...ήταν ο γνωστός εφιάλτης. Ταξιδεύω με πλοίο, όπου ξαφνικά ένα τεράστιο κύμα εμφανίζεται από το πουθενά και σκεπάζει τα πάντα.. αδύνατον να δω τη συνέχεια.. εγκαταλείπω το όνειρο για να πατήσω ξανά στεριά. Ο κρύος ιδρώτας και τα κατάλοιπα του φόβου θα με συνοδεύουν γι αρκετές ώρες μέχρι να ξημερώσει. Όμως ξέρω ότι αν μείνω, αν επιμείνω, δε θα τον ξαναδώ. Πρέπει την επόμενη φορά να με βρει προετοιμασμένη. Πρέπει να ξέρω τι θα αντιμετωπίσω..
Έψαξα και βρήκα: Μοναχικά κύματα τρέχουν με ορμή διανύοντας μεγάλες αποστάσεις χωρίς να χάνουν ενέργεια. Στο ακούραστο ταξίδι τους ενώνονται με άλλα γειτονικά και μεταμορφώνονται σε γίγαντες που καταπίνουν ότι βρουν μπροστά τους..
Μοναχικά.. και συντροφικά.. ακούραστα.. δυνατά.. αήττητα..
όμορφα.. τρομακτικά.. κύματα τέρατα (;)
Φωτογραφία: Monteiro "Strong wave"
Ακούγεται το "before the storm" Proyecto Oniric
53 σχόλια:
Μου θύμησες όταν ήμουν μικρή και πηγαίναμε σε μια παραλία με τους δικούς μου που πάντα έχει κύματα. Φυσικά δεν μπαίναμε μέσα στη θάλασσα. Απλά παίζαμε στην παραλία. Τότε ο μπαμπάς μου με άρπαζε γερά από τα μπράτσα και έκανε πως με έριχνε μέσα στο μεγάλο κύμα. Εγώ η χαζούλα φοβόμουν. Έμαθα πάντως να τα υπομένω τα κύματα.
Καλά ξεμπερδέματα να έχεις με τον εφιάλτη σου.
Τι φόβος κι αυτός. Ο φόβος για το άγνωστο. Πολλές φορές μάταιος. Γιατί να φοβόμαστε; Mήπως μπορούμε να είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι που δεν γνωρίζουμε...ούτε πότε θα έρθει ούτε τι θα είναι. Εφιάλτης πράγματι
Αυτή η μουσική από τον Άγγλο Ασθενή! Όλο λέω ότι με καταθλίβει κι όλο περιμένω να την ακούσω
Γλυκό ξημέρωμα να έχετε
Μαρία μου, εδώ τώρα συνέβη κάτι μαγικό.Είναι η ώρα περασμένες δύο και ενώ είμαι έτοιμη να σε αναζητήσω..στο μυαλό μου γεννιέται παραμυθάκι αλληγορικό...Μια φορά..σηκώθηκε ένας άνεμος που τα σάρωσε όλα..Οι φωλιές ξεκληρίστηκαν, οι δρόμοι μπερδεύτηκαν τα ίσια έγιναν στραβά και τα στραβά χαθήκαν, οι ήχοι ανακατεύτηκαν, τα γέλια μοιάζαν με λυγμούς και οι καημοί με δώρα..
Ανθρωποι μείναν να κοιτούν δίχως της μνήμης τη θωριά, ούτε λυπούνται ούτε γελούν,μόνο ατάραχοι σιωπούν και απολαμβάνουν μια καινούργια διαφορά..Μια φορά ..μετά τον άνεμο ..ένα πουλί πήρε να πετά απαλά..Μαζί του κουβαλούσε μια πληγή..Οσο πετούσε έκλεινε η πληγή, στη θέση της πουλάκι τόσο δα ..μια μέρα ..πολύ μετά τον άνεμο..γεννήθηκε και άρχισε να τραγουδά..Χρόνια ..πολλά μετά από εκείνη του ανέμου τη βραδιά..στη γη βασίλευε ειρήνη..Καθόλου φόβος για ότι χάθηκε..για ότι ίσως είναι να χαθεί..μια σιγουριά ..πως ..ότι είναι να γενεί..θε να γενεί..
