Επτά χρόνια ζω στη Μύκονο μόνιμα. Τότε ήταν που άνοιξα και ετούτο το blog αναζητώντας επικοινωνία. Αυτό ήταν το μόνο που μου έλειψε στον έρημο τόπο. (Μα τι είπα; Έρημο τόπο; Στη Μύκονο; )
Η ζωή μου άλλαξε ριζικά. Άλλοι ρυθμοί. Άλλες συνήθειες. Άλλοι στόχοι. Η οικογένεια εκτός από τους τέσσερις μας απέκτησε και άλλα μέλη. Γάτες, σκύλο, παπαγαλάκια, κουνέλι, χελώνες, κατσίκες και έπεται συνέχεια.
Έφτιαξα κήπο και μετά μανίας συλλέγω πολύτιμους σπόρους που εξασφαλίζουν την όποια αυτάρκεια στην οικογένεια αλλά και στους μελλοντικούς καλλιεργητές. (Στη Μύκονο όλα αυτά; Αυτή που διασύρει μετά μανίας ο τύπος; Το άνδρο της ακολασίας;Την ντροπή της Ελλάδας; Το νησί των πλουσίων και των απανταχού παρανόμων;)
Στις παρενθέσεις είναι απορίες που μου έχουν εκφράσει επισκέπτες σε ετούτο το blog στα επτά χρόνια ζωής του. Γιατί η εικόνα είναι άλλη. Και ζούμε στην εποχή της εικόνας. Η εικόνα γίνεται πεποίθηση. Η πεποίθηση καθορίζει τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Σήμερα εν έτη 2015, συνεχίζουμε να τσουβαλιάζουμε, να ομαδοποιούμε, να ζούμε με στερεότυπα. Τα αναπαράγουμε με ευκολία ώστε να επιβεβαιωνόμαστε... πως για την δυστυχία μας δεν φταίμε εμείς, αλλά οι άλλοι.
Στη Μύκονο μέχρι και σήμερα υπάρχουν σχολεία που υπολειτουργούν. Δημοτικά υποστελεχωμένα, γυμνάσια και λύκεια δίχως καθηγητές κατεύθυνσης. Όπως και στην Ρόδο όπως και στην Τήλο ή την Ανάφη. Όλοι οι τόποι πλήττονται το ίδιο από την κρίση ή την ανικανότητα. Ή και τα δύο. (Αυτό είναι ένα άλλο θέμα που δεν γνωρίζω καλά για να το θίξω) Όλοι οι πολίτες πλήττονται το ίδιο, εκτός από αυτούς που ζουν στα "πλούσια" νησιά. Αυτοί πλήττονται περισσότερο σε όλα τα επίπεδα. Και επιπλέον στοχοποιούνται από τους πάντες.
Γι αυτό απεχθάνομαι τις γενικεύσεις, τα στερεότυπα, τα τσουβαλιάσματα την παραπληροφόρηση!
Εχθές ταξιδέψαμε μερικοί γονείς στη Σύρο για να πιέσουμε ώστε να καλυφθούν τα κενά στο σχολείο μας. Κάποιοι πολέμησαν αυτή την κίνηση. Δυστυχώς το στερεότυπο "δεν πρόκειται να γίνει τίποτα", είναι επίσης διαδεδομένο. Δεν είναι έτσι. Από τον καναπέ δεν κατακτήθηκε τίποτα!
Επτά μήνες να κάνω ανάρτηση
Επτά χρόνια blogging
Δεκατέσσερις σήμερα...
Πάντα συμπαθούσα το επτά :-)
54 σχόλια:
Και εκατόν επτά να περάσουν, με την ίδια λαχτάρα θα περιμένω ανάρτησή σου. Γιατί πάντα έχεις τον τρόπο να πετάγεσαι από το ένα λουλούδι στο άλλο (ας είναι και γαιδουράγκαθο) και να μας προσφέρεις έτοιμο το μέλι της σκέψης σου.
Γειά σου Μαρία μου με τα επτά σου θαύματα!
