Τι όμορφο, μου θύμισες παιδικές αναμνήσεις :) Γιατί έχω ακριβώς τέτοια εικόνα, καθώς ο πατέρας μου έφτιαχνε κρασάκι και είχαμε αυτά τα εργαλεία σε ένα μικρό πατητήρι. Πολύ όμορφες στιγμές, καλό κρασί, καληνύχτα.
Τι όμορφα πληγιασμένα γόνατα! Εγώ αναμνήσεις από πατητήρι δεν έχω, αλλά έχω από πληγές και μελανιές στα γόνατα. Αγαπημένες αναμνήσεις. Γλυκόπιοτο να είναι. Στην υγειά σας.
Λαχταριστά! Και τα σταφυλάκια και τα πατουσάκια! Και πόση αποφασιστικότητα στην αναμονή και πόση σοβαρότητα στην προσπάθεια! Άντε, και του χρόνου! ΥΓ: Λίγη υπομονή εσείς οι μεγάλοι· μέχρι να γίνει το κρασί, αυτές οι εικόνες αρκούν και περισσεύουν :)
A! μακάρι να ήταν και το κοριτσάκι μου εκεί...καλά δε θα προλαβαίναμε καράβι με τίποτα!!!!ΧΑ!ΧΑ!!!! θα της δείξω τις fotografies! Καλά κρασιά γλιοκοπιοτα να είναι κι αρωματισμένα με τις μυρωδιές του νησιού και της καρδιας σας...μη τυχών και δε φυλάξεις μπουκάλι!!!!!! φιλια σε όλους σας...
Υπέροχη εμπειρία σε μένα γνωστή από πολύ παλιά. Πριν δυο χρόνια την έζησα στη Νάξο κι έχω φωτογραφίες αλλά ποτέ δεν τις ανέβασα. Καλημέρα και του χρόνου με υγεία.
Τυχερά παιδάκια... δεν χάνουν τίποτα! Και ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Παίρνουν μαθήματα ζωής! Το τραγούδι, από τα ποιοτικά που κυκλοφορούν και ντύνει χαρούμενα την ανάρτηση!
τον περασμένο Οκτώβρη βρέθηκα πρώτη φορά σε τρύγο σε γειτονικό φιλικό αγροτο-κτηνοτροφικό σπίτι στη νέα μου ΄πατρίδα¨
στον Α. είχε ανατεθεί να πατήσει με τα ...στιβαρά του πόδια -μαζί με τα νεαρά αγόρια της οικογένειας-τα σταφύλια, εγώ είχα αναλάβει το... καλλιτεχνικό μέρος-φωτογραφίες
Τι τρυφερή ανάρτηση και τα πατουσάκια γλυκά σαν το σταφύλι! Πέρα από τη χαρά της συμμετοχής, πόσο σημαντικό είναι και το ότι διατηρείται ζωντανή μια παράδοση που περνάει αβίαστα στην επόμενη γενιά, σαν παιχνίδι. Συγχαρητήρια, πάντα καλές σοδειές!
Θα συμφωνήσω πέρα για πέρα μαζί σου! Διασκέδαση, με ταυτόχρονη ανάπτυξη συνεργασιμότητας και ικανοποίηση μέσα από τη δημιουργία και τη συμμετοχή σε κάτι χρήσιμο και προσδοκώμενο από όλους! Πόσο φτωχά φαίνονται μπροστά σ' αυτά τα διάφορα άλλα παρκ;
Μπράβο στα παιδιά και εις υγείαν όλων το κρασάκι, όταν με το καλό βγει!
Πολύ νωρίς έχετε τρύγο .Στην Αρκαδία κυρίως στα ορεινά ο τρύγος γίνεται αρχές Οκτώβρη.Το σταφύλι μας είναι το Mοσχοφίλερο Μαντινείας.Το ανέδειξε εμπορικά η οικογένεια του πρώην βουλευτή και τώρα διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτου Σπυρόπουλου. Έχω και γω κληρονομιά 3,5 στρέμματα αμπέλι με μοσχοφίλερο στο χωριό Αγιωργίτικα στο Οροπέδιο της Αρκαδίας. Στη Μύκονο βρέθηκα φοιτητής το 1972 όπου στη λέξη Μύκονο αντιστοιχούσαν οι λέξεις Πέτρος Πελεκάνος ,λευκό και γαλάζιο. Το σήμερα είναι διαφορετικό, αντιστοιχούν Ψαρού,ψάθες,ομπρέλες,πολυτελείς κατοικίες,χλιδή,αχαλίνωτο γλέντι ,ναρκωτικά,προκλητικός πλούτος ,εγχώριος και διεθνής.Νιάτα ,διασκέδαση.Κοσμοπολίτικο περιβάλλον. Αυτή είναι βέβαια η επιφάνεια ,υπάρχουν και οι γνήσιοι Μυκονιάτες που αγαπούν τις μνήμες τους και τις παραδόσεις τους.Μια σημαντική ομάδα είναι και λαικοί οργανοπαίκτες. Αν αφήσω κατά μέρος κάποια προσωπική παρεξήγηση με ενδιαφέρον διάβασα τις διαφορετικές θέσεις για τη Μύκονο, φώτισαν όλες τις πλευρές.
