Σαν σήμερα δύο χρόνια πριν, ήρθε στον κόσμο ο μικρός μου άγγελος, απίστευτο πώς. Το έμβρυο δεν είναι καλό είπε με φανερή νευρικότητα ο γιατρός θα πρέπει να περιμένουμε μήπως αλλάξει κάτι. Δύο χρόνια περίμενε στην κατάψυξη και όταν ήρθε η ώρα δεν ήταν αρκετά δυνατό. Περίμενα με υπομονή βλέποντας να μπαίνουν η μία πίσω απ’ την άλλη οι άλλες γυναίκες, να φεύγουν και εγώ να περιμένω. Ήρθε το μεσημέρι και είχα μείνει τελευταία.. έπρεπε να γίνει έστω και έτσι. Μην απογοητεύεσαι μου είπε ο γιατρός, όμως εγώ ήξερα ότι τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να περιμένω.. όμως περίμενα κοιτώντας ψηλά και μέσα μου, πού αλλού θα έβρισκα πίστη και δύναμη.
Πέρασαν οι μέρες και όταν ήρθε η στιγμή πήρα τη μεγαλύτερη χαρά που μόνο ένα θαύμα μπορεί να χαρίσει. Ήταν απίστευτο κι όμως αληθινό, το βλέπω τώρα μπροστά μου το μικρό μου αντράκι, να μου χαμογελάει πονηρά, να μου ψιθυρίζει γλυκόλογα, να τρέχει πάνω κάτω ασταμάτητα και να καταλήγει με χάχανα στην αγκαλιά μου.. να ζητά φιλιά εδώ εδώ και εδώ..
Χρόνια σου πολλά μικρούλι μου, χρόνια καλά και όπως είπε η αλεπού στον μικρό πρίγκιπα, να βλέπεις με τα μάτια της καρδιάς.. "Αυτό είναι το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό. Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει σωστά - αυτά που είναι πραγματικά σημαντικά δεν μπορούν να τα δουν τα μάτια".
photo by hans peters