Είμαι εδώ . . . . κρατάω στα χέρια μου ένα παλιό τετράδιο με φθαρμένη ράχη και ένα μολύβι με μακριά μύτη, ξυσμένο με κοφτερή λεπίδα. Τα έχω όλα . . χαρτί, μολύβι, λεπίδα, ΟΛΑ . . . . .
Όμως φοβάμαι, πρέπει να γράψω την αλήθεια, αυτή που έχω θάψει βαθειά μέσα μου για να μην τη βλέπω, να μη την ακούω. Την έθαψα πριν πολλά χρόνια για να μη βαδίζω μόνη, γιατί η αλήθεια δεν αρέσει είναι άσχημη, τρομάζει. Η αλήθεια μου, τρόμαξε πρώτα την μητέρα μου, μετά τ' αδέλφια μου, τους γείτονες, τους δασκάλους και συμμαθητές μου, αργότερα τους συναδέλφους, τους φίλους, το κρατικό σύστημα . . σε κανέναν δεν άρεσα αληθινή. Έπρεπε να βαδίζω μόνη αν ήθελα να είμαι αληθινή και δεν άντεξα, ΑΛΛΑΞΑ... και όλοι ανακουφίστηκαν.
Άρχισαν οι πιο κοντινοί να με αγαπάνε και οι πιο μακρινοί να με εκτιμάνε. Έγινα ένα ακόμα σώμα ανάμεσα στα σώματα, μία επανάληψη. Δεν κινδύνευε κανείς πια από εμένα, ήμουν όπως και όλοι οι άλλοι. ΨΕΥΤΙΚΗ...
10 σχόλια:
Κάποτε,πριν από αρκετό καιρό, θυμάμαι πως είχα επιθυμήσει με όση δύναμη διέθετε η καρδιά μου στο ασάλευτο του βράχου να χαθώ.Θέλω να πω, με κατατρόπωνε τόσο η κριτική που έτρεχα όπου έβρισκα τρύπα να χωθώ. Καλώς η κακώς οι τρύπες μέσα μου ήταν πολλές. Συνήθιζα να θεωρώ πως έφταιγαν οι άλλοι που δεν είμαι αληθινή. Μετά, πολύ μετά, κατάλαβα πως είχα κάνει την ακόλουθη μυστική παραδοχή. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου, αλλά αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί και να μην με αγαπούν...Μπα, θα προτιμήσω να με αγαπούν κι ας μην είμαι ακριβώς εγώ.Νομίζω πως η αλήθεια είναι κάπου στα μισά.
Στα εφηβικά μου τετράδια υπήρχε μια φράση οδηγός που δεν ξέχασα ποτέ."Ο εαυτός μου δεν ανήκει παρά σε μένα και η αγάπη είναι σύμβαση εν ζωή"
Αν δεν σε αγαπάς εσύ, γιατί να σε αγαπούν οι άλλοι; Κι αν εσύ δεν είσαι παρά ένα ψέμα όπως λες, αυτοί που θέλουν να σε αγαπήσουν που θα ψάξουν να σε βρουν;
Γενικά μιλώντας, μπορεί κανείς να γεμίσει σελίδες με όμορφα συνταιριασμένες λέξεις και συγκινητικά νοήματα. Η τραγικότητα της ύπαρξης δεν μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτή από τους άλλους. Βασανίζει, κατατρώει τη σκέψη και την ψυχή και δεν αφήνει διεξόδους φυγής.
Σου ξαναλέω όμως αυτό που πιστεύω βαθιά: τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Εμείς το βλέπουμε έτσι. Πάντα βοηθά η κουβέντα με κάποιους πολύτιμους ανθρώπους στη συνειδητοποίηση της μεροληψίας που συντηρεί το εσωτερικό μας μαρτύριο. Διαφορετικά, η ιδέα του ανικανοποίητου στριφογυρίζει αδιάκοπα και στοιχειώνει ανεπανόρθωτα το νου.
Κορίτσια μία μέρα ήταν και πέρασε. Ήταν που πάντα με αγώνα και επανάσταση τα έκανα όλα. Τη δουλειά και την τέχνη μου, την αγάπη μου για το βουνό και τις εκδρομές με το ποδήλατο, την αγάπη μου για τον κήπο!!!! και τώρα το blog....να αγωνίζομαι να υπερασπιστώ το μοναδικό τρόπο που μου έχει απομείνει να επικοινωνώ;;; Ένιωσα να μου πέρνουν και τον λιγοστό αέρα που μου έχει απομείνει. Προφανώς δεν έχω πάρει το μάθημά μου ακόμα!!! Λοιπόν τέρμα οι γκρίνιες, επανέρχομαι... Αύριο στολίζω το δέντρο με τα λουκουμάκια μου!!!
