31 Μαΐ 2009
Ανταπάντηση
30 Μαΐ 2009
Ν' αγαπάς...
25 Μαΐ 2009
την Κυριακή...
"μαμά θέλω να βουτήξω" μα τα νερά είναι κρύσταλλο...
... και τα καράβια πού πάνε δε τη νοιάζει...
21 Μαΐ 2009
μάθημα δεύτερο..
18 Μαΐ 2009
Πάλι εδώ...
Κάπου εδώ κρύβεται και η αιτία της πρόσκαιρης σιωπής. Όλο αυτό τον καιρό, πολύ δυνατά συναισθήματα ένιωσα διαβάζοντας.. είδα τον εαυτό μου να γελάει, ν’ αγωνιά, να ελπίζει, να ονειρεύεται μέσα από εικόνες, λόγια και μουσικές και με ενθουσιασμό μικρού παιδιού να πιστεύει σ’ αυτόν τον καλά κρυμμένο κόσμο, που μέσα του κρύβομαι και εγώ. Είναι όμορφα τα παραμύθια και η φαντασία απαραίτητο προσόν για την τέχνη της δημιουργίας, όμως ήρθε μια στιγμή που ζήτησα από τον εαυτό μου αποδείξεις για ότι συμβαίνει και δεν είδα τίποτε άλλο από την οθόνη του υπολογιστή… Μα πως γίνεται ν' αγαπάς, να μοιράζεσαι, μέσα από μια οθόνη; Είναι φιλία ή μήπως είναι κάτι άλλο καινούργιο και ολότελα ξένο; Σίγουρα είναι η πραγματικότητα της διαδικτυακής επικοινωνίας και έπρεπε να το δω και αν το δεχτώ να συνεχίσω… και είμαι πάλι εδώ...
Τα σχόλιά σας από την τελευταία ανάρτηση τα είχα μπροστά μου όλες αυτές τις μέρες… μου λείψατε πολύ από την πρώτη ημέρα.. έπρεπε όμως να περιμένω και να βάλω τα πράγματα σε μία νέα σειρά. Δε ξέρω αν θα καταφέρω να δω όλο αυτό στην πραγματική του διάσταση.. μάλλον δε θα μπορέσω (;)
Τέλος θέλω να σας πω ένα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» μεγάλο και αληθινό.. που βρίσκεστε κάπου εκεί κοντά ή και μακρυά, δίπλα ή και παντού! Να είστε όλοι καλά...
Υ.Γ. Παρατήρησα ότι αυτή η ανάρτηση είναι η πεντηκοστή.. κάτι μου λέει ότι η επόμενη κρίση θα είναι στην εκατοστή:)
photo by Bob Kurt