Χαίρομαι πολύ Μαργκό που σε βρήκα. διάβασα λίγες παλιές σου αναρτήσεις και σε χάρηκα για το γράψιμό σου και την ξεκάθαρη σκέψη σου. καλά κρασιά κορίτσι μου.
Θά'θελα νά'μουν κι εγώ παιδάκι και νά'μουνα εκεί!!! Τι χαρές, τι πανηγύρια!!! Γεύτηκα κάποτε οικογενειακό κρασί από φίλο, που όσο και νά'πινες δεν έκανες κεφάλι. Ας έχουμε καλό φθινόπωρο και να το χαρούμε με καλό κρασί σε όμορφη παρέα. Φιλιά Μαρία μου.
Αμήν! Προσέχουμε τον μπαμπά μου που είναι ο κύριος εμπνευστής! Προσπαθώ και εγώ να μάθω να φροντίζω τα κλίματα.. δυστυχώς μόνο εγώ ενδιαφέρομαι, αλλά ελπίζω… όπως λένε λέγε λέγε το κοπέλι κάνει τη γριά και θέλει χαχαχαα
Αχ με τη μουσική έχω πρόβλημα δεν δουλεύει πια το ραδιοφωνάκι έχει κολλήσει άγρια όπως σε όλους., Πρέπει να βρω άλλον τρόπο να εμπλουτίζω μουσικά τις αναρτήσεις.. είδωμεν!
Σπουδαία δουλειά αυτή του Τεμπέλη Δράκου. Όλα τα τραγούδια ένα κι ένα. Τα έχουμε λατρέψει οικογενειακώς και στη γιορτή που είχαμε τον Αύγουστο τα τραγουδήσαμε με τη κιθάρα. Υπέροχα πραγματικά!
Το καλλιτεχνικό μέρος το αναλαμβάνω και εγώ κάθε χρόνο μαζί με όλα τα άλλα.. στο τέλος κολλάει η φωτογραφική μηχανή από τους μούστους χαχα. Εφέτος φύσαγε πολύ και λουστήκαμε κανονικά :-)
@Eva Psarrou Ελπίζω να περάσει η παράδοση στις επόμενες γενιές. Προσπαθούμε Εύα μου, έχω την εντύπωση πως τα εγγόνια του πατέρα μου έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναβιώσουν τέτοια έθιμα.. η γενιά η δική μας πότε θα πάρει σύνταξη ώστε να αφιερωθεί στη γη; Δεδομένου ότι οι περισσότεροι ζουν στην Αθήνα..
Έτσι ακριβώς Μελίνα μου και επειδή τα παιδιά το ευχαριστήθηκαν τόσο και συνεργάστηκαν τόσο καλά η χαρά η δική μας ήταν απερίγραπτη.. δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς τα παιδιά..
Έχουμε πολύ ζέστη εδώ αγαπητέ Κένταυρε και τα σταφύλια γίνονται νωρίς. Έχουμε αλλάξει όμως και σύστημα.. για να αποφύγουμε τη δευτεριά φροντίζουμε να τα μαζέψουμε όταν τα γράδα τους είναι ακριβώς αυτά που χρειάζεται.
3.5 στρέμματα αμπέλι είναι πάρα πολύ καλό. Το φροντίζει κανείς για να μην χαθεί; Γιατί έχει βγει καινούργος νόμος που σου απαγορεύει να φτιάξεις αμπέλι πάνω από ένα στρέμμα χωρίς άδεια και αν το κάνεις και σε μαρτυρήσουν σε υποχρεώνουν να ξηλώσεις τις κουρβούλες! Ότι υπήρχε μέχρι το '96 καλώς, από εκεί και πέρα μπλέκεις!
Έχεις δίκιο για τη Μύκονο άλλαξε πολύ, δεν είναι όμως μόνο αυτό που προβάλλεται και σε αυτό ευθύνονται οι ντόπιοι που άφησαν όλους αυτούς να τη διασύρουν χωρίς να κάνουν τίποτα. Από την άλλη έχει διαφθαρεί και όλη η Ελλάδα, μακάρι να ήταν μόνο η Μύκονο, θα ήταν πιο ελεγχόμενα τα πράγματα.. Και πιστεύω ακράδαντα πως ο ξένος δεν έρχεται εδώ για όλα αυτά που πολύ καλά γράφεις. Εγώ βλέπω οικογένειες με μικρά παιδιά, παππούδες με τα εγγόνια τους να κυκλοφορούν στους δρόμους, στις παραλίες και στα καφενεία. Και είναι πολλοί, αλλά ποιον ενδιαφέρει να το δείξει αυτό, άλλα πουλάνε…
Το 72 πάντως ήταν στα καλύτερά της, ήταν η εποχή που ζούσα εδώ τον παράδεισό μου..