Σε έχω επιθυμήσει, σας αγαπώ πολύ και ... που θα πάει, θα έρθει η ώρα να τα πούμε και από κοντά.
Να τα εκατοστήσει!!
και να μας γράφεις συχνότερα...
(ελπίζω φέτος να σε δω στα Εθελοντικά ή ίσως να έρθεις να διδάξεις όσα έμαθες για τοςυ σπόρους)..
Αγαπητή Margo...
Σου εύχομαι ολόψυχα να τα κάνεις 107 τα χρόνια εκεί, παρέα με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τα ζωάκια σου και το περιβόλι σου!
Ξέρω πώς είναι, αυτό αρέσει και σε μένα, εννοώ αυτός ο τρόπος ζωής.
Το 7 ήταν ο αγαπημένος αριθμός του Ελύτη. Και δικός μου, επίσης.
:-)
Σε φιλώ, να είσαι πάντα καλά!
Γωγώ.
Εύχομαι να είσαι καλά, να συνεχίσεις να γράφεις, να βγάζεις φωτογραφίες,να μας ταξιδεύεις και να μας προβληματίζεις συνάμα!
Μακάρι οι προσπάθειές σας να πιάσουν τόπο..
Αγαπημένος αριθμός το επτά.
Πολλά φιλιά και να τα εκατοστήσει το μπλόγκ σου
Καλό βράδυ
Μάργκο μου εκτός από την Μύκονο που γνωρίζουμε όσοι κάνουμε το κλασικό 3 ήμερο κάποια στιγμή καλοκαίρι ή βλέπουμε εικόνες από το myconostv υπάρχει και η δικιά σας. Αλλά δυστυχώς αυτή δύσκολα μπορούμε εμείς να την μάθουμε.
@ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ..
Με τέτοια που μου λες άντε να το κλείσω το παραμελημένο μου ;-)
Όταν θα έρθει εκείνη η ώρα του ανταμώματος κοιτάξτε ο καιρός να 'ναι γλυκός. Δύσκολος εδώ ο Χειμώνας..
Χαιρετίσματα και φιλιά από όλους μας!
@Δάφνη Χρονοπούλου..
Δάφνη μου εδώ και δύο χρόνια κάνω εθελοντικά μαθήματα όλο το χρόνο και το καλοκαίρι. Δύο επί δύο συν ένα. Δύο παιδιά τους κάνω αγγλικά και μουσική και με το μεγάλο παιδί Αγγλικά από εφέτο. Πριβέ δασκάλα. Συν όλα τ' άλλα τρέχω και δεν φτάνω. Είναι και λόγος που δεν γράφω συχνά.
Πού θα πάει όμως. Θα έρθει η στιγμή που θα αποφοιτήσουν από εμένα και τότε θα συνεχίσω με νέο αίμα;-)
Ευχαριστώ πολύ!
@ολα θα πανε καλα...
Γωγούλα. χρόνια και ζαμάνια. Εσύ πιο τακτική με την ατμοσφαιρική παρουσία σου.
Έχεις καταφέρει να γυρίσεις στο χωριό; Αλλά κι αν το ζεις κάποιες στιγμές είναι κάτι. Να είσαι καλά και να ζεις όπως αγαπάς.
Κοίταξα και το νούμερο της ανάρτησης. 239. σύνολο 14! Τυχαίο ;-)
Φιλιά!
@lefti..
Σ'ευχαριστώ πολύ πολύ!
Η αλήθεια είναι πως έχει αραχνιάσει τελευταία αλλά είμαι αισιόδοξη. Θα επανέλθω σε νορμάλ ρυθμούς. Κάποτε ;-)
Καλό βράδυ και σε σένα!
@mahler76..
Έχεις δίκιο. Το καλοκαίρι αυτό πουλάει. Αυτό πουλάνε οι επιχειρηματίες. Και το MyconosTV αυτή την εικόνα υποστηρίζει.
