10 Ιουν 2009

παύση εργασιών και βραβείο...



-Όταν η κούραση είναι το μόνο πράγμα που κατοικεί μέσα στο μυαλό σου (όσο έχει απομείνει), το τελευταίο πράγμα που σκέπτεσαι είναι να κάνεις ανάρτηση. Σε σένα το λέω μη κάνεις πως δεν ακούς.
-Ακούω αλλά τι θες να κάνω. Ούτε μυαλό μου χει μείνει ούτε όρεξη για οτιδήποτε, είμαι κουρασμένη, θέλω να κοιμηθώ και να ξυπνήσω 20 χρονών γίνεται;
-Εμ τι τους ήθελες τους κήπους, πατάτες έχει και ο μανάβης..
-Μα δεν είναι το ίδιο..
-Τότε τι παραπονιέσαι σκάσε και σκάβε..
-Εντάξει το κάνω αυτό δεν με κουράζει.. τα παιδιά όμως δε μ’ αφήνουν να δουλέψω.
-Όταν φύτευες δεν ήξερες ότι έχεις μικρά παιδιά;
-Καλά άσε με τώρα θα κάνω ανάρτηση.
-Μα είπες ότι είσαι κουρασμένη.
-Ναι, αλλά τρεις φίλοι bloggers μου έδωσαν βραβείο και όσο νάναι λίγες δυνάμεις τις πήρα.
-Ποιοι ποιοι τους ξέρω;
-Η καλή μου Olive που χαρτί πιάνει έργο τέχνης γίνεται, η Ground control to magor Tom που γράφει μαγικά.. είναι και Πειραιώτισσα;).. και η logia που τη γνώρισα πριν λίγες μέρες και με εκπλήσσει συνεχώς.. είναι και μουσικός!
-Και γιατί σου έδωσαν βραβείο;;;
-Βραβείο φαντασίας το λένε αλλά όπως και άλλα παρόμοια βραβεία είναι ευκαιρίες για να δείξουμε την εκτίμησή μας σε αγαπημένα blogs και να πούμε και κάτι για μας ώστε να μας γνωρίσουν καλύτερα. Σ’ αυτό πρέπει να πω πέντε λόγους για τους οποίους ξεκίνησα αυτό το μπλοκάκι και όπως καταλαβαίνεις…
-Πολλά λες πες μας τους λόγους και άσε τα υπόλοιπα.
-Ένας ήταν ο λόγος αν και στη συνέχεια κατάλαβα ότι το blog είναι και πολλά άλλα.
-Πάλι φεύγεις από το θέμα ποιος ήταν ο λόγος;
-Βαρέθηκα να μιλάω μόνο με σένα θέλω να συνομιλώ και με άλλους.
-………………….με….. πληγώνεις…
-Δε πειράζει θα το ξεπεράσεις και μη με διακόπτεις ήρθε η ώρα να μοιράσω και εγώ βραβεία.
-Μα…
-Θέλω να δώσω βραβεία σε νέα για μένα blogs που μου αρέσουν πολύ και δεν μου έχει δοθεί μέχρι τώρα η ευκαιρία να το πω, σε αντίθεση με άλλα που πορευόμαστε μαζί εδώ και καιρό.