Με την εσωτερική μετανάστευση και την αστικοποίηση του πληθυσμού τα αμπέλια του χωριού εγκαταλείφτηκαν τη δεκαετία του 1970.Κάπου στη δεκαετία του 1980 και την επιτυχία της οικογένειας του Σπυρόπουλου στη προώθηση του Μοσχοφίλερου σαν κρασί ονομασίας προέλευσης και την επιδότηση των συνεταιρισμών,έγινε συνεταιρισμός και αναδασμός ,ζούσε ακόμη ο Παππούς , τη παραγωγή την διαχειριζόταν ο συνεταιρισμός,το κέρδος του χωριού ήταν από την απασχόληση εργατικών χεριών και ένα μικρό μέρισμα δινόταν στους ιδιοκτήτες.Γύρω στη δεκαετία του 1990 ο συνεταιρισμός έγινε ζημιογόνος και διαλύθηκε και τα αμπέλια δόθηκαν πάλι στους ιδιοκτήτες .Ο Παππούς πέθανε και έτσι έγινα διαδοχικά κληρονόμος.Σήμερα το αμπέλι το καλλιεργεί χωρίς να μου δίνει τίποτα ένας ξάδελφος.To προϊόν το αγοράζουν οι μεγάλοι οινοποιοί Μοσχοφίλερου.Στο αμπέλι θαυμάζω τη φύση διότι έχει την ικανότητα να επιβιώνει σε έντονη ξηρασία σε μια πλαγιά με ένα φτωχό χώμα.Όταν ο Μαντινειακός κάμπος έχει γίνει ξανθός βλέπεις να προβάλλουν οι καταπράσινες πλαγές του αμπελώνα.
Margo μου με ξετρέλανε αυτή σου η ανάρτηση, υπέροχη από κάθε άποψη, τα παιδάκια θα πέρασαν υπέροχα φαντάζομαι! Να είστε καλά, αγαπημένοι και έτσι κοντά στη φύση και στην ουσία της ζωής
Μάργκο μου γλυκιά, τι όμορφες στιγμές!Να πιείς και ένα ποτηράκι στην υγεία μας! Επειδή είχα καιρό να σε επισκεφτώ (προβλήματα με το ιντερνετ στο νησί)θέλω αν και καθυστερημένα να σου στείλω τις πιο θερμές ευχές μου για χρόνια πολλά με υγεία και χαρά! Διάβασα την ανάρτησή σου για τη Μύκονο, νησί πανέμορφο που λατρεύω και έχω ζήσει για χρόνια τις πιο όμορφες στιγμές μου και φυσικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.Απόλαυσε τις ομορφιές που απλόχερα προσφέρει το νησί και μη σκας κορίτσαρε!Πολλά φιλιά και καλό μήνα!
Χθες της έδειξα τις φωτό από το πατητήρι...ψάχναμε τα πόδια να βρούμε τη φιλενάδα!!!!ΧΑ!ΧΑ!!! όταν θα ξανάρθουμε λέει θα κάτσει να πατήσει σταφύλια!!!!
όταν βρείς χρόνο πέρασε να διαβάσεις...πραγματικά όμως να έχεις χρόνο!!!ΧΑ!ΧΑ!
Μαργο μου..μπραβο γλυκια μου που ακόμα κρατας τις παραδόσεις και τις μςταφέρεις στα μικρα παιδιά ..δεν ξέρεις τι όμορφες αναμνησεις θα έχουν απο τέτοιες εμπειρίες οταν μεγαλώσουν καλόπιοτο να ειναι και ευλογημενο το κρασάκι που θα βγάλετε....καλα κρασά...που λενε και εδώ..... φιλια...
Ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να μου γράψεις για το αμπέλι σου. Ακόμη κι αν δεν το έχεις στα χέρια σου αυτή τη στιγμή είναι όμορφα που υπάρχει, ίσως κάποτε κάποιο παιδί ή εγγόνι ασχοληθεί με αυτό.. το αμπέλι είναι ευλογία!
Όταν ξημέρωσε και τους τραβούσα να ξυπνήσουν για να πάμε στο πατητήρι μουρμούραγαν. Όταν φτάσαμε όμως εκεί άλλαξε τελείως η διάθεση, δίπλα στον παππού τους και το ένα με το άλλο πέρασαν πανέμορφα. Εγώ δεν σταματούσα να τα φωτογραφίζω.. ήταν όμορφα για όλους!
Ας είναι καλά οι γονείς μου Σμαραγδένια μου, από κοντά τους κι εγώ φυσικά κάνω ότι μπορώ. Η τέχνη της συντήρησης του αμπελιού δεν βλέπω να πηγαίνει στα αγόρια, το ένα εδώ και το άλλο εκεί. Η παράδοση δεν κρατιέται εύκολα…
82 σχόλια:
Και του χρόνου με την ίδια χαρά
και λίγο μεγαλύτερα πατουσάκια
;-)
Όλη η τρυφεράδα γύρω και μέσα στο πατητήρι!!!!!
Καλά κρασιά και του χρόνου:)
Συγχαρητήρια σε όλα τα τρυφερά ζευγάρια ποδαράκια- καί τού χρόνου!
Τι μου θύμησες...
..και τι δεν θα εδινα για μια τετοια εμπειρια!!
Πρεπει να ειναι συγκλονιστικο!
Φιλακια πολλα!!
Τι όμορφο, μου θύμισες παιδικές αναμνήσεις :) Γιατί έχω ακριβώς τέτοια εικόνα, καθώς ο πατέρας μου έφτιαχνε κρασάκι και είχαμε αυτά τα εργαλεία σε ένα μικρό πατητήρι. Πολύ όμορφες στιγμές, καλό κρασί, καληνύχτα.
Τι όμορφα πληγιασμένα γόνατα!
