14 Οκτ 2012

imagine

Θυμάμαι, όταν ξεκίνησα το blog, αυτό που ήθελα περισσότερο ήταν να έχει μουσική. Ξενύχτησα πολλά βράδια για να βρω τον τρόπο. Όσο έψαχνα ανακάλυπτα όλο και περισσότερα ώσπου τελικά το ραδιοφωνάκι ξεκίνησε να αναμεταδίδει μουσικές που διάλεγα για την κάθε ανάρτηση. Η μουσική, ήθελα να ξεκινά πριν από την ανάγνωση, ώστε να βάζει στο κλίμα τον αναγνώστη από την αρχή. Απαραίτητη.. πάντα συμπλήρωνε ότι δεν μπορούσα να πω με λόγια ή με εικόνες. 
Τέσσερα χρόνια μετά, βρίσκομαι ξανά στο ίδιο σημείο, διατηρώ ένα blog χωρίς μουσική. Δεν ξεκινά με το άνοιγμα της σελίδας και είμαι σίγουρη πως λίγοι πατάνε το play να ακούσουν, ακόμη και εγώ δεν το κάνω πια αφού δεν υπακούει στο κλικ. Άλλαξαν πολλά στο διαδίκτυο και όχι μόνο.. 

Εν όψη ακόμη περισσοτέρων γενικευμένων αλλαγών, αναμένω σιωπηλή, σκεπτική και πάντα πιστή σε αυτόν τον τρόπο έκφρασης και επικοινωνίας. 

 Το διαχρονικό imagine με την μοναδική Φλέρυ Νταντωνάκη, χαρισμένο σε όλους εσάς με ένα μεγάλο ευχαριστώ για την πολύχρονη και πολύτιμη συντροφιά σας.





...και δύο τριανταφυλλάκια που άνθισαν Οκτώβρη μήνα, που περισσότερο με Ιούνη μοιάζει..




Να είστε όλοι καλά!


υ.γ. για όποιον δεν κατάλαβε τα κεράσματα είναι για τα τέσσερα χρόνια του blog  ;-)