Υ.Γ.Μην φοβάσαι ψυχή μου.Αμα φοβάσαι κάτι..να πηγαίνεις κατά πάνω του.Ετσι μου ΄λεγε η μάνα μου.Μόνο τότε το ξεπερνάς.Αμα πηγαίνεις κατά πάνω του.
Έχεις δει την ταινία το "Τελευταίο Κύμα; (είναι εικοσαετίας και βάλε, από Αυστραλία με σέρφερς που περιμένουν το τελευαίο μεγάλο κύμα στης σαιζόν) Νομίζω ότι θα σου αρέσει. Και ίσως να διώξει τους εφιάλτες...υπέροχη ηχητική υπόκρουση.
Πολυ ομορφη η επιλογη του ηχου των κυμματων στο κειμενο σου.
Ενω δουλευω σε κατι αλλο στον υπολογιστη μου, αφησα το μπλογκ σου ανοιχτο να ακουω τα κυμματα,
καλημερα.
Ήρθα να σας πω τον τίτλο αλλά ευτυχώς το βρήκατε! Το άλλαξα γιατί ήταν πολύ έντονο αφού κοιτώ την ήρεμη θάλασσα από μεγάλο ύψος και μου αποσπούσε την προσοχή. Εδώ ταιριάζει!!!
Κάνω πειραματισμούς αργά το βράδυ που συνήθως δεν έχω επισκέπτες. Νόμιζα! Τώρα θα προσέχω. Είχα άλλη φωτογραφία και ένα τίτλο επίσης. Το πρόβλημα μου όμως είναι ότι αν δεν δημοσιεύσω την ανάρτηση... στο μάυρο φόντο δεν μπορώ να καταλάβω αν μου αρέσει ή όχι. Συνήθως η μουσική θέλω να έχει κάποια σχέση κ.λ.π. Εσείς έχετε μεγαλύτερο πλάτος, δεν ξέρω πως ρυθμίζεται αυτό. Φιλιά
Κύματα ψηλά και μονοκόμματα.
Κάθαρση ψυχής
με γεύση από αρμύρα
Πόσους φόβους κουβαλάμε από παιδιά,πόσα πράγματα νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε γιατί αποτύχαμε σε μιά προσπάθεια. Δεν είναι έτσι.Μπορούμε και τα κύματα να κάνουμε φίλους..
Γλυκά φιλιά κι ευχαριστώ γι' αυτή τη μουσική
Πράγματι πολύ ταξιδιάρικος ο ήχος των κυμάτων... Θα συμφωνήσω με Carpe Diem "Μην φοβάσαι ψυχή μου.Αμα φοβάσαι κάτι..να πηγαίνεις κατά πάνω του." Κάτι φοβίζει την Margo... Κάτι βαθειά μέσα της... Πρέπει να το ξεσκεπάσει, να το βγάλει στην επιφάνεια και να κάνει μια μάχη τύπου western μαζί του! Να το αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο! Να ξεγυμνωθεί και να το ξεγυμνώσει! Ας πάρουμε τη σανίδα μας και ας δαμάσουμε τα κύματά μας!
Καλημέρα :D
λατρεύω την θάλασσα .
και τα κύματα της .
πιο πάνω απ'όλα, την σέβομαι .
η σωστή λέξη που νοιώθω είναι ΔΕΟΣ .
και ξέρω ένα πράμα :
ότι τα κύματα ή τα παίρνουμε ή μας πνίγουν .
καλησπέρα μάργκο μου
όπως πάντα ωραία ανάρτηση ...
κι αγαπημένο θέμα !
(είδα το θετικό του πάντως !)
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Xμ, το υδάτινο στοιχείο στα όνειρα συμβολίζει την ψυχή. Πέρα από φτηνές ερμηνείες αλλά περισσότερο ψυχαναλυτικά. Όσο πιο καθάριο το νερό τόσο πιο θετικά.
Το δυνατό και άγριο κομμάτι τα θεωρώ αλληλένδετα αν και πιστεύω πως η καλλιεργημένη δύναμη της αγάπης ρέει με ηρεμία και γαλήνη.
Καλό απόγευμα
@lena_zip..