Εγώ αναμνήσεις από πατητήρι δεν έχω, αλλά έχω από πληγές και μελανιές στα γόνατα. Αγαπημένες αναμνήσεις.
Γλυκόπιοτο να είναι.
Στην υγειά σας.
Αντε εβίβα! Και του χρόνου με υγεία!
Λαχταριστά!
Και τα σταφυλάκια και τα πατουσάκια!
Και πόση αποφασιστικότητα στην αναμονή και πόση σοβαρότητα στην προσπάθεια!
Άντε, και του χρόνου!
ΥΓ: Λίγη υπομονή εσείς οι μεγάλοι· μέχρι να γίνει το κρασί, αυτές οι εικόνες αρκούν και περισσεύουν :)
Τι φανταστική εμπειρία για τα μικρά πατουσάκια!!!
Και του χρόνου, και του χρόνου να είστε όλοι καλά να τα ξαναπατήσετε!
A! μακάρι να ήταν και το κοριτσάκι μου εκεί...καλά δε θα προλαβαίναμε καράβι με τίποτα!!!!ΧΑ!ΧΑ!!!! θα της δείξω τις fotografies! Καλά κρασιά γλιοκοπιοτα να είναι κι αρωματισμένα με τις μυρωδιές του νησιού και της καρδιας σας...μη τυχών και δε φυλάξεις μπουκάλι!!!!!! φιλια σε όλους σας...
Υπέροχη εμπειρία σε μένα γνωστή από πολύ παλιά. Πριν δυο χρόνια την έζησα στη Νάξο κι έχω φωτογραφίες αλλά ποτέ δεν τις ανέβασα.
Καλημέρα και του χρόνου με υγεία.
Σίγουρα μια υπέροχη εμπειρία , άντε και καλά κρασιά φίλη Margo !!!
Καλημέρα και καλή συνέχεια !!!
Ξαναγύρισα ν' απολαύσω και το βιντεάκι. Πόσο ταιριαστό!
Δημιούργησες μια πολύ ατμοσφαιρική ανάρτηση!
Τυχερά παιδάκια... δεν χάνουν τίποτα!
Και ξέρεις τι σημαίνει αυτό;
Παίρνουν μαθήματα ζωής!
Το τραγούδι, από τα ποιοτικά που κυκλοφορούν και ντύνει χαρούμενα την ανάρτηση!
ΑΦιλάκια και καλή επάνοδο στην καθημερινότητα!
Αρχίσατε ήδη;
Μπράβο και Καλά Κρασιά από τα δικά μας!
Πολύ όμορφη εμπειρία...Είναι κιόλας ο καιρός του τρύγου;Εδώ ο ροδίτης δεν έγινε ακόμη...Εύχομαι καλή επιτυχία...Καλά κρασιά...
τον περασμένο Οκτώβρη βρέθηκα πρώτη φορά σε τρύγο σε γειτονικό φιλικό αγροτο-κτηνοτροφικό σπίτι στη νέα μου ΄πατρίδα¨
στον Α. είχε ανατεθεί να πατήσει με τα ...στιβαρά του πόδια -μαζί με τα νεαρά αγόρια της οικογένειας-τα σταφύλια, εγώ είχα αναλάβει το... καλλιτεχνικό μέρος-φωτογραφίες
η ατμόσφαιρα ήταν χαρούμενη,γιορτινή
χαρά κι ευλογία στο σπιτικό σας
σε γλυκοφιλώ
Αυτές είναι ωραίες στιγμές! Γεμάτες κούραση μεν αλλά είναι ευλογηνένη δε.
Εάν χρειαστείτε βοήθεια, σφύρα μου και θα στείλω το ταξιδιωτικό κανάριον! :)
Καλησπέρα Μαργκούλα!
Τι τρυφερή ανάρτηση και τα πατουσάκια γλυκά σαν το σταφύλι!
Πέρα από τη χαρά της συμμετοχής, πόσο σημαντικό είναι και το ότι διατηρείται ζωντανή μια παράδοση που περνάει αβίαστα στην επόμενη γενιά, σαν παιχνίδι. Συγχαρητήρια, πάντα καλές σοδειές!
Θα συμφωνήσω πέρα για πέρα μαζί σου! Διασκέδαση, με ταυτόχρονη ανάπτυξη συνεργασιμότητας και ικανοποίηση μέσα από τη δημιουργία και τη συμμετοχή σε κάτι χρήσιμο και προσδοκώμενο από όλους! Πόσο φτωχά φαίνονται μπροστά σ' αυτά τα διάφορα άλλα παρκ;
Μπράβο στα παιδιά και εις υγείαν όλων το κρασάκι, όταν με το καλό βγει!
Πολύ νωρίς έχετε τρύγο .Στην Αρκαδία κυρίως στα ορεινά ο τρύγος γίνεται αρχές Οκτώβρη.Το σταφύλι μας είναι το Mοσχοφίλερο Μαντινείας.Το ανέδειξε εμπορικά η οικογένεια του πρώην βουλευτή και τώρα διοικητή του ΙΚΑ Ροβέρτου Σπυρόπουλου.
Έχω και γω κληρονομιά 3,5 στρέμματα αμπέλι με μοσχοφίλερο στο χωριό Αγιωργίτικα στο Οροπέδιο της Αρκαδίας.
