15 Μαρ 2009

Απόπειρα συγγραφής...


Κυριακή πρωί και δεν μπορώ ν’ ανοίξω τα μάτια μου. Καιρό είχα να κοιμηθώ έτσι. Όλη νύχτα έκανα βόλτα στ΄ όνειρο με μια κόκκινη ομπρέλα! Δεν έβρεχε, όμως εγώ την κρατούσα ανοιχτή και σαν αιώνιος ταξιδευτής διέσχιζα τους δρόμους της πόλης. Φορούσα ένα φόρεμα από μπλε βελούδο και με συντρόφευε σε όλο μου το ταξίδι ένας μεγάλος μαύρος γάτος με γυαλιστερό τρίχωμα. Τον έλεγαν... Maximus. Λένε ότι οι μαύροι γάτοι φέρνουν γρουσουζιά, όμως δεν είναι αλήθεια, εμένα τύχη μου έφερνε και ήταν η πυξίδα μου στο λαβύρινθο της άγνωστης πόλης. Ήταν χειμώνας και έκανε πολύ κρύο, όμως άκουσα ένα γλυκό κελάιδισμα και ξαφνιάστηκα. Δεν πρόλαβα να γυρίσω το κεφάλι μου και να σου ένας πολύχρωμος τσαλαπετεινός να περνάει με φόρα πάνω από το κεφάλι μου και κάνοντας μία μεγάλη στροφή, ήρθε και κάθισε στον αριστερό μου ώμο. Η παράξενη παρέα μεγάλωσε… και οι τρεις μας συνεχίσαμε να περπατάμε στα έρημα στενά ώσπου βλέπουμε να έρχονται από μακριά ένας πεταλάκης και ένας τρεχαλάκης!! Όταν έφτασαν κοντά και συναντήθηκαν τα βλέμματά μας χαμογέλασαν και οι δύο και συνέχισαν στην αντίθετη κατεύθυνση. Γύρισα να τους δω και είχαν εξαφανιστεί. Για μια στιγμή φοβήθηκα, όμως ήταν όνειρο και τα όνειρα δεν έχουν λογική. Αυτό σκεπτόμουν όσο το ζούσα, δηλαδή μπορούσα συνειδητά να συμμετέχω σ’ αυτό!!

Τις σκέψεις μου διέκοψε χαρούμενη μουσική που ερχόταν από μακριά. Προχώρησα βιαστικά σε ένα στενό δρομάκι, μαγεμένη από τους ήχους που έφταναν στ΄ αυτιά μου μαζί με τη περίεργη παρέα μου. Όσο προχωρούσα ο ήχος γινόταν όλο και πιο δυνατός όλο και πιο γλυκός.. η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και τα μάτια μου δάκρυζαν από συγκίνηση. Η ομορφότερη μουσική που είχα ακούσει ποτέ, σχεδόν εξωπραγματική. Όσο πλησίαζα τόσο δυνάμωνε ώσπου σταματάω μπροστά σε ένα παλιό καλοδιατηρημένο σπίτι . Μία μεγάλη ελιά κάλυπτε τη μισή πρόσοψη του σπιτιού. Κάτι είχε χαραγμένο πάνω στο χοντρό κορμό της. Έκλεισα την ομπρέλα μου και πλησίασα. Έγραφε Olivetreegirl… παράξενο σκέφτηκα. Ο γάτος είχε φύγει από κοντά μου, πήγε και κάθισε στα σκαλιά του σπιτιού που φαινόταν να το ήξερε καλά. Έφυγε και ο τσαλαπετεινός από τον ώμο μου και γαντζώθηκε στην παλιά πινακίδα που κρεμόταν πάνω από την πόρτα. Η πινακίδα έγραφε «Carpe Diem» έκλεισα τα μάτια να ακούσω τη μαγική μουσική… όταν τα άνοιξα η πινακίδα έγραφε «Liquid days»… έκανα το ίδιο, η πινακίδα τώρα έγραφε «art & culture»

Τέχνη, κουλτούρα, λαμπερές ημέρες… άδραξε τη μέρα …. και αυτή η μαγική μουσική… νομίζω είμαι στον παράδεισο. Διακόπτονται οι σκέψεις μου όταν ξαφνικά ανοίγει η πόρτα και βγαίνει από μέσα ένας άντρας με πολύ γλυκό πρόσωπο σαν μικρού παιδιού, αν και ήταν στην ηλικία του πατέρα μου. Και μου λέει: Σε περιμέναμε… εγώ είμαι ο Poet ο ποιητής έλα μέσα να γνωρίσεις και τους υπόλοιπους. Έτσι γνώρισα τον Κωνσταντίνο, την Πανδώρα, τη Maya, την Αίγλη, το Νίκο, την Dorothy, τον Trempe, το Λάκη, τον George, την Αδαμαντία, την Roadartist και τόσους άλλους που αν τους γράψω όλους θα θέλω μία μέρα να φτιάχνω τα link:)

