Θέμα δεύτερο: η κακοκαιρία είναι εχθρός της επικοινωνίας.. net με το σταγονόμετρο.. όταν ανοίγει μια σελίδα είναι γεγονός!!!!!
Θέμα τρίτο: πήρα δώρο μεγάλο, αληθινό, αναπάντεχο, μοναδικό που με καλύπτει για όλα τα πριν, το τώρα και όλα τα μετά.. εκτός αν πάθω άνοια και το ξεχάσω κάποτε:-)
Ξεκίνησα να κάνω μαθήματα μουσικής στην κόρη μου. Δύσκολα το αποφάσισα ξέροντας από συναδέλφους πόσο δύσκολο είναι, να είναι κανείς ο δάσκαλος του παιδιού του. Είπαμε τις νότες, τις διάρκειες, τα κλειδιά, κρατήσαμε την φλογερίτσα στα χέρια και άρχισε το ενδιαφέρον κομμάτι για τον τρόπο που το μυαλό μπορεί να ελέγχει το σώμα.. την ανάσα, το χέρι, την παλάμη, το δάκτυλο.. όταν της μιλούσα προσπαθώντας να την μυήσω στον μαγικό κόσμο της μουσικής, είδα ξαφνικά ένα προσωπάκι να λάμπει, τα ματάκια να αστράφτουν και τελειώνοντας την ενθουσιώδη όπως πάντα διδασκαλία μου, λέει η μικρή συνεπαρμένη.. «αυτή την μαμά ήθελα να έχω». Ποια εννοείς την ρωτάω προσπαθώντας να επιβεβαιώσω αυτό που άκουσα; Και με έδειξε με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά. Η κατάλληλη φράση την κατάλληλη στιγμή, για να λάβω την απάντηση στο παντοτινό ερώτημα.. έχω πράξει ορθά έως τώρα σε ότι θεωρώ σημαντικό;
Καλές γιορτές σας εύχομαι φίλοι μου, ας μην αφήσουμε τίποτε να χαλάσει ότι πραγματικά αξίζει!
Η δεύτερη και η τρίτη φωτογραφία είναι δανεισμένες από εδώ!
Μουσική: Suna No Oshiro- Music Box Version