.
.
.
Ο όρος τραγική ειρωνεία είναι θεατρικός χαρακτηρισμός της δραματικής τέχνης. Με τον όρο αυτό χαρακτηρίζεται ειδικότερα η στιγμή της πλοκής της υπόθεσης, όπου οι πρωταγωνιστές αγνοούν την αλήθεια, ή εκλαμβάνουν κάτι ψευδές ως αληθές και συνεχίζουν να δρουν και να συμπεριφέρονται απελπισμένοι και πάσχοντας, ενώ την ίδια στιγμή οι θεατές γνωρίζοντας τις πραγματικές αληθείς διαστάσεις των γεγονότων συμμετέχουν στο δράμα αγωνιώντας για την εξέλιξη της υπόθεσης. Αυτή η αντίφαση δημιουργεί έντονη συναισθηματική φόρτιση και τονίζει τη διαδραστικότητα της θεατρικής πράξης, ενώ ταυτόχρονα προοικονομεί την εξέλιξη της πλοκής.
η φωτογραφία δανεισμένη.. από εδώ
28 σχόλια:
Αινιγματική ανάρτηση, που όλοι όμως την αισθανόμαστε. Καλησπέρα Margo (ευτυχώς έρχεται η μουσική να μας λυτρώσει).
Προειδοποίηση;
Απειλή;
Εδώ πάντως δεν "παίζει" ο φόβος όσο "βόσκουμε" αμέριμνοι...
Και η μουσική απειλητική ή η ίδια είμαι σ' ευαίσθητη φάση;
Ας έχουμε τα νότα προ-φυλαγμένα... λέω τώρα!
ΑΦιλιά τρυφερή μου Margo! :)
Αν ήμουν κινούμενο σχέδιο, θα είχα κάμποσα ερωτηματικά πάνω από το κεφάλι μου τώρα!!!
Άσχετο: Τις κουκουβάγιες τις λατρεύω!!! Πολύ θα ήθελα να έχω έναν νανόμπουφο!
(Καθένας με τον πόνο του!!!)
;-)
Φιλάκια, γλυκιά μου!
Καταπληκτικός ο συνδυασμός της φωτογραφίας με τον θεατρικό ορισμό της ανάρτησης για την "τραγική ειρωνεία" στην άγνοια των πρωταγωνιστών για του τι πραγματικά συμβαίνει.
Και βέβαια για τους "γνωρίζοντες" θεατές, απασχολούμενοι με το έργο, ξεχνούν καμιά φορά πόσο συχνά οι ρόλοι αντιστρέφονται και γίνονται κι αυτοί πρωταγωνιστές ενός άλλου "έργου", με άγνοια του κινδύνου και του τί σχεδιάζεται για τη ζωή τους...
Πολύ περισσότερο, όταν κάποιοι άλλοι, παίζοντας ή θέλοντας να αποσπάσουν κάποιο όφελος, τους βάζουν σε θέση κινδύνου.
Αιτία της τελευταίας σκέψης, ήταν στο link της φωτογραφίας, που ενώ ο φωτογράφος αναφέρει την "τύχη" για το τράβηγμα της φωτογραφίας, οι "editors" αναφέρουν ότι ο ποντικάκι τοποθετήθηκε εκεί για να προσελκύσει την κουκουβάγια και να φωτογραφηθεί...
Εξαιρετική, λακωνική και στοχαστική η ανάρτηση αυτή margo μου. Σ' ευχαριστώ!
Να είσαι καλά! Σε φιλώ:)
Ευχαριστώ- για την μουσική, την εικόνα, τις σκέψεις.
Φοβερή εικόνα, σκέψεις, μουσική!
Τραγική ειρωνεία πράγματι, κυρίως γιατί κανείς δεν μπορεί να επέμβει και να αλλάξει το γεγονός....
Στεναχωρήθηκα τώρα.... και να σκεφτείς πως "φοβάμαι" απίστευτα τα ποντίκια.
φιλάκια πολλά
@Roadartist..
Νόμος της φύσης Road. Μέρος της κι εμείς. Βέβαια διαφέρουμε στο συνειδησιακό κομμάτι.. που μπορεί να εκλείπει κάποιες φορές όμως δεν νομίζω να χάνεται ποτέ.