Στη Mermyblue γιατί είναι ένας νέος άνθρωπος από αυτούς που διαψεύδουν το χιλιοακουσμένο «οι νέοι σήμερα….». Αγαπά το χορό και είμαι σίγουρη ότι θα είναι πολύ εκφραστική.. θα ήθελα να την δω να χορεύει.
Στον aa γιατί παντρεύει υπέροχες λέξεις με πολύ δυνατές εικόνες και συναισθήματα, γιατί είναι πολύ τρυφερός άνθρωπος και στέλνει τα πιο πρωτότυπα φιλιά:)
Στο blog του σπαστού πεταλάκη γιατί το ποδήλατο είναι άποψη που λάτρεψα τα χρόνια που πέρασαν ως μέσω μετακίνησης στη πόλη αλλά και στις διακοπές.. και γιατί είναι ένας χαρούμενος άνθρωπος που καυτηριάζει όσα συμβαίνουν γύρω μας με μοναδικό τρόπο.
Στη μια φορά κι έναν τρελό γιατί οι φωτογραφίες της είναι μαγικές και σε συνδυασμό με τα λόγια που τις περιγράφει και τη μουσική που τις συνοδεύει με ταξιδεύει νου και ψυχή.
Στον φοβερό και τρομερό τσαλαπετεινό γιατί όταν γράφει για την πατρότητα δεν μπορεί με τίποτε να κρύψει την ευαισθησία του.. γιατί είναι λεπτολόγος και τέλειος σκιτσογράφος!
Στο Maximus γιατί αν και γατί και μάλιστα μαύρο το blog του βγάζει πολύ χρώμα και γιατί οι καλημέρες και οι καληνύχτες του μου έχουν χαρίσει πολλά χαμόγελα σε στιγμές που νόμιζα ότι μόνο εγώ βρισκόμουν στο διαδίκτυο.
Στην Ανεπίδοτη γιατί με τα κείμενά της δίνει μια άλλη διάσταση στα μικρά κι όμως μεγάλα.
Στον Ευρύνοο γιατί… είναι τρελός και ως γνωστόν από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις…………………

-Οκτώ blogs ανέφερες, πέντε έπρεπε
-Κανονικά έπρεπε να δώσω σε όλα αλλά….
-Καλά καλά μη το ξαναπείς, καταλάβαμε... Άντε φύγε θα κλείσω εγώ τα φώτα…


Σημ: Παρακαλώ όπως παραλάβατε τo βραβείo σας..


34 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Θα ευχαριστήσω, αλλά θα δηλώσω..

το βραβείο μου είστε εσείς που με διαβάζετε ως διαβάτες, που με ανέχεστε, και που με σχολιάζετε (με την καλή έννοια)..

και επειδή δέν κρεμάω ποτέ βραβεία σε τοίχους η σε κορνίζες, ευγενικά θα το αρνηθώ..

τα σέβη μου..

καληνύχτα σας..

Margo είπε...

@Ευρύνοος..

Όπως ακριβώς το είπα από μικρό κι από τρελό...:)
Όχι φίλε μου τα βραβεία δεν είναι για να κρεμιόνται όπως και οι παντός είδους τίτλοι και διακρίσεις.. η ουσία έχει σημασία!
Μία αφορμή είναι για δηλώσεις όπως άλλωστε και η σύσταση κυβερνήσεων που ομολογουμένως ήταν από τους πιο έξυπνους τρόπους να μιλήσεις για τους άλλους..

Καλημέρα σας...

Υ.Γ Όπως βλέπεις ούτε εγώ το κρέμασα, το ευχαριστώ αρκεί..

eva είπε...

Πολύ αγαπησιάρικη ανάρτηση! Εγώ θα προσθέσω μόνο, εκεί που γράφεις για τον λόγο, που δεν είναι ένας αλλά πολλοί, αυτό πιστεύω κι εγώ, ότι είναι πολλοί και κάθε μέρα ανακαλύπτουμε και περισσότερους, όμως αυτό το ένα που ίσως κάνει τη διαφορά είναι πως συνομιλώντας μέσα από τις αναρτήσεις και τα σχόλια με τους αγαπημένους γνωστούς-άγνωστους φίλους μας, μπορούμε και ακούμε λίγο περισσότερο, λίγο καλύτερα τον εαυτό μας. Αυτός νομίζω πως είναι ο σημαντικότερος λόγος απ' όλους.

Φιλιά, καλή ξεκούραση και καλή σοδειά :)

Mariela είπε...

πΟΛΎ μου άρεσε αυτή σου η ανάρτηση...
τελικά το μπλογκιν αποδεικνύεται ένας εξαιρετικός τρόπος επικοινωνίας... κι ένας τόπος που γνωρίζεις τόσο ενδιαφέροντες ανθρώπους... έτσι όπως έχει γόινει η ζωή μας, πολύ αμφιβάλω αν θα είχαμε το χρόνο να τους γνωρίσουμε αλλιώς!
σου αξίζει το βραβείο γλυκειά Μαργκούλα...

(που είναι τα... έργα σου????)