.. με αυτό που μου είπες θυμήθηκα όταν ήμουν σε προνηπιακή ηλικία και κάναμε μπάνιο στη Φρεατίδα!! μέσα στην ηρεμία της θάλασσας ήρθαν ξαφνικά δύο μεγάλα κύματα. Το πρώτο το κατάφερα το δεύτερο όμως που ήταν πολύ ψηλότερο από το μπόι μου με σκέπασε. Ένοιωσα να χάνομαι όταν το σωτήριο χέρι του πατέρα μου με έβγαλε στην επιφάνεια. Πολύ δυνατή στιγμή, απ' τα λίγα που θυμάμαι σ' αυτήν την ηλικία! Μπορεί αυτό να εξηγεί και τον εφιάλτη κατά ένα μέρος.
Λενάκι μου σ' ευχαριστώ για το πέρασμα και σου εύχομαι, εκτός από το να υπομένεις τα κύματα, να τα προσπερνάς και χωρίς απώλειες..
Να σαι καλά μικρό:)
@ΜAXIMUS..
Προσωπικά πιστεύω ότι ο φόβος έχει να κάνει με κάτι γνώριμο που κατοικεί μέσα μας.. η ψυχή μας το γνωρίζει σίγουρα, εμείς το αγνοούμε. Ο εφιάλτης είναι ένας τρόπος να μας στείλει μήνυμα.. εκτός αν κοιμόμαστε ξεσκέπαστοι:))
Τη μουσική δεν την έβγαλα την μετακίνησα στο τέλος του mix pod. Απ' ότι βλέπεις τα κύματα είχαν μεγάλη επιτυχία.. Ευχαριστώ!
@CARPE DIEM..
Όλγα μου το διάβασα και χθες τη νύχτα πράγματι είναι μαγικό..
"Καθόλου φόβος για ότι χάθηκε..για ότι ίσως είναι να χαθεί..μια σιγουριά ..πως ..ότι είναι να γενεί..θε να γενεί.."
Η μαμά είχε δίκιο ο φόβος φεύγει όταν πας κατά πάνω του. Θα σου εξομολογηθώ κάτι.. όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δεν φοβόμουν ή δεν ήθελα να φοβάμαι τίποτα. Γι' αυτό και έκανα επικίνδυνα πράγματα δοκιμάζοντας πάντα τα όριά μου που δε σταματούσαν πουθενά.. μέχρι που έγινα μητέρα. Τότε όλα άλλαξαν.. και αυτό που φοβάμαι περισσότερο, είναι, να μη μοιάσω σ΄αυτούς που με πλήγωσαν πολύ..
Σ' ευχαριστώ καλή μου φίλη..
@Τσαλαπετεινός..
Αυτή την ταινία την είχα δει παλιά και είναι μια καλή ευκαιρία να την ξαναδώ. Βέβαια το θεωρώ απίθανο να τη βρω.. θα το σημειώσω στον μακρύ κατάλογο όσων θα κάνω όταν κατέβω στον πολιτισμό:)
Για την ηχητική υπόκρουση ευχαριστώ τον Maximus που την βρήκε, δεν τη χρειάστηκε και του την πήρα:)
Καλό απόγευμα!
@ΤΡΕΧΑΛΑΚΗΣ..
Ο ήχος από τα κύματα είναι χαλαρωτικός και μας μεταφέρει σε όμορφες παραλίες ή βραχάκια, γαλάζοπράσινα νερά, καλοκαιρινά ταξίδια.. είναι το ίδιο να τρέχεις στο γήπεδο και το ίδιο δίπλα στην θάλασσα;
Καλησπέρα Γιώργο να σαι καλά!
@MAXIMUS..
Μπορεί να δουλέψει κάποιος βλέποντας τη θάλασσα; Αυτός ο γαλάζιος ορίζοντας μαγνητίζει το βλέμμα και το μυαλό!
Και εγώ έτσι νόμιζα για τις βραδυνές ώρες γι αυτό και κάνω τα "συμμαζέματα" αργά αλλά όπως σκέπτομαι εγώ σκέπτονται και άλλοι:)
Φιλί
@Μια φορα κι εναν τρελο..
Σε καλωσορίζω στη σελίδα μου! Μου αρέσει πολύ το σπιτικό σου.. έχεις αυτό το τρόπο με λίγα λόγια να λες πολλά όπως και στο σχόλιό σου. Κάθαρση ψυχής!