Από τον Φλεβάρη Μάρτη αρχίζει το νησί να φορτώνεται κόσμο. Έρχονται όσοι διατηρούν επιχειρήσεις εδώ. Μετά έρχονται και οι εργαζόμενοι. Καλά κάνουν. Είναι ευλογία αυτός ο τόπος. Μπορεί να θρέψει πολύ κόσμο. Ποιος νοιάζεται όμως για την αληθινή Μύκονο; Δεν μπορεί ο ξένος. Δεν την ξέρει καν. Και ο ντόπιος δεν έχει κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Από την άλλη γίνονται πράγματα από οργανωμένες ομάδες, μα δεν τα μαθαίνει κανείς. Είναι πολλοί που νοιάζονται και νομίζω πως η στρεβλή εικόνα θα αλλάξει.
Χαίρομαι που κάνεις αναφορά στα επτά και δεν παιρνούν απαρατήρητα, όπως στην αρχή όπου αναζητούσαμε αφορμή για να γιορτάσουμε και να το μοιραστούμε.
Τί όμορφα που ήταν!
Χαίρομαι ακόμα που είδα για λίγο αυτή την άλλη μεριά του νησιού, εκεί όπου δεν υπάρχει "ο μύθος του ονόματος' αλλά μία φυσιολογική ζωή με χαρές και προβλήματα όπως παντού.
Τί όμορφα που ήταν!!!
Χαίρομαι περισσότερο γιατί έστω και αργά είσαι πάλι παρούσα και πρέπει να ξέρεις πόσο δυνατή και απαραίτητη για τους φίλους σου είναι αυτή η παρουσία.
Τί όμορφα που είναι!!!!!!
Αγαπημένη Μargo....
Το λατρεύω το 7!!!
Προφανώς δεν περιμένεις να σχολιάσω κάτι περί Μυκόνου, έτσι? Δίπλα ζούμε, ξέρω και τις απόψεις που υπάρχουν και ασφαλώς βιώνουμε πάνω-κάτω και τα ίδια προβλήματα...
Οπότε, ας μείνω στα χαρμόσυνα: Να το χαιρόμαστε και το blog σου και ασφαλώς να χαιρόμαστε κ' εσένα! Πάντα να είσαι γερή και δημιουργική και να μας κρατάς παρεούλα για πολλά ακόμη χρόνια! (Ας χάνεσαι, αλλά δίνε κανένα στίγμα, ναι?!)
Φιλάκια πολλά, κορίτσι μου!
Είδα φως να φτάνει από μακριά, άνοιξα το παράθυρό μου και μπήκα στπ σπιτικό σου! Πάλι!
Πρώτα με υποδέχθηκε με ζεστή αγκαλιά η μουσική και με κέρασαν χαμόγελο τα χρώματα. Ύστερα βυθίστηκα στις λέξεις -περίεργο για μένα να τις αφήσω τελευταίες...
Α! είπα. Είναι εδώ. Πάλι! Η νησιώτισσα που δεν ήταν νησιώτισσα. Αυτή που με έκανε να αγαπήσω και να υπερασπίζομαι ένα νησί που ποτέ δεν είδα. Βλέπετε και μένα με κράτησαν μακριά του τα στερεότυπα...
Είναι εδώ. Δυναμική και λαχανιασμένη. Θυμωμένη κι αποφασισμένη. Δραστήρια και με λίγα λόγια. Αυστηρή ακόμη και στην ευαισθησία της, είναι εδώ. Να στηρίζει με πράξεις τις αξίες που επιβιώνουν σαν τα κυκλάμινα στην ελληνική γη.
Είναι εδώ. Όλα (θα) πάνε καλά!
ΥΓ: 7, 14, 21, 28, 35... Ξέρεις, στην προπαίδεια που μαθαίνουμε μικροί το 7 είναι ο πιο δύσκολος αριθμός! ;)
Μέσα από το όμορφο μπλογκ σου Μαρία μου αυτά τα χρόνια κατάφερες να μας αποκαλύψεις το αυθεντικό πρόσωπο του αγαπημένου και πολύ παρεξηγημένου νησιού σου, που όλο το καλοκαίρι κρύβεται κάτω από το ακριβό μακιγιάζ και τα φανταχτερά ρούχα. Αυτή την αθέατη πλευρά της Μυκόνου προσπαθώ και εγώ να αποτυπώνω μέσα από τους πίνακες μου. Είχα την χαρά να επισκεφτώ την Μύκονο σε περιόδους χαμηλής τουριστικής κίνησης όπου μπόρεσα να γνωρίσω τον αληθινό χαρακτήρα του νησιού με τις χάρες, τις ομορφιές αλλά και τα προβλήματα του !!!
