2 Φεβ 2009

Ακατάλληλο για παιδιά




Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά 
έλα πάρε και μένα 

βέβαια παιδί δεν είμαι 
άλλο ζήτημα τώρα 
αν όλο ζητώ, 
όλο θέλω
 όλο ρωτώ το ακατανόητο 
γιατί

 γιατί δεν είναι θάλασσα η ξηρά
γιατί δεν είναι τρυφερή η ξηρασία 
γιατί όταν προσθέτω
λίγο πιο έντονο κόκκινο στο κόκκινο
 το κέρδος μου ξεβάφει 
σαν παιδί τσιρίζω 
το θέλω το θέλω 
είναι δικό μου 

αλλά παιδί δεν είμαι 
άλλο ζήτημα τώρα 
αν τη νύχτα κλαίω 
και σα να είμαι παιδί 
που ακόμα δε μιλά
 δεν ξέρω να αρθρώσω αν πονάω 
ή αν απορώ 

ναι, παιδί δεν είμαι

 άλλο θέμα αν
 όταν μου φωνάζουν
 μη εκεί, μη, κάνει τζιζ
 εγώ όλο εκεί βάζω το χεράκι μου 

είμαι περίεργη να καεί το χεράκι μου
 κι επειδή αυτό το αναφαίρετα 
δικό μου λάθος 

ποτέ του δεν θα μεγαλώσει 
γι’ αυτό λέω χεράκι μου αντί χέρι. 


 Κική Δημουλά, Ακατάλληλο για παιδιά, Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως


35 σχόλια:

Μαρία Δριμή είπε...

Την Κική Δημουλά μπορώ πιο εύκολα να τη σχολιάσω, παρά τα δικά σου τα γραφόμενα. Πάντα μαγικός ο λόγος της, γλυκόπικρος και διεισδυτικός.
Αλήθεια, το ποίημα που διάλεξες σα να μιλάει για σένα. Με τη διαφορά ότι εκεί που πας να ξαναβάλεις το χέρι σου, δεν θα καείς. Θα ζεσταθείς μόνο...Να σου πω κάτι ιατρικό; Οι εγκαυματίες με τα πολύ βαριά εγκαύματα γενικά δεν πονάνε, αφού έχουν καεί οι νευρικές απολήξεις του πόνου. Μοιάζει σαν μια φροντίδα της φύσης σε αυτούς τους συνήθως άτυχους από πολλές απόψεις ασθενείς.
Δεν μπορεί κι εσύ να πονέσεις περισσότερο. Μάλλον για καλό θα είναι ό,τι κι αν επιχειρήσεις. Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν έκανες. Αυτή είναι μια από τις θέσεις που υποστηρίζω με κάθε τίμημα στη ζωή μου.
Σου χρωστάω το σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση. Μάλλον αύριο, μετά από μια παρουσίαση που έχω να κάνω, θα σου πω πολλά πράγματα που έχω σκεφτεί...
Καλή νύχτα, όνειρα γλυκά και αισιοδοξία...

Margo είπε...

Μαρία μου είμαι καλά και αισιόδοξη σιγά σιγά πιστεύω σε μένα ξανά. Η πρώτη φορά που ένοιωσα ότι κάτι άρχισε να αλλάζει, ήταν όταν σε πρωτοδιάβασα, νομίζω ήταν η ανάρτηση για το FADO. Στο είχα γράψει κάπως. Όμως την προηγούμενη ανάρτηση την χρωστούσα σε μένα πρώτα απ' όλα. Απ' την άλλη δε μου αρέσει να αφήνω λάθος εντυπώσεις. Σίγουρα δεν ήταν ευχάριστη και λυπάμαι γι' αυτό, όμως έκλεισα αυτό το κεφάλαιο οριστικά και πάω παρακάτω.
Ειλικρινά νιώθω τυχερή, σε ευχαριστώ για όλα, καλή σου νύχτα!

lakis είπε...

Πάντα κτυπάει "κέντρο" με τον τροπο της η Δημουλά. Όμορφο. Μέρα καλή

maya είπε...

δεν υπάρχει ΕΝΑ ποίημα της κ.δημουλά
που να μου πέρασε απαρατήρητο .
την θαυμάζω και με εμπνέει βαθιά.

μου αρέσει που διάλεξες klimt και
το watermark της enya ταξιδεύει...
και όλο αυτο πάνω στο βαθύ κόκκινο .


αισιοδοξία και κέφι για τα καλύτερα .
το λέω σοβαρα.

καλημέρα
:)))))

faraona είπε...

Τι να πει κανεις για μια ΠΟΙΗΤΡΙΑ του δικού της μεγέθους.
Ειναι υπέροχη!

καλημερα

Unknown είπε...

Πέρασα να σας πω "καλό ταξίδι" με το ιστολόγιό σας. Κάθε σελίδα που κομίζει τον Ποιητικό Λόγο είναι θησαυρός.

Καλή Συνέχεια :-)

Margo είπε...

Λάκη Φ.
Ακριβώς αυτό, βρίσκει "κέντρο" έτσι νιώθω με τη ποίησή της. Καλή σου μέρα.