Όταν ξύπνησα και πήγα στον καθρέπτη είδα τον εαυτό μου και είπα: Ω! your painted smile!!! Eίχα αυτή την όμορφη αίσθηση ότι όλα θα πάνε καλά!


Δημιουργικό παιχνίδι αυτό, με έκανε να προσπαθήσω να σκαρώσω ιστορία. Έκανα ότι μπόρεσα και το χάρηκα. Να ευχαριστήσω τη Dorothy που με συμπεριέλαβε στην ιστορία της και με προέτρεψε να συμμετάσχω. Φυσικά μπορεί να γράψει όποιος θέλει τη δική του ιστορία, με ήρωες 10 bloggers... εμένα μου βγήκαν λίγοι παραπάνω...

Αφιερωμένο στην πρωταγωνίστρια της ιστορίας... την Carpe Diem!


photo by Manfred Kraft

38 σχόλια:

Adamantia είπε...

Τι γλυκό! Σ΄ευχαριστώ πολύ που μ΄εβαλες στο όμορφο όνειρό σου!
Καλό βράδυ!

Δημιουργία είπε...

Γλυκο παραμυθακι η ιστορια που σκαρωσες Margo.Να εχεις μια καλη εβδομαδα.

Vaso Mprataki είπε...

Margo
Πολύ συγκινητικό το όνειρο σου γιατί δείχνει ότι και μεταξύ των
bloggers ότι δημιουργούνται φιλικές σχέσεις.
Η αγάπη από όπου και να έρχεται είναι ευπρόσδεκτη...
Καλή σου νύχτα!

Τσαλαπετεινός είπε...

Θα το πιστέψεις;
Έβλεπα στον ύπνο μου ότι με κυνηγούσε ένας γάτος και βρήκα
έναν ώμο να κουρνιάξω, αριστερό
απ` τη μεριά της καρδιάς.
Βγήκε το όνειρο!
Σ` ευχαριστώ!
Καλή βδομάδα

Ανώνυμος είπε...

:)

Σ' ευχαριστώ, καλή μου.
Φεύγω μ' ένα τεράστιο χαμόγελο.
Φιλιά πολλά :)

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Μια χαρά τα κατάφερες , υπέροχα θα έλεγα , καλημέρα και φιλάκια πρωινά φίλη μου , καλή εβδομάδα!

lakis είπε...

Όμορφο παραμύθι. Σ' ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανες. Μέρα καλή

Ανώνυμος είπε...

Σ΄ευχαριστώ Margo μου που μ΄έβαλες στο όνειρό σου με μια τέτοια όμορφη παρέα!

καλή σου μέρα

roadartist είπε...

Πραγματικά πολύ όμορφο. Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ που με συμπεριέλαβες στο 'μαγικό' παραμυθάκι..
Το τραγούδι που ακούγεται είναι πολύ..ταιριαστό..
Μήπως είναι εύκολο να μου το στείλεις σε παρακαλώ στο email μου?
maroadartist@gmail.com
Θα μου έδινες χαρά :) ξανά ευχαριστώ, καλή εβδομάδα.

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Mια χαρά τα πήγες.
Αφού μπορείς να γράψεις έτσι "κατά παραγγελία " στο αυθόρμητο θα διαπρέψεις :)

Φχαριστώ που με συμπεριέλαβες .

Καλό απόγευμα

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Υπέροχη απόπειρα γεμάτη αποδοχή.Τα υπόλοιπα που εννοούνται τα διάβασες σε γραφή προσωπική..Ενα μονάχα πριν σου πω καλή βραδιά..Οι άγγελοι έχουν πάντα ανθρώπινη μορφή σαν είναι άνθρωπος αυτός που αναζητά την επαφή.Σε φιλώ με αγάπη Μαρία μου και σ'ευχαριστώ

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Μου άρεσε! Να χαίρεσαι όλους εδώ τους καλούς και όμορφους που αγαπάς!

Και βρήκα εξαιρετική την φωτογραφία που διάλεξες για την ιστορία σου. Μυστηριακή...

Καλησπερένια!