Στη Μύκονο βρέθηκα φοιτητής το 1972 όπου στη λέξη Μύκονο αντιστοιχούσαν οι λέξεις Πέτρος Πελεκάνος ,λευκό και γαλάζιο.
Το σήμερα είναι διαφορετικό, αντιστοιχούν Ψαρού,ψάθες,ομπρέλες,πολυτελείς κατοικίες,χλιδή,αχαλίνωτο γλέντι ,ναρκωτικά,προκλητικός πλούτος ,εγχώριος και διεθνής.Νιάτα ,διασκέδαση.Κοσμοπολίτικο περιβάλλον.
Αυτή είναι βέβαια η επιφάνεια ,υπάρχουν και οι γνήσιοι Μυκονιάτες που αγαπούν τις μνήμες τους και τις παραδόσεις τους.Μια σημαντική ομάδα είναι και λαικοί οργανοπαίκτες. Αν αφήσω κατά μέρος κάποια προσωπική παρεξήγηση με ενδιαφέρον διάβασα τις διαφορετικές θέσεις για τη Μύκονο, φώτισαν όλες τις πλευρές.
Kalopioto Margo
cin-cin ki apo mena
me ena potiri cabernet
Χαίρομαι πολύ Μαργκό που σε βρήκα.
διάβασα λίγες παλιές σου αναρτήσεις και σε χάρηκα για το γράψιμό σου και την ξεκάθαρη σκέψη σου.
καλά κρασιά κορίτσι μου.
Θά'θελα νά'μουν κι εγώ παιδάκι και νά'μουνα εκεί!!!
Τι χαρές, τι πανηγύρια!!!
Γεύτηκα κάποτε οικογενειακό κρασί από φίλο, που όσο και νά'πινες δεν έκανες κεφάλι.
Ας έχουμε καλό φθινόπωρο και να το χαρούμε με καλό κρασί σε όμορφη παρέα. Φιλιά Μαρία μου.
Πολύ εύστοχη αναφορά σου σε πατητήρι με Disneyland αλλά λείπει λι' ένα καρέ όπου πλένουν τα πόδια
@Τσαλαπετεινός..
Μα ναι, ένα νούμερο παραπάνω θα το έχουμε.. τουλάχιστον!
:-))
@Thalassenia..
Ευχαριστώ !
Να είμαστε όλοι καλά και κυρίως ο παππούς (μπαμπάς μου) που μας καθοδηγεί!
Φιλάκια :-)
@dodo..
Θα τα μεταφέρω και όταν με ρωτήσουν από πού τα συγχαρητήρια θα τους δείξω τις ζωγραφιές σου που λατρεύουν ;-)
@Ρίκη Ματαλλιωτάκη..
Όλοι λίγο πολύ κουβαλάμε μνήμες τέτοιες.. στο χέρι μας είναι να τις χαρίσουμε και στις νεότερες γενιές.. μνήμες πολύτιμες!
@Αλεξανδρα..
Είναι δουλειά κουραστική που δεν καταλαβαίνεις κούραση γιατί γελάς πολύ..
Δεν ξέρω, ίσως να φταίνε οι αναθυμιάσεις από το μούστο ;-)))
Καλησπέρα Αλεξάνδρα και χρόνια πολλά για τη γιορτή σου!!!
Σε φιλώ
@Roadartist..
Και ακόμη συνεχίζει.. σωστά;-)
Με το καλό και στα δικά σας σταφυλάκια..
Φιλιάαααα!
@lena_zip..
Αν σου πω πως έχω ξεχάσει τις πληγές, μόνο τις πολύ μεγάλες θυμάμαι πια.. λες να είναι που παραμεγάλωσα ;-)
Λένα μου γλυκιά.. να περνάς πανέμορφα !!!!
@Georgina Kassavetes..
Στην υγειά σου Τζορτζίνα μου..
σου εύχομαι με ένα ποτήρι κρασάκι περσινό ;-)
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Τα παιδιά μεγαλώνουν και εφέτος για πρώτη φορά βοήθησαν πραγματικά, με υπευθυνότητα και αντοχές μεγάλες!
Δεν έχουμε παράπονο έχουμε ακόμη το περσινό κρασάκι μέχρι να βγει το καινούργιο :-)
Φιλάκια πολλά Υπατία μου και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!
@kariatida62..
Αμήν! Προσέχουμε τον μπαμπά μου που είναι ο κύριος εμπνευστής!
Προσπαθώ και εγώ να μάθω να φροντίζω τα κλίματα.. δυστυχώς μόνο εγώ ενδιαφέρομαι, αλλά ελπίζω… όπως λένε λέγε λέγε το κοπέλι κάνει τη γριά και θέλει χαχαχαα
Φιλιά!
@ElenaG..
Πιο καράβι. εισιτήριο χωρίς επιστροφή ;-))
Είπαμε θα φυλάξουμε και κρασάκι και τσιπουράκι ;-)
Φιλιά και από εμάς τα πιο πολλά στο κορίτσι μας ;-)
@Ξανθή..
Να το κάνεις όλοι διψάμε για εικόνες χαράς..
Καλή σου νύχτα Ξανθή :-)
@ART-TRAVELLER..
Ευχαριστώ φίλε ταξιδευτή..
Καλό ΠΣΚ!
