28 Αυγ 2009

Φυτεύω δέντρα.. μάταια.. όσο κι αν τα προστατέψω ο αέρας τα καίει
ψηφίζω κάθε φορά ελπίζοντας και κάθε φορά βλέπω το ίδιο έργο
δεν μπορώ να μπω μέσα στο πλήθος που διαμαρτύρεται αλλά δεν πιστεύω
ότι μπορεί ν' αλλάξει και κάτι, δεν άλλαξε με τη δολοφονία του Αλέξη θ΄αλλάξει τώρα;

Δεν μπορώ να σβήσω τις φωτιές, να σταματήσω την καταπάτηση των ακτών,
την ισοπέδωση των κορυφογραμμών, την ανεξέλεγκτη ανοικοδόμηση....
δε ξέρω πώς... τι να κάνω για να εξασφαλίσω ένα ανθρώπινο μέλλον για τα παιδιά
Μιλάμε όλοι για δράση, ας μου πει κάποιος πώς και θα το κάνω με όποιο κόστος.
Ας μου πει κάποιος ΠΩΣ?



35 σχόλια:

Adamantia είπε...

Εκφράζεις το συναίσθημα όλων μας αλλά δεν ξέρω Μαργκω μου, μακάρι να ήξερα αν μπορεί μια συλλογική προσπάθεια μπορεί ν' αλλάξει πια κάτι σ'αυτό τον τόπο..
Σε φιλώ πολύ πολύ

Roadartist είπε...

Όλοι αυτά σκεφτόμαστε.
Αυτό που με τρελαίνει περισσότερο είναι πως η Αττική από ότι δείχνουν όλα κάηκε από μια αρχική βλακεία και έναν εμπρησμό εξαιτίας της διαμάχης για το ΧΥΤΑ στην περιοχή (άλλο μεγάλο περιβαντολλογικό έγκλημα αυτό).. και τη Τετάρτη το Βράδυ σαν να μη συνέβει τίποτα τις προηγούμενες ημέρες το Ειρηνοδικείο Μαραθώνα αποφάσισε να επισπεύσει τώρα όσο πιο γρήγορα το Χυτα στη περιοχή. Πως να πιστέψεις, που??
Προμελετημένα??

k είπε...

Ακούγοντας το "Before the storm" σκεφτόμουν. Όλοι κάπως έτσι νοιώθουμε. Δεν πρέπει να απελπιστούμε όμως! Πρέπει να είμαστε δυνατοί και σε αυτήν την καταιγίδα. Κάπου θα υπάρχει λίγο φως. Ας φτάσουμε στα άκρα! Θα φωνάξω και για σένα σήμερα. Καλημέρα!

mermyblue είπε...

Υπολόγιζε κ τη δική μου φωνή αντί της δικής σου σήμερα!
Αυτό το πώς το ψάχνουμε όλοι. Η μόνη απάντηση που έχω είναι "μη σταματάς τον αγώνα". Είναι το μόνο δικό μου πώς.
Σε φιλώ. Έχε ελπίδα (όλοι μας δηλαδή)

Τσαλαπετεινός είπε...

Ένας τρόπος είναι να αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας, τις συνήθειες μας σε όλα τα απλά και καθημερινά, τη συμπεριφορά μας απέναντι στους άλλους. Να γίνουμε ουσιαστικά ενεργοί, να ξαναβρούμε το χαμένο μας φιλότιμο, να παρασύρουμε και άλλους…εντάξει το ξέρω ότι αυτός ο τρόπος ακούγεται ουτοπικός και απελπιστικά αργός…αν το καταθέτω σα σχόλιο είναι μόνο και μόνο επειδή κάποια στιγμή θα πρέπει να αρχίσουμε να δίνουμε και απαντήσεις εκτός από το να διατυπώνουμε ερωτήματα.

Ανώνυμος είπε...

Πρόταση... δράσε μέσω κάποιας μή κυβερνητικής ομάδας, οικολογική θες υπάρχει, κοινωνική θες υπάρχει... ότι θελεις υπάρχει... αρκεί να το πιστεύεις και να δράς...