ολα θα πανε καλα... είπε...

"Aν θυμηθείς στ όνειρό σου,σε περιμένω να ρθεις...",κάπως έτσι.Σε ευχαριστώ και εγώ που με συμπεριέλαβες!Το συγκεκριμένο μπλογκοπαιχνίδι πολύ ωραίο!Να σαι καλά!

Margo είπε...

Adamantia...
Εγώ ευχαριστώ Αδαμαντία μου για την παρουσία σου και για τα ταξίδια που μας έχεις χαρίσει:)



Δημιουργία...
Καλή βδομάδα Κατερίνα μου, σε ευχαριστώ πολύ!

Margo είπε...

Vaso Mprataki...
Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο από μέσα, όπως συμβαίνει συνήθως με τους bloggers, δεν είναι δύσκολο να συμπαθήσεις ή και να αγαπήσεις τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από τη σελίδα του..
Καληνύχτα!



Τσαλαπετεινός...
Βγαίνουν τα όνειρα καλέ μου τσαλαπετεινέ και από τότε που έφτιαξα ετούτο το μπλογκάκι βγαίνουν τα πιο όμορφα!

Εγώ σε ευχαριστώ..
Καλή βδομάδα:)

Margo είπε...

evaggelia-p...
Αν κατάφερα να σε κάνω να χαμογελάσεις τότε δε μετάνιωσα καθόλου για τη προσπάθεια:)
Καλή σου νύχτα Ευαγγελία μου
Σε φιλώ!



Αχτίδα...
Σ' ευχαριστώ πολύ! Μου αρέσουν αυτά τα πρωινά σου περάσματα πριν κατέβεις στη δουλειά και πάντα με χαρά. Να σαι καλά γλυκιά αχτίδα:)

Margo είπε...

Λάκης Φουρουκλάς...
Εγώ σ' ευχαριστώ Λάκη μου.. με τιμάς με τις επισκέψεις σου.
Καλή σου νύχτα:)



Pandora...
Είστε η ομορφότερη παρέα Πανδώρα μου και σας ευχαριστώ γι' αυτό:)
Καλό βράδυ!

Margo είπε...

roadartist...
Δεν θα μπορούσες να λείπεις ροντάκι μου:)
Τα υπόλοιπα τα λέμε στο e-mail.
Καλή βδομάδα! Πολλά φιλιά..



Κωνσταντίνος Κόλιος...
Ας μην υπερβάλουμε Κωνσταντίνε μου, εγώ δεν είμαι για τέτοια:)
Καλό σου βράδυ! Φιλιά

Margo είπε...

Carpe Diem...
Μερικές φορές νιώθω ότι δεν κάνω τίποτε περισσότερο από το ελάχιστο, έτσι και τώρα.. Εύχομαι να μπορέσω και το μέγιστο..
Καληνύχτα Όλγα μου να προσέχεις!
Σε φιλώ!



η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα...
Χαίρομαι που σου άρεσε.. όσο για τη φωτογραφία ήθελα να είναι λίγο ονειρική..
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα:)
Καληνύχτα!

Margo είπε...

ολα θα πανε καλα...
Δεν υπήρχε περίπτωση να μη σε συμπεριλάβω. Είσαι το αγαπημένο μου μάντρα:))
Καλή βδομάδα!

"Ground Control to Major Tom" είπε...

Margo το έχεις :)))

Δεν είναι απίστευτα όμορφο να δίνεις πνοή στη φαντασία σου?

Καλό σου ξημέρωμα!

olivetreegirl είπε...

Τι γλυκιά ιστορία... Συγκινήθηκα! Σ'ευχαριστώ πολύ που με έκανες κομμάτι της! Έχω κι εγώ να γράψω ποιηματάκι, αλλά μου λείπει η έμπνευση....

το πετάλι είπε...

συνάντηση ιστολογίων
σε ένα φανταστικό
διαδικτυακό παραμύθι
κάποια στιγμή
θα πρέπει να γίνει
και η συνάντηση των δημιουργών
όχι στο δίκτυο, φυσικά

(ευχαριστώ που με συμπεριέλαβες)
Νίκος

Poet είπε...

Δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι, ένα παραμύθι, μια ιστορία. Είναι ο πλούτος της καρδιάς σου, καλή μου. Που γίνεται και δικός μας πλούτος.

Margo είπε...