@Υπατία η Αλεξανδρινή..
Αχ με τη μουσική έχω πρόβλημα δεν δουλεύει πια το ραδιοφωνάκι έχει κολλήσει άγρια όπως σε όλους., Πρέπει να βρω άλλον τρόπο να εμπλουτίζω μουσικά τις αναρτήσεις.. είδωμεν!
@Άιναφετς..
Σπουδαία δουλειά αυτή του Τεμπέλη Δράκου. Όλα τα τραγούδια ένα κι ένα. Τα έχουμε λατρέψει οικογενειακώς και στη γιορτή που είχαμε τον Αύγουστο τα τραγουδήσαμε με τη κιθάρα. Υπέροχα πραγματικά!
Καλό βραδάκι μαγισσούλα μου.. ευχαριστώ!
@Mme Kastell..
Αρχίσαμε και ευτυχώς γιατί άρχισαν να χαλάνε.
Καλό βραδάκι Δάφνη μου.
@Όστρια..
Ίσως στα νότια γίνονται πιο γρήγορα. 15 βαθμούς είχε ο μούστος, δεν είναι και λίγο..
Ευχαριστώ Όστρια.. με το καλό και τα δικά σας!
@ANAZHTHΣH..
Το καλλιτεχνικό μέρος το αναλαμβάνω και εγώ κάθε χρόνο μαζί με όλα τα άλλα.. στο τέλος κολλάει η φωτογραφική μηχανή από τους μούστους χαχα.
Εφέτος φύσαγε πολύ και λουστήκαμε κανονικά :-)
Ευχαριστώ πολύ καλή μου Όλυ.. να σαι καλά!
@η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα..
Φυσικά και θέλουμε βοήθεια…. για να το πιούμε ;-))
Φιλάκια πολλά καναρινένια μου
@Eva Psarrou
Ελπίζω να περάσει η παράδοση στις επόμενες γενιές. Προσπαθούμε Εύα μου, έχω την εντύπωση πως τα εγγόνια του πατέρα μου έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναβιώσουν τέτοια έθιμα.. η γενιά η δική μας πότε θα πάρει σύνταξη ώστε να αφιερωθεί στη γη; Δεδομένου ότι οι περισσότεροι ζουν στην Αθήνα..
Ευχαριστώ πολύ πολύ!
@nameliart..
Έτσι ακριβώς Μελίνα μου και επειδή τα παιδιά το ευχαριστήθηκαν τόσο και συνεργάστηκαν τόσο καλά η χαρά η δική μας ήταν απερίγραπτη.. δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς τα παιδιά..
Να σαι καλά Μελινάκι μου.. σε φιλώ!
@α Κενταύρου..
Έχουμε πολύ ζέστη εδώ αγαπητέ Κένταυρε και τα σταφύλια γίνονται νωρίς. Έχουμε αλλάξει όμως και σύστημα.. για να αποφύγουμε τη δευτεριά φροντίζουμε να τα μαζέψουμε όταν τα γράδα τους είναι ακριβώς αυτά που χρειάζεται.
3.5 στρέμματα αμπέλι είναι πάρα πολύ καλό. Το φροντίζει κανείς για να μην χαθεί; Γιατί έχει βγει καινούργος νόμος που σου απαγορεύει να φτιάξεις αμπέλι πάνω από ένα στρέμμα χωρίς άδεια και αν το κάνεις και σε μαρτυρήσουν σε υποχρεώνουν να ξηλώσεις τις κουρβούλες! Ότι υπήρχε μέχρι το '96 καλώς, από εκεί και πέρα μπλέκεις!
Έχεις δίκιο για τη Μύκονο άλλαξε πολύ, δεν είναι όμως μόνο αυτό που προβάλλεται και σε αυτό ευθύνονται οι ντόπιοι που άφησαν όλους αυτούς να τη διασύρουν χωρίς να κάνουν τίποτα. Από την άλλη έχει διαφθαρεί και όλη η Ελλάδα, μακάρι να ήταν μόνο η Μύκονο, θα ήταν πιο ελεγχόμενα τα πράγματα..
Και πιστεύω ακράδαντα πως ο ξένος δεν έρχεται εδώ για όλα αυτά που πολύ καλά γράφεις. Εγώ βλέπω οικογένειες με μικρά παιδιά, παππούδες με τα εγγόνια τους να κυκλοφορούν στους δρόμους, στις παραλίες και στα καφενεία. Και είναι πολλοί, αλλά ποιον ενδιαφέρει να το δείξει αυτό, άλλα πουλάνε…
Το 72 πάντως ήταν στα καλύτερά της, ήταν η εποχή που ζούσα εδώ τον παράδεισό μου..
Κένταυρε χαίρομαι πολύ που επέστρεψες :-)
@Velvet..
Cabernet?
Όμορφα !
Στην υγειά μας λοιπόν :-)
@maria..
Καλωσόρισες Μαρία!
Σε έχω συναντήσει σε κοινούς μας @φίλους και είναι σαν να σε ξέρω ήδη :-)
Θα τα λέμε!
Καλή σου νύχτα
@Dinos-Art..
Αγαπημένοι να είμαστε Ντίνο μου και όλα θα είναι γλυκά και όμορφα.
Μακάρι να ήταν οι μέρες μας έτσι γιορτινές..