Maya
Σε ευχαριστώ, και το λέω πολύ σοβαρά:)))) Καλή μέρα δημιουργική!

Margo είπε...

Faraona
Τα κεφαλαία γράμματα στο όνομά της τα λένε όλα!



PolitisPittas
...και είναι μαγικό τούτο το ταξίδι του ιστολογίου αλλά και της ποίησης και για μένα πρωτόγνωρο. Να πω από εδώ και για το συγκλονιστικά αληθινό άρθρο σου για τους ....Έλληνες!

Υ.Γ. Συγχώρεσέ μου τον ενικό αλλά με δυσκολεύει ο πληθυντικός και σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα:)

Adamantia είπε...

Aν βρισκει κεντρο και βαζεις ακομα το χερι σου εκει που κανει τζιζ εισαι πολυ καλα, παρα πολυ καλα!
Φιλια πολλα Μαργκω μου.

υσ.καθομαι στο μπλογκ σου μεχρι να παιξει τη llorona και μετα βγαινω!

Margo είπε...

Αδαμαντία μου
Να το βάλω μπροστά τότε, μη περιμένεις:))) Σε ευχαριστώ για όλα φιλιά πολλά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Να μείνεις πάντα ένα παιδί,
το "το αναφαίρετο" δικαίωμά σου να υποστηρίζεις, να λες "χεράκι αντί χέρι"...

Μεγάλη η Δημουλά, η μεγαλύτερη από τους σύγχρονους.
Αλλά και ο συγκεκριμένος πίνακας του Κλιμτ ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ μου!

Καλημέρα με φιλί!

υγ. ακόμη έχω μείνει στην προηγούμενή σου ανάρτηση...

Poet είπε...

Η Ελίζαμπεθ Μπράουνινγκ εκφράζει μια μεγάλη αλήθεια, καλή μου Margo. Πέρα από τις θρησκείες και τους εκπροσώπους τους, η ποίηση είναι ένα ένθεο φαινόμενο. Το ποίημα είναι αποκάλυψη μιας από τις άπειρες μορφές του απείρου.

Κι ύστερα, για να προσεγγίσεις την τέχνη, χρειάζεται πρώτα απ' όλα, μια παιδική καρδιά. Η Κική Δημουλά, εσύ, εγώ, όλοι μας, παιδιά είμαστε κατά βάθος. Γι' αυτό και αγαπάμε τόσο τα παιδιά. Μας θυμίζουν τον δικό μας χαμένο παράδεισο, τα δικά μας θαμπωμένα μάτια μπροστά στο θαύμα της ζωής.

Vaso Mprataki είπε...

Υπέροχοι και η κ.Δημουλά και ο Klimt,τους λατρευω και τους δύο.
Καλησπέρα και καλό μήνα.

Margo είπε...

Ομπρελίτσα μου
Δεν μπορώ παρά να σου αφιερώσω αυτή την ανάρτηση για τη χθεσινή μέρα των γενεθλίων σου... Με Αγάπη!


Poet
Ποιητής και στα σχόλια και πώς να μην είσαι. Όταν σου αποκαλύπτεται το άπειρο όταν η καρδιά είναι παιδική, τότε και η κάθε μέρα είναι ποίηση! Να είσαι καλά....


Vaso
Καλώς όρισες..χαίρομαι που σου αρέσουν..καλό μήνα και σε σένα:)

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Πανέμορφος πίνακας, συγκλονιστικά λόγια, ένα ταξίδι η μουσική που διάλεξες να ακούγεται στο βάθος.
Χέρι-χέρι προχωράνε οι καδριές κι ας φοβούνται κι ας τρέμουν τον επόμενο αναπάντεχο λυγμό.Τι να σου ευχηθώ;Να ταξιδεύεις με το σώμα , την ψυχή, το νου, με όχημα τις νότες σου και αρωγούς όσους σε αγαπούν, να ταξιδεύεις..

Ανώνυμος είπε...

Έτσι απλά και ήσυχα ξεπετιέται το θαύμα της ποίησης. Χωρίς κορώνες, χωρίς περικοκλάδες και κιούπια χρυσά. Αναβλύζει γάργαρες αλήθειες η πηγή και σκύβουμε να πιούμε διψασμένοι απλώνοντας τις χούφτες μας.

Καλό βράδυ Μαργαριταρένια

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Τι τιμή είναι αυτή που μου κάνεις!
Δέχομαι το δώρο σου με εκτίμηση και μεγάααααλη χαρά!
Ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ!
Καλό ξημέρωμα!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Ο KLIMT υπέροχος απο τους αγαπημένους και διαλλεχτούς, οι στίχοι μοναδικοί ..μου έφιαξες το πρωινό , πάω για δουλειά με ανάσα ζωής.Καλημέρα φίλη μου!

Margo είπε...

Αγαπημένη μου Carpe Diem οι ευχές σου πολύτιμες όσο εσύ, συντροφικές σαν την παρέα μας, γλυκιές σαν τις ζωγραφιές σου...Να έχεις μια όμορφη μέρα πολλά φιλιά!