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Εμείς που δεν ανταλλάξαμε βραβεία είμαστε εχθροί η μήπως πάσχουμε από παγιωμένη εκτίμηση κυρία Margo μας? :)

Καλό μεσημέρι και προσοχή στις πατατούλες, εγώ φέτος δεν έκανα μπακσεδάκι γιατί βαρέθηκα αλλά ήδη το μετάνιωσα.

Margo είπε...

@evaggelia-p..

Έχεις δίκιο Ευαγγελία μου ακούμε καλύτερα τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους έτσι εξηγείται και ο εθισμός αν μπορούμε να το πούμε έτσι.

Από ξεκούραση δε το βλέπω αλλά από σοδειά μάλλον καλά θα πάμε:)

Χαίρομαι που είσαι πάλι κοντά μας. Σε φιλώ

Margo είπε...

@Mariela..

Δε θα είχαμε χρόνο να γνωριστούμε με άλλους συνανθρώπους μας και να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά.. και δε θα κάναμε και μαθήματα ζωγραφικής:))

Στο έστειλα.. έκανα και μια μικρή παρασπονδία;)

mermyblue είπε...

πολύ με συγκίνησες με το βραβείο σου...σ' ευχαριστώ πολύ...
η επόμενη παράσταση είναι πολύ σύντομα...και ελπίζω να δικαιώσω τα όσα πιστεύεις για μένα

δεν έχω αξιωθεί ακόμα να κάνω ανάρτηση για να δώσω κ εγώ τα δικά μου βραβεία αλλά θα γίνει

να είσαι καλά επίμονη Κηπουρέ!

Margo είπε...

@Κωνσταντίνος Κόλιος..

Παλαιότερα ειλικρινά δεν μπορούσα να ξεχωρίσω κανένα blog αφού είναι όλα αγαπημένα. Έχω όμως μια μικρή αδυναμία σε όσους ξεκινάνε τώρα ή που δεν έχουν (κατά τη γνώμη μου πάντα) τους αναγνώστες που θα τους άξιζαν. Ε, και ως παλαιότερη είπα να ρίξω εκεί το βάρος..
Όσο για την εκτίμηση είναι όντως παγιωμένη, πιο πολύ δε γίνεται, μάλιστα μερικά κείμενά σου έχουν μπει στο αρχείο μου;)

Όσο για το μπαχτσέ, γίνεται μηχανικά πια, πάει μαζί με το καλοκαίρι, πρώτα ο μπαχτσές μετά η θάλασσα:)

Margo είπε...

@mermyblue..

Καλή επιτυχία στις παραστάσεις σου εκεί να εστιάσεις όλη σου τη προσοχή!
Όσο για τα βραβεία δεν είναι απαραίτητο να συνεχιστεί.. υπάρχουν τρόποι πολλοί να δείξει κάποιος την εκτίμησή του όταν πραγματικά το νιώθει..

Καλή επιτυχία και πάλι:)

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Κατ' αρχήν και πριν από το μεγάλο ευχαριστώ για την "περγαμηνή", να σου πω πόσο σε συμμερίζομαι για το μποστάνι σου!
Τα ίδια κάνω κι εγώ - έχω σακατευτεί ολόκληρη από το σκάψιμο - μόνο που το δικό μου το περιβόλι είναι 300χλμ μακριά και πηγαινοέρχομαι! Όπως και να'χει όμως το να δουλεύεις τη γη, αν μη τι άλλο, είναι μαγικό.

Οσο για το βραβείο - για τον καλό σου δηλαδή λόγο - πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ! Το παραλαμβάνω σαν παραφουσκωμένος διάνος :)...
Καλό απόγευμα και πάνω από όλα καλή μας σοδειά!!!

maximus είπε...

"...που δεν έχουν...τους αναγνώστες που θα τους άξιζαν..."

Sniff :-(
Τουλάχιστον...πήρα το πτυχίο μου!

Αστειεύομαι, άλλωστε δεν ήταν ποτέ αυτός ο στόχος μου! Ευχαριστώ πάρα πολύ αγαπητή μου Margo που με επιλέξατε. Να ξέρετε όμως ότι με τιμάτε έτσι κι αλλιώς και μόνο με την παρουσία σας. Το γατί είναι συγκινημένο και υπόσχεται να φανεί αντάξιο της επιβράβευσή σας με την νέα σχολική χρονιά.