Καλό Φθινόπωρο Μαρία μου, καλή δύναμη και συνέχεια και φιλιά πολλά στην αγαπημένη Μύκονο !!!
Γεια σου Μαρία. Να έχεις δύναμη για μία και άλλες εφτά ζωές ποιότητας, διεκδίκησης και προκοπής που σου αξίζουν. Να είσαι πάντα καλά, εσύ και η πολυπληθής σου οικογένεια. Σε φιλώ, Σμαρώ
Χαίρομαι ειλικρινά που "ακούω" και πάλι την φωνή σου!
"Σήμερα εν έτη 2015, συνεχίζουμε να τσουβαλιάζουμε, να ομαδοποιούμε, να ζούμε με στερεότυπα. Τα αναπαράγουμε με ευκολία ώστε να επιβεβαιωνόμαστε... πως για την δυστυχία μας δεν φταίμε εμείς, αλλά οι άλλοι.": σήμερα, περισσότερο από άλλοτε- όσο αυξάνονται οι δυσκολίες μας, τόσο πιο συντηρητική γίνεται η κοινωνία μας :-(
+χαιρομαι που ηρθα στο μπλογκ σου και ετσι θα μαθαινω και νεα απο το νησι διαφορετικα απο αυτα που ακουμε στην τι βι, γιατι για την μυκονο υπαρχει και η αλλη πλευρα του φεγγαριου και εγω αυτη θελω να βλεπω και να ακουω, αυτα προς τομ παρον
μου λειψες....
όσο για την Ελλάδα μας και την κατάσταση της.. λίγο να την αγαπησούμε όλοι, και όλα θα αλλάξουν!!!!
φιλιάαααααααααα
Εγώ....απλώς..."7 τραγούδια θα σου πώ ..." που λέει και το τραγούδι απ'τη χαρά μου :-)
Τρομερή η φωτογραφία σου αποδίδει πλήρως το κείμενο !!!
Τεμπελιά Μάργκω μου τεμπελιά ψυχική και πνευματική .Αυτή θέλει τις απλοϊκές και εύκολες απαντήσεις στο κάθε πρόβλημα γύρω μας κι έτσι αντί να λύνουμε μεγαλώνουμε τα προβλήματα. Ναρκωθήκαμε τα χρόνια της ευμάρειας και χάσαμε και μυαλό και ψυχή και βρεθήκαμε ξυπόλητοι στ'αγκάθια που θεριεύουν διεθνώς γύρω μας.....
Ε να γι αυτό σε χρειαζόμαστε τόσο πολύ ,όσο και όποτε τα καταφέρνεις .
Ουκ εν τω πολλώ....άλλοστε ;-)
Γιατί σαν το μυαλό και την ψυχή σου δεν.... μας τρέχουν κι απ'τα μπατζάκια ;-)
Κατάλαβες πολύτιμη αγαπημένη μας ;;;;
Τσάκω και 7 φιλιά αισιόδοξα τώρα εις πείσμα.... κι άλλα 7 για τα μικρά σου που είμαι σίγουρη πως θα γίνουν πολύ καλύτεροι πολίτες απο πολλούς που φοίτησαν πολλά προηγούμενα "καλύτερα" χρόνια !!
@Thalassenia..
Το πέρασμα των χρόνων μας έδεσε αληθινά. Γνωριστήκαμε σε βάθος. Μαζί στα όμορφα μαζί και στα δύσκολα. Όταν θα μαζευτούμε και πάλι, η παρέα μας θα είναι σαν ποίημα.. όπως το σχόλιό σου!!!!!!