Αυτό κάνω εγώ... αυτό προτείνω... δεν θέλω να κάνω διαφήμιση... http://www.civilsociety.gr
Εδώ υπάρχουν οι περισσότερες ... διάλεξε αυτό που σε ταιριάζει... ξέρω καλά πως πολλές έχουν ανάγκη ανθρώπους που ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο...

Μη περιμένεις αλλαγές της μίας στιγμής... μακριά από χρώμματα και κόμματα, πολιτικοποιημένος πολιτής και ενεργός, κομματικοποιημένος όχι.

Φιλιά

b|a|s|n\i/a είπε...

εδώ δεν έγινε κάτι με την δολοφονία τόσων ζωών που καήκαν το 2007. θα γίνει τώρα; και θα σου πω τα ίδια λόγια με πριν.
ξεχνάμε να παρατηρούμε. (και) την δύναμη της φύσης. ξεχνάμε να θυμόμαστε. (και) αυτά που νοιώθουμε. ξεχνάμε να διεκδικούμε. (και) τα αυτονόητα. και θέλω να θυμάμαι. ακόμα και αυτά που με πληγώνουν.
και θα συμφωνήσω και με τον τσαλαπετεινό. κουράστηκα να ρωτώ και να μην παίρνω απαντήσεις. σε κάθε φωτιά φύτευα ένα δέντρο στην αυλή. που είναι ξεκλείδωτη. δεν έχει άλλο χώρο πλέον. και μερικά καίγονται από τον αέρα. φυσάει σε μια μερά συνέχεια και πολύ. όταν φυσά. δεν μπορώ να γεννώ παιδιά κάθε φορά που φεύγει ένα. μα μπορώ να φυτεύω ένα δέντρο κάθε φορά που καίγεται ένα. σε κάθε αυλή.
καλό σου απόγευμα. φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα margo.

vague είπε...

Να διδάσκουμε τα παιδιά να σέβονται τον εαυτό τους, είναι η καλύτερη παρακαταθήκη. Μόνο έτσι δεν θα δέχονται λιγότερα από όσο αξίζουν, οπότε θα έχουν καλύτερες πιθανότητες να φτιάξουν μόνα τους τον κόσμο αντάξιό τους.

ΒLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ" είπε...

με την ψηφο μας τις διαδηλωσεις μας τις υπογραφες μας παντως ειδους κινητοποιση φτανει ο καναπες

Ευρύνοος είπε...

Αν πώ οτι τα μπλόγκ μπορούν να κάνουν την διαφορά, θα είναι μεγάλη κουβέντα;

κι όμως.. γρήγορη μετάδοση της πληροφορίας, πλουραλισμός, μοίρασμα ιδεών, συντονισμός αντίδρασης..

τι άλλο θα ήθελε ένα κίνημα Πολιτών;

η συνεννόηση λείπει.. αν δεν βρεθεί, είμαστε άξιοι αυτού που ζούμε..

λάθος;
(κάποιος στο βάθος, φώναξε.. ξυπνήστε.. ονειρευόμενος τον δικό του Πρώτο μεταξύ όλων)..

καλησπέρα Margo :)

υγ: καλή ακρόαση

Poet είπε...

Φοβάμαι πως η ελπίδα για ένα «ανθρώπινο μέλλον» έχει χαθεί. Δεν είναι αυτό μόνο ελληνικό φαινόμενο. Φοβάμαι ότι, μετά το σοσιαλιστικό πείραμα, περνάμε μια μακρά περίοδο παρακμής και ότι σταδιακά επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας.

Πιστεύω ότι πρέπει κανείς να μάθει να αγωνίζεται ατομικά, συλλογικά, με κάθε τρόπο, έστω και χωρίς ελπίδα. Όπως λέει και ο Τάσος Κουράκης στους στίχους που έχεις αναρτήσει δεξιά, Margo μου. Πόσοι όμως μπορούν να το κάνουν αυτό;

Margo είπε...

@Adamantia..

Όπως θα δεις Αδαμαντία μου έχουν δοθεί κάποιες απαντήσεις από τους @φίλους. Θα κρατήσω αυτό που μας είπε ο Poet "πρέπει κανείς να μάθει να αγωνίζεται ατομικά, συλλογικά, με κάθε τρόπο, έστω και χωρίς ελπίδα"
Σε φιλώ!