Πολύ θα ήθελα να πίναμε ένα κρασάκι μαζί :-)
Σε φιλώ!
@Γιώργος Δημ. Μπατζιλής..
Στο πλύσιμο δεν μπορούσα να έχω εικόνες, γιατί ο φωτογράφος, εγώ δηλαδή, έπλενα τα πατουσάκια;-)
*Α, έχω χάσει συνέχειες χωρίς reader στο κινητό...
Τί τίτλος είναί τούτος;!! Τί είναι αυτό, εποχιακός παιδότοπος;;!!!
Απαιχτο!!
Ευλογημένος καρπός το σταφύλι!
Και η διαδικασία για το πατητήρι ανεπανάληπτη...και του χρόνου!
Με την εσωτερική μετανάστευση και την αστικοποίηση του πληθυσμού τα αμπέλια του χωριού εγκαταλείφτηκαν τη δεκαετία του 1970.Κάπου στη δεκαετία του 1980 και την επιτυχία της οικογένειας του Σπυρόπουλου στη προώθηση του Μοσχοφίλερου σαν κρασί ονομασίας προέλευσης και την επιδότηση των συνεταιρισμών,έγινε συνεταιρισμός και αναδασμός ,ζούσε ακόμη ο Παππούς , τη παραγωγή την διαχειριζόταν ο συνεταιρισμός,το κέρδος του χωριού ήταν από την απασχόληση εργατικών χεριών και ένα μικρό μέρισμα δινόταν στους ιδιοκτήτες.Γύρω στη δεκαετία του 1990 ο συνεταιρισμός έγινε ζημιογόνος και διαλύθηκε και τα αμπέλια δόθηκαν πάλι στους ιδιοκτήτες .Ο Παππούς πέθανε και έτσι έγινα διαδοχικά κληρονόμος.Σήμερα το αμπέλι το καλλιεργεί χωρίς να μου δίνει τίποτα ένας ξάδελφος.To προϊόν το αγοράζουν οι μεγάλοι οινοποιοί Μοσχοφίλερου.Στο αμπέλι θαυμάζω τη φύση διότι έχει την ικανότητα να επιβιώνει σε έντονη ξηρασία σε μια πλαγιά με ένα φτωχό χώμα.Όταν ο Μαντινειακός κάμπος έχει γίνει ξανθός βλέπεις να προβάλλουν οι καταπράσινες πλαγές του αμπελώνα.
Margo μου με ξετρέλανε αυτή σου η ανάρτηση, υπέροχη από κάθε άποψη, τα παιδάκια θα πέρασαν υπέροχα φαντάζομαι! Να είστε καλά, αγαπημένοι και έτσι κοντά στη φύση και στην ουσία της ζωής
έχετε όλοι την αγάπη μου
φιλιά πολλά
Aχ ζήλεψα
να είσαστε καλά και πάντα τέτοια
και γλυκόπιοτο να είναι το κρασί σας!
καλό Φθινόπωρο!
Μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια! :-))) Και του χρόνου!
Μάργκο μου γλυκιά, τι όμορφες στιγμές!Να πιείς και ένα ποτηράκι στην υγεία μας!
Επειδή είχα καιρό να σε επισκεφτώ (προβλήματα με το ιντερνετ στο νησί)θέλω αν και καθυστερημένα να σου στείλω τις πιο θερμές ευχές μου για χρόνια πολλά με υγεία και χαρά!
Διάβασα την ανάρτησή σου για τη Μύκονο, νησί πανέμορφο που λατρεύω και έχω ζήσει για χρόνια τις πιο όμορφες στιγμές μου και φυσικά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.Απόλαυσε τις ομορφιές που απλόχερα προσφέρει το νησί και μη σκας κορίτσαρε!Πολλά φιλιά και καλό μήνα!
Καλο μηνα margoοικογένεια φιλια πολλά
Χθες της έδειξα τις φωτό από το πατητήρι...ψάχναμε τα πόδια να βρούμε τη φιλενάδα!!!!ΧΑ!ΧΑ!!! όταν θα ξανάρθουμε λέει θα κάτσει να πατήσει σταφύλια!!!!
όταν βρείς χρόνο πέρασε να διαβάσεις...πραγματικά όμως να έχεις χρόνο!!!ΧΑ!ΧΑ!
Δεν παίδωωωωω
Σέλω κι εγώ να πάω να δήθω θε τόπο με πατητήι-πακ.......
Καλά κρασά Μαργκουλοοικογένεια !!!
Στην υγειά σας !!!!
Καλή χρονιά Μαργκούλα και του χρόνου !!!
Μας έφερες στα σωστά....γράδα πάλι !!!!!!
Μαργο μου..μπραβο γλυκια μου που ακόμα κρατας τις παραδόσεις και τις μςταφέρεις στα μικρα παιδιά ..δεν ξέρεις τι όμορφες αναμνησεις θα έχουν απο τέτοιες εμπειρίες οταν μεγαλώσουν καλόπιοτο να ειναι και ευλογημενο το κρασάκι που θα βγάλετε....καλα κρασά...που λενε και εδώ..... φιλια...
Στην Υγειά σας λοιπόν.
Και στην υγεία όσων το πιούν.
Που, είθε νάναι περισσότεροι από κάθε άλλη φορά.