Ευχαριστώ
Εγώ θα σταθώ στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο οποίο παραπέμπεις. Κύματα τέρατα! Τρομακτικό! Όσο για τους εφιάλτες μας, μακάρι να ήταν μόνο αυτοί που βλέπουμε στον ύπνο μας... Αυτοί τουλάχιστον φεύγουν το πρωί...
@Adamantia..
Όλα τα μπορούμε Αδαμαντάκι μου μόνο που το ξεχνάμε κάποτε.. όμως η ζωή μας φέρνει φίλους καλούς κοντά μας να μας το θυμίζουν..
Να σαι καλά καλή μου φίλη.. φιλιά πολλά!
αυτά δεν είναι τα τσουνάμι. τα τσουνάμι δεν τα καταλαβαίνουν τα πλοία, όσο πλησιάζουν στην ακτή γιγαντώνονται. Πολύ ωραίες αποτυπώσεις κυμάτων έχει κάνει ο γιαπωνέζος ζωγράφος Χοκουσάι
δείτε έργα του
εδώεδώεδώ (αρσενικό κύμα)
εδώ (θηλυκό κύμα)
@kayadesigner..
Πολύ παραστατικά τα περιγράφεις.. είμαι έτοιμη για μονομαχία:)
Ακόμα και τα κύματα γίγαντες εξημερώνονται με μία σανίδα, καλή προετοιμασία και αποφασιστικότητα!
Καλό σου βράδυ και ευχαριστώ.. πολύ:)
με πήδηξες :(
ου ουυυυυυυυυ !
μάργκοοοοο !!!!!!!!!!
εδώ !
εδώ είμαι !!!!!
:))))
@maya..
Εσύ Μάγια μου είσαι θάλασσα από μόνη σου.. γαλήνια και τρυφερή αλλά και κύμα δυνατό που ξέρει να βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Πολύ σε χαίρομαι σ' αυτά σου τα ταξίδια:))
Μα όλα δεν έχουν και τη θετική τους πλευρά.. κρίνεται από τη δική μας προσωπική ματιά πάντα.
Καλή σου νύχτα Μαγιοπεταλούδα μου:)
@Maya..
Κοίτα να δεις σύμπτωση το έγραψες την ώρα που σου γραφα. Μα τι να κάνω η κακομοίρα έχω και δύο κουτσούβελα να με τραβάνε. Γράφω με συνεχείς παύσεις:))
Πάντως δε σε προσπέρασα, η σειρά τηρήθηκε αυστηρά:))))
@Κωνσταντίνος Κόλιος..
Έτσι όπως τα εξηγείς Κωνσταντίνε μου τα νιώθω και εγώ.. νομίζω η ψυχή από διαίσθηση καταλαβαίνει και ανάλογα επηρεάζεται, ανεξάρτητα από ερμηνείες.
Καλή σου νύχτα:)
@olivetreegirl..
Ευτυχώς είναι μόνο όνειρα.. αν επιμένουν όμως ίσως είναι ο καθρέπτης του ζωντανού εφιάλτη μας. Όπως και να είναι βοηθάει να μας επισκέπτονται, μας κάνουν να δούμε μέσα μας.. μας αποκαλύπτουν την αλήθεια που αρνούμαστε να παραδεχτούμε.
Καλή σου νύχτα κοριτσάκι μου γλυκό:)
@Tyler Durden..
Αρσενικό, θηλυκό κύμα!!!!! Θα επισκεφθώ σίγουρα τα έργα του Χοκουσάι.. πιο αργά με ησυχία.
Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ, πάντα έχεις κάτι καλό να μας προτείνεις!!
Να σαι καλά.
Καλή σου νύχτα:)
Μήπως είσαι εσύ η ίδια, Margo μου; Μήπως αυτή η σάρωση είναι διάθεση αλληλοκτονίας θανάτου και αθανασίας; Μήπως ήρθε η στιγμή για μια πραγματική ατρόμητη βουτιά στη μεγάλη θάλασσα των κωδίκων σου; Αποκωδικοποίησε το γιγαντιαίο σε σχέση με τη βούληση. Τη βούληση για ζωή. Είσαι ζωή.
Το να ψάξεις και να βρείς την "καταγωγή" αυτών των γιγαντιαιων κυμματων, σημαίνει ότι είσαι σε καλό "δρόμο", ξέρεις ήδη πολλά απο "αυτά" για να μη σε φοβίζουν τόσο.