Καληνύχτα φίλη μου
@Άιναφετς.
Ακόμη κι αν ήξερα αμέριμνη θα ήθελα να ήμουν. Δύσκολο μάλλον αλλά δυνατό για κάποιους.
Η μουσική ταιριάζει σε όσους ξέρουν τι θα συμβεί. Το ποντικάκι σιγοψιθυρίζει κάποιο χαρούμενο σκοπό ;-)
Όνειρα γλυκά μαγισσούλα μου :-)
@syros2js..
Κι εγώ αγαπώ τις κουκουβάγιες, ειδικά τις άσπρες. Και δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τα ποντίκια. Εδώ όμως είναι αλλιώς. Τα πάντα έχουν περισσότερες όψεις από μία τελικά :-)
Φιλιά πολλά γειτονάκια
@Άστρια..
Η τραγική ειρωνεία ήταν ο αγαπημένος μου χαρακτηρισμός όταν κάναμε αρχαία κείμενα στο Γυμνάσιο. :-)
Η σκέψη σου μου θύμισε και μια άλλη συνταρακτική φωτογραφία. Αυτή με το αποστεωμένο παιδάκι που ήταν διπλωμένο στα κοκκαλιάρικα πόδια του και λίγα μέτρα πιο πίσω στέκονταν ένας γύπας περιμένοντάς το να ξεψυχήσει. Διάβασα πως ο φωτογράφος αυτής της τραγικής εικόνας που πήρε μάλιστα και βραβείο γι αυτή την φωτογραφία, αυτοκτόνησε. Μετά όμως διάβασα κάπου πως δεν ήταν αληθινή η σκηνή.
Ο θεατής είναι ο στόχος, πρέπει να εντυπωσιαστεί. Πολλές φορές με κάθε τίμημα.
Οι λακωνικές αναρτήσεις δίνουν περισσότερο χώρο στα σχόλια.
Εγώ σ΄ευχαριστώ αστεράκι μου για τις παρατηρήσεις σου.
Πολλά φιλιά!
@dodo..
Να σαι καλά Dodo.
Καλό σου ξημέρωμα!
@Mariela..
κι όμως η ζωή τους κάπως έτσι θα είναι. Μία κουκουβάγια, ένα φίδι, μία γάτα ή και μία φάκα.. δεν θα έχουν και πολύ μεγάλο προσδόκιμο ζωής ;-)
Στην επαρχία τα ποντίκια είναι ανοιχτόχρωμα και πιο συμπαθητικά από τα μαύρα της πόλης, παρόλα αυτά δεν μπορώ να συμφιλιωθώ μαζί τους :-)
Φιλιά πολλά Μαριέλα μου
Τί μάτι η κουκουβάγια...!
(παρεμπιπτόντως, είναι το αγαπημένο μου πτηνό...)
Αλλά θα προτιμούσα στον ρόλο του ποντικιού ένα βρωμοπερίστερο!
(μία από τις 1000 πιθανές σκέψεις...)
Τι βλέμμα !!!! μπρρρρρ
Ε-ξαι-ρε-τι-κά συνδύασες εικόνα ,λόγια ,μουσική ,τίτλο !!!!
Και πόσο πιο ....τραγική ειρωνεία όταν νομίζεις πως είσαι ο ...ασφαλής και την αλήθεια γνωρίζων θεατής αλλά.... όπως καλά τα λέει και η Άστρια.
Ή για φαντάσου το ποντικάκι να είναι η παγίδα για να πιάσει την κουκουβάγια ο κυνηγός.....
Αυτό με τις στημένες φωτό με πειράζει στο βαθμό που πλασάρονται ως αυθεντικές κυρίως .....
η άλλη σκέψη για το αν ο "επαγγελματίας"παρατηρητής "δικαιούται" να επεμβαίνει είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα .....
σκέψη 320 : η άγνοια κινδύνου που σε απαλλάσσει απ'την τραγικότητα και την οδύνη των τελευταίων στιγμών (εντυπωσιακά ανυποψίαστο δεν δείχνει; ) θα ήταν επιθυμητή σε περίπτωση δικαιώματος επιλογής;; .......
