ήταν η ζωή μας; Δεν μπορώ να φανταστώ.. είναι το οξυγόνο πράγματι, είναι ο επίγειος παράδεισος..
Να σαι καλά Βάσω μου καλή σου νύχτα!
Δημοσίευση σχολίου