Και εδώ στην Ελλάδα, στη μεγάλη λεκάνη της Μεσογείου, δεν υπάρχουν αυτά, μελτεμάκια μόνο, απ' αυτά που σε δροσίζουν :)
Φιλιά
Αντίδοτο:
Παίρνεις στην αγκαλιά σου τη γατούλα δεξιά και χαϊδεύεις τρυφερά την απαλή της γούνα. Οπωσδήποτε και τα χνουδωτά αυτάκια της. Με το πρώτο ρονρόνισμά της, οι γίγαντες, οι δυνατοί και οι αήττητοι, ξεφουσκώνουν και χάνονται.
βιάστηκα ε ?!!!!
αχαχαχα
αλλά είπαμε εδώ δεν καταπιεζόμαστε !
το σκέφτηκα, το είπα !
:))))
όσο για τα κουτσούβελα
αχ πόσο σε καταλαβαίνω !!!
καμιά φορά και γω νομίζω πως είμαι ένα λάστιχο που πια ξεχείλωσε ...
:))))
όσο για τα ταξίδια ...
κέφι νάχουμε και ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΈΨΗ !
ξέρεις τι ακούω απο προχτές στο repeat ?
"accentuate the positive" της ella fitzgerald ...
υπομονή !
τα πρώτα 40 τους χρόνια (μας) ,είναι δύσκολα !
:)
σε φιλώ πολύ πολύ
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
@aa..
Με εκπλήσεις κάθε φορά.. με κινητοποιείς! Από το ελάχιστο χρόνο που "γνωριζόμαστε" έχεις καταλάβει πολλά. Είναι διαίσθηση, γνώση ζωής ή και τα δύο; Πάντως ο λόγος σου λειτουργεί θετικά, αν και νιώθω σαν να έχω αποκαλύψει περισσότερα απ' όσα θα ήθελα..
Η βούληση για ζωή.. δε θα το ξεχάσω.. ευχαριστώ:)
@Ground Control to Major Tom..
.. ξέρεις Λίνα μου δεν είναι το κύμα που με φοβίζει, αλλά η αίσθηση που αφήνει το καταπλάκωμα και η αδυναμία μου να βγω από το πλοίο που βυθίζεται. Την επόμενη φορά αυτό θα κάνω, πάση θυσία θα βγω από το πλοίο και τότε θα μπορώ να παλέψω, θα είμαι ελεύθερη..
Έχεις μπει ποτέ συνειδητά στο όνειρο και να το οδηγείς εκεί που θες; Το έχω κάνει σε άλλον επίμονο εφιάλτη και πέτυχε.. δεν τον ξαναείδα ποτέ!
Φιλιά πολλά:)
@Poet..
Δεν το είχα σκεφτεί αυτό Τόλη μου και έχω τέτοια αντίδοτα πολλά εδώ στο χωριό. Δύο μεγάλα, πολλούς αδέσποτους επισκέπτες και τρία νεογέννητα που είναι πολύ γλυκά.. Αυτά τα μικρά θα πάρω μαζί μου και όλα τα χαθούν:)
Τη καλησπέρα μου!
@maya..
Καλά έκανες Μάγια μου και το είπες χαμόγελο μου χάρισες:)
Τα πρώτα σαράντα τους χρόνια;;; Κάηκα, θα είμαι 80.. αν είμαι:))
Βρήκα το τραγούδι και το ακούω καλό!!!
Φιλιά:))
αχ ναι ?
στην διαπασών !
στην διαπασών να το εμπεδώσουμε !!!!
φιλιά πολλά
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Δεν ειχα ξαναδιαβασει κατι τετοιο περι κυματων...
Συνωστισμός από κει...
Λίγοι και καλοί:-)
Ήρθα σαν το αερικό να ακούσω θάλασσα και γλυκιά μουσική...
@MAXIMUS..
Μόλις κάθισα και εγώ μετά από μια στοίβα σίδερο.. Ο ήχος της θάλασσας, η μουσικούλα και η καλή παρέα είναι η καλύτερη ξεκούραση:)
Φιλιά
@Μαρια Νικολαου..
.. και εγώ τώρα το έψαξα αν και πάντα με εντυπωσίαζε κυρίως στις ταινίες.