Μαρία
Πραγματικά βοηθάει η κουβέντα και οι δικοί μου πολύτιμοι άνθρωποι είναι εδώ μέσα που πολλές φορές με βοηθάνε χωρίς να το ξέρουν.
λέτε ''οταν ήμουν μικρή''...
Εγώ που θεωρούμε ίσως μπροστά σας μικρή (23),βρίσκω στα λόγια σου margo
αυτά που βασανίζουν το μυαλό μου αρκετά συχνά ..
Ευτυχώς και για καλή μου τύχη συνειδητοποίησα σύντομα πως
η πραγματική αλήθεια είναι γι αυτούς που μπορούν να την αντέξουν..Την αλήθεια μου την ξέρω και είναι επιλογή μου σε ποιούς θα δώσω την αξία να την μάθουν..
όσοι κρίνουν-κατακρίνουν θα πώ πως απλά η καρδιά τους έχει όρια..
πως ίσως δεν ένιωσαν ποτέ τι θα πει αγάπη...να αγαπάς τον άλλον για αυτό που είναι πραγματικά..να τον αγαπάς που αγαπάει τον εαυτό του ,που προσέχει αυτό που αγαπάς..
καλημέρα!
greenspi
Καταρχήν καλώς ήρθες. Πολύ καλά το ξεκινάς χαίρομαι που ακούω τέτοιες σκέψεις από ένα νέο άνθρωπο, μόνο πρόσεξε να τα θυμάσαι όταν ερωτευτείς! Θα σου πω ακόμη ότι όταν ήμουν στα χρόνια σου πίστευα ότι ο άνθρωπος όταν του δοθούν τα ερεθίσματα αλλάζει, ότι φταίνε οι συνθήκες που δεν άνοιξε ο ορίζοντάς του. ΛΑΘΟΣ!! Όποιος μπορεί, βρίσκει τον τρόπο μόνος του να "δει" πιο μακρυά. Καλό σου βράδυ.
Καλησπέρα..είναι πολύ δύσκολο να βρεις σήμερα κάποιον να σε αγαπήσει για αυτό που είσαι. Πάρα πολύ δύσκολο, σαν ευλογία!
Ολοι κατασκευάζουν μια εικόνα τους και τη παρουσιάζουν. Και κακά τα ψέματα αν δεν τους κάνεις, σε αφήνουν απ'έξω.. Γι'αυτό και πολλοί άνθρωποι είτε συμβιβάζονται, είτε παρουσιάζουν άλλο εαυτό, είτε δεν ακολουθούν τη καρδιά τους..
Θυμήθηκα τους στίχους του Ελύτη..
"Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι… είναι νωρίς ακόμη μέσα στον κόσμο αυτόν αγάπη μου να μιλώ για σένα και για μένα"
Τυχερός λοιπόν όποιος βρει το 'άλλο' του μισό (;;) ή έστω ανθρώπους "ομοίους" του.. :)
..καληνύχτα!
να αγαπάς τον άλλον για αυτό που είναι πραγματικά
Την αληθεια καλη ή κακη πολλες φορες δεν την αντεχουν ή δεν θελουν να τη δουν ουτε τα πιο αγαπημενα μας προσωπα.
Εξακολουθώ να ξαφνιάζομαι κάθε φορά που ανακαλύπτω ότι κάποιος θα με προτιμούσε ψεύτικη, γιατί έτσι τον βολεύει, παρά αληθινή. Πιστεύω πως είμαι και λίγο κακομαθημένη (ή καλομαθημένη) σε αυτό το θέμα, γιατί έχω την τύχη να υπάρχουν στη ζωή μου κάποια άτομα (όχι πολλά, αλλά αρκούν) τα οποία -ακομα και σε πολύ άσχημες στιγμές- δεν τρομάζουν από την αλήθεια.Αντίθετα με έχουν στηρίξει όταν η αλήθεια μου τρόμαζε πρώτα-πρώτα εμένα την ίδια. Καλό υπόλοιπο Σ/Κ Margo!
Roadartist
Το σίγουρο είναι ότι δοκιμαζόμαστε συνεχώς. Δύσκολο πράγμα η αγάπη!! Καλή Κυριακή Ροντάκι...
Δημιουργία
Και αν αυτήν την "αλήθεια" δεν την υποστηρίξεις τότε χάνεσαι!
Dorothaki
Τυχερή είσαι τυχερή!
Δημοσίευση σχολίου