Margo είπε...

@Roadartist..

Σαν καλογραμμένο θρίλερ μοιάζει αυτό που μου λες, τι να πω, τι θα δούμε και τι θα ακούσουμε ακόμα!
Καλή σου νύχτα Ροντάκι μου

Margo είπε...

@kayadesigner..

Είναι καλό να ακούγονται αισιόδοξες φωνές ειδικά από νέους ανθρώπους.. φώναξε Kaya μου όσο μπορείς θα στο χρωστάω, όταν έρθω Αθήνα ότι θες από μένα:)
Φιλιά πολλά

Margo είπε...

@mermyblue..

Το ίδιο ισχύει και για σένα καλή μου Mermy. Είμαι σίγουρη ότι θα ήσασταν μαζί σήμερα στη συγκέντρωση. Θα μάθουμε από πρώτο χέρι λοιπόν πόσο δυνατή ήταν η φωνή του κόσμου.
Φιλί!

Margo είπε...

@Τσαλαπετεινός..

Για να λέμε την αλήθεια όλα αυτά τα πολύ καλά που λες, θα έπρεπε να τα επιδιώκουμε έτσι κι αλλιώς αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι. Πιστεύω ότι είναι αξίες που ή τις έχεις ή δεν τις έχεις, στα παιδιά μόνο μαθαίνονται και ποιος θα τα διδάξει;
Πάλι ερώτημα μου βγαίνει..:(

Margo είπε...

@ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ..

Σ' ευχαριστώ πολύ για το link πολύ πολύ κατατοπιστικό!

Όσο για τα κόμματα δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να τα πιστεύει.. εύχομαι δηλαδή.... υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ακόμα στα κόμματα;;;;

Φιλιά πολλά

Margo είπε...

@b|a|s|n\i/a..

Ναι Βασίλη μου η φύση είναι δυνατή και μας εκπλήσσει πάντα.. το ζω εδώ σ'αυτόν τον ξερότοπο.. έχει να δώσει, πάντα δίνει όμως την έχουμε δυσκολέψει πάρα πολύ.
Όσο για τα δέντρα τηρώ το εξής: Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να φυτέψεις ένα δέντρο; ΧΘΕΣ!
Καλό ξημέρωμα
Φιλιά

Margo είπε...

@Thalassokrator..

Καλησπέρα και καληνύχτα και καλό ξημέρωμα καπετάνιε μου.....
και όνειρα γλυκά:)

Margo είπε...

@Συνοδοιπορος..

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την άποψή σου, μόνο έτσι θα υπάρξει ελπίδα ώστε να ζήσουν τα παιδιά μας ή έστω τα παιδιά τους την πραγματική ανάπτυξη με σεβασμό σε ότι αποτελεί τη ζωή σ'αυτό τον πλανήτη..

Margo είπε...

@ΒLOGGERS ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ..

"Τέρμα ο καναπές" τέλειο σύνθημα:)
Έχει απόλυτο δίκιο αν όλοι κάνουμε από κάτι, ας είναι και μικρό, η δύναμη θα γίνει μεγάλη!

Margo είπε...

@Ευρύνοος..

Μεταξύ μας Ευρύνοε και εγώ πιστεύω ότι τα blog μπορούν να κάνουν τη διαφορά, γιατί απλά πριν γίνω blogger δεν γνώριζα τι συνέβαινε δίπλα μου αν και άλλοι άνθρωποι έχουν τις ίδιες ανησυχίες με μένα. Τώρα ξέρω πως είμαστε πολλοί, αυτό από μόνο του μου δίνει τη δύναμη να δράσω..

Για τον ίδιο λόγο ενθουσιάστηκα με το "Ρομπέν" σου, με λίγη συνεννόηση θα φέρουμε αποτελέσματα, ελπίζω!

Υ.Γ. Τι μου θύμισε το τραγούδι να ξερες. Στα 20 είχα την κασέτα του Καραλή με το συγκεκριμένο τραγούδι και την είχα λιώσει, μου την έκλεψαν όμως και ακόμα τη κλαίω:)

Καλό ξημέρωμα!