Margo είπε...

Πανδώρα μου όλα αυτά χαρακτηρίζουν και τη δική σου δουλειά γι' αυτό μου αρέσει τόσο πολύ. Καλή μέρα να έχεις...

Υ.Σ. Να σημειώσω ακόμη ότι μου αρέσει πολύ το Πανδώρα, ξεχωριστό! Εκτός από τη σημασία του που σε αντιπροσωπεύει απόλυτα, γεμίζει το στόμα όταν το προφέρεις!

Margo είπε...

Ομπρελίτσα μου
Και λίγο είναι καλή μου αξίζεις πολλά!! Καλημέρα φιλιά πολλά!!


Αχτίδα μου
Χαίρομαι πολύ για σένα..καλή δουλειά! Χαρούμενη και δημιουργική μέρα σου εύχομαι!

olivetreegirl είπε...

Πολύ όμορφο! Δεν έχω διαβάσε Κική Δημουλά, αλλά είναι ένα λάθος το οποίο σκοπεύω να διορθώσω άμεσα!

lena_zip είπε...

Ήρθα, είδα, διάβασα, έκρινα, αποφάσισα...Θα ξανάρθω!

Δημιουργία είπε...

Πολύ όμορφο το ποίημα της Δημουλά. Φαίνεται ότι όσο και να μεγαλώνουμε δεν παύουμε ποτέ να είμαστε έστω και λίγο παιδιά!

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Καλησπέρα
Νομίζω πως αν πάψουμε να ρωτάμε γιατί και αν πάψουμε να θέλουμε
θα πάψουμε και να ζούμε.Ίσως καμμιά φορά να χρειάζεται να αλλάξουμε τα θέλω μας για να ζήσουμε καλύτερα Ίσως και όχι.
Σαν παιδί κι εγώ δεν ξέρω ρωτώ

Dorothy είπε...

Η αλήθεια είναι ότι από το "μη εκεί", στην πορεία μέχρι το αυτί, συνήθως χάνεται το "μη" και τελικά ακούγεται μόνο το "εκεί". Καμιά φορά παρακούμε και ακούγεται κάτι σαν "μόνο εκεί" ή "οπωσδήποτε εκεί" :) Καλό σου βράδυ!

dromaki είπε...

H αγαπημένη μου ποιήτρια,μαστόρισσα των λέξεων.
Σου αφιερώνω αυτό από το ποίημα της
"γιατί όταν προσθέτω
λίγο πιο έντονο κόκκινο στο κόκκινο
το κέρδος μου ξεβάφει"
Καλή σου μέρα:)

Margo είπε...

Olivetreegirl
Καλή μου Παναγιώτα με το όμορφο όνομα (το εννοώ) και εγώ εδώ την έμαθα, είναι απίθανη! Όμορφη μέρα να έχεις, φιλιά!



Lena_Zip
Καλώς όρισες θα σε περιμένω:))



Δημιουργία
Κατερινάκι μου είναι το μυστικό των ευτυχισμένων ανθρώπων, να μένουν παιδιά!

Margo είπε...

Πεταλούδα
Καλώς όρισες:) Αιώνιες απορίες νομίζω, ίσως αυτές μας κάνουν τη ζωή μια περιπέτεια, ένα προσωπικό σχολείο. Μέρα καλή!


Dorothy μου καλή
Χαλασμένο τηλέφωνο δηλαδή, υπέροχο παιχνίδι:))) Φιλιά πολλά!


Καλώς όρισες dromaki!!
Σε ευχαριστώ πολύ που έφθασες και στο δικό μου σπιτάκι:)

George είπε...

Θέλω, ρωτάω, πονάω, απορώ, θέλω, δοκιμάζω.
Μια διαδοχή υπάρχει σε αυτή τη διαδρομή.
Ελπίζω να είσαι καλά μικρή μου.

Margo είπε...

Όλα καλά καλέ μου Γιώργο, όλα καλά... με τέτοια παρέα δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αλήθεια σου λέω. Φιλιά πολλά:)

Τρελός του Χωριού είπε...

Ta logia tis Kikis Dimoula pantote agkizan tin kardia mou . Anthizan to Pneuma mou se tetoio bathmo pou den akouga pia tis dikes mou skepseis. Kat eme , einai i megaluteri poiitria ou exei gennisei i ellada .
Exereti epilogi

Margo είπε...

Trellos toy xoriou
Καλώς όρισες! Χαίρομαι που σου άρεσε, δεν είναι πολύς ο καιρός που άρχισα να την διαβάζω και νιώθω αυτό που λες. Μου παίρνει τις σκέψεις με καθηλώνει!
Καλή σου νύχτα!

ολα θα πανε καλα... είπε...

μου αρέσει και ο πίνακας και ο τρόπος που επιλέγεις να γράφεις τις λέξεις,να εκτίθεσαι.

~~Εμμέλεια~~ είπε...

Ακου τι σου λέει η καρδιά σου...φιλιά πολλά γλυκιά μου....