Ήταν καλή εκείνη η επίσκεψη αλλά λίγη ;-)
Την εποχή που γιορτάζαμε και παίζαμε διάφορα (θυμάσαι;) ήταν προ κρίσης. Εν καιρό κρίσης να γιορτάζεις και να παίζεις είναι κάπως. Όχι πως δεν το λέει η καρδιά μας όμως ;-)
Όταν είμαι εδώ καλή μου θαλασσένια.. γαληνεύω.. και νιώθω πολύ τυχερή για τους φίλους μου...
Σε γλυκοφιλώ!
@syros2js..
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!
Χάνομαι αναγκαστικά. Πολλές φορές ήμουν έτοιμη να αναρτήσω. Όλα έχουν μείνει στα πρόχειρα. Μαμά υπερπλήρους απασχόλησης. Κάποτε μπορούσα να ξενυχτήσω. Το βράδυ πλέον πέφτω ξερή :-)
Φιλιά πολλά από δίπλα ;-)
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
...... όλα θα είναι καλά αν έρθεις και εσύ πίσω.
Μου λείπεις Υπατία, Όλγα, Αλεξάνδρα... και με συγκίνησες πολύ...
υγ.1. σε μερικούς ανθρώπους αρέσουν τα δύσκολα ;-)
υγ.2. πώς είναι η ζωή χωρίς σχολείο; Μία ανάρτηση ίσως ;-)
@ART-TRAVELLER...
Και το καταφέρνεις μια χαρά Στέλιο μου. Χρώμα, φως και γαλήνη. Ό,τι ακριβώς είναι το νησί.. όταν πέφτει η αυλαία.
Ευχαριστώ πολύ ταξιδευτή των χρωμάτων!
Καλή συνέχεια και σε σένα!!!
@Smaro Gregoriadou..
Σμαρώ!!!
Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία σου εδώ. Πόσο θα ήθελα να σας δω. Όλους, μικρούς μεγάλους. Ακόμη πόοοοοοσο θα ήθελα να σε ακούσω πάλι ζωντανά!!!
Όταν και αν μπορέσω ποτέ να επηρεάσω τα πολιτιστικά πράγματα του νησιού, είσαι η πρώτη που θα προτείνω να έρθει. Όλα είναι πιθανά :-)
Φιλιά και χαιρετισμούς σε όλους!!!
@dodo..
Έτσι φαίνεται Dodo μου. Μα πάντα ελπίζω, πως οι εξαιρέσεις που βλέπω γύρω μου και ανασαίνω με τον τρόπο που ζουν και δημιουργούν, θα γίνουν και κανόνας.
@enaoum..
Καλωσήρθες!
Σε όλα υπάρχει η άλλη πλευρά από αυτή που μας λένε ή ακόμη και από αυτή που αντιλαμβανόμαστε. Η ζωή έχει σασπένς αν μη τι άλλο :-)
"ζαχαρούλα..
Σωστό!
Μία λέξη και τα λέει όλα!!!
Φιλιά πολλά
Σαν είπα να διαβάσω τα σχόλια των πολύτιμων φίλων σου, πριν σου γράψω, καθότι τυχαία άνοιξα το blog σου .. σχεδόν σίγουρη ότι πάλι θα μου βγει η ημερομηνία του Μαρτίου, στάθηκα στα γραφόμενα του Ε. Μίχου και της Υπατ. Αλεξανδρινής. Κάπως τα ίδια θα σου έγραφα, τα διαβαζα και φωτίζονταν τα μάτια μου! Το μόνο που θα πρόσθετα, θα ήταν η μοναδική αγάπη που σου στέλνω από καρδιάς, με ένα πλατύ χαμόγελο και μια μεγάλη αγκαλιά. Άααα ... και επτά φιλιά!!!!!!!!!!!!!!!!!
με έκανες να συνδεθώ και πάλι εδώ επτά και παραπάνω να σου χαρίσω :) και <3
φιλιά πολλά επτάκις!
Μargo αγαπητή,
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ωραία ευχή σου και όλα τα υπόλοιπα λόγια σου.Ναι,θα έλεγα πως τα κατάφερα όπως το ήθελα, με τους αγαπημένους μου ανθρώπους και ζώα.