σκέψη 839 :
όποιος ταυτίζεται με την κουκουβάγια ....να σηκώσει το χέρι :-Ρ
υγ.Τι ταχύτητα να'χει άραγε αυτή η...παλιομηχανή ;-)
υγ. πόσο χαίρομαι που εμφανίστηκες!!!!!!!
υγ. μουσκέψατε καλά ;;; :-)
1000+1 φιλιάαααααααααα
Πλούσια σε περιεχόμενο η ανάρτησή σου, καλή μου φίλη!
- Οι άγραφοι κώδικες της φύσης, μας θυμίζουν ότι ο προορισμός όλων των όντων είναι η αναζήτηση τροφής. Γι' αυτήν την αναζήτηση έχουμε να σκεφτούμε και να πούμε αρκετά - πραγματική, πνευματική, ψυχική κ.ο.κ. (εκπληκτική η φωτογραφία).
- Σε τρεις φράσεις του κειμένου που ακολουθεί, περικλύεται όλο το αξιακό περίβλημα του "είναι" και του "φαίνεσθαι".
- Η δημιουργία του Ραχμάνινωφ, περίτεχνα σκληρή, σχεδόν ισοπεδώνονται τα μαύρα με τα λευκά πλήκτρα..
Ό,τι και να θέλεις να περιγράψεις, πίσω από την εικόνα, το κείμενο και τη μουσική, το έχεις ήδη καταφέρει, με τον δικό σου, μοναδικό τρόπο!!!
Φιλιά γλυκά για καληνύχτα!
Η εικόνα για τον άνθρωπο έχει το στοιχείο της τραγικότητας.Ο άνθρωπος έχει την αίσθηση της τραγικότητας .Στη φύση δεν υπάρχει κάτι το τραγικό στη συγκεκριμένη εικόνα αλλά και σε καταστάσεις που θεωρεί ο άνθρωπος τραγικές.Στη φύση ο κάθε θάνατος είναι φυσιολογική και δεδομένη κατάσταση κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και να συμβεί.Ο άνθρωπος θεωρεί τραγικό κάθε θάνατο ακόμη και το βιολογική φθορά που είναι φυσιολογική εξέλιξη,νομοτελειακή φθορά που συμβάλει στην ανακύκλωση της ύλης.Το τραγικό είναι υποκειμενική κατάσταση συνυφασμένη με τον ανθρώπινο ψυχισμό , τη κοινωνική οργάνωση και τις ανθρώπινες σχέσεις,δεν έχει υπόσταση σαν έννοια στη φύση.
@H.Constantinos..
Αν το περιστέρι είναι καθαρό ;-))
Κι εμένα μου αρέσει πολύ η κουκουβάγια. Αν είναι του χιονιού ακόμη καλύτερα...
@ξωτικό..
Θα αρχίσω από το τέλος ;-)
Μουσκέψαμε αρκετά. Άλλες δύο τέτοιες βροχές και θα βγάλουμε το καλοκαιράκι κουτσά στραβά.
Έχω κάνει τέσσερις αναρτήσεις αυτό το διάστημα και καμία δεν δημοσίευσα. Σαν να θέλω να τα κρατώ για μένα ένα πράγμα..
Μη μου λες για μηχανές. Θέλω μια καλή φωτ. μηχανή. Ο Άη. Βασίλης δεν μου την φέρνει. Λέει πως πρώτα θα πρέπει να γίνω καλό παιδί ;-)
Σκέψεις ξωτικού καταπληκτικές όπως πάντα. Πόοοοοοοσο λατρεύω να σε προκαλώ δεν μπορείς να φανταστείς ;-)
Η σατανική σκέψη το ποντικάκι να είναι η παγίδα ταιριάζει στο ανθρώπινο είδος και είναι για μένα η χειρότερη πλευρά του. Με τρελαίνει όταν κάποιος χρησιμοποιεί το οτιδήποτε ή τον οποιοδήποτε για να ωφεληθεί. Γκρρρρ να, σαν την κουκουβάγια γίνομαι :-)))
Φιλιά πόσα να στείλω τώρα, δεν μπορώ να σε ανταγωνιστώ γι αυτό θα αρκεστώ σε μία ζεστή αγκαλιά :-)
υ.γ. η μικρή μου διάβασε το σχόλιό σου (ήρθε κοντά η περίεργη γιατί χαμογελούσα) και μου λέει "καλά τα λέει το ξωτικό" :-)))
@ Η Φρίντα..