Καλημέρα σας !
@H.Constantinos..
Και τι παιδότοπος!
Άσε που είναι και δωρεάν ;-)
Έχει πολλά τέτοια εποχιακά νταβαντούρια η επαρχία…
ευτυχώς δηλαδή, για να ξοδεύουμε τη συσσωρευμένη ενέργεια ;-)
@mara..
Μάρα σ΄ευχαριστώ, να σαι καλά!
@α Κενταύρου..
Ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να μου γράψεις για το αμπέλι σου. Ακόμη κι αν δεν το έχεις στα χέρια σου αυτή τη στιγμή είναι όμορφα που υπάρχει, ίσως κάποτε κάποιο παιδί ή εγγόνι ασχοληθεί με αυτό.. το αμπέλι είναι ευλογία!
Να σαι καλά Κένταυρε.
@Silena..
Όταν ξημέρωσε και τους τραβούσα να ξυπνήσουν για να πάμε στο πατητήρι μουρμούραγαν. Όταν φτάσαμε όμως εκεί άλλαξε τελείως η διάθεση, δίπλα στον παππού τους και το ένα με το άλλο πέρασαν πανέμορφα. Εγώ δεν σταματούσα να τα φωτογραφίζω.. ήταν όμορφα για όλους!
Σ΄ευχαριστώ πολύ Σιλένα μου
Φιλιά πολλά
@logia..
Σ΄ευχαριστώ Νέλλη μου..
Πάνω που αναρωτιόμουν τι έγινες. Χαίρομαι που εμφανίστηκες από τη γειτονιά μας :-)
Καλό Φθινόπωρο και καλή χρονιά για μαθητές και δασκάλους!
@kiki..
Κι άλλο κοινό ;-))
Ευχαριστώ Κική μου!
@54fm..
Ευχαριστώ για τις ευχές, ευχαριστώ για όλα Όλγα μου..
Θα το πιω στην υγειά σου και θα ευχηθώ να βρισκόμαστε πιο πολύ αυτή την κρίσιμη χρονιά.
Έχεις την αγάπη μου
@ElenaG..
Χαχαα!
Φορούσε το κίτρινο παντελονάκι και το είχε γυρισμένο ψηλά ;-)
Ας είναι εδώ και θα μπει και εκείνη στο πατητήρι το σαμιαμιδάκι :-)
Αυτό που έγραψες.. έγραψε!!!!
Μπράβο Έλενα είσαι σπάνια φίλη!
Φιλιάααααααα!
@ξωτικό..
Δεν θα το άφηνα έτσι κυρίως μέσα μου.. με τα σωστά γράδα κάνουμε καλό κρασί ;-)
Κοίτα.. του χρόνου μία ώρα δρόμος είναι από τη Νάξο.. ένα πατηρήρι παρκ και πίσω πάλι ;-)))
Γεια σου μαγικό ξωτικό ;-)
@Ρούλα - Σμαραγδένια..
Ας είναι καλά οι γονείς μου Σμαραγδένια μου, από κοντά τους κι εγώ φυσικά κάνω ότι μπορώ. Η τέχνη της συντήρησης του αμπελιού δεν βλέπω να πηγαίνει στα αγόρια, το ένα εδώ και το άλλο εκεί. Η παράδοση δεν κρατιέται εύκολα…
Σ΄ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου.
Φιλιά πολλά!
@e-Apenanti..
Στην τελευταία σου ευχή ενώνω και εγώ τη δική μου.. να είμαστε περισσότεροι του χρόνου, όχι λιγότεροι!
Να σαι καλά!!!
Ωωω... τέλειο! Μαγεύτηκα... Πόσο θα ΄θελα να ήμουν εκεί, να πατήσω κι εγώ...
:))
Καλό Φθινόπωρο Margo!
ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ !!!
Κοίτα σύμπτωση ...
κι εμείς την ίδια μέρα πατήσαμε !!!
Το βαρέλι χαλάει τον κόσμο στο βράσιμο ...
γειά σας.. με έστειλε το roadartistaki μας.. κλαίω χαμογελόντας.. γλυκίτατο.. :) :)
την καλησπέρα μου και καλά κρασιά βέβαια.. :) :)
@misoagnosti..
Όμορφη η ημέρα που όλοι μαζευόμαστε ξανά, να ζεστάνουμε τη γειτονιά μας..
Ευχαριστώ φίλη μου, καλή αρχή εύχομαι σε ότι ξεκινάς αυτή την εποχή.
Καλό Φθινόπωρο!
@Side21..
Να και ένας φίλος που δεν είδε τον τρύγο μας πρώιμο.
Την ίδια μέρα μάλλον θα δοκιμάσουμε και το κρασάκι μας ;-)
Καλά κρασιά και σε εσάς!!!
@koulpa..
Ωωω τι ευχάριστη έκπληξη!
Σε ξέρω περισσότερο από το blog της Maya..
Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τις ευχές φυσικά :-)
Να σαι καλά!
... με αυτές τις εικόνες μας δίνεις αισιοδοξία και μπορεί να πιστέψουμε ότι η ζωή μπορεί να είναι και υπέροχη!
Πολύ καλές οι φωτογραφίες σου. Ανάγλυφη η διαδικασία της οινοποίησης!
Δημοσίευση σχολίου