Margo είπε...

@Poet..

Λίγοι μπορούν, λίγοι θέλουν, όμως μπορεί να γίνουν περισσότεροι, θέλω να πιστεύω.. Δεν μπορώ να πάψω να ονειρεύομαι τη κορυφή κι ας μην έχει δρόμο.
Γι αυτό μου άρεσαν τόσο οι στίχοι του Τ.Κουράκη.
Καλό Σαββατοκύριακο Τόλη μου..

επί λέξει είπε...

Εγώ, Μαράκι μου, Θα προσθέσω κι άλλη μια αριστοτελική κατηγορία. Όχι μόνο ΠΩΣ αλλά και ΠΟΤΕ; Τώρα, αν κάποιοι έχουν βαλθεί να το παίζουν Γάλλοι(ή Κινέζοι :)) και να παρατονίζουν στη λήγουσα, εμείς θα το ανεχθούμε;

Φιλιά πολλά αειθαλή!!

logia είπε...

Αυτή την απόγνωση νοιώθω και γω Μάργκο,
αυτήν την απόγνωση ότι όλα γίνονται ερήμην μου.
Για μένα, χωρίς εμένα.
Θέλω να κάνω κάτι να ελέγξω τη ζωή μου, την ζωή της γής μου.
Θέλω να παλέψω για την ανάσα των παιδιών μου
Θέλω να αναπνέω και να ζω όπως εγώ θέλω και όχι όπως οι άλλοι μου επιβάλλουν.
Αλλά πώς;
ΠΩΣ;
καλημέρα σου

Μαρία Δριμή είπε...

Την προηγούμενη φορά που καιγόταν σχεδόν όλη η Ελλάδα, αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να πάρω τα παιδιά και να φύγουμε από το Αλεποχώρι, μήπως και μας βρει κι εκεί καμιά φωτιά. Φέτος που η φωτιά ήρθε στη γειτονιά μας (Πόρτο Γερμενό), ήμουν αποφασισμένη να μπω στις ομάδες των απελπισμένων πολιτών που ορμούν κατά της φωτιάς με αυτοσχέδια μέσα.
Ό,τι και να κάνει κανείς μετά το ξέσπασμα της πυρκαγιάς δεν μπορεί να είναι καλύτερο από την πρόληψή της. Και αυτή η τελευταία θα επιτυγχανόταν με σχολαστική και συστηματική περιφρούρηση των δασικών περιοχών. Δεν χρειάζεται κανένας φωτισμένος νους παρά μόνο η κοινή λογική για να γίνει αντιληπτό αυτό. Όμως κανείς από τους ιθύνοντες δεν φαίνεται να ασχολείται, όπως δεν ασχολούνται και με τους υπόλοιπους τομείς που έχουν ξεχαρβαλωθεί.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι εμείς οι πολίτες φαίνεται ότι τους συγχωρούμε και τους ξαναεμπιστευόμαστε τις τύχες μας...

zoyzoy είπε...

Στο ίδιο μήκος κύματος βρισκόμαστε όλοι!Πιστεύω αυτό που πρέπει να κάνουμε εκτός να μη σταματάμε να κυνηγάμε τ'ονειρό μας μιας αξιοπρεπή κοινωνία και χώρα να ζήσουν τα παιδιά μας να τα μάθουμε ν'αγωνίζονται και'κείνα για το ίδιο όνειρο.Να μην μείνουν δέκτες των "επιτήδειων" που χαράζουν την πορεία μας!
Καλό ΣΒΚ με γειτονικά φιλιά!!

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΑΡΩΓΗ είπε...