Σε φιλώ!
Γωγώ.
Χρόνια πολλά σε σένα, στην υπέροχη οικογένεια σου, στο blog που μας έφερε κοντά. Όμορφη η επαφη με τη φυση. Δύσκολιες όμως που άντε να πολεμήσεις, όπως η παιδεία και η υγεια... τα αυτονόητα που γίνονται δύσκολα και σε διώχνουν από τον τόπο σου. Έχεις δίκιο σε όλα όσα έγραψες. Πολλοί ζηλεύουμε την επιλογή σας. Να είστε αγαπημένοι και όλα θα πάνε καλά! :) <3
Τι να πω, μετά απ΄τα τόσα τρυφερά σχόλια των φίλων σου;
Ότι θα δώσω ραντεβού, στον Ευάγγελο, στο ξωτικό, στη Φρίντα, στη θαλασσένια, στην Γιάννα, στην Υπατία, στον Βασίλη και σε πολλούς άλλους ακόμα και θα ναυλώσουμε ένα καΐκι για να έρθουμε να σε αγκαλιάσουμε και να σου ευχηθούμε τα 7 χρόνια αναρτήσεων σου να γίνουν εκατοντάδες ακόμα!
Και να ξέρεις πως ότι έσπειρες τόσα χρόνια στη καρδιά των παιδιών σου, των ζωντανών, στη γη και στη καρδιά των φίλων σου, θα δώσουν καρπούς ανεκτίμητους!
ΑΦιλάκια με όλη μου την Αγάπη! <3
Ο τυχερός μου αριθμός το 7 και στο επτά γεννήθηκα. Κρύβει κάτι το ξεχωριστό και μυστήριο αφού από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα μας σημαδεύει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο! Οι Πυθαγόρειοι να φανταστείς θεωρούσαν το 7 τον τέλειο αριθμό γιατί είναι το άθροισμα του τρία και του τέσσερα που αντιστοιχούν στα τέλεια σχήματα, τρίγωνο και τετράγωνο.
Τυχαίο λες που στην επαίτειο των επτά χρόνων σου συνεχούς blogging έτυχε και εγώ να περάσω ώστε να αφήσω τις καλύτερες ευχές μου σε σένα στην οικογένειά σου και στο όμορφο νησί που επέλεξες να κατοικείς?
Να είσαι πάντα καλά Φίλη Μargo...και συνέχισε πάντα ως "ήρεμη δύναμη"!
Να γράφετε πιο συχνά κυρία μου!
Αααααχ...όποιος δεν ζει σε νησί, δεν ξέρει τα προβλήματα. Και εσείς στο Αιγαίο είστε σε χειρότερη θέση από εμάς λόγω απόστασης.
Πολύχρονο το μπλογκ σου! Πολλά χρόνια να ζήσεις στη Μύκονο, σ' αυτή τη Μύκονο που μαθαίνουμε μέσα από τα μάτια σου και τις περιγραφές σου! :-*
@ξωτικό..
Ζούμε σε μια τρελλή εποχή. Αναρωτιέμαι τι θα γράψει η ιστορία μετά από πενήντα χρόνια. Λαός υπνωτισμένος; Πόσο φοβισμένος πια; Πόσο εξαρτημένος;
Μαζί τα καταφέρνουμε γι αυτό "κράτα με να σε κρατώ ν' ανεβούμε το βουνό" ;-)
Ευχαριστώ για όλα!!!
Φιλιάααααα :-)
@Φρίντα..
Τα τσάκωσα όλα, αγάπη, χαμόγελο, αγκαλιά και φιλιά. Δώρα ανεκτίμητα!!!!
Ευχαριστώ Φρίντα μου..από καρδιάς!!!
@b|a|s|n\i/a..
Ελπίζω να μην ήρθες μόνο για την επέτειο. Βασίλη κανόνισε. Θα συνεχίσω να δημοσιεύω. Μήπως να μαζευόμαστε σιγά σιγά ;-)
Φιλιάααααααααα!