Να είμαστε γεροί, δυνατοί, πάντα εδώ, στα όμορφα και στα άσχημα, να τα λέμε πότε με φαντασία και πότε έξω απ' τα δόντια.

Tώρα που το ξανασκέφτομαι, μήπως να αφήσω την ίδια ανάρτηση μέχρι τον Σεπτέμβρη. Θα μαζευτούν καμιά δεκαπενταριά σχόλια, τι στο καλό, δεν θα μαζευτούν;

Καλό καλοκαίρι:-)
ΦΙ
ΛΙ
ΤΣΩ!

Margo είπε...

@Μια φορα κι εναν τρελο..

Θέλει πολύ κουράγιο να κάνεις τόσα χιλιόμετρα για τον κήπο σου.. είναι σαν να διπλασιάζεται η δουλειά! Όταν ήμασταν Αθήνα κάναμε κάποια χιλιόμετρα για το περιβόλι εδώ είναι δίπλα στο σπίτι και είναι μεγάλη ευκολία και ναι, είναι μαγικό να δουλεύεις τη γη!!

Ειλικρινά εγώ ευχαριστώ για τις υπέροχες εικόνες που μας χαρίζεις!!
Καλό βραδάκι:)

Margo είπε...

@MAXIMUS..

Ο αριθμός των αναγνωστών σίγουρα δε θα πρέπει να είναι το ζητούμενο όμως διαβάζω εξαιρετικά κείμενα και θα ήθελα να τα διαβάσουν και άλλοι. Διάβασες την σημερινή ανάρτηση του τσαλαπετεινού; Δεν αξίζει να τη διαβάσουν πολλοί;

Νέα σχολική χρονιά, καλό καλοκαίρι τι σημαίνουν όλα αυτά; Ετοιμάζεσαι για διακοπές; Δε έχω καταλάβει ότι έφτασαν οι μέρες των διακοπών και ένας ένας θ' αρχίσει να φεύγει.
Καλά να ήμαστε και να τα λέμε με κάθε καιρό..

Καλό καλοκαίρι λοιπόν:)
Φιλί!

maximus είπε...

Εδώ στα χαρακώματα! Διάβασα "Παύση εργασιών" και νόμιζα ότι εσείς ετοιμάζεστε να φύγετε...

Και να φύγω, κατά τον Αύγουστο μάλλον, θα πάρω και μια μικρή κεραία μαζί μεταμφιεσμένη σε σωσίβιο δράκο.

Διάβασα την ανάρτηση του πτηνού μας και ναι, είναι... δυνατή!

Ευχαριστώ πολύ για όμορφα λόγια. Το καλό καλοκαίρι το λέμε έτσι, λόγω ζέστης. Καλήνύχτα!

k είπε...

Θα συμφωνήσω με πολλά από τα βραβεία σου γλυκειά Margo μου! Άλλωστε από to blog σου βρήκα καινούριιους ενδιαφέροντες blogάνθρωπους! Κι εγώ προς παύση εργασιών προσπαθώ να οδεύσω αλλά είναι μακρύς απ' οτι φαίνεται ο δρόμος! :&
Καλημέραααααααααααα!!! :D

Margo είπε...

@MAXIMUS..

Έχεις δίκιο η παύση εργασιών όμως αφορά τον κήπο. Άφησα τη τσάπα για να κάνω ανάρτηση:)
Θα μείνω στην έδρα μου όλο το καλοκαίρι.. κάτι μου λέει ότι θα έχει πολύ μπλοκομοναξιά..
Αυτή τη μεταμφιεσμένη κεραία μήπως την προωθούσες:))
Καλημέρα!

Margo είπε...

@kayadesigner..

Υπομονή και κουράγιο, το καλοκαίρι στην Αθήνα είναι πολύ πολύ ζεστό!
Να σου πω ότι σε θεωρώ επίσης ενδιαφέρον blogάνθρωπο που ακόμα δεν έχει βρει το χρόνο που χρειάζεται και η αλήθεια είναι ότι θέλει χρόνο πολύ!
Περιμένω όμως από εσένα πολλά γιατί μπορείς να γράφεις.. το σημαντικότερο όμως είναι ότι μπορείς να νιώθεις!
Καλημέρα καλή μου Kaya:)

anepidoti είπε...