Καλημέρα Μαρία
Δεν είναι μάταιο να φυτεύεις, μην το βλέπεις έτσι, εννοώ μην απογοητεύεσαι!
Κάθε σπόρος που βάζεις σε κάθε επίπεδο θα ανθίσει αργά ή γρήγορα!
Κάθε φωνή αντίδρασης που ακούγεται προβληματίζει αυτούς που είναι στις αναπαυτικές καρέκλες !
Ο χαμός του Αλέξη δεν πρέπει να χαθεί, θα είναι άδικο!
Ένα πλήθος αποτελείται από μονάδες όπως εσύ, εγώ, ο άλλος, άρα πρέπει να είσαι μέσα στο πλήθος που απέξω είναι μια γροθιά που βρίσκει σίγουρα στο στομάχι τους υπεύθυνους. Υπάρχουν οργανώσεις ανθρώπων που προστατεύουν τα δικαιώματά μας, γίνε μέλος τους. Θα έχεις την συνείδηση σου ήσυχη ότι προσφέρεις σε εσένα και στους συνανθρώπους σου την ευκαιρία να έχουν ένα καλύτερο αύριο!!!
Η εξουσία πάντα έκανε κακή διαχείριση της ισχύος της αλλά οι φωνές αντίδρασης κάποιων, έθεταν σε εγρήγορση και άλλους ανθρώπους και άλλαξαν πολλά προς το καλύτερο.
Κάθε μικρό βήμα από εμάς είναι στην ουσία ένα άλμα για την ανθρωπότητα σίγουρα.
Να είσαι καλά και να συνεχίζεις να ελπίζεις και να προσπαθείς δεν γίνεται να αφήσουμε την Μητέρα μας την γη στο έλεος των λίγων ανεγκέφαλων, που μόνο την βαθιά τους τσέπη σκέφτονται. Εσύ με την φωνή σου και την δράση σου θα τους ανοίξεις μια μικρή τρύπα σε αυτή την τσέπη!
Σε φιλώ.

Margo είπε...

@aa..

Οχι βέβαια, τέτοια λάθη είναι ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΑ!

:))

Φιλιά!

Margo είπε...

@logia..

Είναι που ήδη κάνουμε πράγματα και δε βλέπουμε αποτέλεσμα, όμως προχωράμε με την ελπίδα να αναρωτηθούν όλο και περισσότεροι ΠΩΣ; Πάντα υπάρχουν απαντήσεις στις ερωτήσεις μας..
Καλό ξημέρωμα Νέλλη μου

Margo είπε...

@Maria Jose..

Ως πότε θα ξεχνάμε αναρωτιέμαι, δε πάει παρακάτω.. ποιος μπορεί να ξεχάσει ή να κάνει πως δε βλέπει;
Θέλω να πιστεύω ότι επιτέλους θα κάνουμε αυτό που πρέπει ως πολίτες αυτού του τόπου..

Καλή σου νύχτα Μαρία μου..

Margo είπε...

@zoyzoy..

Στα παιδιά θα πέσει μεγάλο βάρος έτσι κι αλλιώς, τουλάχιστον να τα βρει καλά οχυρωμένα στα προβλήματα που συνεχώς διογκώνονται..
Καλό Σαββατοκύριακο
Φιλιά..:)

Margo είπε...

@ΑΡΩΓΗ_ΝΙΚΟΣ..

Μερικές φορές η απογοήτευση είναι πολύ μεγάλη και ρίχνει τα φτερά. Τότε χρειαζόμαστε φωνές όπως η δική σου αυτή τη στιγμή, να ρίξει λίγο φως στον σκοτεινό ορίζοντα..
Σε ευχαριστώ πολύ Νίκο μου.. πολύ!
Καλό σου ξημέρωμα

ολα θα πανε καλα... είπε...

εγώ,άκου τι σκέφτηκα Μάργκο:να σταματήσει το κακό δε γινόταν,η πορεία της φωτιάς ήταν ανεξέλεγκτη και όλοι οι "ειδικοί" δεν κατάφεραν και πολλά πράγματα.Και δε μιλώ για τους καημένους τους πυροσβέστες αλλά τους ιθύνοντες αυτού του τόπου.Σκέφτηκα λοιπόν,σε πείσμα όλων αυτών,να κάνω ακόμα πιο πράσινη τη βεράντα μου και πήρα και άλλη μια γλάστρα.Σε λίγο δε θα χωράω να περάσω!Αλλά αισθάνομαι ότι έτσι συμβάλλω,έστω λίγο,στο θέμα του οξυγόνου και της έλλειψης πράσινου στη μεγαλούπολη.