Ground Control to Major Tom...
Η γνώμη σου έχει ιδιαίτερη βαρύτητα... θαυμάζω τον τρόπο που γράφεις! Μα το Nick name σου είναι πολύ δύσκολο, δεν μπόρεσα να του δώσω ένα ρόλο:)
Αν και δε θεωρώ τον εαυτό μου καλό σ' αυτό το είδος δημιουργίας, το χάρηκα πολύ.
Καλό απόγευμα..



olivetreegirl...
Απ' ότι είδα τα κατάφερες μια χαρά, τελικά η έμπνευση έρχεται όταν την καλείς:)
Πολλά φιλιά!

Margo είπε...

Το πετάλι...
Μία συνάντησή μας είναι πραγματικό μου όνειρο και γιατί να μην πραγματοποιηθεί; Φαίνεται δύσκολο να μαζευτούμε απ' όλες τις γωνιές της Ελλάδας, όμως όλα γίνονται.
Καλό απόγευμα Νίκο μου..



Poet...
Αγαπημένε μου ποιητή, σε ευχαριστώ πολύ...νιώθω πιο πλούσια από τότε που σε γνώρισα.
Να σαι καλά!

maximus είπε...

Tι όμορφη έκπληξη! Η δημιουργικότητα σας όμως με ανησυχεί...μήπως...να το κοιτάξουμε... Αστειεύομαι. Ο γάτος είναι κολακευμένος! Θα συνεχίσει με άλλη διάθεση τη μέρα του. Να είστε καλά!

Margo είπε...

Maximus...
Τώρα που το διάβασε και ο μαύρος γάτος μπορώ να πάω παρακάτω... σε περίμενα:)
Αν σε έκανα να χαρείς ο σκοπός επετεύχθη!
Καλό σου απόγευμα..

Dorothy είπε...

Πολύ όμορφη η ιστορία σου Margo! Μπράβο! Σ'ευχαριστώ που με συμπεριέλαβες :) Καλό βραδυ, φιλιά!

Νηφάλια Μέθη είπε...

βολτουλα σ αγαπημενες γειτονιες μες απ την γωνια σου..

ομορφο βραδυ να χεις! γαληνιο..

ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ είπε...

Kαλημέρα ΜARGO.Δεν είναι απόπειρα συγγραφής...
Είναι μια ωραία γραφή πλούσια σε αισθήματα

dromaki είπε...

Tι όμορφα που τα συνταίριαξες όλα τα ψευδώνυμα μέσα στην όμορφη ιστορία σου!
Σέυχαριστώ που αν και δεν με ξέρεις με συμπεριέλαβες σε όλο αυτό.Τιμή μου.

Margo είπε...

τα παπούτσια της Dorothy...
Σ' ευχαριστώ που με προκάλεσες να γράψω.. το ευχαριστήθηκα:)
Καλό απόγευμα Νροροθάκι μου..



Νηφάλια Μέθη...
Γαλήνιο βράδυ...όμορφη ευχή! Αυτό εισπράττω όταν σε επισκέπτομαι, γαλήνη..
Σ΄ευχαριστώ για το πέρασμα απ΄τη γωνιά μου:)

Margo είπε...

ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ...
Τέτοια λόγια από ανθρώπους που όντως γράφουν έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Ευχαριστώ πολύ πολύ:)



dromaki...
To όνομά σου και μόνο εμπνέει, αν προσθέσω και τις εικόνες από τη σελίδα σου είναι αρκετά...
Να σαι καλά!

Σοφία Αρμελινιού είπε...

Η όρεξη έρχεται τρώγοντας, έτσι δε λένε;;; Γράψε, γράψε, δεν ξέρεις πού θα φτάσεις.

Ανώνυμος είπε...

Ο Πεταλάκης, τι να κάνει και αυτός; Όλο πετάλι κάνει και προσπαθεί να σας κρατά ενήμερους, για αυτό δεν σταμάτησε και πολύ! Αλήθεια το λεέι.. Δεν θέλει να είναι αγενής, προς Θεού...
Χάθηκε αλλά δεν ξεχνά!
Τι ωραία ιστορία...
Με ταξίδεψε λίγο...

Margo είπε...

Spastos Petalakis...
Το ξέρουμε πως είσαι πολυάσχολος Πεταλάκη μου, τόσα χιλιόμετρα την ημέρα που να σου μείνει χρόνος.. είμαι σίγουρη ότι πάλι κάπου θα σε πετύχω:)

Margo είπε...

twinkle...
Η όρεξη δεν είναι αρκετή καλώς ή κακώς...για ένα παιχνιδάκι ακόμα ναι, μέχρι εκεί όμως:)