μαργκούλα μου όμορφη!!!τι χαρά ήταν αυτή!πόσο με τιμούν τα λόγια σου κι εγώ η...αναίσθητη, τώρα τόδα!!!
φιλί φιλί φιλί!ξέρεις, γιατί; δεν έχουν σημασία τα βραβεία όπως σοφά λες, αλλά οι λέξεις σου με συγκινούν, έχει σημασία ποιος τις λέει...
κι επειδή δεν...κρεμώ κι εγώ βραβεία...αρπάζω τις λέξεις σου, τις κρύβω στην καρδιά μου και χαίρομαι που είμαι εδώ!
κάπως αλλιώς θα το εκφράσω...με το καλό να συνέλθω, περνώ κάποιο μικροπρόβλημα και θα επανέλθω δριμύτερη!!!
καλό μας μεσημέρι και...επιτέλους να ξεκουραστούμε!!!

k είπε...

Άλλοι νομίζανε πως ήμουνα μεγάλος και από σπουργήτι θα γινόμουν αητός... πολύ πολύ χρόνο...

olivetreegirl είπε...

Αχ Margo μου, πώς σε ζηλεύω που έχεις το μποστάνι σου και τρώτε αυτά που καλλιεργείς η ίδια! Δεν συγκρίνεται η νοστιμιά και η ποιότητά τους, τα απολαμβάνω κι εγώ κάθε φορά που κατεβαίνω στην Κύπρο, εδώ πού τέτοια τύχη...

Dorothy είπε...

Αυτό το "παύση εργασιών" με μπέρδεψε λίγο, αλλά -ευτυχώς- κατάλαβα λάθος :) Συγχαρητήρια για το βραβείο! Φιλιά!

Margo είπε...

@anepidoti..

Ε όχι και αναίσθητη. Κανονικά εγώ θα έπρεπε να σε καλέσω επισήμως δεν ήθελα όμως να σας αγχώσω:)
Πολύ κρατάνε τα προβληματάκια εύχομαι περαστικά και γρήγορα!!
Χαίρομαι όταν σε διαβάζω και αυτό δεν ήταν τίποτε ειλικρινά..
Σε φιλώ πολύ πολύ!

Margo είπε...

@kayadesigner..

Το σπουργίτι να γίνει αετός είναι αδύνατον ένα σπουργίτι μικρό όμως να γίνει μεγάλο γίνεται.
Σε φιλώ:-)

Margo είπε...

@olivetreegirl..

Και είναι μακρυά η Κύπρο να σας στέλνουν οι δικοί σου. Όταν ήμασταν Αθήνα τέτοια εποχή είχαμε κάθε τόσο δέμα. Είναι τόσο μεγάλη η διαφορά που τα προϊόντα της αγοράς δεν τρώγοντε με τίποτα..
Καληνύχτα Ολιβάκι μου:)

Margo είπε...

@τα παπούτσια της Dorothy..

Ευχαριστώ Ντοροθάκι μου όσο για το παύση εργασιών αν γίνει θα είναι από τη πολύ δουλειά του κήπου.. εκτός αν παίρνω το λάπτοπ μαζί μου:)

Δημιουργία είπε...

Παντα χρειαζεται μια μικρη παυση για ανασα και μετα παλι στον αγωνα της τσαπας.Πολλα μπραβο για το βραβειο.

Margo είπε...

@Δημιουργία..

Σ΄ευχαριστώ Κατερίνα μου, όσο για τη τσάπα έχουμε γίνει αχώριστες τελευταία:)

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Μάργκο(ελληνιστί)...

Βασικά έχω ένα αμήχανο και ντροπαλό ευχαριστώ να σου πω...

Η αλήθεια είναι πως το μπλογκινγκ ξεκίνησε για εμένα μετά από αρκετή πίεση από φίλους, που ήξεραν ότι όλο έγραφα και ότι έπρεπε να το μοιραστώ... Σκεφτόμουν όμως το χρόνο, που δυστυχώς δεν διαθέτω όσο θα έπρεπε, για να είμαι πιο σωστός και συνεπής στη "συντήρηση" του μπλογκ ή ότι πόσο αυτά που λέω ή με απασχολούν, θα αφορούν και άλλους ανθρώπους...