Καλό ξημέρωμα
Ο φόβος δηλητηρίασε αρκετά χρόνια απ΄τη ζωή μου,γι αυτό σκέπτομαι πως όσο πιο γρήγορα τον δεις κατάματα,τόσο καλύτερα.Τις περισσότερες φορές είναι αντανάκλαση κάποιου άλλου πράγματος.Όταν τον έκανα σύμμαχο,τότε τον κέρδισα.
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ τα κύματα σαν γίγαντες που καταπίνουν ό,τι βρουν μπροστά τους. Μου αρέσουν πολύ, τα ωραιότερα τα έχω δεί στο Οίτυλο!
πόσο αγαπώ τα κύματα να χώνομαι μέσα τους...!!!
όσο δεν φαντάζεσαι, όμως τρέμω τα ταξίδια με πλοία και μπωφόρ!
.....................
έλειπα και μου άρεσε το κύμα σου, margo μου, δεν με φοβίζει, ίσως επειδή δεν υπάρχει καράβι!
φιλί!!!
Δεν μπορούμε να πούμε αξιωματικά ότι το κύμα είναι το μόνο που δεν χάνει ενέργεια, μιας και δεν είναι τίποτε άλλο από ταλάντωση μορίων ενός υλικού. Καταναλώνει υπερβολική ενέργεια την οποία αντλεί από τον άνεμο, τους σεισμούς, τα πλοία και τέλος πάντων ό,τι του δώσει την πρώτη ώθηση.
Καλώς σε βρήκα. :)
@ολα θα πανε καλα..
Έχεις δίκιο Γεωργία μου μόνο που όσο και αν το καταλαβαίνει το μυαλό, η ψυχή δεν ακολουθεί.. αυτή θέλει το δικό της χρόνο. Και ο φόβος είναι ψυχικό απόκτημα.
Να τον κάνω σύμμαχο.. αλήθεια θα το κάνω, νομίζω θα δουλέψει!..
Σ' ευχαριστώ.. πολύ!
@τα παπούτσια της Dorothy..
Οίτυλο; Κατά που πέφτει Ντοροθάκι μου; Νόμιζα στην Ελλάδα δεν έχουμε μεγάλα κύματα!
@anepidoti..
..και όμορφα και άγρια μαζί.. οι ναυτικοί που τα γνωρίζουν καλά, μπορούν (συνήθως) να τα προσπεράσουν χωρίς απώλειες. Ακόμα και τα μποφόρ συνηθίζονται!
Σε φιλώ!
@Χρήστος Μιχαήλ..
Καλωσήρθες στο σπιτικό μου Χρήστο! Είναι πολύ ενδιαφέρον το blog σου.. θα τα λέμε.
Καλή βδομάδα!
Δεν ακούω ούτε κι εγώ τίποτα. Έβαλα μια μουσική που ξέρω από τον τίτλο ποια είναι χωρίς να την ακούσω. Έλεος. Μάλλον φταίει ο "γενικός". Μη με ρωτήσετε πως κατάφερα και ήρθα. Με τα πόδια! Καλημέρα πια...
Είναι κοντά στην Αρεόπολη, στην Μάνη (και νομίζω ότι το λένε Νέο Οίτυλο). Απίστευτη παραλία! Μεγάλα κύματα έχει και το Χορευτό, στο Πήλιο!
Δεν τα σκεπάζει, τα παίρνει αγκαλιά, κανείς δεν κινδυνεύει από μια αγκαλιά. Ή, η μόνη προετοιμασία: γίνου ρευστή και εισχώρησε και συγχώρησε όσους σε πλήγωσαν (κανείς δε φταίει, μόνο που πρέπει κάποιος ν’ αλλάξει τη ροή) και, να είσαι σίγουρη, δεν θα τους μοιάσεις. Και, ναι, ησύχασε. Στην ησυχία ακούμε καθαρότερα την καρδιά. Όσο το χρειάζεσαι.
Θα σου πώ κάτι που έχω "ακούσει".
Οταν βρίσκεσαι απο κάτω και στην επιφάνεια υπάρχει μεγάλη θαλασσοταραχή,τότε ακούς φωνές σαν απο άγρια ζώα,είναι τόσο ζωντανές,που σε τρομάζουν .
Ετσι εχω ακούσει.
Δημοσίευση σχολίου