@ολα θα πανε καλα..
Υπέροχα :-) :-)
Τι όμορφα να καταφέρνει κάποιος όπως το θέλει :-)
@Roadartist..
Τα αυτονόητα δεν είναι πλέον αυτονόητα. Όπως δεν ήταν πριν πολλάααααα πολλά χρόνια. Προς τα εκεί πάμε αλλά είπαμε, δεν το βάζουμε κάτω ;-)
Ευχαριστώ πολύ φίλη μου.
Σε φιλώ!
@Άιναφετς..
Μα τι είπες μαγισσούλα μου; Να βρεθείτε όλοι εδώ; Θα την άντεχα τόση χαρά; Ξέρεις, πιστεύω στα παραμύθια. Όλα μπορούν να συμβούν :-)
Γιέμωσα γλύκα....
Σε φιλώ πολύ πολύ!
@kariatida62..
Στο επτά κι εγώ και ημέρα 14 :-)
Όχι, καθόλου τυχαίο που βρέθηκες τέτοια μέρα εδώ, μετά από τόσο καιρό κλειστό το δικό σου χώρο που μας λείπει πάρα πολύ. Η καλή δουλειά δεν είναι συχνό φαινόμενο στα blogs.
Πάντα ευελπιστώ στο ξαναζωντάνεμα της γειτονιάς ;-)
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τις ευχές και την παρουσία σου εδώ και παντού!
@kiki..
Μάλιστα! Θα υπακούσω με χαρά ;-)
Ευχαριστώ πολύ Κική μου.
Πολλά πολλά φιλιά!
Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω μετά τόσον καιρό, Μαρία μου, και ελπίζω να μην σε κυριεύσει η γενικότερη απογοήτευση και αδράνεια και να σε βλέπω συχνότερα στον πολύ μικρότερο πλέον αυτόν κύκλο των ιστολογίων. Συμφωνώ σχεδόν σε όλα μαζί σου. Εκείνο που ίσως θα έπρεπε να κάνεις περισσότερο είναι to count your blessings !! Αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ τις αναρτήσεις σου και τον τρόπο ζωής σου, σε θεωρώ ως ένα εξαιρετικά προνομιούχο πλάσμα, σχεδόν ευτυχισμένο, αν αποτολμήσω να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη. Εσύ ξέρεις καλύτερα με πόσες ομορφιές έχεις ευλογηθεί. Κατά τα άλλα, η ζωή είναι αγώνας, πάντα ήταν αγώνας και πάντα θα είναι. Καλή δύναμη λοιπόν σε σένα και σε όλους μας.
Αγαπημένη υπέροχη Margo μου,
Ο χρόνος περνά τόσο γρήγορα...
Κι αυτή είναι η αληθινή αλήθεια (που θα έλεγε η μικρή σου νεράιδα:)
Θα ήθελα να σ' ευχαριστήσω από βάθος καρδιάς για όλα τα όμορφα αλλά κυρίως μαγικά που μας έχεις χαρίσει, κι εμένα προσωπικά, όλο αυτό το διάστημα.
Τώρα που σου γράφω χαμογελώ και εύχομαι και θα προσπαθήσω κι εγώ να μην αμελώ να κάνω ανάρτηση, να επικοινωνούμε με αυτό τον υπέροχο τρόπο που μαγικά μας συνδέει:)
Σε φιλώ γλυκά γλυκά
Μα τί όμορφη μουσική που ακούω γράφοντας; δεν μπορώ να μην χαμογελώ:) :) :)
@Poet..
Χαίρομαι επίσης που είσαι ακόμη εδώ κι ας έχεις δημιουργήσει έναν πολύ μεγάλο κύκλο στο Facebook. Προσωπικά δεν με έχει επηρεάσει η αδράνεια των blog. Στεναχωριέμαι μόνο και ανησυχώ όταν εξαφανίζονται πολύ καλοί φίλοι. Μετά από τόσα που έχουμε μοιραστεί για φίλους σας λογίζομαι :-)
Ξοδεύω τον χρόνο μου περισσότερο στα παιδιά, αλλά όλο λέω πως θα μπορέσω επιτέλους να τον κουμαντάρω. Μάταια προς το παρόν.