Τελικά όμως έκανα λάθος... Γιατί αυτό το μοναδικό "εργαλείο" ή καλύτερα μέσο επικοινωνίας και κατάθεσης σκέψεων, μου απέδειξε περίτρανα, ότι αν είσαι, όπως και στη ζωή, ο ευατός σου, ανοιχτός και ξεκάθαρος, εκεί έξω είναι πολλοί άνθρωποι που "εφάπτονται" με σένα... Νιώθω τυχερός που έστω και λίγο έχω μπει σ'αυτό τον κόσμο, που "γνώρισα" ανθρώπους από τη γραφή τους, όπως εσύ...
Πολλές φορές, αισθάνομαι άσχημα και σε εσένα και σε άλλους, που δεν προλαβαίνω να απαντώ ή να σχολιάζω όπως θα ήθελα τα πεπραγμένα σας, αλλά τουλάχιστον προσπαθώ να σας διαβάζω όσο μπορώ μέσα στην τόσο άστατη και λίγο τρελλούτσικη καθημερινότητά μου...
Αν κατάφερα, έστω και μια φορά να σου περάσω το χαρμόσυνο της ζωής, τότε νιώθω πολύ καλά, που μπήκα σε αυτά τα μονοπάτια και ας είμαι όλο στα πλάγια, με το ποδηλατάκι μου που όλο κάνω στάσεις και χαζεύω...
Σε φιλώ και τι να πω?
Ευχαριστώ πολύ, πολύ!

Adamantia είπε...

Margoula μου μπράβο για όλα! Για το μποστάνι σου και την αγάπη σου γι' αυτό που βρίσκω σπουδαία, για το βραβείο που το αξίζεις και για την αγάπη κι ευαισθησία που βγάζεις για όλους εδώ.
Πολλά φιλιά!

Margo είπε...

@Spastos Petalakis..

Δεν έχει σημασία η συχνότητα των αναρτήσεων μα ούτε και οι επισκέψεις στα γειτονικά blogs, σημασία έχει να γράφεις όταν νιώθεις και μπορείς και εμείς να χαιρόμαστε να συγκινούμαστε και να ταξιδεύουμε μαζί σου.. είναι ο μόνος τρόπος να χωρέσουμε όλοι στο ποδηλατάκι σου:)
Εμείς σ΄ευχαριστούμε καλέ μου που μας παίρνεις μαζί σου!
Σε φιλώ

επί λέξει είπε...

Γλυκιά μου Margo, για λίγο καιρό αποτραβήχτηκα για προσωπικούς λόγους. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την εκτίμηση. Είναι αμοιβαία και από μένα τουλάχιστον μόνο υπερθετικός βαθμός θα έμπαινε σε ό,τι θα τολμούσα να γράψω για σένα. Είναι κάπως περίεργο να νοιώθεις τόσο κοντά από τόσο μακριά.

Φιλιά νοσταλγικά! (πολλά πολλά)

Margo είπε...

@aa..

Ένιωσα ότι η απουσία σου ήταν αναγκαστική.. όταν διάβασα και το τελευταίο σου κείμενο κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει και ανησύχησα. Είναι περίεργο και δύσκολο, ενώ νιώθεις τόσο κοντά να είσαι και τόσο μακριά σε τέτοιες στιγμές..

Να μου είσαι καλά!
Σε φιλώ..:)

ολα θα πανε καλα... είπε...

Ναι,τα διάβασα και αλλού όλα αυτά με τα βραβεία που απονέμονται,το είδα και σε άλλα blogs θέλω να πω,είναι όπως και να το κάνεις όμορφο να είναι κανείς τόσο γλυκός και ευγενικός και γενναιόδωρος και να μοιράζει χαρά,ας είναι και διαδικτυακά.Χαίρομαι που πήρες το βραβείο,κι εγώ,αν έδινα,θα ήσουν ένας ανάμεσα σε αυτούς στους οποίους θα το απένειμα,μου αρέσει πολύ η γραφή σου κι ό,τι αφήνεις να φαίνεται από σένα.Να σαι καλά και πάντα χαρές!