Φρίντα μου, είναι μερικές φωτογραφίες που καρφώνονται με μιας στο νου. Μερικές έχω αναρτήσει στο blog και συνήθως χωρίς λόγια. Ο καθένας λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα από μία εικόνα.
Η τραγική ειρωνεία με εξιτάρει πολύ ως έννοια και το πρελούδιο του Ραχμάνινωφ ήταν από τα κομμάτια που έπαιξα, δίδαξα και αγάπησα πολύ.
Δεν ξέρω αν τυχαία συναντήθηκαν όλα αυτά ή ήθελα να τα σμίξω σώνει και καλά..
Καλή σου νύχτα καλή μου φίλη
Σε φιλώ!
@α Κενταύρου..
Πράγματι, ο άνθρωπος είναι ο μόνος από το ζωικό βασίλειο που φοβάται τον θάνατο.
Και ο μόνος που όταν χάνει τον/την πολυγαπημένο/η του σύντροφο δεν θέλει πια να ζει και ο μόνος που αυτοκτονεί. Το μόνο πλάσμα της φύσης που οικιοθελώς ζει μακριά της. Αντικείμενο μακράς και εις βάθος μελέτης :-)
Ενίοτε το θύμα μπορεί να γίνει και θύτης αφού τίποτα δεν προϋποθέτει την επιτυχία του εγχειρήματος μέχρι τέλους και ίσως και ο θύτης γίνει θύμα την επόμενη στιγμή που ανυπεράσπιστος θα κρατά στα γαμψά του νύχια το θύμα του και αφοσιωμένος στο φαγοπότι αφήνει ακάλυπτα τα νώτα του….
Επίσης το σενάριο μπορεί να περιέχει τον ‘από μηχανής Θεό’ και τότε ποιος γνωρίζει την εξέλιξή του;
Τι με βάζεις να σκεφτώ πρωινιάτικα ;
:-)
Τα φιλιά μου καλό μου κορίτσι...
να είσαι καλά ...
Συμπορευόμενος με το όλο θετικό πλαίσιο της ανάρτησής σου, εύχομαι να έχεις ένα ευχάριστο Σαβ/κο κι ένα εξίσου ευχάριστο μήνα, αγαπητή μου φίλη...
Δεν ξέρω... αλλά όσο κοιτάω τη φωτογραφία πιο πολύ μου φαίνεται πως η κουκουβάγια έρχεται κατά μένα κι όλο πιο πολύ σα ν΄ακούω τον πόντικα να χασκογελάει σκεφτόμενος για την πάρτη μου: "βρε την ηλίθια, τι τραγική ειρωνεία να νομίζει πως το πτηνό ερχότανε για μένα"
τα πολλά πολλά φιλιά μου!!
Εγώ θα σταθώ στα λόγια σου Μαργκο...Μια είκονα χίλιες σκέψεις..!!!ολοζώντανη η είκονα.. σου με βαζει σε σκέψεις... που δεν μπορώ να τοις εκφράσω με λόγια... καλό σου μήνα .. φιλάκιαααα!!!
@Levina Vil..
Ουπς, τον από μηχανής Θεό δεν τον είχα υπολογίσει. Τι μου θυμίζεις! Λάτρευα αυτά τα μαθήματα στο σχολείο. Να χα ένα σχολικό πισωγύρισμα πολύ θα το ήθελα :-))
Πολλά φιλιά Λεβίνα μου και καλή βδομάδα σου εύχομαι!
@Διάττων..
Καλό μήνα και σε σένα φίλε μου και καλή εβδομάδα!
@μιά φορά κι ἕναν τρελλό...
αυτή η σκέψη τ' ανατρέπει όλα :-)))
Πόσο χαίρομαι που είσαι πάλι εδώ Λενιώ μου :-)
@Σμαραγδένια Ρούλα..
Ρούλα μου καταλαβαίνω το έχω νιώσει πολλές φορές..
Καλό ξημέρωμα εύχομαι!
Δημοσίευση σχολίου