Αν ζυγίσω τις καλές στιγμές.. τις ευτυχισμένες (αποτολμώ επίσης) είναι πολύ περισσότερες. Μα είναι τόσα αυτά, για τα οποία αξίζει κανείς να χαίρεται!
Καλή δύναμη σε όλους, η καθημερινότητα μας θέλει δυνατούς!!
Να σαι καλά Τόλη μου
@Άστρια..
Πρώτα έσκασα ένα θορυβώδες χαμόγελο!
Μετά χοροπήδησα τρελλά ;-)
Τα είπα και με την Road, μιας και είχαμε προφανώς την ίδια αγωνία.
Και επιτέλους σου γράφω :-) :-)
Εγώ ευχαριστώ από καρδιάς γιατί ακόμη και απούσα για μένα είσαι πάντα εκεί, να λάμπεις σε ξάστερους ουρανούς!
Μην μας φύγεις άλλη φορά για τόσο πολύ όμως. Ειδικά τώρα!
Να είσαι καλά πάνω απ' όλα.
Φιλιά πολλά πολλά!
Τα πρώτα 100 χρόνια Blogging είναι τα δύσκολα ... Μετά συνηθίζεις !!!
Να γράφεις, να περνάμε έστω κι ευκαιριακά να παίρνουμε την αύρα σου ...
Xαιρομαι πολυ που μετα απο καιρο που ερχομαι βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου.Να περνας τελεια με την οικογενεια σου!!
Να εχεις Υγεια πανω απ ολα!!!!
Εύχομαι η μαγεία των Χριστουγέννων να μας αγγίξει όλους και να μας δώσει το χαμόγελο και καθετι που χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι στη δύσκολη καθημερινότητα αυτής της εποχής.
˛.°★。˛ΟΜΟΡΦΑ ��˛ ΜΑΓΙΚΑ ��˛ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ°.★* *
˛°_██_*。*./ \ .˛* .˛.*.★* *★ 。**
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛.* ~`˛_Π_____. * ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.˛*../______/~＼*.
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.｜田田 ｜門｜╬╬╬-
Καλά Χριστούγεννα, Μαρία μου, με τη ματιά του μικρού παιδιού. Και καλή χρονιά, εμπνευσμένη, φωτεινή και δημιοργική με υγεία και αγάπη.
Καλή χρονιά!!!
Μια τεράστια αγκαλιά σου αφήνω με όλες τις ευχές μου Μαργκούλα μου
χωρίς πολλά λόγια αλλά με πολύ ενσυναίσθηση και αγάπη ;-)
Καλή χρονιά με υγεία ,δύναμη και καλούς φίλους ;-)
Μαργκό μου Καλή Πρωτοχρονιά σου εύχομαι
με υγεία και αγάπη για το σπιτικό σου και
κάθε ευχή σου πραγματικότητα να γίνει
Δεν σε ξεχνώ και ας λείπουμε κι οι δυο μας τόσο καιρό
από την μπλογκογειτονιά μας
Σε φιλώ γλυκά
@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS
@Poet
@faraona
@ξωτικό
@Levina Vil
Αν και έχουμε αραιώσει πολύ από την γειτονιά παραμένουμε έστω και αυτό το λίγο. Σημαντικό για μένα! Σας ευχαριστώ που δεν ξεχνάτε ευχαριστώ που περάσατε από εδώ αφήνοντας ευχές. Ότι καλύτερο να φέρει η νέα χρονιά για εσάς και όλο τον κόσμο. Λίγο περισσότερο φως στις ψυχές μας...
Χρόνια Πολλά!
margούλα
ξανά από την αρχή κορίτσι μου!!!
σα να το παίρνουμε πάλι από την αρχή...
πάμε;
(να ξερες πόσες ευχές σου στέλνω..)
υγ: η μικρή μου έχει εξελιχθεί σε μινιστούρα πιανίστα.... αχ και να μασταν κοντά.
Δημοσίευση σχολίου